ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΕΣ ΕΞΑΡΤΗΣΕΙΣ

Τα ίδια συναισθήματα για καποιον/ους, δημιουργούν εξαρτήσεις!Θέλουμε, η λέμε όχι στη ρουτίνα, και όχι ολο στα ίδια, για το καλό μας;;Πολλά άτομα φεύγουν απτη μια εξάρτηση και πανε στην άλλη! Πολύ σύνηθες, και εύκολο! Δε φαίνεται η βλάβη εξωτερικά, αλλά βλάπτει τον εγκέφαλο!

Η λέξη πονόσωμα χρησιμοποιήθηκε  από το συγγραφέα Έκαρτ Τόλλε για να περιγράψει το μέρος του υποσυνείδητου μας που έχει συνηθίσει να βιώνει δυσάρεστα συναισθήματα, όπως πόνο, πλήγωμα,  άγχος, φόβο, αδικία, πίκρα, προδοσία, απόρριψη, ενοχή.θυμό, και ίσως ακόμα πανικό η οργή. Θεωρεί ότι αυτό το μέρος της ύπαρξης μας έχει πραγματικά εθιστεί σ αυτά συναισθήματα και ότι αναζητά να βρίσκει τρόπους να τα βιώνει σε τακτική βαση. Μπορεί  να το  κάνουμε αναγκάζοντας τους άλλους να μας δημιουργούν αυτά τα συναισθήματα  γιατι τα έχουμε συνηθίσει. Μπορεί να προσπαθούμε να τα νοιώθουμε και μονοι μας, λογω εθισμού.

Αυτή η θεωρία της ανάγκης μας να πάρουμε τη <δόση μας> από γνώριμα συναισθήματα, επιβεβαιώνεται  από τη βιολόγο  Canndace Pert   η οποία μελέτησε τις ορμόνες πεπτίδια, και μαζί με άλλους ερευνητές ανακάλυψαν ότι κάθε φορά που βιώνουμε ένα συναίσθημα εκκρίνονται συγκεκριμένα πεπτίδια απτον εγκέφαλο, μπαίνουν στην κυκλοφορία τους αίματος, και  υπάρχει εθισμος, όπως καφεινη,ηρωινη, νικοτινη, κλπ….Κάθε φορά που βιώνουμε  την ίδια νοητική η συναισθηματική αντίδραση σ ένα συγκεκριμένο ερέθισμα, οι συνάψεις των  νευρώνων ενεργοποιούνται με τον ιδιο τρόπο δημιουργώντας  αυτό που ονομάζεται δίκτυο νευρώνων και έτσι μας προδιαθέτουν στις ίδιες  αντιλήψεις, και προκαταλήψεις. Είμαστε καλωδιωμένοι  με αυτά που έχουμε συνηθίσει… Θέλουμε;;;Αν ναι το συνεχίζουμε!!

 

ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΜΑΖΑΣ

Δεν  αρέσει γιατί σκάβει μέσα, (ενδον σκαπτε)  αλλά είναι καλό για αυτογνωσία!

Οι καθοδηγητές των μαζών και τα μέσα τους, της πειθούς. (Αποσπάσματα από  ψυχολογία  των μαζών, GUSTAVE LE BON)

{{ Από τη στιγμή που  ένας ορισμένος αριθμός ζωντανών υπάρξεων συγκεντρώνονται , είτε πρόκειται για μια αγέλη ζώων, είτε για μια μάζα ανθρώπων, τοποθετούνται από ένστικτο, κάτω από την εξουσία ενός αρχηγού,  δηλαδή ενός καθοδηγητή.

Μέσα στις ανθρώπινες μάζες  ο καθοδηγητής παίζει ένα σημαντικό ρόλο. Η βουλησή του είναι ένας πυρήνας γυρω από τον οποίο  διαμορφώνονται και συνταυτίζονται οι απόψεις. Η μάζα  είναι μια αγέλη που δε μπορεί να κάνει χωρίς αφεντικό.Ο  Καθοδηγητής  υπήρξε κατ αρχήν  τις περισσότερες φορές, ενας καθοδηγούμενος υπνωτισμένος από την ιδεά της οποιας εγινε ο αποστολος. Οι καθοδηγητές δεν είναι τις περισσότερες φορές άνθρωποι της σκεψης,αλλα της δράσης. Είναι ελάχιστα οξυδερκείς, και δε θα μπορούσαν να είναι, γιατι η οξυδέρκεια οδηγεί στην αμφιβολία,.Στρατολογουνται αναμεσα σε αυτούς τους νευρωσικούς τους εξερεθισμένους τους ημι-παραφρονες που βαδιζουν στα όρια της τρέλας.Οσο παράλογη και να είναι η ιδεα που υπερασπίζονται, κάθε συλλογισμός αδυνατίζει εμπρός στη πεποίθηση τους. Τα άτομα που είναι συναθροισμένα σε μαζα,καθως χάνουν κάθε βούληση, στρέφονται προς αυτόν που την εχει..

Από καθοδηγητές οι λαοι,ποτε δεν εχουν  έλλειψη. Όμως ολοι οι καθοδηγητές δεν διαθέτουν τις δυνατές πεποιθήσεις που κανει τους αποστόλους.

Συχνά είναι επιτήδειοι ψευδορητορες, που δεν επιδιωκουν παρα τα προσωπικά τους συμφέροντα και προσπαθούν να πεισουν, κολακευοντας χαμηλα ένσικτα.

Η εξουσια των καθοδηγητών είναι πολύ δεσποτικη, και μάλιστα επιβαλλεται εξ αιτίας αυτου του δεσποτισμου.Στη διάρκεια μιας απεργίας  λεωφορείων στο Παρίσι,όταν σταμάτησαν τους καθοδηγητές, σταμάτησε και η απεργια.

Δεν είναι η ανάγκη της ελευθερίας που οδηγεί τις μαζες στην υπακοή, αλλα αυτή της υποτέλειας και αυτή εξουσιάζει πάντα τη ψυχή των μαζών.Η διψα τους για εξαρτηση και υπακοή, τους κανει να υποτάσσονται από ένστικτο σε αυτόν που ανακηρύσσεται το αφεντικό τους

Τα μέσα δράσης των καθοδηγητών, είναι η  διαβεβαιωση,η επαναληψη, η μεταδοση

Μέσα στις μαζες οι ιδέες, τα αισθήματα οι συγκινήσεις οι πεποιθήσεις διαθέτουν μια μεταδοτική δύναμη τόσο ισχυρή όσο των μικροβιων.Το ιδιο παρατηρείται και στα ζώα μεσα σε ένα σταυλο. Τη σύσπαση ενός αλογου μεσα σε ένα σταυλο, τη μιμούνται και άλλα άλογα μεσα στο σταυλο. Ενας φοβος κάποια κίνηση των προβάτων επεκτείνεται σε λίγο σε όλο το κοπαδι.Η μετάδοση των συγκινήσεων εξηγεί το αιφνίδιο των πανικών. Οι εγκεφαλικές συγχύσεις διαδίδονται επισης με τη μετάδοση. Γνωρίζουμε πόσο συχνή είναι η φρενοβλάβεια στους ψυχιάτρους. Γνωρίζουμε επίσης μορφές τρέλας, την αγοραφοβία για παράδειγμα που μεταδίδονται από τον άνθρωπο στα ζωα.Η μετάδοση μπορεί να πραγματοποιηθεί και από απσταση.Ομοιος με τα ζώα είναι και ο άνθρωπος,  που επηρεάζεται από επίδραση της μοδας. Ειτε πρόκειται για απόψεις, η για ιδέες, η για λογοτεχνικά πρότυπα, η για ενδυμασίες πόσοι μπορουν να απαλλαγούν απτην επιρροή της;  Με πρότυπα καθοδηγεί κανείς τις μάζες και όχι με επιχειρήματα. Σε καθε εποχή μικρός αριθμός ατομικοτητων επιβάλλουν τη δράση τους την οποία ο ασυνείδητος όχλος μιμείται. Αυτές οι ατομικότητας δεν πρέπει να παρεκκλίνουν απτις κατεστημένες ιδέες!

