Σελίδες

Πέμπτη 31 Ιουλίου 2025

ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΣΤΟ ΚΣΙΠΝΙΣΤΕ ΓΙΑΤΙ Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΔΕΝ ΚΑΛΕΣΕ ΤΟΝ ΣΑΜΑΡΑ ΣΤΑ ΕΓΚΑΙΝΕΙΑ ΤΟΥ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟΔΡΟΜΟΥ;

 

Γιατί δεν κάλεσε ο πρωθυπουργεύων τον Σαμαρά στο εγκαίνια του αυτοκινητόδρομου Πατρών – Πύργου;

Ένα έργο που ο Σαμαράς δημοπράτησε, ως πρωθυπουργός, το 2014 και σταμάτησε τεμαχισμένο από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ένα έργο της τότε κυβέρνησης στην οποία συμμετείχε και ο Κ. Μητσοτάκης;

Ο πρωθυπουργεύων Μητσοτάκης, παριστάνει ότι έχει αστική ευγένεια, ο,τι και να κάνει από πίσω μας εις βάρος μας. Φυσικά το μίσος του για τον Σαμαρά, δεν μπόρεσε να το υπερνικήσει.

Γιατί δεν μπόρεσε;

Πρώτα για λόγους ψηφοθηρικούς. Ο Μητσοτάκης έχει όχι απλά φόβο, αλλά φοβίες, μη φύγουν ψήφοι από το κόμμα, το οποίο το έχει μεταλλάξει σε ένα σύμφυρμα, χωρίς ιδεολογία, χωρίς κοσμοθεωρία, αλλά υπάρχει μόνο για το ατομικό συμφέρον της πνευματικής του παρίας, εις βάρος του συλλογικού. Σαμαροφοβία λέγεται.

Για ποιον άλλο λόγο ο αγνώμων Μητσοτάκης δεν μπόρεσε να υπερνικήσει την αγένειά του και έδειξε το μίσος του ακόμα μια φορά προς τον Σαμαρά με τη βοήθεια του οποίου έγινε πρωθυπουργός;

Για να μη τον δει . Όλα αυτά τα χρησιμοθηρικά άτομα εις βάρος μας, όταν δουν ένα άτομο που έχει αγωνιστεί για τη χώρα, που έχει αγάπη προς την Ελλάδα και τους ΄Ελληνες, που έχει δώσει μέρος της υγείας του, που δεν ωφελήθηκε προσωπικά σε τίποτα, αλλά δίνει μάχες από οποιοδήποτε μετερίζι, για να μην εκφυλιστεί η κοινωνία με την τεκνοθεσία των ομοφυλόφιλων, για να μην αλλάξει ο πληθυσμός της Ελλάδας με τους λαθραίους , ισλαμοποιηθει η χώρα μας και με πολλά άλλα, αμέσως υποφέρουν δίπλα τους, ακόμα και με βλεμματικη επαφή.

Κάνουν ασυνείδητα μια προβολή των ελαττωμάτων και της πνευματικής κατωτερότητάς τους στη συνείδησή τους και τα συμπλέγματά τους φουντώνουν.

Εν ολίγοις, ξέρει ότι αυτός κάνει όλα τα αντίθετα για το υλικό συμφέρον του και αμέσως αντανακλώνται όλες οι ελλείψεις και η ανθελληνική κατωτερότητά του, στη συνείδηση του πρώτα και μετά στους άλλους ανθρώπους γύρω τους .

Βγαίνουν μέσα από το χρησιμοθηρικό άτομο όλα τα συμπλέγματα που σκεπάζει περίτεχνα , όλες οι ελλείψεις του που κρύβει και νοιώθει ταραχή. Μπορεί να πάθει και κρίση πανικού. Πρέπει αμέσως να πάρει ψυχοφάρμακα (η να τ αυξήσει) γιατί δεν μπορεί να σταθεί κοντά σε ανιδιοτελές ιδεολογικό άτομο με αγάπη προς τη χώρα.



Δια ταύτα, προτιμά να δείξει το μίσος του με τη μη κλήση στο έργο.



Τιμή στον Σαμαρά που δεν βρέθηκε μέσα στον βούρκο αφελληνισμού του Μητσοτάκη. Έχει την αγάπη του κόσμου ο οποίος ξέρει τους αγώνες του και ότι για να μη προδώσει την Ελλάδα, πρόδωσε την υγεία του.BLOOG

Τετάρτη 30 Ιουλίου 2025

ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΛΟΓΩ ΤΕΧΝΗΤΗΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ, ΕΝΗΜΕΡΩΝΟΥΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

 

ΕΧΕΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ . ΚΑΠΩΣ ΓΝΩΣΤΑ. Πάει και αυτή η ειδικότητα , την κατέλαβαν τα ρομπότ(τα μοντέλα τα λέμε στην τεχνητή νοημοσύνη)

Μέσα στη ψυχιατροδικαστικη ψυχολογία, στο κεφάλαιο για τις διαθήκες αναφέρει οτι μυστικές και όχι δημόσιες διαθήκες μπορούν να κάνουν και οι κωφάλαλοι. Μπορεί όμως τον διαθέτη, να τον αμφισβητήσει κάποιος με επιχειρήματα λόγω πολλών παραγόντων. Κάποτε για αυτό, υπήρχαν αυτοί που είχαν σπουδάσει τη νοηματική για να μεταφράζουν τι λέει ο κωφάλαλος , στα σχολεία, στα δικαστήρια κλπ .Τώρα υπάρχει πρόγραμμα στο κινητό, που τους το κάνει δώρο το κράτος, (καλό είναι αυτό, για να κάνουν τις δουλείες τους) που βλέπει τις κινήσεις του, τις λέει στον συνομιλητή με κανονική γλώσσα , ο ομιλητής με την κανονική απαντάει και το πρόγραμμα το μεταφράζει στη νοηματική , οπότε στο 95% των περιπτώσεων δεν χρειάζονται αυτοί που έχουν σπουδάσει τη νοηματική πλέον.

Τα παιδιά πρέπει να σκεφτούν τι θα σπουδάσουν , γιατί θα πρέπει να κάνουν ισόβιες σπουδές σήμερα ούτως η άλλως. Αντικαθίστανται απο τα μηχανήματα, τα οποία έχει φτιάξει ο ανθρώπινος εγκέφαλος, κάπως σαν άνθρωπος εναντίον ανθρώπου...Αν το θέλουν να σπουδάζουν, είναι καλύτερα , γιατί θα πλουτίζουν τις γνώσεις τους. Αν δεν το θέλουν, θα μένουν πίσω σε όλα, ακόμα και στο Δημόσιο. Χρειάζεται παιδεία για να επιζητούν τις ισόβιες σπουδές . Τα σεμινάρια δε φτάνουν.

Σάββατο 26 Ιουλίου 2025

ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΘΙΣΜΟΣ ΤΟ CHATGPT. ΜΕΙΩΝΕΤΑΙ Η ΦΥΣΙΚΉ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ

 

Με αφορμή κάτι που είδα σe site. Ειρωνικό. Να βρείτε φίλες, φίλους, συντρόφους , ψυχολόγους, καθηγητές, που να σας μιλούν με κατανόηση και τρυφερότητα, όπως το Chatgpt.

Για να μη σας γίνει εθισμός και να μη σας χρησιμοποιεί , αλλά να το χρησιμοποιείτε για κάποια πληροφορία, αφού όμως το μυαλό το βάλουμε να πάρει στροφές και να έχουμε κριτική σκέψη, μάθετε ότι τίποτα δεν αντικαθιστά έναν φυσιολογικό άνθρωπο με φυσιολογικό νου, αισθήματα και συναισθήματα. Λέμε στα παιδιά. Τα ρομπότ (μοντέλα τα λέμε στη τεχνητή νοημοσύνη) επιτελούν και αυτό τον ρόλο να μας κατεβάσουν τη φυσική νοημοσύνη. Έχουν όφελος αυτοί που έβαλαν τον ανθρώπινο νου να τα προωθήσει. Ετοιμάζουν τις μελλοντικές κοινωνίες, για ηλίθιους και ρομπότ. Ασκούμε κριτική σε ο,τι δούμε και δεν είμαστε παθητικοί δέκτες , επειδή έψαξε και το είπε το μοντέλο. Είναι πολύ πιθανόν να είναι παραπληροφόρηση η προπαγάνδα καλυμμένη περίτεχνα. Δεν επαφιέμεθα μόνο στα μοντέλα, αλλά και στη διαίσθησή μας και στο ένστικτο μας, που το μοντέλο δεν τα διαθέτει. BLOOG

