Ρώσος μυθιστοριογράφος Φίοντορ Μιχαήλοβιτσς Ντοστογιέφσκι
με τις πολλές αντιξοότητες που περνάει στην απολυταρχίας της χώρας του, τη σκληρή στρατιωτική υπηρεσία στη Σιβηρία, την εξευτελιστική πάλη για συγνώμη μας παροτρύνει
«Να βρεις τον άνθρωπο μέσα στον άνθρωπο» Συμπληρώνει προς το τέλος της ζωής του.«Με αποκαλούν ψυχολόγο, αλλά είναι λάθος, είμαι ένας απλός ρεαλιστής , με την πιο υψηλή όμως έννοια, εικονίζω δηλαδή τα απύθμενα βάθη της ανθρώπινης ψυχής» ! Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή λογοτεχνία, όταν ο Ντοστογιέφσκι εμφανίζεται το 1843 στη λογοτεχνική αρένα με μια μετάφραση της Ευγενίας Γκραντέ του Μπαλζάκ, και δείχνει πόσο η Ρωσία παρά τους μεγάλους συγγραφείς της , ήταν ακόμα στραμμένη προς την Ευρώπη. Αργότερα κυκλοφορούν . Το έγκλημα και τιμωρία. Πόλεμος και ειρήνη, Ο Ηλίθιος , Δαιμονισμένοι, Αδελφοί Καραμαζώφ, και Άννα Καρένινα, μυθιστορήματα τεράστια, βαθιά σαν ωκεανοί, που ενθουσιάζουν τα πλήθη στη Ρωσία. Οι δύο Μεγάλοι του ρώσικου μυθιστορήματος. Ο Τολστόι και ο Ντοστογιέφσκι, έρχονται στη Δύση και μαγεύουν την Ευρώπη γιατί διεισδύουν στη ψυχολογία , εκφράζουν το μεγαλειώδες, και απέχουν από τ ο κλασικό. Ο κόσμος του Ρώσου μυθιστοριογράφου δεν είναι φανταστικός και αγγελικά πλασμένος. Εμφανίζονται σκάνδαλα, βιαιότητες, σε ένα σκηνικό τραγικό και εξπρεσιονιστικό.(Βασικό χαρακτηριστικό των εξπρεσιονιστών καλλιτεχνών ήταν η τάση να παραμορφώνουν την πραγματικότητα στα έργα τους, αδιαφορώντας για τη πιστή αναπαράσταση. Γενικά ο εξπρεσιονισμός διακρίνεται από μια έντονη αγωνία, χωρίς χαρούμενη διάθεση) Άθλια δωμάτια όπου ο δολοφόνος και η αμαρτωλή , κάτω από το φως του κηροπήγιου διαβάζουν το ιερό βιβλίο.(Έγκλημα και τιμωρία ,1866)Παρακμιακές σκάλες όπου ψιθυρίζονται τρομερές ομολογίες, και ο Ρογκοζίν κρύβεται με το μαχαίρι στο χέρι.(ο Ηλίθιος 1868)Σκοτεινές νύχτες όπου ο ήρωας βγαίνει από τον ίδιο του το σωσία(Ο Σωσίας,1846) και ο Σβιντριγκαίλωφ αυτοκτονεί μετά από ερωτικούς εφιάλτες((Έγκλημα και τιμωρία)και ο Σάτωφ δολοφονείται (Οι Δαιμονισμένοι, 1872)ενώ ξεσπούν εγκλήματα με επιληψία.Αυτόν τον τραγικό κόσμο διερευνά ο Ντοστογιέφσκι, με την ανεπτυγμένη μεγαλοφυΐα του. Η ζωή τον ρίχνει στη δυστυχία .Δραματικός θάνατος του πατέρα του, ίσως δολοφονημένου, πολιτική συνομωσία κατά της απολυταρχίας, σύλληψη , φυλακή, εικονική εκτέλεση, κάτεργο στο φρούριο, σκληρή στρατιωτική υπηρεσία στη Σιβηρία, εξευτελιστική πάλη για συγνώμη, λανθάνουσα επιληψία, πένθος από γυναίκα , αδελφό, φίλο, χρέη και αναγκαστική εξορία στην Ευρώπη με τη δεύτερη γυναίκα του την Άννα, πάθος για τη ρουλέτα. Όλα του τα έργα είναι μια διερεύνηση της ψυχής του ανθρώπου. Στην αρχή ανακαλύπτει ότι ο καθένας μας είναι η πληγή και το μαχαίρι, η ιδέα και παράλληλα ο θάνατός της. Βεβαιώνει ότι η ζωή δεν υπάρχει χωρίς την επιθυμία την ελεύθερη βούληση και τον πόνο, και ότι ο άνθρωπος είναι ένα μυστήριο, που δεν ανάγεται στη λογική, είναι παρόν (το μυστήριο) εκεί που οι όχθες σμίγουν και τα αντίθετα συνυπάρχουν. Η ατέλειωτη πάλη του Θεού και του διαβόλου. Εκεί βρίσκεται το συγγραφικό του μεγαλείο και η φιλοσοφική του θεώρηση για τον σύγχρονο κόσμο. Το συνολικό του έργο, διερευνά και φωτίζει την ανθρώπινη ψυχολογία///Ευρωπαϊκά γράμματα. Ιστορία της Ευρωπαϊκής λογοτεχνίας εκδ. Σόκολης Αθήνα 1999///