 

Το κύρος είναι στην πραγματικότητα είδος της γοητείας, που ασκεί στο πνεύμα μας ένα άτομο, ένα έργο η μια θεωρία. Αυτή η γοητεία παραλύει όλες μας τις κριτικές και γεμίζει τη ψυχή μας με θαυμασμό και σεβασμό. Τα αισθήματα που προκαλούνται τότε είναι ανεξήγητα. Το επίκτητο η πλαστό κύρος, είναι πιο διαδεδομένο!}}}

 

ΦΙΛΛΕΛΗΝΙΚΟ ΚΛΙΜΑ!

Το  φιλελληνικό κλίμα πριν απτήν επανάσταση…. (Το παρελθόν δάσκαλος του παρόντος, και οδηγός του μέλλοντος…γιατι η ψυχή του ανθρώπου παραμένει ίδια μέσα στις χιλιετίες..παρα την άνδο της τεχνολογίας και τις αλλαγές στο χώρο)

Με τη γαλλική επανάσταση (1789),και με τη διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου πολίτη, οι  αλλαγές στις κοσμοθεωρίες  γίνονται  αντιληπτές  στην  ευρύτερη ευρωπαϊκή  κοινωνία.  Δημιουργούνται   εθνικές συνειδήσεις,   καθιερώνονται οι εθνικοί  ύμνοι,  και  καθορίζονται ως αξίες  οι όροι πατρίς, φιλοπατρία ,έθνος.  Ακολούθως γεννιέται και αναπτύσσεται ως κίνημα ο ρομαντισμός, ο οποίος είναι μια νέα   κοσμοθεωρία  αδρομερώς   εναντίον του ορθολογισμού. Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα  αυξάνεται το ενδιαφέρον των Ευρωπαίων για την Ελλάδα. Το ελληνικό γούστο κυριαρχεί παντού.   Όλα αναφέρονται στην τέχνη της Αρχαιότητας. Παράλληλα διαδίδεται η   όπερα, η οποία  αναφέρεται σε θέματα Αρχαίας τραγωδίας .  Ο Μότσαρτ  στο κλίμα αυτό, γράφει την πιο αρχαιοπρεπή του όπερα (Ιδομενεύς ,βασιλιάς της Κρήτης). Στα μέσα του 18^ου αιώνα,   αφού μελετούν  τον ελληνικό  λαό και την εθνική του παράδοση,   εμφανίζονται  οι πρόδρομοι του φιλελληνισμού.

Οι δυο πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα, είναι η χρυσή εποχή του περιηγητισμού στην Ελλάδα. Περιφέρονται στον ελληνικό χώρο από το αίσθημα της  αρχαιοφιλίας , και για να λάβουν μέρος σε ανασκαφές, Άγγλοι, Γάλλοι , Ιταλοί, Γερμανοί ,τους οποίους οι Έλληνες αποκαλούσαν <μιλόρδους>.Στις αρχές του αιώνα ο΄ Ελγιν, μεταφέρει στο Λονδίνο τα παρθενώνεια  γλυπτά .Ο 19ος αιώνας, είναι αιώνας  της αρχαιολογίας, των ανασκαφών , της  συνειδητοποίησης της έννοιας της κλασικής  πολιτιστικής κληρονομιάς. 

Η εξοικείωση με την ιστορία και τον πολιτισμό των αρχαίων προγόνων, αποτελούσε τώρα αναζήτηση  του συλλογικού πνεύματος ,και για πρώτη φορά έπαιρνε τέτοια έκταση μεταξύ των λαών , των Χριστιανών <Ρωμαίων> της Ανατολής. Η ελληνική γλώσσα η οποία αποτελούσε το μέσο έκφρασης αυτής της παράδοσης, ήταν η   πιο πειστική προϋπόθεση  για την ιστορική και πολιτισμική επιβίωση του ελληνικού λαού, παρά τις κοινωνικές ανακατατάξεις και την άλωση του χώρου, στον οποίο άνθησε ο ελληνικός πολιτισμός. Η έμφαση επομένως, έπρεπε να δοθεί  αρχικά  στη γλώσσα . Μόλις ξέσπασε η ελληνική επανάσταση, άρχισε να εμφανίζεται ένα σύνολο Ευρωπαίων εθελοντών, που επιθυμούσαν να βοηθήσουν εμπράκτως τον αγώνα  των Ελλήνων.

Όπως το περιγράφει ο στίχος του Παλαμά

«Ω παλληκάρια αλλόγλωσσα κι αλλόφυλα και ξένα/
Αλλά σαν απ' των σπλάχνων μας τα σπλάχνα φυτρωμένα!»

 

ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ

H ΨYXOΛOΓIA THΣ EΞEΛIΞHΣ

O ψυχολόγος Abraham Maslow Του Harvard University έκανε μια έρευνα σε ανθρώπους με μεγάλη «αυτό-πραγμάτωση» και βρήκε ότι είχανε τα ακόλουθα χαρακτηριστικά που, όπως βλέπετε, ομοιάζουν με τις ιδιότητες των ανθρώπων με πνευματικές τάσεις που λειτουργούν σε καταστάσεις ανώτερες συνειδητότητας, και αυτογνωσίας.

1. Πιο αντικειμενική αντίληψη της πραγματικότητας.

2. Aυξημένη παραδοχή (για τον εαυτό τους, τους άλλους, τη φύση).

3. Περισσότερο αυθορμητισμό.

4. Aυξημένη ικανότητα να λύνουν προβλήματα.

5. Λιγότερη προσκόλληση.

6. Aυξημένη αυτάρκεια και ελευθερία από κοινωνικές προκαταλήψεις.

7. Περισσότερη ευγνωμοσύνη και αληθινή συναισθηματική ενόραση.

8. Πιο συχνές υπερβατικές εμπειρίες ενότητας.

9. Περισσότερη ενότητα και ταύτιση με το οικουμενικό σύνολο και λιγότερη ταύτιση με την προσωπικότητα.

10. Πιο αρμονικές σχέσεις με τους άλλους.

11. Πιο δημοκρατικό χαρακτήρα.

12. Aυξημένη δημιουργικότητα.

13. Διαφορετικό (πιο πνευματικό) σύστημα αξιών.

ΤΟ ΨΕΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

▲Πώς εμφανίζεται  στις ζωές μας η διαφυγή  απτην Αλήθεια,κάθε μέρα ,κάθε στιγμή…

Αφού ξέρουμε ότι το καταλαβαίνει ο κόσμος γιατί το συνεχίζουν;  Ψυχασθενεια!!

////Ένα κοριτσάκι είχε αποκτήσει μια κακή συνήθεια. Έλεγε πάντα ψέματα. Κάποτε της χάρισαν ένα σκυλί του Αγίου  Βερνάρδου για τα γενέθλια της, βγήκε έξω και είπε στους γονείς της ότι της χάρισαν ένα λιοντάρι. Η μητέρα  της την πήρε  παράμερα και της ειπε. <Σου είπα να μη λες ψέματα. Πηγαίνει πάνω και ζήτησε συγγνώμη απτον Θεό. Το κοριτσάκι απάντησε. Ναι ζήτησα. Κι ο Θεός μου είπε ότι μερικές φορές κι εκείνου του είναι δύσκολο να ξεχωρίσει το σκυλί  απτο λιοντάρι.!