Πέμπτη 24 Ιουλίου 2025

ΥΠΑΡΞΙΑΚΗ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΕΣ

ΥΠΑΡΞΙΑΚΗ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΘΕΡΑΠΕΥΤΕΣ.ΕΧΕΙ ΒΑΘΙΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ, ΑΛΛΑ ΘΕΡΑΠΕΥΕΙ ΣΕ ΒΑΘΟΣ
Η υπαρξιακή ψυχοθεραπεία είναι η μόνη καθιερωμένη μορφή ψυχοθεραπείας που βασίζεται τόσο άμεσα στη φιλοσοφία (van Deurzen, 1999). Πολλές υπαρξιακές ιδέες υποδηλώνουν τη φύση και την ποιότητα της θεραπευτικής συνάντησης στην υπαρξιακή ψυχοθεραπεία: δύο όντα (Dasein) συναντώνται.
Το καθένα ενσωματώνει μια μοναδική ύπαρξη, είναι υποκείμενο και αντικείμενο ταυτόχρονα και μοιράζονται την ίδια ανθρώπινη υπόσταση (Vontress, 2012). Η υπαρξιακή ψυχοθεραπεία είναι ένας θεραπευτικός προσανατολισμός που σέβεται και εκτιμά την πολυπλοκότητα, τη μοναδικότητα και τα βάθη της ανθρώπινης ζωής και της θεραπευτικής διαδικασίας (Lantz, 2004). Για τους Tan και Wong (2012), στην υπαρξιακή ψυχοθεραπεία η ανθρώπινη φύση δεν αντιμετωπίζεται ως σταθερή, μοιρολατρική ή ντετερμινιστική. Αντίθετα, τα άτομα θεωρούνται ότι αλλάζουν και εξελίσσονται συνεχώς σύμφωνα με τις αξίες που δίνουν νόημα στη ζωή. Οι μελλοντικές φιλοδοξίες, οι προηγούμενες εμπειρίες και οι στόχοι επηρεάζουν κάθε άτομο. ΑΛΟΙΜΟΝΟ ΣΤΑ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΞΕΛΙΣΣΟΝΤΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ
Ωστόσο, είναι η επίγνωση στην παρούσα χρονική στιγμή που επιτρέπει σε κάποιον να επιλέξει ελεύθερα και υπεύθυνα. Έτσι, η υπαρξιακή ψυχοθεραπεία θεωρεί ότι οι άνθρωποι έχουν μια δυναμική φύση λόγω της ελευθερίας τους να επιλέγουν αξίες και νόημα στο παρόν (Tan & Wong, 2012). Σύμφωνα τον Vontress (2012), σε μια συμβουλευτική σχέση, ο σύμβουλος βοηθά τον πελάτη, να κατανοήσει την ανθρώπινη υπόσταση, η οποία επηρεάζει την ύπαρξη του. Προκειμένου να βοηθήσουν χωρίς να παραβιάζουν τον υπαρξιακό εαυτό του πελάτη, οι υπαρξιακοί σύμβουλοι θα πρέπει να έχουν ενσυναίσθηση, να ταυτίζονται με τον πελάτη ενώ ταυτόχρονα να αναγνωρίζουν ότι ως σύμβουλοι έχουν περιορισμούς στην κατανόηση του κόσμου του πελάτη τους. Οι σύμβουλοι είναι ταυτόχρονα συμπονετικοί προς 15 τους πελάτες τους και συναισθάνονται τον πόνο των πελατών τους (Vontress, 2012). Για τον Lantz (2004), οι υπαρξιακοί ψυχοθεραπευτές σε γενικές γραμμές πιστεύουν ότι η καλή και αποτελεσματική ψυχοθεραπεία δεν βασίζεται σε προκαθορισμένες διαδικασίες, αλλά τουναντίον βασίζεται στην εδραίωση της θεραπευτικής σχέσης, των εμπειριών και των προβληματισμών από το θεραπευτή που βοηθούν τον πελάτη να αντιμετωπίσει τα ζητήματα της ανθρώπινης ζωής κατά τη διαδικασία της ψυχοθεραπείας. Ταυτόχρονα, είναι απαραίτητο και ο ίδιος ο θεραπευτής να μπορεί να αναστοχαστεί στα δικά του υπαρξιακά νοήματα (John, 2021). Ο Bugental και ο Yalom, όπως αναφέρεται στην Krug (2009), θεωρούν ότι εάν ο ψυχοθεραπευτής παρέχει σταθερά στο εδώ και τώρα εμπειρίες του εαυτού και του κόσμου, ο πελάτης πιθανότατα θα προχωρήσει στην αυτογνωσία και την ανάληψη ευθύνης. Κάποιες βασικές έννοιες στην υπαρξιακή ψυχοθεραπεία σύμφωνα με τον Vontress (2012) αποτελούν τα εξής: 
Η αυτογνωσία είναι ένα πρωταρχικό στοιχείο προς εξέταση. Άτομα χωρίς γνώση των ενδιαφερόντων, των ικανοτήτων, των αξιών και των φιλοδοξιών τους δεν θα είναι σε θέση να λάβουν αποφάσεις που θα ενισχύσουν την ύπαρξή τους.  Η αυθεντικότητα είναι μια άλλη έννοια που μπορεί να βοηθήσει τους πελάτες να εξετάσουν εξονυχιστικά την ύπαρξή τους. Οι μη-αυθεντικοί άνθρωποι εξαπατούν τον εαυτό τους καθώς και τους άλλους,
ακολουθώντας το πλήθος αντί για τις δικές τους επιθυμίες, θέτοντας σε κίνδυνο την ψυχική τους ευεξία.  Το γίγνεσθαι (Becoming) είναι, επίσης, σχετικό με την υπαρξιακή διάγνωση. Η ζωή, αφού τεθεί σε κίνηση, περνά μέσα από προβλέψιμα στάδια ανάπτυξης, ωρίμασης και αφανισμού. Οποιαδήποτε προσπάθεια διακοπής της διαδικασίας μπορεί να οδηγήσει σε απογοήτευση και μια αίσθηση αποτυχίας.  Το θάρρος είναι μια άλλη σημαντική έννοια που μπορούν να αξιοποιήσουν ο σύμβουλος και ο πελάτης στη φιλοσοφική εξέταση της ύπαρξης του πελάτη. Τα άτομα που φοβούνται να κάνουν επιλογές μπορεί να συναντήσουν εμπόδια, επειδή επέτρεψαν σε άλλους να λάβουν αποφάσεις για λογαριασμό τους.  Ο θάνατος είναι επίσης ένα σημαντικό θέμα. Οι πελάτες καλούνται να θεωρήσουν τον φόβο τους για το μη όν ως την κύρια αιτία του υπαρξιακού τους άγχους. 
Τέλος, η υπευθυνότητα είναι μια χρήσιμη έννοια που μπορεί να βοηθήσει τους πελάτες να εξετάσουν τη ζωή τους. Οι πελάτες ενθαρρύνονται να σκεφτούν την σύνδεση τους με άλλους στον κόσμο, όντας υπεύθυνοι για τον εαυτό τους και τους γύρω τους (Vontress, 2012). Σύμφωνα με τον Spinelli (2014), η υπαρξιακή ψυχοθεραπεία μπορεί να κλιμακωθεί σε τρεις φάσεις: Η πρώτη φάση ασχολείται σε μεγάλο βαθμό με την συν-δημιουργία του υπαρξιακού θεραπευτή και του πελάτη σχετικά με το πλαίσιο της θεραπείας. Αυτό περιλαμβάνει τον καθορισμό και τον σεβασμό των ορίων, του πλαισίου και των συνθηκών. Κάνοντας αυτό, η πρώτη φάση επιτρέπει την έναρξη μιας ανοιχτής και ειλικρινούς περιγραφικής διερεύνησης των παραμέτρων και των εντάσεων στην κοσμοθεωρία του πελάτη όπως βιώνεται σχεσιακά μέσα στον κόσμο της ψυχοθεραπείας. Αυτό που αποσαφηνίζεται μέσω αυτής της διερεύνησης μπορεί, με τη σειρά του, να συγκριθεί και να αντιπαραβληθεί με τις σχέσεις του πελάτη στον ευρύτερο κόσμο.
Η δεύτερη φάση εστιάζει κυρίως στην περιγραφική διερεύνηση της εμπειρίας του πελάτη (του θεραπευομενου) από την θεραπευτική σχέση και γενικότερα με το θεραπευτικό πλαίσιο, το οποίο μπορεί, συχνά, να αποτελέσει μια έντονη εμπειρία. Εκτός από το ότι επιτρέπει τη διερεύνηση της κοσμοθεωρίας του πελάτη όπως παρουσιάζεται στο θεραπευτικό πλαίσιο, η δεύτερη φάση 17 επιδιώκει να αναδείξει τις υπαρξιακές ανασφάλειες (existential insecurities) που συντηρούν τις εντάσεις και διαταραχές που παρουσιάζονται από τον πελάτη. Η τρίτη φάση εφαρμόζει τις δυνατότητες εκ νέου διαμόρφωσης της αλληλεπίδρασης του πελάτη με τον κόσμο μέσω των βιωματικών εναλλακτικών που επεξεργάστηκαν στην θεραπεία.
Επικεντρώνεται στη διερεύνηση των δυνατοτήτων και των περιορισμών που παρουσιάζει ο πελάτης όταν προσπαθεί να γεφυρώσει την εμπειρία του/της από το θεραπευτικό πλαίσιο με αυτή της ζωής στον ευρύτερο κόσμο. Με αυτόν τον τρόπο, η τρίτη φάση παρέχει, επίσης, τα μέσα με τα οποία κλείνει ο προσωρινός κόσμος της ψυχοθεραπείας και ολοκληρώνεται η θεραπευτική διαδικασία (Spinelli, 2014). Εν γένει, το ερευνητικό ενδιαφέρον για την Υπαρξιακή Προσέγγιση έχει

Είναι αυτονόητο ότι διαφορετικοί ψυχοθεραπευτές ασκούν το επάγγελμα με διαφορετικούς τρόπους, αφού το εύρος των δυνατοτήτων είναι πολύ μεγάλο. Στην υπαρξιακή ψυχοθεραπεία, περισσότερο από ό,τι με άλλες προσεγγίσεις στη ψυχοθεραπεία, η ατομικότητα του θεραπευτή παίζει σημαντικό ρόλο. Οι υπαρξιακοί ψυχοθεραπευτές επιτρέπουν στους εαυτούς τους να είναι πλήρως παρόντες στη δουλειά τους και να βασίζονται στην πιο βαθιά και προσωπική τους κατανόηση της ανθρώπινης ύπαρξης. Απαιτείται πείρα και ωριμότητα εκτός απο τις γνώσεις Επομένως, η πρακτική της υπαρξιακής θεραπείας διαφέρει από θεραπευτή σε θεραπευτή και από πελάτη σε πελάτη, ή ακόμα και με τον ίδιο πελάτη σε διαφορετικές χρονικές στιγμές (Van Deurzen, 2009). Πηγή: Van Deurzen, E. (2009). Everyday mysteries: A handbook of existential psychotherapy. New York: Routledge. BLOOG 

Τρίτη 22 Ιουλίου 2025

ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΚΑΤΟΧΗ ΑΠΟ ΛΑΘΡΟΕΙΣΒΟΛΕΙΣ

 

Αν συνειδητοποιήσουμε βαθιά ότι έχουμε κατοχή, ύπουλη και πρόστυχη, αν συνειδητοποιήσουμε βαθιά , ότι είμαστε ήδη σκλάβοι οικονομικοί, σε απολίτιστους, που μέσω των ιδιοτελών κυβερνώντων στοχεύουν να υποβιβάσουν τον ελληνικό πολιτισμό μας, να αλλάξουμε τη θρησκεία μας με τη βια, να αλλοιώσουμε τις ευρωπαϊκές αξίες μας, να αλλοτριώσουμε την ηθική μας, τα ήθη μας, (πότε δεν πήγαμε Αμερική, Αυστραλία και Ευρώπη να βιάζουμε και να ληστεύουμε, ούτε για παιδεραστές, παρά τα ελαττώματα μας ) να ρίξουν τη λογικομαθηματικη νοημοσύνη μας που ήδη έχει πέσει , ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΕΧΟΥΜΕ ΓΙΝΕΙ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΟΙ ΝΟΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΞΈΡΟΥΜΕ Η ΕΧΟΥΜΕ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ. ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΜΕ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

Με όλα αυτά στα οποία στοχεύουν, θα μας κάνουν ένα ομογενές μείγμα, θα γίνει η όσμωση, τοσο ,ώστε να νομίζουμε οτι είμαστε φυσιολογικοί μέσα στους σχιζοφρενείς. (συμφωνά με τη Ιατροδικαστική ψυχολογία οι περισσότεροι λαθρο και άστεγοι είναι σχιζοφρενείς)

Και τι θα επιτύχουν με αυτο οι <ειδικοί> Θα μας χειραγωγούν και θα μας κατευθύνουν οπως θέλουν. Α ν η νοημοσύνη μας κατέβει στο 70 , θα μας κανουν δούλους μαζι με ασθένειες, για να έχουν μονο ρομποτ και δούλους, και θα χαιρόμαστε για αυτό, θα γελάμε σαν ηλίθιοι στους δρόμους. Οι εταιρείες θα κάνουν παρτυ στα ψυχοφάρμακα και στα αλλα...

ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ.

ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΜΑΣ. BLOOG

Σάββατο 19 Ιουλίου 2025

ΤΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ.

 

Η Dr ψυχολογίας Robin Norwood είναι θεραπεύτρια στις εξαρτήσεις, ζει στη Σάντα Μπάρμπαρα της Καλιφόρνια, έχει γράψει αρκετά βιβλία που έχουν βοηθήσει πολλούς θεραπευόμενους/ες , όταν είναι στην κατάλληλη στιγμή και στο επίπεδο, ώστε να βοηθηθούν. Αν έχουν εγωκεντρισμο, συνήθως δεν έχουν την ωριμότητα για τέτοια. Μια επιδερμίδα θέλουν. Αυτό το απόσπασμα είναι από το why me, why this, why now . Φυτράκη 1997

Διαφέρει απο τους συμβατικούς στείρους ψυχολόγους , γιατι έχει στα βιβλία της πολλή μεταφυσική προσέγγιση,λίγο εσωτερισμό, κάτι που οι άλλοι δεν το κάνουν για να συνεχίζουν τ α προβλήματα και να έχουν πελατεία. Μηρυκάζουν τα ίδια τα ακαδημαϊκά, τόσο, ώστε να μην εμβαθύνεις πολύ και θεραπευτείς. Θα συνεχίσω με μερικά ενδιαφέροντα κοματια ΑΠΟ  BLOOG



<Το σώμα και η προσωπικότητα σε σύγκρουση>

Το σώμα είναι κάτι το θαυμαστό. Αποτελεί το ζωώδες κομμάτι μας με τον ζωώδη εγκέφαλο του και τα δικά του ζωώδη ένστικτα και αισθήματα. Όπως συμβαίνουν με όλα τα άλλα ζώα, ετσι και το ανθρώπινο σώμα είναι ανίκανο για έλλειψη εντιμότητας. Αυτό το απλό γεγονός προκαλεί σε εμάς τις ανθρώπινες υπάρξεις ανθρώπινα προβλήματα. Στην πραγματικότητα τα προβλήματα αυτά δεν πηγάζουν τόσο από το σώμα που είναι ανίκανο να πει ψέματα, όσο από την προσωπικότητα, που έχει αναπτύξει μια ιδιαίτερη ικανότητα να το κάνει. Ενσυνείδητα και με διάθεση αυτοκριτικής προσπαθούμε να πείσουμε τους εαυτούς μας οτι είμαστε πραγματικά αυτό που αποφασίσαμε πως θα έπρεπε να είμαστε. Εν τω μεταξύ το φυσικό μας σώμα χωρίς να καταφεύγει σε οποιουδήποτε είδους αξιολογήσεις, αντιδρά με καθαρό ένστικτο, προκαλώντας μας στη συνέχεια δυσκολίες. Κοκκινίζει και χλωμιαζει , οι κόρες των ματιών διαστέλλονται, το σαγόνι σφίγγεται, τα χερια ιδρώνουν, η μας εξαντλεί με τρεμούλες και λιποθυμιές . Χωρίς ισχνούς δισταγμούς εκθέτει τους πάντες με διεγέρσεις , φόβους ,αμηχανίες, που το σώμα , το σκεπτόμενο κριτικό κομμάτι μας προσπαθεί σκληρά να κρύψει.


Τι συμβαίνει όταν το υλικό μας σώμα βιώνει και εκφράζει μια συγκεκριμένη κατάσταση ύπαρξης, ενώ το ανθρώπινο εγώ, μέσα απο την επιθυμία του να κερδίσει την επιδοκιμασία του εαυτού του και των άλλων, είναι αποφασισμένο να εκφράσει κάτι άλλο;

Το φυσικό σώμα υφίσταται μόνο στην υλική διάσταση και τρέφεται με ύλη, αέρα, νερό, τροφή από το υλικό επίπεδο. Τα αστρικό και το νοητικό μας σώμα βρίσκονται αντίστοιχα στο αστρικό και το νοητικό επίπεδο και τρέφονται μέσω των τσακρας τους με αστρική η νοητική <ύλη> που είναι άυλη


Όταν το καθένα απο αυτά τα σώματα είναι καθαρά και απαλλαγμένα απο διαστρέβλωσες η δόνηση ολόκληρου του ενεργειακού πεδίου -της αύρας – θα είναι και αυτή καθαρή και ομαλή.

Τα σωματικά προβλήματα όμως δημιουργούν διαστρέβλωσες στην αύρα και το ίδιο συμβαίνει με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα άλλα δυο σώματα.

Όταν υπάρχει διαστρέβλωση στα λεπτότερα στρωματά η ροή της ενέργειας προς αυτά μέσω των τσκαρας, μπορεί να μπλοκαριστεί.

Τα διορατικά άτομα, εκείνα δηλαδή που έχουν την ικανότητα να παρατηρούν τις λειτουργίες του σώματος σε αυτά τα λεπτότερα ενεργειακά επίπεδα, θεωρούν την παρατεταμένη διαστρέβλωση η παραφωνία, αιτία ασθένειας.

Σύντομα άλλα έντονα επεισόδια παραφωνία, μπορούν να συντελέσου στην εκδήλωση παροδικής αδιαθεσίας, δυσπεψίας, πονοκεφάλου, κρυολογήματος η γρίπης.

Πιο παρατεταμένες και καθ έξιν διαστρέβλωσες στο ενεργειακό πεδίο μπορεί να κάνουν το σώμα ευάλωτο σε σοβαρότερες ασθένειες όπως ο καρκίνος>



Πέμπτη 17 Ιουλίου 2025

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ . ΠΩΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΕΝΑ ΕΡΓΟ. ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

 ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ.


ΠΩΣ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΕΝΑ ΠΙΝΑΚΑ Η ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΕΡΓΟ ΣΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ. ( ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ, ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ, ΓΛΥΠΤΙΚΗ , ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΑ, ΥΦΑΝΤΟΥΡΓΙΑ . ΓΕΝΙΚΑ .ΟΧΙ ΜΟΥΣΙΚΉ, ΤΗΝ ΕΧΩ ΓΡΑΨΕΙ ΣΕ ΑΛΛΟ, ΜΟΝΗ ΤΗΣ) ΠΑΡΕΝΘΕΣΕΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΟΥ



//Η ιστορία της τέχνης έχει καθιερωθεί ως ακαδημαϊκή επιστήμη και διδάσκεται σχεδόν παγκόσμια ως κομμάτι της πολιτικής ιστορίας. (Επειδή καταλαβαίνεις τον τρόπο ζωής των πόλεων) Είναι φανερό ότι η επιστήμη υπόκειται σε διάφορα ρεύματα που καθορίζονται και από εξωγενείς παράγοντες. Αυτό σημαίνει ότι η αντίληψη για την ιστορία της τέχνης είναι σήμερα διαφορετική από αυτή του 19ου αιώνα.

Η ιστορία της τέχνης εξειδικεύεται περισσότερο στην παρουσίαση ολοκληρωμένων περιόδων και κατηγοριών τέχνης όπως η γοτθική αρχιτεκτονική στη Γαλλία, η ιταλική Αναγέννηση (το απόγειο του 15 μ.Χ ,βέβαια μετά απο εμάς αφού βασίστηκαν στον αρχαίο ελληνικό του 5 ου π.Χ) το γαλλικό μπαρόκ κ.ο κ. Παράλληλα εξειδικεύεται στην παρουσίαση αφενός του συνολικού έργου καλλιτεχνών, όπως το έργο του Λεονάρντο ντα βίντσι , του Νικολά Πουσέν, του Μπερνίνι., στις ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και του Νικολάου Γύζη ,του Μπουζιάνη, του Μαλέα, στη χώρα μας, και αφετέρου μερικών εντύπων που διευρύνουν τις συλλογές παλιών και νέων μουσείων.

Σημαντικό κλάδος της ιστορίας της τέχνης αποτελεί η κριτική του έργου του μεμονωμένου καλλιτέχνη, που παρουσιάζεται σε αίθουσες τέχνης, μια δραστηριότητα η οποία προσομοιάζει με τη δημοσιογραφία.


Πρέπει να τονίσουμε ότι η ιστορία της τέχνης και εννοούμε πάντα της δυτικοευρωπαικής τέχνης, ανθεί σε κοινωνίες βιομηχανικά ανεπτυγμένες και θεωρείται πολυτέλεια για όσες βρίσκονται σε υπό ανάπτυξη.

Η ιστορία της τέχνης είναι η τελευταία που διαμορφώθηκε μεταξύ των ιστορικών επιστημών.


Το έργο τέχνης πρέπει να εξετάζεται ως αυτόνομο δημιούργημα ενταγμένο στην ιστορική πορεία των εικαστικών η πλαστικών τεχνών, οι οποίες ανήκουν στις αναπαραστατικές τέχνες στην Ευρώπη.

Στην πραγματικότητα η Τέχνη δεν υπάρχει. Υπάρχουν μόνο οι καλλιτέχνες.

Η Ιστορία της τέχνης θα πρέπει να αποσκοπεί στα εξής. Στην ανακάλυψη και τον προσδιορισμό της ταυτότητας του έργου τέχνης. Στο να ορίζει σε ποια χρονολογική εποχή η φάση και υπό ποιες προϋποθέσεις μέσα στην πορεία ενός πολιτισμού δημιουργήθηκε το έργο που εξετάζεται.

Στο να προσδιορίσει τη στιλιτιστική επίδραση προγενέστερων και μεταγενέστερων καλλιτεχνών, δηλαδή στην ιστορικότητα του έργου τέχνης. Στο να συγκεντρώνει όλα τα βιογραφικά στοιχεία που είναι δυνατόν να εντοπίσει για τον καλλιτέχνη, καθώς και όλα τα αρχειακά δεδομένα. Αναδιφώντας βλέπουμε ότι.

Κάποτε οι άνθρωποι πήραν χρωματιστό χώμα στα χέρια τους και σχεδίασαν πρόχειρα στον τοίχο στης σπηλιάς τουs ένα βουβάλι. (αυτό γινόταν περισσότερο για να το βάλουν στόχο για θήραμα ) Σήμερα μερικοί αγοράζουν χρώματα, και σχεδιάζουν αφίσες για τοίχους, και δεν βλάπτει να ονομάζουμε όλες αυτές τις δραστηριότητες τέχνη, αλλά πρέπει να θυμόμαστε πως ή λέξη σημαίνει πολύ διαφορετικά πράγματα σε διαφορετικούς καιρούς και τόπους.

Υπάρχει κίνδυνος να εξουθενώσεις έναν καλλιτέχνη λέγοντας του πως εκείνο που έφτιαξε δεν είναι Τέχνη, παρόλο που οι λόγοι που μας αρέσει ένα άγαλμα είναι άλλοτε σωστοί, και άλλωστε όχι. Μπορεί να σου αρέσει η απεικόνιση ενός τοπίου, επειδή σου θυμίζει τον τόπο σου η μια προσωπογραφία, ή επειδή σου θυμίζει ένα αγαπημένο πρόσωπο .

