ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΑΣΤΕΓΩΝ!!

Πού  οφείλεται η ψυχολογία των αστέγων που δε θέλουν να στεγαστούν;

Για να μην αρχίσουμε πάλι με  επιδερμική <συμπόνια> και να κοιτάξουμε πιο βαθειά το θέμα. Τώρα που  δροσίζει ο καιρός…( και..ευτυχώς γιατί μας έλιωσε)

 

Μπορεί βλέποντας άστεγους να τηλεφωνήσεις στους κατάλληλους φορείς,(και μόνοι τους μπορούν),να πάνε οι φορείς να τους πάρουν δοθέντος ότι υπάρχουν πολλά άδεια κτήρια του Δήμου, πολλά Δημόσια κτήρια, παρεκκλήσια Εκκλησιών, πτέρυγες Νοσοκομείων κλπ… και ΝΑ ΜΗ θέλει ο άστεγος να στεγαστεί..!!!Θέλει έρευνα και ποσοστιαία ανάλυση. Γιατί δε θέλει; Στη ζέστη δικαιολογείται. Μέσα ζεσταίνεται..  Στο κρύο όμως ;Μπορεί και να πεθάνουν. Το  βλέπουν σαν αργή αυτοκτονία λόγω κατάθλιψης; Θέλουν επικοινωνία με κόσμο;(και εκεί που θα πάνε θα έχουν.)Έχουν ψυχολογικό πρόβλημα και θεωρούν το ταβάνι ψυχοπλακωτικό;; Μπορούν να πάνε σε κάποια περιφέρεια..Όχι στο κέντρο της Αθήνας!!! Πιστεύουν ότι μπορεί να ζητούν εκεί έξω  και να τους δίνουν χρήματα και φαγητά άμεσα, χωρίς να μεσολαβεί κάποιος Δήμος; Νοιώθουν πιο ελεύθεροι; Εξοικονομούν περισσότερα; Δε χρειάζονται δικαιολογητικά και εξηγήσεις;( Όπως π.χ. κάποιος είχε πει ότι νοίκιασε το σπίτι του και έγινε άστεγος, για να βγάζει κάτι..) Αυτόν θα τον δικαιολογούσαν για άστεγο; Ασυδοσία και στους άστεγους και να υπάρχουν τέτοια θεάματα σήμερα με τόσα άδεια κτήρια σε μια Πρωτεύουσα  ευρωπαϊκής χώρας δικαιολογείται;; Βολεύει  μερικούς  γιατί  το πουλάνε , άλλους τους  βολεύει γιατί νιώθουν ανώτεροι (ίσως για αυτό βολεύει και το κράτος..να νοιώθουμε υπεροχή οι υπόλοιποι) Άλλους  τους βολεύει γιατί   λυπούνται και  βγάζουν την ανθρωπιά τους, άλλοι το θέλουν για   να μας λυπάται η Ευρώπη..κλπ…αλλά λίγη οργάνωση και εκπαίδευση να αλλάξει η ψυχολογία μας-τους  και σ αυτό δε βλάπτει..Είναι μεγάλη βοήθεια αυτή, χωρίς να αναιρείται παράλληλα και η αμέριστη πρακτική…

Το κράτος πρέπει με κοινωνικούς  λειτουργούς να τους πείσει πρώτα, και μετά να τους στεγάσει!

Δε μπορεί ο κόσμος να περπατάει στην πρωτεύουσα , να βλέπει στρώματα και κουβέρτες, καμινέτα και κονσέρβες  και να κάνει άλματα να μη τα πατήσει…

Είχα τηλεφωνήσει όταν είδα μόνιμους άστεγους στην Κλαυθμώνος, και δίπλα ήταν η Δημοτική Αστυνομία, αλλά οι άστεγοι δε δέχονται να στεγαστούν!!  Κάθονται πάνω στα στρωματά τους..συζητούν μεταξύ τους..άνετα..

Έχω επικοινωνήσει λεκτικά με άστεγο, όταν τον είδα και τον ρώτησα αν έχει να φάει.

Μου έκανε πολύ αισιόδοξα το σήμα της νίκης..

Κάποιοι πρέπει να τους μιλάνε… συστηματικά!!

 

ΑΞΙΕΣ ΚΑΙ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ!!

Αμφισβητώ άρα υπάρχω Είπε ο Ρενέ Ντεκάρτ. Γιατί;;; Προσέγγιση!!

   Μπορώ να αμφιβάλλω λοιπόν για όλα όσα σκέφτομαι και πιστεύω, αλλά για ένα πράγμα σε καμία περίπτωση δεν μπορώ να αμφιβάλλω, δηλαδή για το ότι αμφιβάλλω.//////    

 