Παραβλέπεις κάτι προς όφελος σου!

▲Ένας άνθρωπος είχε λάβει την επιταγή της πληρωμής του, και παρατήρησε  ότι του είχαν δώσει  25  δολάρια παραπάνω. Δεν είπε ούτε λέξη στον ταμία. Ο ταμίας  συνειδητοποίησε  το λάθος του, και στην επομένη πληρωμή αφαίρεσε  τα 25 δολάρια απτο μισθό του ανθρώπου

Εκείνος  πήγε αμέσως στον ταμία και τον ρώτησε γιατί η πληρωμή του ήταν μικρότερη. Ο ταμίας απάντησε <Δεν είπες λέξη την περασμένη βδομάδα όταν έλαβες περισσότερα   χρήματα> Ο άνθρωπος απάντησε. -Δε με πειράζει να παραβλέψω  ένα λάθος .Αλλά όταν  αυτό  συμβαίνει δυο φορές, τότε είναι ώρα να πω κάτι!  Και πολλά άλλα//////

▲Νίκου Καζαντζάκη, αποφθέγματα (+ 26 Οκτ 1957)▼

Η καρδιά του ανθρώπου είναι ένα κουβάρι κάμπιες - φύσηξε, Χριστέ μου, να γίνουν πεταλούδες!

 

Αγωνιζόμαστε για τα άφταστα, και γι' αυτό ο άνθρωπος έπαψε να είναι ζώο

 

Πυροβάτης είναι κάθε άγιος - πυροβάτης και κάθε τίμιος άνθρωπος στην Κόλαση ετούτη που την λένε ζωή./////////

ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ ΧΑΜΠΕΡΜΑΣ

*Για τον φιλοσοφο Χάμπερμας , δεν είναι  η οικουμενικότητα των φιλοσοφικών αξιώσεων που πρέπει να εγκαταλειφτεί, αλλά αντίθετα η αξίωση τους περί αλάθητου. Οι γνήσιες απόπειρες για κοινωνική και πολιτιστική ανάλυση καθίστανται ευάλωτες σε ατεκμηρίωτα και άκριτα στοιχεία, γεγονός που καταδεικνύει τη θεμελιώδη οριστικά και τη σοβαροφάνεια των γενικών θεωρήσεων για τη μετανεοτερικότητα…Διακρίνει συγχρόνως 3 διαφορετικούς τύπους ορθολογικότητας .( ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ Η ΝΕΟΤΕΡΙΚΟΤΗΤΑ ΣΗΜΕΡΑ..2000)**

**Έχουμε δημιουργήσει τόσο ισχυρούς μαγνήτες μέσα μας, που ως γνωστόν όσο και να τους κόψουμε πάντα 2 πόλους εχουν,και….που και οι δυο πόλοι μας, μαγνητίζουν  αυτό για το οποίο έχουν  δημιουργηθεί  απτις ψυχές μας! Θέλουν αλλαγή  μαγνητικού υλικου, από εμάς τους αλλαγμένους! **Πώς; Για τον καθένα ιδιαίτερα, αλλά κ για όλους  όμοια!**

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Όλοι έχουμε μέσα μας σε κάποιο ποσοστό…έναν …Homo economicus! Ίσως πολλοί που δεν το παραδέχονται, να το έχουν σε μεγαλύτερο βαθμό!

 Όπως αναφέρει ο γνωστός οικονομολόγος του Πανεπιστημίου του Cambridge, Amartya Sen, τα βιβλία οικονομίας είναι γεμάτα από ψυχρούς υπολογιστικούς χαρακτήρες, «οικονομικούς ανθρώπους», ενώ στην πραγματική ζωή κυκλοφορούν Αμλετ, Ληρ,Μάκβεθ, Οθέλλοι (Σεν 2000:45) Συνεχίζει. Χωρίς να βλέπω και πολλούς τέτοιους, βρίσκω πράγματι εκείνον τον άλλον άνθρωπο του θετικισμού ψυχρό και άκαμπτο χωρίς αισθήματα , αξίες, και πατρίδες αλλά μόνο προτιμήσεις. Είναι ο οικονομικός άνθρωπος ο homo economicus, και κατά προέκταση ο «γεωγραφικός άνθρωπος» ο οποίος στηρίζεται στα θεωρητικά στα νεοκλασικά οικονομικά.

 

ΕΧΟΥΝ ΔΥΝΑΜΗ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΠΟΥ ΛΕΜΕ;

Έχουν  δύναμη οι λέξεις που λέμε; Τι μας λένε οι Έλληνες φιλόσοφοι;

Νομιναλισμός (ονοματοκρατία)… ή  ρεαλισμός (πραγματοκρατία);;

                                                                                                        

Στην πρώιμη ευρωπαϊκή γραμματεία, εμφανίζονται έρευνες στο πρόβλημα των σχέσεων αφ ενός  της έννοιας με τη λέξη, και αφ ετέρου της έννοιας με το πράγμα. Η σημασία των εννοιών τους επόμενους αιώνες έγινε το κεντρικό φιλοσοφικό πρόβλημα και όλα τα άλλα προβλήματα ταξινομήθηκαν βασει αυτού. Ο Νομιναλισμός σαν φιλοσοφική θεωρία αρνείται την αντικειμενική ύπαρξη των γενικών εννοιών. (Δηλαδή πίσω απτο το όνομα δεν υπάρχει τίποτα άλλο).Ισχυρίζεται ότι οι ιδέες δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα, αλλά μόνο στη νόηση, και διατείνεται ότι τα είδη και τα γένη είναι υποκειμενικά πλάσματα του πνεύματος. Γεννήθηκε από τα ψήγματα της Αριστοτελικής λογικής, από το σύγκραμα <κατηγοριαι>. Η βασική του θέση διατυπώθηκε από τους Αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους οι οποίοι επέκριναν τη θεωρία των ιδεών του Πλάτωνα. Τα επιχειρήματα του νομιναλισμού χρησιμοποιήθηκαν στην οντολογία και τη γνωσιολογία του γαλλικού υλισμού.

Αντίθετα ο ρεαλισμός παραδέχεται την έξω από τη συνείδησή μας πραγματικότητα, την οποία ερμηνεύει είτε σαν πραγματικότητα  ιδεατών όντων, είτε σαν αντικείμενο γνώσης, ανεξάρτητα από το υποκείμενο .Ισχυρίζεται ότι οι γενικές έννοιες υπάρχουν στην πραγματικότητα και ανεξάρτητα απτη συνείδησή μας

Στη πλούσια σε αποχρώσεις θεωρία του ρεαλισμού ,ξεχωρίζουν κυρίως 2 είδη του. Ο ακραίος ρεαλισμός, και ο μετριοπαθής ρεαλισμός.

Ο ρεαλισμός του 20 αιώνα ,οικοδομεί τη μεταφυσική σε σύνδεση με την επιστήμη. Με τον τρόπο αυτό ανοίγει ο δρόμος για τη συνένωση της ρεαλιστικής φιλοσοφίας ,με τη θρησκευτική κοσμοαντίληψη.