Όλοι θυμόμαστε πολλά πράγματα που επηρεάζουν τις προτιμήσεις μας ή τις αντιπάθειες μας. Οι περισσότεροι άνθρωποι προτιμούν να βλέπουν σε ένα πίνακα ό,τι τους αρέσει, και στην πραγματικότητα μια τέτοια προτίμηση είναι φυσιολογική.

Όλοι αγαπάμε την φύση και είμαστε ευγνώμονες στους καλλιτέχνες που μας την μεταφέρουν στο χώρο μας. Όταν ο Ρουμπενς ο μεγάλος Φλαμανδός ζωγράφος σχεδίασε το παιδί του, ήταν αμφίβολα περήφανος για την ομορφιά του, και ήθελε να θαυμάσουμε και εμείς το γιο του, αυτή όμως η προτίμηση για τα όμορφα και ελκυστικά θέματα μπορεί να γίνει εμπόδιο, αν μας κάνει να απορρίπτουμε έργα επειδή το θέμα τους είναι λιγότερο ελκυστικό.

Ο Ντύρερ ο μεγάλος Γερμανός ζωγράφος σχεδίασε τη μητέρα του με αφοσίωση και αγάπη. Ανακαλύπτουμε ότι η ομορφιά ενός πίνακα είναι άσχετη με την ομορφιά του θέματος του. Οι μικροί αλήτες που ζωγράφιζε ο ισπανός Μουρίγιο δεν ξέρουμε αν ήταν όμορφοι, αλλά σίγουρα είχαν πολύ γοητεία.


Τα γούστα για το τι είναι ωραίο διαφέρουν πολύ. Γενικά, εκείνο που ισχύει για την ομορφιά ισχύει και για την έκφραση. Συχνά αυτό που προκαλεί έλξη η απέχθεια είναι η έκφραση κάποιας μορφής. Μερικοί προτιμούν μια έκφραση που μπορούν την καταλάβουν εύκολα, και που για αυτούς συγκινεί βαθιά. Όταν ο ιταλός ζωγράφος Γκουίντο Ρένι που έζησε τον 17ο αιώνα ζωγράφιζε το κεφάλι του εσταυρωμένου, ήθελε χωρίς αμφιβολία να δείξει την αγωνία και το μεγαλείο των παθών.

Στους αιώνες που ακολούθησαν πολλοί άντλησαν δύναμη και παρηγοριά από αυτή την παράσταση του Σωτήρα.

Το αίσθημα που εκφράζει δημιουργεί ερωτήματα κατά πόσο είναι δυνατόν, και πόσο ξεκάθαρο αφού τα αντίγραφα του έργου αυτού βρίσκονται σε απόμερα ξωκλήσια και σε μακρινά χωριατόσπιτα όπου οι άνθρωποι δεν έχουν ιδέα από τέχνη. Αλλά και όταν ακόμα αυτή η έντονη συναισθηματική έκφραση μας συγκινεί, για το αντίθετο δεν πρέπει να απορρίπτουμε έργα που την έκφραση τους δεν την καταλαβαίνουμε εξίσου εύκολα.

Όπως ακριβώς μερικοί προτιμούν ανθρώπους που μετρούν τα λόγια τους και τις χειρονομίες τους αφήνοντας κάτι και για την φαντασία, έτσι μερικοί αγαπούν πίνακες και γλυπτά που τους επιτρέπουν να προβληματίζονται και να σκέπτονται, άλλοι όμως δεν θα το ήθελαν, αυτό, αλλά θα προτιμούσαν να φαίνεται καθαρά στους πίνακες τι θέλει να πει ο ζωγράφος.


Πολλοί αμύητοι αντιμετώπιζαν μια άλλη δυσκολία θέλοντας να θαυμάσουν την επιδεξιότητα του ζωγράφου, η του γλύπτη στην απόδοση της πραγματικότητας που είναι οικεία. Μερικοί προτιμούν τους πίνακες που φαίνονται αληθινοί. Η επιμονή και η τέχνη που απαιτούνται για μια πιστή αναπαράσταση του φυσικού κόσμου είναι αξιοθαύμαστες. Μεγάλοι καλλιτέχνες στο παρελθόν, μόχθησαν πολύ για να κάνουν έργα όπου και η μικρότερη λεπτομέρεια καταγράφεται με πολλή προσοχή. Ο Ρέμπραντ π.χ. ήταν τέτοιος μάγος ώστε κατάφερε να μας δώσει την αίσθηση ενός ρυτιδωμένου δέρματος του ελέφαντα με μερικές γραμμές του πινέλου του.


Σε όσους θέλουν να μοιάζουν οι πίνακες αληθινοί, τους απωθούν περισσότερο μερικά έργα ίσως της νεότερης εποχής. Οπότε ο ζωγράφος θα έπρεπε να ξέρει καλύτερα την δουλειά του. Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένα μυστήριο σε όλες τις παραμορφώσεις της φύσης, για τις οποίες ακούμε τόσες διαμαρτυρίες όποτε γίνεται λόγος για την σύγχρονη τέχνη. (σε άλλους αρέσει και στους περισσότερους δεν αρέσει, είναι πολύ πιο εύκολη όμως)

Όποιος δει τις ταινίες του Ντίσνεϊ η κόμικς καταλαβαίνει για τι πράγμα μιλάμε. Ξέρει ότι καμιά φορά είναι σωστό να σχεδιάζονται ορισμένα πράγματα διαφορετικά από ότι φαίνονται, και πως μπορεί με κάποιο τρόπο να ανταλλάξει και να τα παραμορφώσει. Ο Μίκη Μάους π.χ. δεν μοιάζει πολύ με αληθινό ποντίκι και όμως οι θαυμαστές δεν διαμαρτύρονται για το μάκρος της ουράς του. Εκείνοι που μπαίνουν στο θαυμαστό κόσμο του Ντίσνευ δε νοιάζονται για την τέχνη, και δεν πηγαίνουν να δουν τις ταινίες οπλισμένοι με τις ίδιες προκαταλήψεις που κουβαλούν μαζί τους σε μια έκθεση μοντέρνας τέχνης.



Μερικοί, οταν παρακολουθούσαν τα άλογα να καλπάζουν, σε ιπποδρομίες και σε

κυνήγια , και μετά έβλεπαν πίνακες και εικόνες που έδειχναν άλογα να ορμούν στη μάχη, η να τρέχουν πίσω από τα κυνηγετικά σκυλιά, κανένας δεν πρόσεχε πώς ακριβώς είναι ένα άλογο όταν τρέχει.



Οι πίνακες και οι γκραβούρες με θέμα τις ιπποδρομίες παρουσίαζαν συνήθως τα άλογα να πετούν στον αέρα με τα πόδια τεντωμένα όπως τα ζωγράφιζε ο Ζερικώ. Πενήντα περίπου χρόνια αργότερα όταν η φωτογραφική μηχανή είχε τελειοποιηθεί τόσο, ώστε να μπορεί να φωτογραφίζει άλογα σε γρήγορη κίνηση, οι φωτογραφίες απέδειξαν πως οι ζωγράφοι και το κοινό είχαν άδικο. Κανένα άλογο όταν καλπάζει δεν κινείται με τον τρόπο που μας φαίνεται φυσικός. Δηλαδή οταν τα πόδια σηκώνονται από την γη κινούνται εναλλάξ για το επόμενο βήμα.

Τα λάθη συμβαίνουν περισσότερο από όσο νομίζουμε Έχουμε όλοι την τάση να παραδεχόμαστε πως τα συμβατικά χρώματα, και σχήματα είναι σωστά.



Τα παιδιά νομίζουν συχνά ότι τα άστρα έχουν το σχήμα του άστρου όπως το σχεδιάζουμε ενώ στην πραγματικότητα δεν το έχουν. Εκείνοι που επιμένουν ότι ο ουρανός πρέπει να είναι οπωσδήποτε γαλάζιος και η χλόη πράσινη, δεν διαφέρουν πολύ από τα παιδιά. Δεν τους αρέσει που βλέπουν άλλα χρώματα σε μια εικόνα. Αν ξεχάσουμε όμως όσα ξέρουμε για την πράσινη χλόη ή τον γαλάζιο ουρανό και αντικρίσουμε τον κόσμο σαν να έχουμε έρθει από το διάστημα σε ένα εξερευνητικό ταξίδι, θα δούμε ίσως πως τα πράγματα έχουν τα πιο αναπάντεχα χρώματα Και οι ζωγράφοι αισθάνονται πότε πότε πως κάνουν ένα τέτοιο εξερευνητικό ταξίδι θέλοντας να δουν τον κόσμο για πρώτη φορά και να ελευθερωθούν από όλες τους τις προκαταλήψεις.

Αυτοί μας μαθαίνουν να ανακαλύπτουμε την φύση, νέες ομορφιές που δεν είχαμε φανταστεί ποτέ πως είναι δυνατόν να υπάρχουν αν τους ακολουθήσουμε και να μάθουμε κάτι από αυτά.



Τα βιβλικά θέματα ιδιαίτερα δημιουργούν έντονες αντιδράσεις. Αν και όλοι γνωρίζουμε ότι η Αγία Γραφή δεν μιλάει για την εξωτερική εμφάνιση του Χριστού και πως ο Θεός δεν μπορεί να έχει ανθρώπινη μορφή, και παρόλο που ξέρουμε πως οι καλλιτέχνες του παρελθόντος ήταν εκείνοι που για πρώτη φορά δημιούργησαν τις παραστάσεις που συνηθίσαμε να βλέπουμε, μερικοί έχουν ακόμα την τάση να θεωρούν ότι η απομάκρυνση από τις παραδοσιακές μορφές ισοδυναμεί με βλασφημία.


Στην πραγματικότητα οι καλλιτέχνες που προσπάθησαν να συλλάβουν μια εικόνα για τα όσα εξιστορεί η Αγία γραφή, ήταν εκείνοι που την διάβασαν με μεγαλύτερη προσοχή και ευλάβεια, και προσπάθησαν να ξεχάσουν όλους εκείνους που είχαν δει και να φανταστούν την στιγμή που οι βοσκοί πήγαν να προσκυνήσουν τον μικρό Χριστό στην Φάτνη, η την στιγμή που ένα ψαράς άρχισε να κηρύττει το ευαγγέλιο. Άνθρωποι που δεν στοχάζονται, έτυχε πολλές φορές να εξοργιστούν, επειδή ένας καλλιτέχνης προσπάθησε να πλησιάζει το παλιό κείμενο με κάποια καινούργια ματιά.