Πώς δημιουργούνται οι Αξίες; Οι άνθρωποι κάθε εποχής με βάση τις γνώσεις τους δημιουργούν ένα κοσμοείδωλο. Κάπως σαν να σκηνοθετείται το σύμπαν για να βρει το ρόλο του ο άνθρωπος. Αυτή είναι η κοσμοεικόνα του ανθρώπου. Μέσα στις κοινωνικές διεργασίες διαπιστώνεται στη διαχρονικότητα της ανθρώπινης ψυχολογίας, παρά την ατομικότητα του καθενός, η ύπαρξη κοινών αναγκών και φόβων. Ανάλογα με τα κριτήρια της κάθε εποχής ο άνθρωπος εξηγεί το χθες, ζει το τώρα, προδιαγράφει το αύριο. Έτσι δημιουργείται το πνευματικό <εγώ> μιας εποχής. Κάθε εποχή όμως, έχει και το υλικό της <εγώ> Άλλες είναι οι υλικές και τεχνικές δυνατότητες, άλλες οι υλικές ανάγκες και άλλες οι οικονομικές σχέσεις των ανθρώπων κάθε ιστορικής περιόδου. Αυτοί γενικά είναι οι  όροι που διαμορφώνουν τις αξίες .Γιατί αμφισβητούνται οι αξίες; Καταλύτης για την αμφισβήτηση είναι  ότι η κρίση και η νόηση του ανθρώπου με πολύ μεγαλύτερη ευχέρεια κρίνει και απορρίπτει, παρά οργανώνει και θέτει. Αυτό συμβαίνει και με τις αξίες, που συγχρόνως ενώ η νόηση απορρίπτει, η θέληση και το συναίσθημα γαντζώνονται αγωνιωδώς από αυτές. Αργά ή γρήγορα ο νους και η γνώση ξεχειλίζουν και στη μέση οι αξίες συγκλονίζονται, οπότε οι άνθρωποι βγαίνουν από τις ασφαλείς τους νόρμες! Αυτοί που εκπροσωπούν τον ώριμο νου και τη γνώση είναι οι Διαφωτιστές κάθε εποχής . Μπορεί να συναντήσουν αντιδράσεις από μηδενιστικούς κύκλους, ή από άτομα που έχουν συμφέροντα.

Η άλλη πλευρά εκπροσωπείται από συντηρητικούς , μέσα στους οποίους  προσχωρούν και φανατικοί. Αυτές είναι οι παρατάξεις της αμφισβήτησης. Ανάμεσα στις δυο παρατάξεις ξεσπά μια ένταση με  τις αξίες στο  στόχαστρο. Αυτό είναι η αμφισβήτηση. Μπορεί να γεννήσει εξέλιξη, επανάσταση παλινδρόμηση ή κατάρρευση ανάλογα με το ποια παράταξη θα επικρατήσει και πώς. Έτσι οι αξίες κρίνονται, απορρίπτονται, ή παγιώνονται ιστορικά. Γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πηγμένες αξίες που παραμένουν αμετάβλητες, και ανεξάρτητες για τις ανθρώπινες ψυχές, και αυτές είναι αξίες αναλλοίωτες. Οι άλλες είναι εκτεθειμένες στην ιστορική ροή, στον υποκειμενισμό των ατόμων και των εποχών, και στη γνώση. Ο εποχές που ζουν στην αμφισβήτηση είναι επικίνδυνες και θολές.(σαν τη δική μας) ///Αμφισβήτηση!!

Μέσα στην ιστορία υπάρχει αλλαγή του κοσμοειδώλου και κοσμοθεωριών! Ας αρχίσουμε με το θρησκευτικό και γεωκεντρικό Σύμπαν του Πτολεμαίου. Ακολουθεί η επιστημονική εποχή με το Γαλιλαίο και τον Κέπλερ, αποδεικνύοντας ότι η γη και οι άλλοι πλανήτες περιφέρονται γύρω από τον ήλιο, μια γνώμη που είχε διατυπώσει ο Κοπέρνικος προκαλώντας μια αμφισβήτηση. Με το Γαλιλαίο η αγαπημένη και οικεία γη ασημαντοποιείται στις συνειδήσεις των ατόμων, μπροστά στο Σύμπαν. Ακολουθεί ο Νεύτων, και μεταβάλλεται το στερέωμα της επιστήμης. Η ασφάλεια της Πίστης υποκαθίσταται απο τον  ορθολογισμό. ο Αϊνστάιν δείχνει τη σχετικότητα, και ο άνθρωπος παραδέχεται ότι η απολυτότητα δεν ταιριάζει με τη φύση, αλλά είναι δική του επινόηση. Την ίδια σχεδόν περίοδο η σιγουριά της ύλης δίνει τη θέση της στο στροβιλισμό της ενέργειας. Ο Έγελος μεταφέρει τον ορθολογισμό του στην οικονομία, γεννώντας τον ιστορικό διαλεκτικό υλισμό. Η απαισιοδοξία του Σοπενχάουερ και του Νίτσε αμφισβητεί τον ιδεαλισμό και υλισμό
Συγχρόνως ο Φρόυντ αναφέρεται στη συνείδηση και το υποσυνείδητο. Ο Δαρβίνος θέτει τη δύναμη ως κριτήριο επιβίωσης και κυριαρχίας, αλλά νόμοι του Μέντελ τον μεταβάλλουν. Ο άνθρωπος της Αναγέννησης ανέμελος, που τον διαδέχεται ο ασκητικός τύπος της Μεταρρύθμισης. Ο αριστοκράτης πέφτει στη κρίση του διαφωτιστή. Ατέλειωτα τα παραδείγματα.. Οι στατιστικές της Ουνέσκο, δείχνουν ότι οι ανθρώπινες γνώσεις και οι πληροφορίες, αναπτύσσονται πολύ γρήγορα, που σημαίνει ότι ο άνθρωπος κινείται σαν εκκρεμές κενός μέσα στο τώρα, είναι ευχαριστημένος αν το ζήσει ανώδυνα, και πολλές φορές, νοιώθει τις αξίες του σαν ενοχλήσεις. Βλέπει ότι μέχρι να γεννηθεί μια αξία αμέσως ξεψυχάει. Μέσα σ αυτή την εποχή , αν κάποιος βρεθεί σε μια πράξη που είναι ενάντια στην ηθική του, τότε δεν αποφεύγει τη πράξη αλλά την ηθική του. Το ίδιο άτομο μπορεί να έχει 2 και 3 ηθικές, ανάλογα με τον αν είναι υποκείμενο, αντικείμενο, ή παρατηρητής μιας πράξης.

Σε αυτές ανήκει και η δική μας εποχή!!!