Η θεωρία των Ιδεών του Πλάτωνα, παραδέχεται ότι δίπλα στον κόσμο των αισθητών πραγμάτων (όχι αληθινό) υπάρχει ο αληθινός κόσμος των ειδών (Ιδεών) που είναι απρόσιτος στις αισθήσεις μας, και φτάνουμε με το νου.Εκτός απτο αληθινό ζώο, υπάρχει η ιδέα του ζώου, και εκτός απτο πραγματικό αντικείμενο η ιδέα του αντικειμένου .Σύμφωνα με την πλατωνική θεωρία οι  ιδέες  είναι αιώνιες και τα πράγματα διαβατικά περα από το χωρο και το χρόνο. Η θεωρία των Ιδεών στέκεται η καταπιπτει στην αθανασία της ψυχής. Ερμηνεύει τη μάθηση σε τούτο τον κόσμο, ως διαδικασία αναμνησης.Λέει ότι ξαναθυμόμαστε τι  είχαμε γνωρίσει κάποτε, αλλά το ξεχάσαμε γιατί η ψυχή μας ..μιάνθηκε.. απτο υλικό μας σώμα.

Η φιλοσοφία του Αριστοτέλη πιστεύει ότι ο κόσμος είναι απόλυτα πραγματικός, και ότι η πραγματικότητα έγκειται στη μορφή, στην οποία οι Ελληνες περικλείουν και τη λειτουργία. Το κλασικό πρόβλημα  των γενικών εννοιών (τα καθόλου-λέγονται οι έννοιες-)  μπορούν  να καθορίσουν ένα αφηρημένο όρο ο οποίος τοποθετείται σε συγκεκριμένα πράγματα.Ο Μαρσιάνο Καπέλα διατυπώνει την άποψη ότι ένα όνομα συγκεφαλαιώνει πολλά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Ο Ορισμός του Βοήθιου όμως, είναι ότι η λεξη είναι κίνηση του αέρα που παράγει η γλώσσα.

Ο Ακινάτης  (με τον θωμισμό του) δέχεται τον αριστοτελικό υλομορφισμο.(υλη-μορφή)

Αντίθετα ο νομιναλιστής Οκκαμ ,προσπάθησε  να επιφέρει μια ανατροπή των ρεαλισμών της εποχής του, λέγοντας ότι ο ρεαλισμός είναι παρανοήσεις και εσφαλμένες ερμηνείες της αριστοτελικής  μεταφυσικής

Η προσπάθεια εύρεσης της χρυσής τομής μεταξύ νομιναλισμού και ρεαλισμού εκπροσωπείται αποτον Ιωάννη Σκωτο Εριγένη, ο οποίος υποστηρίζει ότι από τη μια άποψη  ο ανθρώπινος νους δημιουργεί μεν τις καθολικές έννοιες , αλλά για να περιγράψει τα όντα, που υπαρχουν και κατ αυτόν  είναι  μόνο οι άνθρωποι. Όχι ζώα ή φυτά…

W.K.C. GUTHRIE  Έλληνες Φιλόσοφοι Παπαδήμα Αθηνα 1990

W.WINDEL.BAND-H-HEMSOETH Εγχειρίδιο Ιστορίας  της Φιλοσοφίας Τομ. Β Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τράπεζας Αθήνα 1995

 

Για όσες κυρίες  και όσους κυρίους θέλουν να ασχοληθούν περισσότερο. Ο Βιτγκενστάιν περιγράφει ως ένα σύνολο από γλωσσικά παιχνίδια, μέσα από τα οποία οι λέξεις που απαρτίζουν τη γλώσσα λειτουργούν και αποκτούν νόημα.

 

 

Οι αμιγώς  μεταφυσικοί πιστεύουν, και προσπαθούν με πειράματα να αποδείξουν, (αδρομερώς το αναφερω) ότι οι λέξεις με τις δονήσεις τους και τους κραδασμούς τους,  έχουν βαρύτητα και σαν ήχοι,  και σύμφωνα με τον νόμο της έλξης  μαγνητίζουν αυτά που ακούγονται!! (…πιστεύω με πολλά συνοδευτικά πιο βαθιά )

 

 

 

ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ;;;;;

Εσύ…. φοβάσαι, η ντρέπεσαι να πεις τη λέξη καπιταλισμός;; Γιατί;;

 

Ο Μαρξ, ο οποίος έλεγε ότι ΔΕΝ είναι μαρξιστής, και η θεωρία του οποίου απέτυχε παγκοσμίως, είχε ένα <αντίπαλο δέος>. Τον Μαξ Βέμπερ, ο οποίος διατείνεται πως η βασική επιδίωξη του στη μελέτη για την προτεσταντική ηθική, (ΠΗ) είναι να συμβάλλει στην κατανόηση του τρόπου, με τον οποίο οι ιδέες επέδρασαν στην ιστορία.

 

Τον Μαξ Βέμπερ τον απασχολούσε το βασικό πρόβλημα σχετικά με τη συσσώρευση κεφαλαίου που δεν μπορεί να εξηγηθεί με καθαρά οικονομικούς όρους.Τον απασχόλησε επίσης το σχετικό ερώτημα τι προκαλούσε τους ανθρώπους  να έχουν στόχο να συγκεντρώνουν τον πλούτο και να τον ξοδεύουν. Σαν  απάντηση εδώ κατασταλάζει στο ότι η αντίληψη αυτή πηγάζει απτις ιδεολογίες τους, σύμφωνα με τις οποίες έχει δημιουργηθεί η ψυχολογία τους και όχι από τις παραγωγικές δυνάμεις . ( Αντίθετα απτον Μαρξ που μιλαει συνέχεια για παραγωγή)  Ο Βέμπερ εστιάζει στο ότι οι υπαρξιακές αγωνίες των προτεσταντών διαμόρφωσαν ένα καπιταλιστικό ηθος.Η κοσμοθεωρία αυτή είχε ως συνέπεια τις καταδίκες των επίγειων απολαύσεων και την εξύμνηση της εργατικότητας.

Η θέση του Βεμπερ για την προτεσταντική ηθική της εργασίας θεωρήθηκε ως απάντηση στον Μαρξισμό. Τη θέση του Μαρξ τη θεωρούσε λανθασμένη ,γιατί ο Μαρξ δεν μπορούσε να αναδείξει κάτι το  ιδιαίτερο στο κάθε άτομο, αυτό που το κάνει να ξεχωρίζει, και το οποίο ο Βέμπερ το θεωρεί ως βασικό αντικείμενο της κοινωνιολογίας. Με βάση αυτή την αρχη αναλύει τη μοναδικότητα του δυτικού καπιταλισμού .Η όλη του μεθοδολογική προσέγγιση  έχει ονομαστεί προσέγγιση αποκλίνουσας περίπτωσης.

Εύλογα δημιουργήθηκε το ερώτημα. Αν ο καπιταλισμός υπήρχε και σε άλλα μέρη του κόσμου, γιατί μόνο στη δύση έλαβε τη σύγχρονη μορφή του;Ο Βέμπερ επεδίωξε να θεμελιώσει την ΠΗ με τη μελέτη των παγκόσμιων θρησκειών. Επέκτεινε  την εμπειρική διαπίστωση ότι τα πράγματα εξελίχτηκαν διαφορετικά στην Ευρώπη, από ότι στον υπόλοιπο κόσμο. Μέσα απ αυτή την αναζήτηση έδωσε την απάντηση ότι μέσα από το κοινωνικό και οικονομικό σύστημα , τα μέρη αμοιβαία επηρεάζονται και  μεταβάλλονται. Αυτό διαδραμάτισε και διαδραματίζει ένα ρόλο στη ζωή του καθενός χωριστά, και όλων των ατόμων μαζί.

Θέτοντας το ερώτημα τι είναι ο καπιταλισμός, καταστάλαξε ότι ο καπιταλισμός δεν είναι η αναζήτηση του κέρδους. Αν και στη καθημερινη μας ζωή τον ταυτίζουμε με το χρημα.Για τον Βέμπερ όμως αυτό δεν είναι η ουσία του καπιταλισμού.