Ένα χαρακτηριστικό σκάνδαλο αυτού του είδους ξέσπασε με αφορμή τον Καραβάτσιο. Έναν τολμηρό επαναστάτη Ιταλό ζωγράφο που έζησε στα 1600. Του ανέθεσαν να ζωγραφίσει μια εικόνα του Ευαγγελιστή Ματθαίου για μια εκκλησία της Ρώμης. Θα έδειχνε τον Ματθαίο να γράφει το Ευαγγέλιο και για να φανεί το ευαγγέλιο ότι είναι ο Λόγος του Θεού, επίσης θα σχεδίαζε έναν άγγελο να τον καθοδηγεί. Ο Καραβάτσιο ένας ασυμβίβαστος νέος καλλιτέχνης με φαντασία πάσχιζε να συλλάβει τι σημαίνει να


είσαι γέρος και φτωχός άνθρωπος της δουλειάς ,ένας τελώνης και ξαφνικά να πρέπει να γράψεις ένα βιβλίο. Ζωγράφισε λοιπόν ένα Ματθαίο φαλακρό ξυπόλυτο με σκονισμένα πόδια, που κρατά αδέξια ένα μεγάλο βιβλίο και σουφρώνει το μέτωπο από την ασυνήθιστη ένταση που απαιτεί το γράψιμο. Δίπλα του ζωγράφισε ένα νεαρό άγγελο που μοιάζει μόλις να έχει κατέβει από τον ουρανό. Όταν ο Καραβάτσιο παρέδωσε τον πίνακα στην εκκλησία που τον είχε παραγγείλει, δημιουργήθηκε σκάνδαλο επειδή ο κόσμος πίστευε ότι το έργο έδειχνε ασέβεια προς τον ευαγγελιστή. Ο πίνακας δεν έγινε δεκτός και ο Καραβάτσιο αναγκάστηκε να ζωγραφίσει άλλον. Αυτή τη φορά ήταν πολύ προσεκτικός. Ακολούθησε κατά γράμμα τις συμβατικές απόψεις για το πώς έπρεπε να είναι ένας Άγιος κι ένας άγγελος. Το αποτέλεσμα είναι ένας καλός πίνακας, αφού ο ζωγράφος προσπάθησε να κάνει το έργο του ζωντανό και ενδιαφέρον, αλλά έχουμε την αίσθηση ότι είναι λιγότερο τίμιο και ειλικρινές από το πρώτο.


Η Ιστορία αυτή δείχνει το κακό που μπορούν να κάνουν όσοι κατακρίνουν τα έργα τέχνης χρησιμοποιώντας λανθασμένα κριτήρια.

Και το σπουδαιότερο μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε ότι τα έργα Τέχνης όπως τα αποκαλούμε, δεν είναι αποτέλεσμα κάποιας αινιγματικής δραστηριότητας, αλλά αντικείμενα που τα φτιάχνουν οι άνθρωποι για άλλους ανθρώπους. Ένας πίνακας μοιάζει πολύ απόμακρος όταν τον βλέπουμε κρεμασμένο σε ένα τοίχο και στα μουσεία, που ως γνωστόν και πολύ σωστά απαγορεύεται να αγγίζουμε τα έργα.

Αρχικά όμως τα έργα αυτά έγιναν να τα αγγίζουν οι άνθρωποι, να τα χρησιμοποιούν να τα παζαρεύουν να τσακώνονται για αυτά . (Είναι για να διατηρηθούν)


Ας εξετάσουμε έναν από τον πιο φημισμένο πίνακες του Ραφαήλ, την Παναγία στο λιβάδι, που είναι χωρίς αμφιβολία ωραίο και ελκυστικό έργο. Οι μορφές είναι θαυμάσια σχεδιασμένες και η έκφραση της Παναγίας όπως χαμηλώνει το βλέμμα της, συνειδητοποιούμε πως δεν ήταν αυτό που τον απασχόλησε και εκείνο που προσπάθησε να πετύχει, αλλά ήταν η σωστή ισορροπία ανάμεσα στις μορφές. Στην τελική παράσταση όμως, βλέπουμε ότι στο τέλος πέτυχε. Τα πάντα στην εικόνα μοιάζουν να είναι στη σωστή θέση τους, και οι στάσεις φαίνονται τόσο φυσικές που δεν διακρίνεται σχεδόν η προσπάθεια .

Αν το ρωτούσαμε τον καλλιτέχνη γιατί το έκανε το ένα ή το άλλο, δεν θα παίρναμε ίσως απάντηση γιατί δεν ακολουθεί πάγιους κανόνες. Βρίσκει σταδιακά και ψηλαφητά το δρόμο του. Μερικοί καλλιτέχνες η κριτικοί προσπάθησαν κατά καιρούς να διαμορφώσουν κανόνες. Ακολουθώντας τους οι μέτριοι καλλιτέχνες δεν μπόρεσαν να πετύχουν τίποτα, ενώ οι μεγάλοι αψηφώντας τους μπόρεσαν να πετύχουν μια αρμονία.

Όταν ο μεγάλος ζωγράφος Ρεϋνολντς έλεγε στους μαθητές του στη βασιλική Ακαδημία πως δεν έπρεπε να χρησιμοποιούν το γαλάζιο στο πρώτο πλάνο ενός πίνακα, αλλά να το κρατούν για το φόντο για τους μακρινούς λόφους στον ορίζοντα, ο αντίζηλος του Γκέινσμπορω θέλησε λένε να αποδείξει ότι τέτοιοι ακαδημαϊκοί κανόνες δεν έχουν τις πιο πολλές φορές νόημα. Έφτιαξε το περίφημο γαλάζιο παιδί όπου το γαλάζιο κοστούμι του αγοριού στο κέντρο του πρώτου πλάνου προβάλλει θριαμβευτικά μπροστά στο θέμα του φόντου.


Η αλήθεια είναι πως δεν μπορεί να θεσπίσει κανείς κανόνες αυτού του είδους, γιατί δεν είναι δυνατόν να προδικάσει τι εντύπωση θα ήθελε να πετύχει ο καλλιτέχνης. Εφόσον λοιπόν δεν υπάρχουν κανόνες για να κρίνουμε αν ένας πίνακας η ένα άγαλμα πέτυχε, είναι συνήθως αδύνατο να εξηγήσουμε με λόγια γιατί ακριβώς πιστεύουμε ότι είναι μεγάλο ένα έργο τέχνης.


Αν δεν ωφελούν οι συζητήσεις για την τέχνη, μας κάνουν να κοιτάζουμε προσεκτικά τους πίνακες, και όσο τους κοιτάζουμε, τόσο περισσότερο προσέχουμε σημεία που μας έχουν φύγει. Έτσι αρχίζουμε να διαισθανόμαστε το είδος της αρμονίας που προσπάθησε να πετύχει κάθε γενιά καλλιτεχνών. Όσο περισσότερο βλέπουμε τις αρμονίες, τόσο περισσότερο τις χαιρόμαστε. Η παλιά ρήση ότι δεν χωράει συζήτηση σε θέματα γούστου ίσως να είναι σωστή, και σε αυτό το τομέα.

Το γούστο στην τέχνη είναι κάτι απείρως πιο περίπλοκο από το γούστο στην τροφή και στο ποτό. Το θέμα δεν είναι να ανακαλύψει κανείς διάφορες λεπτές γεύσεις, αλλά κάτι πιο σοβαρό και σημαντικό. Οι μεγάλοι καλλιτέχνες πάσχισαν να τα φτιάξουν και θέλουν από μας να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τι θέλησαν να κάνουν. Τα όσα μπορούμε να μάθουμε για την τέχνη δεν έχουν τελειωμό.

Πάντα μένουν καινούργια πράγματα να ανακαλύψουμε τα μεγάλα έργα τέχνης, και φαίνονται διαφορετικά κάθε φορά που τα κοιτάμε. Μοιάζουν να είναι τόσο ανεξάντλητα και απρόβλεπτα όσο και οι άνθρωποι. Είναι ένας συναρπαστικός κόσμος με τους παράξενους δρόμους. Για να χαρούμε αυτά τα έργα πρέπει να τα κοιτάξουμε με ένα ανοικτό μυαλό που να μην είναι γεμάτο με ηχηρές λέξεις και φράσεις.

Οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν μια ημιμάθεια για την ιστορία της τέχνης διατρέχουν τον κίνδυνο να πέσουν σε μια παγίδα να προσπαθούν να φέρουν στο μυαλό τους τι έχουν ακούσει για τον ταδε καλλιτέχνη και να μη θαυμάσουν ελεύθερα το έργο του.

Θα πρέπει να βοηθάμε να ανοίξουν τα μάτια να παρατηρούμε, και όχι να λυθούν οι γλώσσες για την τέχνη, γιατί οι λέξεις που χρησιμοποίησαν οι κριτικοί χρησιμοποιήθηκαν με διαφορετικές αφορμές.

Είναι πιο ωραίο και πολύ δύσκολο να κοιτάξουμε έναν πίνακα με νέο μάτι και να ξανοιχτούμε σε ένα εξερευνητικό ταξίδι από το οποίο κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να αποκομίσει.


Για τις καταβολές της τέχνης ξέρουμε τόσα λίγα όσα και για τις καταβολές της γλώσσας αν και με την λέξη τέχνη, εννοούμε να χτίζει κάποιος σπίτια ,να φτιάχνει πίνακες η γλυπτά η υφαντά. (την υφαντουργία με παραστάσεις τη θεωρώ πιο δύσκολη τέχνη από όλες. Παλαιότερα έκαναν με αργαλειούς στα σπίτια, αριστουργήματα )

Με αυτή τη λογική δεν υπάρχουν άνθρωποι χωρίς τέχνη. Αν εννοούμε κάποια πολυτέλεια που υπάρχει στα μουσεία τότε πρέπει να καταλάβουμε πως η χρήση αυτής της λέξης είναι πρόσφατη και πως πολλοί από του αρχιτέκτονες και γλύπτες δεν φαντάζονταν ότι θα αποκτήσει αυτήν την έννοια η λέξη.


Καταλαβαίνουμε την διαφορά αν πούμε για την αρχιτεκτονική. Όλοι ξέρουμε ότι υπάρχουν ωραία κτίρια και μερικά είναι αληθινά έργα τέχνης, αλλά δεν υπάρχει σχεδόν κτίριο στον κόσμο που να μην έγινε για κάποιο συγκεκριμένο σκοπό. Εκείνοι που χρησιμοποιούν αυτά τα κτίρια για τύπους λατρείας η ψυχαγωγίας η για κατοικίες τα κρίνουν πρώτα από την άποψη της χρησιμότητας, πέρα από αυτό όμως, εκτιμούν την προσπάθεια του αρχιτέκτονα να το κάνει και βολικό και πετυχημένο.


