ΨΥΧΙΚΗ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΥΡΙΩΣ

 

ΨΥΧΙΚΗ ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ. 

Σύμφωνα με τον Grotberg oι παράγοντες της ψυχικής ανθεκτικότητας των εφήβων μπορούν να κατηγοριοποιηθούν με βάση τις πηγές τους, την παρεχόμενη εξωτερική υποστήριξη, την εσωτερική δύναμη, τις διαπροσωπικές δεξιότητες και τις δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων. Οι παράγοντες αυτοί συνοψίζονται με τα ρήματα ΈΧΩ, ΕΊΜΑΙ ,ΜΠΟΡΏ.

ΈΧΩ ανθρώπους γύρω μου που με εμπιστεύομαι και με αγαπούν, που μου βάζουν όρια για να ξέρω που θα σταματήσω, για να μην υπάρξει κίνδυνος και μου δείχνουν με το παράδειγμά τους πώς θα κάνω τα πράγματα σωστά. Ανθρώπους που με βοηθούν να μάθω να κάνω τα πράγματα μόνος μου, που με βοηθούν όταν είμαι άρρωστος η έχω πρόβλημα.

ΕΊΜΑΙ άνθρωπος που μπορεί οι άλλοι να συμπαθήσουν που χαίρεται όταν κάνει καλές πράξεις για τους άλλους, που είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του και είναι σίγουρος ότι όλα θα πάνε καλά.

ΜΠΟΡΏ να μιλήσω με άλλους για πράγματα που με απασχολούν και με φοβίζουν, να ελέγξω τον εαυτό μου για πράγματα που δεν είναι σωστά η επικίνδυνα.

Να γνωρίσω πότε είναι η κατάλληλη στιγμή να μιλήσω σε κάποιον η να ζητήσω βοήθεια η να βρω κάποιον να με βοηθήσει όταν χρειάζομαι.

Φυσικά πρέπει να λαμβάνεται υπ όψιν το ευρύτερο περιβάλλον του παιδιού, οι φίλοι ,το σχολείο που θα προάγουν η θα εμποδίζουν την ανάπτυξη.

Κατά Ungar (2008) η ανθεκτικότητα είναι η περίπτωση κατά την οποία σε σημαντικές αντιξοότητες, ψυχολογικές περιβαλλοντικές, η και στις δυο η ανθεκτικότητα είναι τόσο η ικανότητα των ατόμων να κατευθύνονται προς πόρους που υποστηρίζουν την υγεία και τις ευκαιρίες να βιώσουν αισθήματα ευεξίας, όσο και μια συνθήκη του ατόμου, όπου η οικογένεια ,η κοινότητα και ο πολιτισμός παρέχουν αυτούς του πόρους και τις εμπειρίες υγείας με πολιτιστικούς τρόπους .Η ανθεκτικότητα είναι επομένως μια διαδικασία κατεύθυνσης και η ικανότητα των ατόμων να διαπραγματεύονται για τους πόρους υγείας με τους δικούς τους όρους

Κατά Χουντουμάδη και Πατεράκη (2008) η ανθεκτικότητα είναι η ειδική ικανότητα της αποτελεσματικής αντιμετώπισης των στρεσογόνων τραυματικών εμπειριών και της ανάκαμψης από τις συνήθως καταστροφικές τους επιδράσεις.