Ο Βεμπερ υποστηρίζει ότι η Δύση ανέπτυξε ένα καπιταλισμό σε τύπους, μορφές και κατευθύνσεις, που δεν υπήρχαν πουθενά αλλού .Θεωρεί ότι υπήρχαν πολλές μορφές καπιταλισμού. Διαφοροποιεί τη σύγχρονη μορφή του καπιταλισμού στη Δύση, από τις άλλες μορφές για τις οποίες παραδέχεται ότι υπάρχει μια εκλογίκευση του κεφαλαίου. Η εκλογίκευση αυτή εξαρτάται από τους πιο σημαντικούς τεχνικούς παράγοντες, ζήτημα στο οποίο συμφωνεί με τον Μαρξ.

Βλέπει ως αναγκαία την ακολουθία μερικών συνθηκών βάση των οποίων είναι η ελεύθερη εργασία ,την οποία θεωρεί βασικό συστατικό της κοινωνίας, καθώς και την επιστήμη και την τεχνολογία οι οποίες συνυφάνθηκαν με τον καπιταλισμό και ανεπτύχθησαν.

Ως θεμέλιο λίθο της σύγχρονης μορφής του καπιταλισμού ορίζει την οργάνωση της εργασίας. Άλλος παράγων για τον Βέμπερ είναι η οργάνωση της επιχείρησης που προσανατολίζεται από την αγορα..Ο Βέμπερ υποστηρίζει ότι μόνο σ αυτή τη βάση είναι δυνατή η ανάπτυξη της επιχείρησης, οσο και ο νομικός διαχωρισμός της ιδιοκτησίας.

Ο Βέμπερ αντιλαμβάνεται την εργαλείακή πραξη η οποία για να επιτυχει τον σκοπό επιλέγει τα κατάλληλα μεσα.Η έννοια του εξορθολογισμου αποτελεί για το Βεμπερ το κλειδί για την ανάλυση του σύγχρονου καπιταλισμού.. Αναφέρεται στην αυξανόμενη κυριαρχία του ανθρώπου στο φυσικό και το κοινωνικό του περιβαλλον.Κατα τον Βέμπερ , οι επιχειρηματίες καπιταλιστές και μάνατζερς αλλά και τεχνικοί στη βιομηχανία και στο εμποριο ηταν προτεστάντες. (εξ ου και το όνομα)

Χαρακτηρίζει  τον Μαρξισμό ως αφελή ιστορικό υλισμό, και  τονίζει ότι οι  κοινωνικές διεργασίες είναι πανω από  ολες τις υπόλοιπες

Τι εννοεί όμως με τον όρο σύγχρονο καπιταλισμό ο Βέμπερ; Είναι αυτό που ορίζει ως παραδοσιοκρατία, δηλαδή τη θεωρία να έχει κάποιος ότι του χρειάζεται

Στο τρίτο κεφάλαιο ο Βέμπερ επιχειρεί να εντοπίσει την ιδιαίτερη σημασία του επαγγέλματος (μεταρυθμιση.Λουθηρος 16 αιωνας)Για τον προτεστάντη Λούθηρο η εργασία ήταν αποστολή και κάλεσμα από τον Θεό

Η ΠΗ του Βέμπερ επέδρασε στην κοινωνική κατάσταση ερμηνεύοντας την εξέλιξη του καπιταλισμού. Με την κοσμοθεωρία του έδειξε ότι ο πολιτισμός ακολουθει μια διαδικασία που από-μυθοποιεί κ ερμηνεύει τον κόσμο, και  εισχωρεί βαθύτερα στην ανθρώπινη συμπεριφορά!!****

 

Βασική σταχυολόγηση, για έναυσμα, προς περαιτέρω διερεύνηση  απο

 

Max Weber η προτεστανική ηθική και το πνεύμα του καπιταλισμού Guteberg 2000

 

Max Weber Βασικες έννοιες Κοινωνιολογίας Κυπραιος Κενταυρος 1983

 

ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ

Προωθούμε τα παιδιά να δημιουργούν!!

Αν θέλουμε ενήλικες να είναι δημιουργικοί και να έχουν φαντασία, πρέπει να αρχίζουμε απτα παιδιά προσχολικής ηλικίας. Τα παιδιά μπορεί με τη δημιουργικότητα  να εκφράσουν μια αντίληψη που έχουν για τον κόσμο. Πρέπει να αντιστεκόμαστε σε κάθε περίπτωση ανακοπής, η σε κάθε περιορισμό ανάπτυξης της δημιουργικότητας. Είναι δημιουργικότητα να κάνεις έργο την όποια ιδέα σου και την έμπνευσή σου και να χαίρονται πολλοί μαζί σου. Κινητοποιούνται  οι ατομικοί ψυχικοί πόροι, ώστε να ολοκληρώνεται  η ατομικότητα. Είναι ένα ένστικτο που απελευθερώνει και τις εσωτερικές συγκρούσεις. Συγκεντρώνει δεξιότητες και δυνατότητες..Είναι γέφυρα επικοινωνίας με τον κοσμο. Για να μην αναθρέψουμε μια γενιά, που πως είπε ο Oscar Wilde θα ξέρει τι τιμή έχουν όλα, αλλά δε θα ξέρει την αξία τους.

ΤΑ ΔΗΛΙΑ(ΑΛΥΤΑ) ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ

Μόνο 3 είναι τα…Δήλια…( ή   δόλια;)

Τα 3 δήλια (κλασσικά άλυτα) προβλήματα της γεωμετρίας που απασχόλησαν τους Έλληνες μαθηματικούς για πολλούς αιώνες, είναι η τριχοτόμηση μιας τυχούσας γωνίας, δηλαδή δεδομένης μιας τυχούσας οξείας γωνίας , να κατασκευαστούν ......
2 ευθείες που τη χωρίζουν σε 3 ίσα μέρη. Ο διπλασιασμός του κύβου,δηλαδή δεδομένου ενός κύβου να κατασκευαστεί ένας άλλοs κύβος με διπλάσιο όγκο από τον πρώτο. Ο τετραγωνισμός του κύκλου, δηλαδή δεδομένου ενός κύκλου να κατασκευαστεί τετράγωνο με ίσο εμβαδό. Ο ρόλος που έπαιξαν αυτά τα 3 προβλήματα  στη διατύπωσή τους, στην εξέλιξη των μαθηματικών είναι τεράστιος.

Οι μαθηματικοί του 5ου ,κατάλαβαν ότι δεν ήταν δυνατόν να τα λύσουν μόνο με ευθείες και κύκλους. Προς το τέλος του 5ου το πρόβλημα του τετραγωνισμού του κύκλου ήταν πολύ γνωστό στην Αθήνα, τόσο, ώστε ακόμα και ο Αριστοφάνης διακωμωδούσε τη λύση του. Τα προβλήματα διαδραμάτισαν εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της γεωμετρίας.

 

Προσθέστε και άλλα δήλια, δόλια,(δεν έχουμε και έλλειψη απ αυτά θα μου πείτε)  ή και δείλια, η και δειλινά, η και κροκοδείλια, η και δειλία….  αν θέλετε!

 

<<Ο όρος “Δήλιο πρόβλημα” οφείλεται στο χρησμό, που δόθηκε στους Δηλίους κατά τη διάρκεια λοιμού, περίπου το 430 π.Χ., ο οποίος συμβούλευε να κατασκευάσουν ένα κυβικό βωμό διπλάσιου μεγέθους από τον ήδη υπάρχοντα. Οι Δήλιοι αναγκάστηκαν να συμβουλευτούν ακόμα και τον Πλάτωνα για να δώσουν λύση στο πρόβλημα>>.