Δεν μπορούμε να καταλάβουμε την τέχνη του παρελθόντος αν δεν ξέρουμε ποιους σκοπούς εξυπηρετεί στα αρχαία σπήλαια

Σε όλα τα μέρη του κόσμου υπάρχει κάποιας μορφής τέχνη. Όλοι ξέρουμε ότι η Αίγυπτος είναι η χώρα των πυραμίδων, αυτών των πέτρινων βουνών που ορθώνονται σαν ανεμοδαρμένα ορόσημα στον μακρινό ορίζοντα της ιστορίας. Φαίνονται παρόλο που είναι απόμακρες και γεμάτες μυστήριο να μας λένε πολλά για την ιστορία τους, να μας μιλάνε για μια χώρα τόσο οργανωμένη ώστε να μπορούν να υψωθούν αυτοί οι γιγάντιοι τύμβοι στη διάρκεια της ζωής ενός βασιλιά. Κανένας βασιλιάς και κανένας λαός δε θα έκαναν τόσα έξοδα και δεν θα κοπίαζε τόσο για να κάνουν ένα μνημείο. Είχαν και αυτά πρακτική σημασία για το βασιλιά και τους υπηκόους τους. Οι Αιγύπτιοι θεωρούσαν τον βασιλιά πλάσμα θειικό που τους εξουσίαζε, και ότι θα ανεβαίνανε πάλι στον ουρανό από όπου είχε προέλθει. Οι πυραμίδες καθώς υψώνονταν προς τον ουρανό θα τον βοηθούσαν στο ανέβασμα του.

Οι Αιγύπτιοι πίστευαν ότι για να ζήσει η ψυχή στον άλλο κόσμο το σώμα έπρεπε να μείνει άφθαρτο, και αυτός είναι ο λόγος που εμπόδιζαν το σώμα να λιώσει με μια μέθοδο ταρίχευσης. Η πυραμίδα χτιζόταν για να φυλάξει την μούμια του βασιλιά.

Σκοπός αυτών των έργων ήταν να διατηρήσουν την ζωή και όχι να διακοσμούν το χώρο.


Η τέχνη της Μεσοποταμίας δεν είναι τόσο γνωστή όσο της Αιγύπτου. Ο λόγος ήταν ότι οι λαοί αυτοί δεν πίστευαν στην αθανασία της ψυχής, όπως οι Αιγύπτιοι συνήθιζαν να κάνουν γλυπτά τις νίκες τους στις μάχες.

Οι πρώτες μορφές της τέχνης γεννήθηκαν σε χώρες που τις κυβερνούσαν ανατολίτες τύραννοι, π.χ στην Ελλάδα. Κέντρο αυτής της περιοχής ήταν η Κρήτη με βασιλιάδες τόσο ισχυρούς και πλούσιους που έστελναν πρεσβείες στην Αίγυπτο για να εντυπωσιάζουν ακόμα και τους Αιγυπτίους με την τέχνη τους.///


E.H. GOMBRICH TO ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ . ΜΟΦΩΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ . ΑΘΗΝΑ 1994


Μ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ, Β.ΠΕΤΡΙΔΟΥ, Π.ΤΟΥΡΚΙΝΙΩΤΗΣ Η Ιστορία των Τεχνών στην Ευρώπη . Τόμος Β Εικαστικές Τέχνες στην Ευρώπη απο τον 18 ο ως τον 20 ο αιώνα . Πάτρα 2002


Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΡΤΩ, ΕΠΕΙΔΗ ΤΑ ΕΧΩ ΣΤΟΝ ΣΚΛΗΡΟ, ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΠΡΩΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΕΚΠΗΓΑΖΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΩΦΕΛΗΘΕΙ Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ



ΕΝΟΧΟΙ ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΠΟΥ ΒΙΑΣΑΝ, ΝΑΙ

 

ΨΥΧΟΚΟΙΝΩΝΙΚΟ. Συζητήθηκε πολύ το χθεσινό θέμα της ενοχής του ηθοποιού και των εναγουσών γυναικών. Αναφέρομαι στις γυναίκες που πανηγύρισαν , περισσότερο για να το λάβουν υπ όψιν οι νεαρές γυναίκες. Στα δικαστήρια δεν λαμβάνουν υπ όψιν τα ψυχολογικά, αλλά το γεγονός καθ αυτό. Ο θύτης και το θύμα.

Εδώ πρέπει να βοηθήσουμε τις νέες γυναίκες, για να μη φτάσουν εκεί, Αν δε θέλουν να επιδείξουν το <εγώ τους> Αν δεν θέλουν να κάνουν τις ηρωίδες, γιατί ως γνωστό τη δόξα ουδείς εμισησε, Αν δεν περίμεναν κάτι που δεν το πήραν και εκδηλώνονται με δικαστήρια. Εδώ πρέπει να κάνουν ψυχοθεραπείες για αυτογνωσία...

Καλά μου και όμορφα κοριτσάκια. Σε όλους τους επαγγελματικούς χώρους, ειδικά παλαιότερα που οι άντρες ήταν πιο παρορμητικοί και εκδηλωτικοί , (δεν τους είχαν ευνουχίσει με το me too, δεν είχαν μαζευτεί στις εργασίες ομοφυλόφιλοι για τη διάδοση και διάσωση της ομοφυλοφιλίας, που συνεπάγεται μείωση του πληθυσμού) γίνονταν πολυ έντονα τα φλερτ και ερωτικές επιθέσεις σε ΟΛΕΣ τις γυναίκες. Μη νομίζετε οτι είστε κατι μοναδικό και συμβαίνει μόνο σε εσάς.

Εκτός απο τους επαγγελματικούς χώρους, γινόταν και στις εκκλησίες και απο ρασοφόρους και στις πλατείες και στα παρτυ και στους αθλητικούς χώρους και στις πολυκατοικίες και στις γειτονιές κλπ

Μερικές γυναίκες ενέδιδαν αμέσως, άλλες ενέδιδαν σε λίγο καιρό, άλλες καθόλου, οπότε οι άντρες φλέρταραν άλλες. Εξαρταται από το ήθος , τον αυτοσεβασμό και την αυτοεκτίμηση της γυναίκας Το σίγουρο είναι οτι, αν πραγματικά ήθελες να το κόψεις, το έκοβες αμέσως, με πολλούς τρόπους , ακόμα και επιθετικα, ακόμα και αν είχες νοητική στέρηση.

Σε επαγγελματικό χώρο, δεν θεωρείται για μένα βιασμός, (παρενόχληση ναι) γιατί βλέπεις τον άνδρα που σε ενοχλεί και Αν δεν θέλεις πραγματικά να το διαιωνίζεις αυτό, για να κερδίσει κάτι, φεύγεις από εκεί με αξιοπρέπεια, (ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΦΕΥΓΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΥΑΛΌ ΣΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΣΕΙΛΚΥΣΕΣ ) αφού αυτός συνεχίζει να σε ενοχλεί όπως λες. Δε κάθεσαι σε τέτοιους χώρους. δουλεύεις κάπου αλλού μέχρι να βρεις αυτό που θέλεις .

Πολλές γυναίκες που τους συνέβησαν χειρότερα, το έλυσαν με αξιοπρέπεια χωρίς να κάνουν τόσο ντόρο (που πουλάει σήμερα για λόγους που ανέφερα πιο πάνω, ευνουχισμός των αντρών. Το ωθούν και οι οργανώσεις γυναικών, εργαλειποιωντας το, δεν ξέρω αν δίνουν και κάτι σε χρημα )

Αν κάποιος ψυχακιας ξαφνικά σου ριχτεί, χωρίς φλερτ , τότε πράγματι πρέπει να καταδικαστεί για βιασμό σε ισόβια φυλάκιση , γιατί είναι ψυχοπαθής και δεν φταις καθόλου. Το έχει κάνει επάγγελμα. BLOOG

Τρίτη 15 Ιουλίου 2025

ΣΤΟΧΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΤΟΥ BLOOG. ΨΥΧΟΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ,ΑΦΥΠΝΙΣΗ, ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΣ Κ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΣΜΟΣ

  

Τα περιεχόμενα και ο στόχος του  BLOOG είναι:

Ουσιαστικά οι Επιστήμες της Αγωγής και της Ψυχής, οι οποίες είναι η βάση και για μένα  οι πιο ιερές επιστήμες ως  θεμέλια για την εξυγίανση των κοινωνιών. 

Αν οι άνθρωποι είναι ανυψωμένοι μέσα τους και ψυχικά υγιείς , με πνευματικότητα και εναρμόνιση του εσώτερου εαυτού με την έξω συμπεριφορά τους, οι άλλες επιστήμες είναι θετικές για την κοινωνία, διαφορετικά μπορεί να είναι πολύ επιβλαβείς για τα συμφέροντα των επιστημόνων, αν δεν είναι καλλιεργημένοι και πνευματικοί άνθρωποι.(π,χ. Ενας γιατρός που πουλάει όργανα, επιστήμονας είναι, καλλιεργημένος δεν ξέρουμε, πνευματικός άνθρωπος σίγουρα όχι)

 Αν οι άνθρωποι δεν έχουν κάποια ισορροπία στα ημισφαίρια του εγκεφάλου τους, (λίγες μονάδες διαφορά) τότε βλάπτουν πρώτα τον εαυτό τους και μετά τον συνάνθρωπο.  Το αριστερό ημισφαίριο είναι της λογικής και των πτυχίων , το δεξί είναι της ενσυναισθησης,  πνευματικότητας, Χριστιανικής Αγάπης, Συγχώρεσης  κλπ

Ο στόχος είναι ψυχοεκπαιδευτικός, αλλά και Πνευματικός, γιατί ως λαός έχουμε μεγάλη έλλειψη και πολύ χαμηλή πνευματικότητα και λέμε δεν το λέει η επιστήμη, όταν η επιστήμη δεν μπορεί να εξηγήσει κάτι, και δυστυχώς πολλά χρόνια τώρα γίνεται αυτό.

Θέματα Παιδαγωγικά, Εκπαιδευτικά, σχολικά και ακαδημαϊκά, με επιστημονικές έρευνες για παιδιά και ενήλικες με παρακίνηση και υποκίνηση του περιβάλλοντος και του σχολείου . Γενική και  Ειδική Αγωγή- Εκπαίδευση για παιδιά στο φάσμα  (αυτισμού) , με νοητική στέρηση, με διάσπαση προσοχής, επιληψία κ.α

ΚΑΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ 

Θέματα για εκπαίδευση ενηλίκων με δια ζώσης η εξ αποστάσεως εκπαίδευση. Υποστήριξη η όχι στις σπουδές τους, από οικογενειακό, φιλικό, επαγγελματικό περιβάλλον. Τι λένε οι έρευνες.

Θέματα .Ευρωπαϊκού Πολιτισμού. ( Ιστορία ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας , Ιστορία των Τεχνών στην Ευρώπη, Ειδικά θέματα Ευρωπαϊκού Πολιτισμού, Γενική Ιστορία της Ευρώπης, Οικονομική και Κοινωνική Ιστορία της Ευρώπης, Ελληνική φιλοσοφία από την Αρχαιότητα έως τον 20 αιώνα, Ευρωπαϊκή φιλοσοφία , Βυζαντινή Ανατολή και καθολική δύση, συγκλίσεις και αποκλίσεις,Ανθρωπογεωγραφία, Η Γεωγραφία έχει σημασία , Ιστορία της Φιλοσοφίας, Ιστορία και εξέλιξη των ευρωπαϊκών κοινοτήτων  κλπ)



Master of Education (τριετές) Εκπαίδευση Ενηλίκων, Εξ αποστάσεως Εκπαίδευση, Φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον. Το παιδί από 0-20 στο κοινωνικό περιβάλλον κλπ

Διπλωματική. Εμψύχωση και συμβουλευτική υποστήριξη ενηλίκων εκπαιδευόμενων με Ανοικτή και εξ Αποστάσεως Εκπαίδευση. Ελληνικά ,Αγγλικά



Θέματα Ψυχολογίας,  σε προπτυχιακο και  μεταπτυχιακό επίπεδο.

