ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ. Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΤΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ. ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΑΙ ΕΔΩ ΜΕ ΤΗ ΓΛΥΠΤΙΚΗ

 Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΣΤΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ. ΚΡΙΝΕΤΑΙ ΦΥΣΙΚΑ, ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΑΙ KAI ΜΕ ΤΗN ΚΑΤΩ ΤΕΧΝΗ ΓΛΥΠΤΙΚΗ . BLOOG

Ένας απο τους μεγαλύτερους Φλαμανδούς ζωγράφους που έζησε το δεύτερο μισό του δεκάτου πέμπτου αιώνα ο Hugo Van der Goes.

Είναι από τους λίγους Βορειοευρωπαίους καλλιτέχνες εκείνης της εποχής, για το οποίο λένε πως αποσύρθηκε εκούσια προς το τέλος της ζωής του σε μοναστήρι , πως τον τυραννούσαν αισθήματα ενοχής και πως είχε κρίσεις μελαγχολίας

Στην Τέχνη τους υπάρχει κάτι το έντονο και το σοβαρό που την κάνει να διαφέρει απο την αταραξία του Βαν Αυκ.

Η Κοίμηση της Θεοτόκου εδώ

Μας κάνει εντύπωση ο θαυμαστός τρόπος που ο καλλιτέχνης έχει αποδώσει τις διαφορετικές αντιδράσεις των δώδεκα Αποστόλων μπροστά στο γεγονός που συμβαίνει κάτω από τα μάτια τους

Το φάσμα των εκφράσεων είναι απο την ήρεμη θλίψη ως τη βαθιά συμπόνοια και την αδιάκριτη σχεδόν έκπληξη.

Θα καταλάβουμε καλύτερα το επίτευγμα του Βαν ντερ Γκους αν το συγκρίνουμε με τη γλυπτική τη νοιώθουμε ότι ο Βαν ντερ Γκους προσπαθεί να μας θυμίσει μια πραγματική σκηνή χωρίς να αφήσει καμιά γωνιά του πίνακα άδεια η χωρίς νόημα.

Οι δώδεκα Απόστολοι στο πρώτο πλάνο και το όραμα του Χριστού πάνω από την κλίνη της Παναγίας ,δείχνουν με σαφήνεια κατά ποιο τρόπο θέλησε να μοιράσει τις φιγούρες του και να τις δείξει.

Αλλά αυτή η φανερή προσπάθεια που κάνει τη φυσική κάπως αφύσικη, εντείνει την αίσθηση της συγκίνησης γύρω από το ήρεμο πρόσωπο της Παναγίας που πεθαίνει και που μονη της μέσα στο κατάμεστο δωμάτιο αξιώνεται να δει τον Χριστό καθώς ανοίγει την αγκαλιά του να την δεχτεί

E.H GOMBRICH

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΌ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΜΟΡΦΩΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ Αθήνα 1994