Νηστεία εθιμοτυπική;;; η να χουμε να λέμε ότι κάνουμε το <καθήκον μας>;;

Όταν λέμε νηστεία στο Χριστιανισμό, σημαίνει πως αποφεύγουμε μεν ορισμένες τροφές που δεν "κάνει" να φάμε, ή εννοούμε μια γενικότερη εγκράτεια και όχι να καταβροχθίζουμε τεράστιες ποσότητες από "μη αρτίσιμα" είδη;; Αν η νηστεία δηλαδή η αποφυγή κατανάλωσης συγκεκριμένων τροφών, είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την πνευματική και ψυχική κάθαρση, τότε κατ΄επέκταση….το ποτό και το τσιγάρο έχουν αντίκτυπο αρνητικό στο σώμα αλλά και στο πνεύμα; Αν βρίσκουμε πιο εύκολο να νηστέψουμε χωρίς τη στροφή προς τα μέσα,  την ενδοσκόπηση, την προσπάθεια επικοινωνίας με το Θείο, όπως κι αν το ορίζει κανείς…Αν με οποιαδήποτε διατροφή δεν κάνουμε θετικές σκέψεις, σκέψεις αγάπης, συγχώρεσης, και ενότητας για το σύνολο, (όχι εγωκεντρισμού, όχι  δουλοπρέπειας, αλλά αγάπη του πλησίον <ως σεαυτον> σύμφωνα με τη Χριστιανική Διδασκαλία), μέσα στο σώμα οι χημικές αντιδράσεις και οι διεργασίες, ρέουν υγιώς;;ή μπλοκάρονται δημιουργώντας α-σθένειες;; (βλ Τσόπρα)

Μη ξεχνάμε ότι και ο Χίτλερ δεν έτρωγε κρέας…ούτε ψάρι!!..Οι γιόγκι δεν τρώνε κρέας, μεταξύ των άλλων, και γιατί το ζώο όταν σφάζεται, απτην ταραχή του, παράγει στα επινεφρίδια αδρεναλίνη που μπαίνει αναλλοίωτη στον οργανισμό μας, καθώς και το κοτόπουλο. Το ψάρι εξαρτάται απτο είδος λένε…. (Για αυτό ο Χριστός ευλόγησε το ψάρι) Για να είναι ήρεμοι (χωρίς αδρεναλίνη εξτρα) να συγκεντρώνονται για διαλογισμό, προσευχή κλπ…

Σε μερικές χώρες υπάρχουν για τον λόγο αυτό, και ζώα σφαγμένα με ήπιο τροπο..(τα πιασαν στον ύπνο για να γλυτώσουν την αδρεναλίνη  προφανώς)

 Αναδιφώντας στην ιστορία….., Μεγάλη αξία στην Ελληνική διατροφή από τα Ομηρικά έπη, έχουν το ψωμί, η ελιά και ο οίνος [που αργότερα υιοθέτησε και ο Χριστιανισμός]. Όταν ένας ξένος επισκέπτονταν την οικία κάποιου, του προσφέρονταν άρτος και οίνος και ήταν και πρωινή συνήθεια να βουτάνε το ψωμί στο κρασί [βλ ομοιότητα και σήμερα με  τη θεία κοινωνία, κατά το <λάβετε φάγετε>].

Ο Πυθαγόρας και γενικά οι φιλόσοφοι ακολουθούσαν δίαιτα βασισμένη στα φρούτα, τους καρπούς και τα λαχανικά. Ο δε Θεόφραστος διδάσκει ότι «η πολυφαγία και η κρεοφαγία αποχαυνώνουν τον νου και τον οδηγούν στην τρέλα».

Ο Πυθαγόρας και αυτός καταδικάζει την κρεοφαγία και πιστεύει ότι κάθε τροφή που εισέρχεται στο σώμα το επηρεάζει θετικά ή αρνητικά και στρέφει τον άνθρωπο στην αρετή ή στη κακία αντίστοιχα. Επίσης η τροφή και το ποτό πρέπει να καταναλώνονται με μέτρο. Όταν οι Πυθαγόρειοι αυτοσυγκεντρώνονταν πριν τη κατάκλιση απαγορεύονταν να έχουν φάει λίγο νωρίτερα. Το παστέλι ήταν η τροφή που κατανάλωναν οι μυημένοι στα Ελευσίνια Μυστήρια σε περίοδο νηστείας. Επίσης, λέγεται ότι οι ξηροί καρποί και ιδίως τα αμύγδαλα είναι η τροφή των φιλοσόφων, άρα ωφελούν τον εγκέφαλο/νευρικό σύστημα. Για πολλές θρησκείες, οι τροφές έχουν κάποια "δόνηση" και κάποιες ιδιότητες διαφορετικές από αυτές που διδάσκει η διατροφολογία. Έτσι, υπάρχουν διδασκαλίες που συνιστούν την αποφυγή κατανάλωσης κρέατος. Ο Πυθαγόρας είχε απέχθεια για τα κουκιά, ίσως να γνώριζαν από τότε την ασθένεια της κυάμωσης που αυτά προκαλούν σε όσους έχουν έλλειψη του ενζύμου G6PD. Λέγοντας το γνωστό «απέχετε των κυάμων»

Πάντως ξέρω και άτομα που έζησαν 105 χρόνια, και έτρωγαν κρέας 3 φορες την εβδομάδα. Όπως και μερικούς γιόγκι που κάπνιζαν σα φουγάρα.. Τα πάντα σχετικά, και σε συνάρτηση με κάποιο σύστημα αναφοράς!! Η απολυτότητα βλάπτει γενικώς!!

Αν αυτή η ανάρτηση αποτελέσει  κίνητρο για περαιτέρω διερεύνηση, τότε πετυχε το σκοπό της.

 

 

 

 

ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΥΠΕΡΠΛΗΘΥΣΜΟΥ,ΚΑΜΠΥΛΗ S. ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ!

Ο κίνδυνος του υπερπληθυσμού και η καμπύλη S.

(Οι βαθιές απαντήσεις για το προσφυγικό, γνωστό και αναμενόμενο στους ερευνητές και επιστήμονες από χρόνια

Η διαδικασία αύξησης του παγκόσμιου πληθυσμού φαινόταν  μέχρι πριν από μερικές δεκαετίες να ακολουθεί μια γεωμετρική πρόοδο, παρόμοιε με  τον τρόπο που ανατοκίζεται ένα κεφάλαιο σε τράπεζα με σταθερό επιτόκιο .Με ένα τέτοιο μηχανισμό μεγέθυνσης, αν, για παράδειγμα, η Αφρική συνεχίσει να αυξάνεται με 2,8 αν έτος, θα αποκτήσει 16 φορές μεγαλύτερο πληθυσμό σε 100 χρόνια και 250 φορές μεγαλύτερο σε 200!Μια τέτοια διαδικασία σε παγκόσμιο επίπεδο οδηγεί, βέβαια αντικειμενικά και αναπότρεπτα σε αδιέξοδο. Αυτή  η σκέψη οδήγησε αρκετούς στην ανάπτυξη θεωριών καταστροφής, ομοίων με τις γνωστές του Μάλθους τον 19 αιώνα. Στην πραγματικότητα, τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο όσο και σε επίπεδο κάθε χώρας, η αύξηση του πληθυσμού φαίνεται σε μακροχρόνια προοπτική ν ακολουθει μια καμπύλη S ( λογιστική καμπύλη).. Έχουμε γεωμετρική αύξηση στο πρώτο τμήμα της καμπύλης και μετά από κάποιο σημείο, έχουμε αναστροφή της  τάσης με φθίνουσα αύξηση, που τείνει να μηδενιστεί ανάλογα με την περίπτωση, είτε να παραμείνει στάσιμη, είτε να μειωθεί. Σε γενικές γραμμές, όσο πιο ανεπτυγμένη οικονομικά είναι μια χώρα ,τόσο μικρότερα είναι τα ποσοστά θνησιμότητας, αλλά ακόμα μικρότερα είναι και τα ποσοστά  γεννητικότητας.