Εξειδικεύσεις 

Ιατρικής ψυχολογίας

Κλινικής ψυχολογίας Παιδιού και εφήβου

Ψυχική Υγεία τραυματικά γεγονότα και διαχείριση απώλειας και πένθους.

Κοινωνική και Κλινική ψυχολογία κατά των εξαρτήσεων.

Κλινική ύπνωση δια ζώσης, για θεραπεία εθισμών .(κάπνισμα, αλκοόλ) 

Θέματα εσωτερισμού

Υπαρξιακή φιλοσοφία, ψυχολογία

Θέματα μεταφυσικά φιλοσοφικά

Δικαστική και ψυχιατρικοδικαστική ψυχολογία. Πραγματογνώμων σε αστικά και ποινικά δικαστήρια

Τεχνητή Νοημοσύνη στην υγεία

(Λιγότερα επίκαιρα πολιτικά-κοινωνικά  )

 

Μπορείτε να στείλετε μήνυμα με ερωτήσεις και οι απαντήσεις είναι  δωρεάν,  με συγκερασμό των ανωτέρω ειδικοτήτων, χωρίς κριτική, χωρίς συμβουλές, αλλά με τη  μαιευτική ,ώστε  να βρεθούν τα τραύματα του ασυνείδητου , να μη διαπυούνται οι πληγές  και να εναρμονιστούν με τις επιθυμίες του ατόμου. 

Τα λίγα που ξέρουμε , πρέπει να τα δίνουμε, για να μην ελλιμενίζονται οι γνώσεις, αλλά να μας έρχονται καινούργιες.

ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟΝ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟ, ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ    ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ, ΑΝ ΣΑΣ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ Η ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ

Δε ξεχνάμε. Τα άρρητα τραύματα ελαχιστοποιούνται όταν λεκτικοποιούνται. Πρέπει να τα βγάζουν οι άνθρωποι απο μέσα τους και τα παιδιά, για να μη παθαίνουν καταθλίψεις. Αν πάνε στην εκκλησία, ένα ταξίδι, έχουν μια συζήτηση απλή, είναι απλά ένα σκέπασμα όπως το χιόνι που σκεπάζει. Δε θεραπεύει. Μέσα  στο άτομο,  υπάρχουν και οδηγούν σε ασθένειες, αν δε γίνουν ψυχοθεραπείες


ΤΟ ΠΙΟ ΒΑΣΙΚΟ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΑΝ ΤΑ ΑΝΩΤΕΡΩ  ΑΞΙΑ, ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ Η ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ.  Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΜΑΝΑ, ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΞΕΝΥΧΤΗΣΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΥΡΕΤΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΗΣ, ΠΟΥ ΔΕΝ  ΕΧΕΙ ΤΑΠΕΙΝΩΘΕΙ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ, ΚΑΙ ΠΕΝΤΕ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙ ΣΤΗ ΖΩΉ ΤΗΣ ΤΙΠΟΤΑ

Μητέρα δυο μεγάλων παιδιών. Η  φυσιολογική μητέρα, σκέπτεται και αισθάνεται διαφορετικά για τον συνάνθρωπο, από τη μη  μητέρα που δεν εχει μεγαλώσει παιδί(ειναι οι ορμόνες , που δεν εκκρίθηκαν,  το ένστικτο που δεν ξύπνησε μέσα τους,  ο ναρκισσισμός  των μη μητέρων με επιλογή τους,  και πολλά άλλα)

 ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΒΑΣΙΚΟ. Εν οίδα ότι ουδέν οίδα

Μέσα στους ωκεανούς της γνώσης και της πληροφορίας, προλαβαίνουμε σε αυτή τη ζωή να βρέξουμε τους αστράγαλους μας; Αυτά  τα λίγα,   πρέπει να δίνουμε ταπεινά  στον συνάνθρωπο...

ΓΙΑ ΠΙΟ ΣΦΑΙΡΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΜΟΥ,  ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΡΙΝΕΤΕ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΕΣΑΣ  Η ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ, ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ  Η ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ  ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ  

Ηδέα πάρεργα και όπως λέμε στα ελληνικά, hobies

Ζωγραφική, Μαγειρική, Κολύμβηση , Οδήγηση, Φύση, βαθιές  μεταφυσικές έρευνες   για Πνευματικότητα με εμβρίθεια.  Όλα συνεπικουρούν στη βοήθεια προς τον συνάνθρωπο, εθελοντικά και αργότερα  επαγγελματικά. Δίνουν λύσεις στις ψυχοθεραπείες . Με αγάπη και αλτρουισμό για όλους, ΟΧΙ όμως με εξαρτήσεις, σωματικές και συναισθηματικές. Τα άτομα εξελίσσονται  όταν είναι ανεξάρτητα, αυθύπαρκτα αυτόνομα, χωρίς να  βασίζονται. 

Αυτος είναι ο στόχος του BLOOG,  από τον οποίο μπορείτε να επωφεληθείτε και ουδείς άλλος 

Ευχαριστώ πολύ 

Με εκτίμηση

Ελένη Παπουτσή

Γεννημένη και μεγαλωμένη στην Αθήνα από γονείς  Μεσσήνιους 

elenpap12@gmail.com

//////////////////////////////////////////////////////////



Για τις ανάγκες σας και τις επιθυμίες σας

Μπορείτε να επισκεφτείτε το www.electrostudio.gr να δείτε τα 10.000 είδη μας στις πιο ανταγωνιστικές τιμές της αγοράς. Κέντρο Αθήνας και περιφέρεια. Από το 1949 κοντά σας


ΨΥΧΟΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΖΕΥΓΑΡΙΩΝ

 

ΨΥΧΟΚΟΙΝΩΝΙΚΟ.ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟΓΝΩΣΙΑ Λέει η άλλη μέσα στην έπαρση. Καλά έκανα και χώρισα από το άντρα μου που είχε μια σχέση. Μου ήρθε γάντι. Τώρα θα ήμουν μια γυναικούλα με τη σύνταξη, να μαγειρεύω, να κοιτάζω τα εγγόνια μου, και να μη κάνω τίποτα για τον εαυτό μου. Να περιμένω τον άντρα μου να με πηγαίνει μια εκδρομή, ενώ τώρα αποφασίζω για τον εαυτό μου.

Χρόνια έπαιρνε το μισθό μου, αποφάσιζε, και κάτι κάναμε, αλλά τώρα θέλω να αποφασίζω απο μένα για μένα

Ψυχοπνευματικη απάντηση

Κατ΄αρχάς δε χρειάζεται τόση έπαρση , λες και έκανες κάποιο κατόρθωμα

Αν ένοιωσες τέτοια ανάγκη αυθυπαρξίας και δεν είσαι ανασφαλής να βασίζεσαι και να μη χαλάς την κοινωνική εικόνα , καλά έκανες. Από εκεί και πέρα εξαρτάται πώς αξιοποιείς τον χρόνο σου και πώς εξελίσσεσαι πνευματικά. Μπορεί να είσαι χειρότερα στο πνεύμα στου, από ότι με τον άντρα σου. Εξαρτάται ,αν σε πίεζε ακόμα και μη ορατά ο άντρας σου η αν τον πίεζες εσυ και δεν μπορούσατε να εξελιχτείτε πνευματικά. Τα ζευγάρια είναι πολύ δύσκολο να έχουν τον ιδιο βαθμό ωρίμανσης και πνευματικότητας, ακόμα και με το ίδιο πτυχίο, στο ίδιο κομα, στην ίδια θρησκεία. Μετά ,δεν είναι αρνητικό να μαγειρεύεις και να να συμβάλλεις στην ανάπτυξη των εγγονιών σου. Προσφέρουν πολλά οι παππούδες στα εγγόνια, οταν υπάρχει ανάγκη, παρά με πληρωμένες άσχετες γυναίκες, χωρίς αγάπη μέσα τους. Πρέπει να έχεις και ένα επίπεδο πνευματικότητας βέβαια

Δεν σε ξέρουμε προσωπικά,( απο site ειναι ) να κάνουμε διάγνωση, μια ψυχοκοινωνική παρατήρηση είναι.

Εξαρτάται επίσης πώς εννοείς την ελευθερία σου και την εξέλιξη σου. Αν τη θεωρείς να αλλάζεις άντρες καθε μήνα και να εξαρτηθείς απο τζόγο π.χ., τότε είσαι πολύ πίσω και δε σου αξίζει η ελευθερία σου Είσαι ανασφαλής και εξαρτημένη


Αν έκανες συνδυασμούς ανεξαρτησίας σου, (με αρετή και τόλμη) χωρισμένη η μη, της εξέλιξης σου , των παιδιών σου εγγονιών σου , θα ήταν πιο εξαγνιστικό . Για την κοινωνική εικόνα που δε σε νοιάζει, πολύ καλά έκανες. Είναι για ανασφαλείς . ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΟΥΜΕ


Η άλλη περίπτωση είναι με αφορμή συνέντευξη που έδωσε γιος του γνωστού δικηγόρου που έφυγε από τη ζωή. Άκουσα ότι την έκριναν πολλοί ψυχολόγοι, νόμιμα, γιατί άκουσαν πράγματα που δεν περίμεναν. Δε πλήρωνε το σχολείο των παιδιών του και τους έδιναν , στα παιδιά, κάθε μήνα φακέλους οτι πρέπει να φύγουν απο το σχολείο. Τώρα είπε το ξεχρεώνουν. Είπε ότι δεν έδινε ποτέ τη διατροφή για τα παιδιά του στην ώρα τους. Η μάνα του του έλεγε, πάρε τον πατέρα σου να βαλει τα χρήματα να σας παρω φαγητά. Η ίδια ενώ πήγαινε να εργαστεί, δεν την άφηνε και της έστελνε εξώδικα. Έλεγε στις εργασίες με απειλή, να τη διώχνουν. Μιλάει τώρα γιατί δεν φοβάται τις μηνύσεις. Μάλιστα της έβγαλε, ανούσια, να του δώσει 93.000 € και της τα χάρισε . Ξέρω πολλές γυναίκες, που δεν τις αφήνουν να εργαστούν, ακόμα και χωρισμένες, και παράλληλα δε τους δίνουν χρήματα ούτε για φαγητό.Δεν πήρε τίποτα απο αποκτήματα μετά τον γάμο φυσικα. Ξερω και άλλες που δουλεύουν και δεν πιάνουν ποτέ τα χρήματα στα χέρια τους ούτε την κάρτα τους. Τα εκμεταλλευται πάντα ο νάρκισσος. (και γυναίκες τέτοιες)

Ο ίδιος, ως νάρκισσος, διέδιδε ότι έχει πολλά χρήματα, που ήταν ψέματα. Απλά έκανε φιγούρες

Μου έκανε εντύπωση η ζήλια των γυναικών από κάτω. Έβριζαν τη μάνα.

