ΨΥΧΟΚΟΙΝΩΝΙΚΟ Το σύνδρομο της πολυκατοικίας

 

ΨΥΧΟΚΟΙΝΩΝΙΚΟ Το σύνδρομο της πολυκατοικίας

Πολλοί σοβαροί ψυχολόγοι διατείνονται ότι οι περισσότεροι θεραπευόμενοι τους, έχουν προβλήματα , γιατί μένουν με τις πατρικές οικογένειες η αδέλφια του ενός συζύγου σε άλλους ορόφους

Το θεωρούν αρνητικό οι περισσότεροι, γιατί τα άτομα και ως άτομα και ως οικογένειες δεν αυτονομούνται και δεν ανεξαρτοποιουνται, ενώ δεν το καταλαβαίνουν. Βλέπουν οι μεν τι κάνουν οι δε και ενίοτε επεμβαίνουν ακόμα και ευγενικά στο παιδί τους, η σε γαμπρό η σε νύφη η νιώθουν υποχρεωμένοι οι μεν να δώσουν αναφορά στους δε. Μπορεί να μη πουν τίποτα, αλλά μέσα τους δε συμφωνούν με αυτά που βλέπουν. Δε νιώθουν εντελώς ελεύθεροι να σχεδιάζουν τη ζωή τους, οταν ο άλλος είναι απο κάτω η από πάνω. Ειναι σε συνάρτηση με των άλλων οικογενειών.

Φυσικά λένε αλήθεια, αλλά πιστεύω (απο ψυχοθεραπείες ) πάντα οτι εξαρτάται από το πνευματικό και μορφωτικό επίπεδο, τα ενδιαφέροντα, την πνευματική εξέλιξη των κατοικούντων στην πολυκατοικία, ακόμα και να υπάρχει αγάπη

Μπορεί άτομα χωρίς ενδιαφέροντα και προσκολλήσεις να μένουν μακρύτερα και να επεμβαίνουν στις ζωές των άλλων οικογενειών των παιδιών τους η τα εξαρτημένα άτομα παιδιά, να λένε τα πάντα και να θέλουν να εξαρτώνται οχι στην ίδια πολυκατοικία

Είναι σχετικό και αυτό

Πολλοί παππούδες και γιαγιάδες προσφέρουν πολλά στις οικογένειες των παιδιων τους και στα εγγόνια τους που τα παιδιά τους θα ήθελαν προσωπικό να τα καλύπτει . Πάντα βέβαια υπάρχει το τίμημα. Δεν είναι ολα ρόδινα ψυχολογικά. Υπάρχουν ψυχολογικές επιπτώσεις που φαίνονται αργότερα.

Υπάρχει και η αντίθετη περίπτωση. Μερικά παιδιά παραπονούνται οτι οι γονείς τους δεν προσφέρουν τίποτα στα εγγόνια, γιατί έχουν δώσει σημασία στις καριέρες τους και τα βλέπουν σπάνια τα εγγόνια η απο κάμερες. Άκρο και αυτό

Άλλα παιδιά πάλι δεν αφήνουν να βλέπουν οι γονείς τους τα εγγόνια. Υπάρχει νόμος οτι οι παππούδες πρέπει να βλέπουν τα εγγόνια και οι παππούδες τους κάνουν αγωγή. Οι παππούδες τα βλέπουν με δικαστική απόφαση, αλλά δεν ξέρω πόσο ηθικό είναι αυτό να τα βλέπουν με τη βια και πόση αγάπη υπάρχει απο πίσω

Είναι ευαίσθητες οι ισορροπίες αυτές. Το κοσμοείδωλο εχει αλλάξει. Οι πολυπύρηνες οικογένειες δεν υπάρχουν πλέον, που πήγαινε ο κοσμος στα χωράφια και αφηνε τη γιαγιά να μαγειρεύει και να προσέχει τα παιδιά. Θετικό και αρνητικό. Κάτι παίρνουν απο αγάπη και πείρα και κάπου μένουν στάσιμα από εξέλιξη και άνοιγμα των οριζόντων

Σε κάθε περίπτωση οι συνδυασμοί του < τόσο όσο> είναι πιο σοφοί. Δε γίνονται εύκολα μέσα στην ίδια πολυκατοικία

Οι παππούδες πρέπει να συμπληρώνουν με την πείρα τους και όσοι έχουν γνώσεις να δίνουν και γνώσεις σε ο,τι δεν ξέρουν η δεν έχουν τον χρόνο να δίνουν οι γονείς, οι όποιοι δεν έχουν πείρα

Το ιδανικό είναι οι παππούδες να κάνουν συνδυασμούς να τα βλέπουν πολύ συχνά, όποτε θέλουν, όχι όμως να τα μπουχτίζουν , αλλά για κάποιο ποιοτικό χρόνο, για να εξελίσσονται τα εγγόνια και οι ίδιοι να παίρνουν και να δίνουν αγάπη. Να τους θυμούνται μετά, για το διαφορετικό που πήραν στον εγκέφαλο και τη ψυχή, οχι μόνο για τις υπηρεσίες τους, ότι έπλεναν και σιδέρωναν

Δεν πήραν συντάξεις για να κάνουν χειρωνακτικές εργασίες συνεχώς ,με τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους. Δεν εξελίσσονται και δεν ωριμάζουν έτσι ψυχοπνευματικά μόνο με υπηρεσίες

Πρέπει να μένουν και στο χώρο τους ανεξάρτητοι και αυτόνομοι ξεκούραστοι με περισυλλογή για να ξέρουν τι θα δώσουν με συνδυασμούς που στην ίδια πολυκατοικία δε γίνονται. Να προσφέρουν κάτι και στην κοινωνία, ν αφήσουν κάτι όταν φύγουν, όχι μόνο στενά στους τοίχους τους να τους θυμούνται 3 άτομα

Υποχρεώνονται εκει, απο τις καταστάσεις .Υπάρχει άμεση η έμμεση εξάρτηση

Τα άκρα πάντα βλάπτουν μελλοντικά.

Η σοφή και δύσκολη μέση οδός ωριμάζει όλους BLOOG