Αλλαγή όχι μόνο κοινωνικού και πολιτιστικού χαρακτήρα, όπως συχνά θεωρείται, αλλά και σε μεγάλο βαθμό οικονομικού. Για τους αγρότες  η απόκτηση παιδιών είναι ένας βασικός τρόπος για να αυξήσουν το παραγωγικό τους κεφάλαιο. Αντίθετα για τους μεσοαστούς  στις πόλεις των ανεπτυγμένων κοινωνιών, η τεκνοποίηση σημαίνει περιορισμούς στις δυνατότητες για επαγγελματική σταδιοδρομία και σημαντικές δαπάνες για εκπαίδευση, κλπ… Παρά την μείωση, των ποσοστών γεννητικότητας, ο πληθυσμός είναι ήδη μεγάλος, και τα προβλήματα της σταθερής γεωμετρικής πληθυσμιακής αύξησης, μπορεί να είναι πολύ έντονα.(βλ. Ινδία Κίνα..κλπ.)

ΤΟΤΕ ΟΙ ΦΥΣΙΚΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΑΥΤΟΜΑΤΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΩΝ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΏΝ ΤΑΣΕΩΝ,ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΑΡΓΗΣ ΑΝΕΛΙΞΗΣ ΤΗΣ ΚΑΜΠΥΛΗΣ    S , ΔΕΝ ΕΠΑΡΚΟΥΝ KAI AΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΕΝΕΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΉ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΉ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΝΑ  ΜΕΤΑΒΛΗΘΟΥΝ ΟΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ!!

Στην Ευρώπη και στην Ελλάδα  έχουμε επικεντρωθεί στο αντίθετο προβλημα. Στην υπογεννητικότητα και στη γήρανση. Ωστόσο αυτός ο προβληματισμός είναι για μια περιοχή του πλανήτη. Για τον πολύ μεγαλύτερο αριθμό του πληθυσμού των αναπτυσσομένων χωρών ,τα διλλήματα και τα προβλήματα που θέτει η πληθυσμιακή αύξηση, είναι απτά ,και  άμεσα, και καθόλου μακρινά για την ανεπτυγμένη Δύση και την Ελλάδα, όπου ο απόηχος αυτού του ζητήματος εκδηλώνεται όλο κα περισσότερο με τη μορφή των μεταναστευτικών πιέσεων η των έμμεσων και έμμεσων επιπτώσεων από τοπικές γεωπολιτικές κρίσεις (μεταξύ των οποίων και οι τοπικοί πόλεμοι)

Αρκεί για την περίπτωση της Ελλάδας, να σημειωθεί ότι τόσο η γειτονική Τουρκία όσο και η Μέση Ανατολή και οι Ισλαμικές περιοχές της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, παρουσιάζουν από τους πιο ψηλούς ρυθμούς πληθυσμιακής αύξησης..

//Φυσικό και Ανθρωπογενές Περιβάλλον, τόμος Β1, Ανθρωπογενές περιβάλλον. Αραβαντινός, Β. Βλαστός,Δ. Εμμανουήλ,Δ. Μαρίνος –Κουρής, Κ.Μεμος,Γ. Σκικος,Κ. Σμπονιας,Θ. Τσουτσος.Πάτρα 1999//

 

ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΔΙΚΟ;;

**Το  Περί Δικαίου Αίσθημα και συναίσθημα, όταν  αποκαθίσταται, η  κοινωνία συμπεριφέρεται με  επίγνωση ;;Ξέρει ότι θα δώσει αυτό που της αναλογεί, γιατί παίρνει αυτό που της ανήκει;;

+Ο Ρωμαίος νομοδιδάσκαλος Ουλπιανός  διδάσκει ότι <δικαιοσύνη είναι το να απονέμεις στον καθένα ότι του ανήκει>

 +Συμφωνεί και ο Τζων Στιουαρτ, που θεωρεί ότι< πρέπει να δίνουμε σε κάθε άτομο και σε κάθε λαό  ο,τι του ανήκει υλικά, πνευματικά , ηθικά>!

+ο Αριστοτέλης στη <Ρητορική> του διδάσκει ότι η δικαιοσύνη είναι αρετή..!

*Από την άποψη αυτή άδικο είναι  το να αποδίδουμε σε κάποιον ότι δεν του ανήκει υλικά ,πνευματικά ,ηθικά;;

*Είναι δίκαιος,  ο αντικειμενικός, ο αμερόληπτος,  με πλούσιο ψυχικό κόσμο που σέβεται τους ανθρώπους;;

 Πρέπει η δικαιοσύνη  να γεννιέται στη συνείδηση των ανθρώπων πριν φτάσουν οι νόμοι στη Βουλή;;

+Το δίκαιο κατά τον Λάιμπνις, είναι σύμφωνο με τον ορθό λόγο, και για αυτό δεν μπορούμε να είμαστε ακριβοδίκαιοι ,σαν τον Αριστείδη, αν δεν επιβληθεί ο έλεγχος της λογικής πάνω στα συναισθήματα, στα πάθη, στις επιθυμίες, εάν δηλαδή ,δεν ενεργούμε χωρίς οργή και πάθος <sine ira et studio> 

+Δικαιοσύνη χωρίς δύναμη είναι ανίσχυρη, ισχύς χωρίς δικαιοσύνη είναι τυραννία  λέει ο Πασκάλ

*Ο απλός άνθρωπος που βλέπει να  επιβάλλεται το δίκαιο του, νοιώθει αγαλλίαση και αναπτύσσει  τις σωματικές και πνευματικές του δυνάμεις για να επιτελέσει αριστουργήματα;;

*Από την άποψη αυτή  το δίκαιο μπορεί να θεωρηθεί πηγή  κάθε δημιουργίας;;

*Όταν το δίκαιο παραβιάζεται ,μεταβάλλεται σε μια τυφλή βίαιη δύναμη που καταπατά τα  δικαιώματα και συμφέροντα ατόμων και λαών;;;

*Το δίκαιο των αδυνάτων, τελικά, υποτάσσεται στα συμφέροντα των ισχυρών ;;Αν ναι,

**Δε χάνει  τη δύναμη του.!! Στις συνειδήσεις  των αδικουμένων γεννιέται η αγανάκτηση που γίνεται αδυσώπητος αγώνας  για την αποκατάσταση του δικαίου τους;; Ώστε να πηγάσουν  οι ισορροπίες και τα επιτεύγματα;;

 

 

ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Εξ αποστάσεως εκπαίδευση που συμπληρώνει τη συμβατική εκπαίδευση, από ειδική  εκπαιδευτικό.Επικοινωνήστε στο mail .

elenpap12@gmail.com

 

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΞΑΡΤΗΣΗ

Αποσπάσματα από καθηγητή Στάμο Παπαστάμου, εγχειρίδιο κοινωνικής ψυχολογίας.(Οδυσσέας.Αθήνα 1993)

Τι είναι κοινωνική Εξάρτηση

Το λειτουργικό μοντέλο θεωρεί πως η εξάρτηση είναι ένας απτους περισσότερο καθοριστικούς παράγοντες των διαδικασιών κοινωνικής  επιρροής .Η κοινωνική επιρροή ανταποκρίνεται δηλαδή στην ανάγκη που έχει κάθε άτομο για τους άλλους,αναγκη που εκφράζεται με χίλιους δυο τροπους.Αναγκη <κοινωνικής  έγκρισης>που οδηγει στην προσάρτηση , αλλά και στη βελτίωση της εικόνας που έχουμε για τον εαυτό μας.Αναγκη <κοινωνικής υποστήριξης> κυρίως όταν βρισκόμαστε σε κατάσταση αβεβαιότητας ,αμφιβολίας ως προς την πιστότητα των αισθήσεων μας, έλλειψη εμπιστοσύνης στις ικανότητες μας και στην κρίση μας. Η εξάρτηση κατέχει μια κεντρική θέση στο πορτραίτο που κάνουν οι οπαδοί του κομφορμισμού, πορτραίτο που πρέπει να ομολογήσουμε ότι δεν είναι ιδιαίτερα κολακευτικό.Ο I.D Steiner γράφει.