με τις πολλές αντιξοότητες που περνάει στην απολυταρχίας της χώρας του, τη σκληρή στρατιωτική υπηρεσία στη Σιβηρία, την εξευτελιστική πάλη για συγνώμη μας παροτρύνει
«Να βρεις τον άνθρωπο μέσα στον άνθρωπο» Συμπληρώνει προς το τέλος της ζωής του.«Με αποκαλούν ψυχολόγο, αλλά είναι λάθος, είμαι ένας απλός ρεαλιστής , με την πιο υψηλή όμως έννοια, εικονίζω δηλαδή τα απύθμενα βάθη της ανθρώπινης ψυχής» ! Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή λογοτεχνία, όταν ο Ντοστογιέφσκι εμφανίζεται το 1843 στη λογοτεχνική αρένα με μια μετάφραση της Ευγενίας Γκραντέ του Μπαλζάκ, και δείχνει πόσο η Ρωσία παρά τους μεγάλους συγγραφείς της , ήταν ακόμα στραμμένη προς την Ευρώπη. Αργότερα κυκλοφορούν . Το έγκλημα και τιμωρία. Πόλεμος και ειρήνη, Ο Ηλίθιος , Δαιμονισμένοι, Αδελφοί Καραμαζώφ, και Άννα Καρένινα, μυθιστορήματα τεράστια, βαθιά σαν ωκεανοί, που ενθουσιάζουν τα πλήθη στη Ρωσία. Οι δύο Μεγάλοι του ρώσικου μυθιστορήματος. Ο Τολστόι και ο Ντοστογιέφσκι, έρχονται στη Δύση και μαγεύουν την Ευρώπη γιατί διεισδύουν στη ψυχολογία , εκφράζουν το μεγαλειώδες, και απέχουν από τ ο κλασικό. Ο κόσμος του Ρώσου μυθιστοριογράφου δεν είναι φανταστικός και αγγελικά πλασμένος. Εμφανίζονται σκάνδαλα, βιαιότητες, σε ένα σκηνικό τραγικό και εξπρεσιονιστικό.(Βασικό χαρακτηριστικό των εξπρεσιονιστών καλλιτεχνών ήταν η τάση να παραμορφώνουν την πραγματικότητα στα έργα τους, αδιαφορώντας για τη πιστή αναπαράσταση. Γενικά ο εξπρεσιονισμός διακρίνεται από μια έντονη αγωνία, χωρίς χαρούμενη διάθεση) Άθλια δωμάτια όπου ο δολοφόνος και η αμαρτωλή , κάτω από το φως του κηροπήγιου διαβάζουν το ιερό βιβλίο.(Έγκλημα και τιμωρία ,1866)Παρακμιακές σκάλες όπου ψιθυρίζονται τρομερές ομολογίες, και ο Ρογκοζίν κρύβεται με το μαχαίρι στο χέρι.(ο Ηλίθιος 1868)Σκοτεινές νύχτες όπου ο ήρωας βγαίνει από τον ίδιο του το σωσία(Ο Σωσίας,1846) και ο Σβιντριγκαίλωφ αυτοκτονεί μετά από ερωτικούς εφιάλτες((Έγκλημα και τιμωρία)και ο Σάτωφ δολοφονείται (Οι Δαιμονισμένοι, 1872)ενώ ξεσπούν εγκλήματα με επιληψία.Αυτόν τον τραγικό κόσμο διερευνά ο Ντοστογιέφσκι, με την ανεπτυγμένη μεγαλοφυΐα του. Η ζωή τον ρίχνει στη δυστυχία .Δραματικός θάνατος του πατέρα του, ίσως δολοφονημένου, πολιτική συνομωσία κατά της απολυταρχίας, σύλληψη , φυλακή, εικονική εκτέλεση, κάτεργο στο φρούριο, σκληρή στρατιωτική υπηρεσία στη Σιβηρία, εξευτελιστική πάλη για συγνώμη, λανθάνουσα επιληψία, πένθος από γυναίκα , αδελφό, φίλο, χρέη και αναγκαστική εξορία στην Ευρώπη με τη δεύτερη γυναίκα του την Άννα, πάθος για τη ρουλέτα. Όλα του τα έργα είναι μια διερεύνηση της ψυχής του ανθρώπου. Στην αρχή ανακαλύπτει ότι ο καθένας μας είναι η πληγή και το μαχαίρι, η ιδέα και παράλληλα ο θάνατός της. Βεβαιώνει ότι η ζωή δεν υπάρχει χωρίς την επιθυμία την ελεύθερη βούληση και τον πόνο, και ότι ο άνθρωπος είναι ένα μυστήριο, που δεν ανάγεται στη λογική, είναι παρόν (το μυστήριο) εκεί που οι όχθες σμίγουν και τα αντίθετα συνυπάρχουν. Η ατέλειωτη πάλη του Θεού και του διαβόλου. Εκεί βρίσκεται το συγγραφικό του μεγαλείο και η φιλοσοφική του θεώρηση για τον σύγχρονο κόσμο. Το συνολικό του έργο, διερευνά και φωτίζει την ανθρώπινη ψυχολογία///Ευρωπαϊκά γράμματα. Ιστορία της Ευρωπαϊκής λογοτεχνίας εκδ. Σόκολης Αθήνα 1999///
