Σελίδες

Κυριακή 11 Φεβρουαρίου 2018

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ


Η πράξη είναι η Λυδία λίθος.

Το ζούμε κάθε μέρα. Πρέπει οι γονείς να ξέρουν.

ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΤΑ ΠΤΥΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΑ και κολακεύονται οι γονείς (δεν έχουν σχέση με το παρελθόν που τα έπαιρνες  δύσκολα , αλλά είχαν άλλη  αξία στην κοινωνία και στην αγορά)

Στην Γ΄ Γυμνασίου υπάρχει ένα μάθημα που λέγεται επαγγελματικός προσανατολισμός. Στα Δημόσια σχολεία οι καθηγητές δεν ξέρουν να  καθοδηγήσουν τα παιδιά σε επάγγελμα , αλλά μόνο λενε τι υπάρχει κοντά τους  από ΕΠΑΛ κλπ. Αυτή είναι η δουλειά τους. Στα καλά Ιδιωτικά γίνεται εξατομικευμένος επαγγελματικός προσανατολισμός με πολλές μεθόδους, και βρίσκουν την  κλίση  του παιδιού, όταν δεν είναι ξεκάθαρη. (πάλι βέβαια μπορεί να αλλάξει ,γιατί ο εγκέφαλος  ωριμάζει)

Μερικοί γονείς  που δε ξέρουν , λένε ότι τα παιδιά τους έχουν κλίση στην πληροφορική επειδή παίζουν παιχνίδια. Αυτό δεν έχει σχέση με πληροφορική. Αν θέλουν  να γίνουν προγραμματιστές ,πρέπει να δώσουν Πανελλήνιες για Πολυτεχνείο. Άλλο πεδίο. Υπάρχει στα ΕΠΑΛ  για τεχνικούς υπολογιστών.  Δε μαθαίνουν όμως εκεί, μια μυρωδιά  παίρνουν. Μπορεί όμως να ξεκινήσει  το παιδί  από το εκπαιδευτικό κομμάτι που είναι το ECDL να μάθει τις εντολές. Σαν παραδείγματα αυτό, ισχύει και σε άλλα.

Η κλίση του παιδιού θα φανεί όταν ξεκοιλιάζει  τον  υπολογιστή  και τον ξανα  συναρμολογεί ,όταν στερούνται κάτι  και με δικά τους λεφτά παίρνουν εξαρτήματα, η όταν μαζεύουν χρήμα και παίρνουν με δικά τους, υπολογιστή χωρίς να ζητούν.

Εκτός αυτού οι γονείς πρέπει οι ίδιοι να ανακαλύψουν την κλίση του παιδιού με πράξεις. Π.χ. Φουρναρης. Πρεπει να πάει ένα μήνα σε φούρνο να συμμετέχει .Τεχνικός να παει σε τεχνικό γνωστό τους, κλπ.

Πάλι μπορεί να αλλάξουν αλλά είναι ένας οδηγος. Σε κάθε περίπτωση δε θα ρωτούν  για επάγγελμα του παιδιού τους Δ.Υ. η παρόμοιο ατομο που δουλεύει με σιγουριά σ ε μεγάλους οργανισμούς. Συνήθως αυτοί είναι εγωκεντρικοί  μη ευέλικτοι και  παθαίνουν καταθλίψεις όταν τους μιλούν για απολύσεις. Δεν μπορούν να προσφέρουν στην κοινωνία τίποτα, αν δεν έχουν τη σιγουριά του μισθού. Γίνονται πολλά σεμινάρια για αυτό, αλλά οι ίδιοι που τα κάνουν, πολλές φορές παίρνουν χρήματα απτο Δημόσιο για να τα πουν αυτά που μπορεί να είναι χωρίς εφαρμογές. Στη ζωή θέλουμε πράξεις, μέσα στις οποίες εμπεριέχεται ο ρεαλισμός.

Σήμερα επίσης  οδηγός είναι η διεπιστημονικότητα. Παντρεύεις επιστήμες με τέχνες, παντρεύεις 2 και 3 ειδικότητες αν θέλεις να δουλέψεις, σφαιρικά και να προσφέρεις. Δρέπει να κουραστούν μετά την πρώτη ειδικότητα , να δουλεύουν και να αποκτούν και άλλες.  Παράλληλα με τις σπουδές πρέπει να βγάζουν και μερικά χρήματα, όσα  και αν έχει η οικογένεια τους. Ζυμώνονται και ζυγίζουν τον απέναντι. Με πράξεις. Μπορεί να έχουν πολλά χόμπι, να έχουν πτυχία και να μη  μπορεί να κάνουν καμιά επαγγελματική  εφαρμογή  στη ζωή. Εκεί εστιάζουμε. Ατέλειωτες οι θεωρίες για αυτά…