Οι κομφορμιστές χαρακτηρίζονται απτο ευσυνείδητο ,συνεργάσιμο, υπομονετικό ,ειλικρινές και ευέλικτο πνεύμα τους στα πλαίσια της κοινωνικής ζωής. Το άτομο που συμμορφώνεται κοινωνικά είναι μετρημένο, προσεκτικό, υπάκουο, και πανω από όλα δίνει τεράστια σημασία στη γνώμη των άλλων .Οι κομφορμιστές είναι κατώτεροι στο διανοητικό επίπεδο, το ίδιο όπως είναι και λιγότερο σίγουροι για τον εαυτο τους, έχουν μικρότερη νευρική αντοχή, είναι  λιγότερο εξωστρεφείς ,λιγότερο ρεαλιστές, και με  περιορισμένες θεωρητικές ικανότητες. (Steiner, 1966.)

Έχουμε να κάνουμε με ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον οξύμωρο σχημα, γιατί παρά το γεγονός ότι η κοινωνική συμμόρφωση θεωρείται αναγκαία (απτο λειτουργικό μοντέλο στις κοινωνικές ομαδες)οσοι επιδεικνύουν μια τέτοια συμπεριφορά δε χαίρουν ιδιαίτερα εκτίμησης , ούτε απτους συνάνθρωπους τους, αλλά ουτε απτους κοινωνικούς ψυχολόγους. Αντίθετα ο αντικομφορμισμός, θεωρείται θετικότερος, ένδειξη ελιτίστικης συμπεριφοράς, και πολλές φορές παράδειγμα προς μίμηση. Ο E.P  γράφει για τους αντικομφορμιστές

Έχουν σε πολύ ψηλό βαθμό εμπιστοσύνη στις αντιλήψεις τους.Νοιώθουν ισχυρότεροι από τους άλλους..

Εξαλείφεται η   αβεβαιότητα;;;

Η σταθερότητα των αξιών ,είναι η μόνη που μπορεί ν ανταπεξέλθει στην αβεβαιότητα του φυσικού κόσμου .Όσο περισσότερο αμφιβάλλει το άτομο για τις γνώμες και τις εκτιμήσεις του, τόσο περισσότερο είναι ευάλωτο στις πιέσεις της κοινωνικής επιρροής . Τα πειραματικά ευρήματα διαψεύδουν την εντύπωση ότι η κοινωνική συμμόρφωση ανταποκρίνεται στην ανάγκη αναζήτηση της βεβαιότητας. Όπως τονίζει ο διος ο Asch στο πειραματικό του υλικό,  μπορεί κάποιος να συμφωνεί με κάτι που είναι λάθος.///////

Δικό μου. Το θέμα είναι πώς, μέσα σε ποιο οικογενειακό περιβάλλον, μέσα σε ποια κοινωνία, με τι αναζητήσεις και ερωτήματα ,πόσο συνειδητά έχουν δημιουργηθεί στο άτομο οι αξίες, ώστε να είναι μεν  σε σταθερά καλούπια, αλλά παράλληλα, να υπάρχει  πρόοδος και εξέλιξη!

 

ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΥΠΟΚΡΙΤΕΣ ΜΙΣΑΝΘΡΩΠΟΙ!

Πόσο εύκολο είναι να  αποκωδικοποιήσουμε τον  κάθε Τίμωνα  (που αναφέρεται πιο κάτω) αλλά,  ΜΗ ορατό δια γυμνού οφθαλμού(που υποκρίνεται, η αμύνεται πίσω από ένα ηλίθιο γέλιο)  στις σύγχρονες κοινωνίες ;;;   -Ειδικά για τους νέους-;-

Πόσο εύκολο είναι να αποβάλλουμε τον κάθε Τίμωνα πρώτα συνειδησιακά και μετά μορφολογικά , αφού τον αντιληφτούμε, με όποιο ρόλο αυτός έχει  στην κοινωνία ;; Γιατί –μη φρίττουμε-ο Τίμων του 5^ου ήταν ο πιο ακίνδυνος.  Έδειχνε αυτό που ήταν! Αυτοί που φορούν  τους μανδύες  του πολιτικού, του  επιστήμονα, του ιερέα  κ.ο.κ… είναι οι επικίνδυνοι, οι επιζήμιοι, οι ανήθικοι, αυτοί που με ψέματα και ανηθικότητες καταλαμβάνουν θέσεις στην κοινωνία, είναι οι πραγματικοί εκ προοιμίου  εγκληματίες!! Αυτά είναι τα συνειδησιακά κατακάθια…Ξέρουν ότι θα σκοτώσουν , και για το συμφέρον τους,επειδή είναι διαταραγμένοι  λένε φρικτά βρώμικα ψεματα!!! Αυτοί είναι σύγχρονοι Τίμωνες !!!

 

Ο Τίμων (β΄μισό 5ου αι. π.Χ.) ήταν Αθηναίος εύπορος πολίτης, ο οποίος έγινε ονομαστός για τη μισανθρωπία του. Τον αναφέρουν οι αρχαίοι συγγραφείς ως παράδειγμα μισανθρωπίας

O Πλούταρχος αναφέρει, ότι ο Τίμων παρουσιάστηκε στην εκκλησία του δήμου κι αφού ανέβηκε στο βήμα, είπε στους κατάπληκτους Αθηναίους: «Άνδρες Αθηναίοι, γνωρίζετε ότι έχω ένα κτήμα στον Υμηττό κι ότι σ’ αυτό υπάρχει μια συκιά, απ’ την οποία πολλοί έως τώρα κρεμάστηκαν. Επειδή λοιπόν, σκοπεύω να χτίσω μια καλύβα κι αποφάσισα να την κόψω, θέλω να σας το ανακοινώσω, για να σπεύσουν να κρεμαστούν, όσοι από εσάς θέλουν».

Ο Τίμων, πάμπτωχος κάποια στιγμή αποσύρθηκε σε ένα μικρό κτήμα που είχε στις πλαγιές του Υμηττού, κοντά στη σημερινή Ηλιούπολη και μετά βίας επιβίωνε, καλλιεργώντας το μόνος του. Η δυστυχία τον έκανε να τραβηχτεί στον εαυτό του και να μη θέλει να δει άνθρωπο στα μάτια του. Έπαψε να πηγαίνει στο Άστυ και στην Αγορά, έπαψε να συναναστρέφεται με ανθρώπους και όσους τον επισκέπτονταν στην καλύβα του, τους έδιωχνε πετροβολώντας τους. Φυσικά, μολονότι ήταν πολίτης με όλα τα δικαιώματα της ιδιότητάς του αυτής, σταμάτησε να προσέρχεται στην Εκκλησία του Δήμου και αρνήθηκε να αναλάβει οποιοδήποτε αξίωμα ή λειτούργημα, που ως πολίτης εδικαιούτο. Έτσι με τον καιρό ονομάστηκε από τους συμπολίτες του, Τίμων ο Μισάνθρωπος.