Στη ψυχολογία δεν λέμε ποτέ φταίνε και οι δυο, κλπ. Αυτό το λένε άνθρωποι χωρίς σκέψη

Κοιτάμε τη ουσία. Ποιος είναι ο θύτης και ποιο είναι το θύμα. (αν έχει πει και κάποια κουβέντα, το θύμα, αν δεν έχει τη διπλωματία είναι άλλο θέμα)

Η γυναίκα αυτή, ως μάνα και σύζυγος υπήρξε θύμα κακοποίησης. Είναι πολλές περιπτώσεις που ξερω.

Δεν εξισώνουμε το θύμα με τον θύτη.

Για τους ψυχολόγους απαγορεύεται. Ένας είναι ο θύτης και ο άλλος το θύμα. Συμπαριστάμεθα στα θύματα όλων των ειδών κακοποίησης, χωρίς κακίες και ζήλιες

(Τα ίδια και χειρότερα, έχουν κάνει και γυναίκες σε άντρες, σε μικρότερο ποσοστό) BLOOG




Σάββατο 12 Ιουλίου 2025

ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΣΕ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ. ΕΠΙΣΗΜΑ

 

Γιορτάζουμε Αγίους (παλιούς και νέους) βλέπω εδώ σήμερα, και καλά κάνουμε ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Βοηθάει αυτό στη ψυχολογία μας και ανεβάζει την Πνευματικότητα μας που είναι απαραίτητο. Πάντα η προσευχή (η ο διαλογισμός που κάνουν μερικοί, εξαγνίζει) και καλό είναι να συνάδει αυτή η πνευματικότητά μας και με τη ζωή μας. Δεν μπορούμε να είμαστε Άγιοι και Άγιες, αλλά να υπάρχει μια αρμονία πίστης και ζωής που τις περισσότερες φορές δεν υπάρχει. Είναι κάτι σαν υποκρισία για τον κόσμο που ξέρει κάτι.

Το θέμα είναι, να ξέρουμε να ξεχωρίζουμε και να μη πιστεύουμε στις προφητείες που έχουν πει, γιατί μερικοί άνθρωποι τρελαίνονται με τις προφητείες. Έφτασε στο σημείο ο άλλος να λέει , τώρα που θα πάρουμε την Πόλη (όπως μας είπαν οι προφητείες) θα έχω σπίτι δικό μου, γιατί θα μου το δώσει κάποιος που έφυγε από εκεί στην μικρασιατική καταστροφή. Νεαρό άτομο, γύρω στα 40.

Καλό είναι να ξέρουμε. Σύμφωνα με τα βιβλία της Θεολογίας του Πανεπιστημίου, οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι ΔΕΝ πιστεύουμε στις προφητείες. Πιστεύουμε στην ελεύθερη βούληση των ατόμων, και ότι με τη δύναμη της Προσευχής, αλλάζουν όλα. Δεν μπορεί ο τάδε να ξέρει τι θα γίνει, γιατί δεν ξέρει πώς θα αλλάξει η ψυχολογία και η δυναμική του κόσμου και επομένως οι συνθήκες.

Οι Χριστιανοί προτεστάντες πιστεύουν στις προφητείες και ότι τα πάντα είναι προσχεδιασμένα και δεν αλλάζουν. Βέβαια και εμείς δε λέμε ότι ο θάνατος είναι προδιαγεγραμμένος από τη στιγμή της σύλληψης στη μήτρα. (πολλά ζωντανά παραδείγματα )Το πώς θα ζήσεις και πώς θα εξαγνίσεις το κάρμα σου, την ειμαρμένη σου κατά δικούς φιλοσόφους , εξαρτάται και από εσένα. Τα έχω χιλιο συζητησει αυτά παλιότερα, τώρα ασχολούμαι με βαθύτερο εσωτερισμό, αυτά ειναι επιδερμικά και με ιερείς, και με ψάλτες ,θεολόγους και θεολογιζοντες, κάπου τα θολώνουν, έχουν κενά, για να μη χάνει το παγκάρι. Έχουν κάνει μεταπτυχιακά στη ιστορία των δογμάτων, και κάπου με τις ερωτήσεις που τους κάνεις, βλέπεις κενά.

Οι Θεολόγοι που έχουν τελειώσει το Πανεπιστήμιο δεν πιστεύουν στις προφητείες. Είναι αίρεση στους Ορθοδόξους, αλλά το αφήνουν να αιωρείται, γιατί συμφέρει οικονομικά την εκκλησία και θέλουν ο κόσμος να φοβάται τον θάνατο για να πηγαίνεις να τους παρακαλάς να ζήσεις. Πρέπει να ξέρουμε τι πιστεύουμε γιατί και πώς , για να μη μας κοροϊδεύουν όπως οι περισσότεροι πολιτικοί.

Παρασκευή 11 Ιουλίου 2025

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ. ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΤΕΧΝΩΝ

 ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ . ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΤΕΧΝΩΝ.

(ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΒΑΖΩ ΣΥΝΕΧΕΙΑ) ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΚΡΙΤΙΚΗ ΚΑΤΩ. ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΑΣ Κ. ΜΕΝΔΩΝΗ. ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΛΟΓΟΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Ο ΠΑΡΑΞΙΤΕΛΗΣ. ΤΟ ΑΚΟΥΣΑΤΕ;;;
Η τέχνη συνειδητοποίησε την ελευθερία της έκφρασης της, στα εκατό χρόνια ανάμεσα στο 520 και το 420π.Χ. περίπου. Προς το τέλος του πέμπτου αιώνα οι καλλιτέχνες είχαν απόλυτη συναίσθηση της δύναμης και της τεχνικής τους. Το ίδιο συνέβαινε και με το κοινό, αφού οι καλλιτέχνες θεωρούνταν ακόμα βιοτέχνες, και παρά το γεγονός ότι τους έβλεπε υποδεείς η υψηλή κοινωνία, ένα ολοένα μεγαλύτερο μέρος του κοινού άρχισε να ενδιαφέρεται για την δουλειά και το πολιτικό τους ρόλο. Οι άνθρωποι έκαναν σύγκριση ανάμεσα στις αρετές των σχολών δηλαδή στη μέθοδο, στο ύφος και στην παράδοση που διαφοροποιούσαν τους καλλιτέχνες των διάφορων πόλεων.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η σύγκριση και ο συναγωνισμός ανάμεσα στις σχολές παρακινούσε τους καλλιτέχνες να εντείνουν αδιάκοπα τις προσπάθειές τους, και βοηθούσε στην δημιουργία αυτής της ποικιλίας που τόσο θαυμάζουμε στην ελληνική τέχνη, και στην αρχιτεκτονική.
Άρχισαν τότε να χρησιμοποιούνται παράλληλα διάφοροι ρυθμοί. Ο Παρθενώνας είχε κτιστεί σύμφωνα με τον δωρικό ρυθμό στα μεταγενέστερα όμως κτίρια της Ακρόπολης χρησιμοποιήθηκαν τα στοιχεία του ιωνικού. Η αρχή που διέπει την αρχιτεκτονική αυτών των ναών, είναι η ίδια με των δωρικών αλλά η συνολική όψη και ο χαρακτήρας τους είναι διαφορετικά. Το κτίριο όπου ο ιωνικός ρυθμός εμφανίζεται στην τελειότερη μορφή του είναι το Ερεχθείο. Οι κίονες του ιωνικού ναού είναι ρωμαλέοι, και δυνατοί, και μοιάζουν με λεπτούς κορμούς. Το κιονόκρανο δεν είναι πια απλό σαν αστόλιστο προσκεφάλι, αλλά είναι πλούσια διακοσμημένο στα πλάγια με έλικες, και αυτές μοιάζουν να εκφράζουν τον ρόλο του τμήματος που τους στηρίζει. Το επιστύλιο επάνω στο οποίο ακουμπούσε η στέγη, και γενικά τα κτήρια αυτά με τις εξαίσια επεξεργασμένες λεπτομέρειες έδιναν μια εντύπώση άπειρης χάρης και άνεσης.
Η γλυπτική και η ζωγραφική αυτής της περιόδου που αρχίζει με την γενιά που διαδέχεται τον Φειδία, έχουν την ίδια χάρη και άνεση. Η Αθήνα πολεμούσε τότε με την Σπάρτη, και ο φοβερός εκείνος πόλεμος ήταν το τέλος της ευημερίας ολόκληρης της Ελλάδας. Τα γλυπτά και η διακόσμηση του ναού της Άπτερης νίκης, φανερώνουν μια μεταβολή στο γούστο, και μια στροφή προς την λεπτότητα που χαρακτηρίζει και τον υπόλοιπο ιωνικό ρυθμό. Τα γλυπτά αυτά είναι ακρωτηριασμένα, και βλέποντας τέτοια έργα καταλαβαίνουμε ότι ο καλλιτέχνης είχε την ικανότητα να κάνει ότι ήθελε. Δεν πάλευε με κανενός είδους δυσκολίες για να παραστήσει την κίνηση. Οι καλλιεργημένοι Έλληνες συζητούσαν πια για την ζωγραφική και τη γλυπτική, όπως για την ποίηση και το θέατρο και επαινούσαν τα έργα για την ομορφιά τους ή διαφωνούσαν με την μορφή τους.
Ο μεγαλύτερος γλύπτης της εποχής ο Πραξιτέλης ήταν πάνω από όλα ξακουστός για την γοητεία του έργου του και τη θελκτική έκφραση των γλυπτών του στο πιο φημισμένο άγαλμά του που το εξυμνούν πολλά ποιήματα. Παρίστανε αυτό τη θεά του έρωτα τη νεαρή Αφροδίτη τη στιγμή που έμπαινε στο λουτρό της το έργο όμως αυτό χάθηκε. Ένα άλλο άγαλμα που βρέθηκε στην Ολυμπία τον δέκατο ένατο αιώνα θεωρείται από πολλούς δικό του.
Δεν μπορούμε ωστόσο να είμαστε βέβαιοι στο έργο του Πραξιτέλη ότι δεν υπάρχει είδος ακαμψίας. Στέκει μπροστά μας σε μια αβίαστη στάση που δεν μειώνει το μεγαλείο του, αν όμως εξετάσουμε τον τρόπο που κατόρθωσε ο Πραξιτέλης να δώσει αυτή την εντύπωση αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε ακόμα και σε τούτη την περίπτωση, ότι τα διδάγματα της αρχαίας τέχνης υπάρχουν και δεν έχουν λησμονηθεί.
Ο Πραξιτέλης επίσης φροντίζει να μας δείξει τους αρμούς του σώματος και να μας κάνει να καταλάβουμε όσο σαφέστερα γίνεται τη λειτουργία του. Όλα αυτά είναι σε θέση τώρα να τα κάνει χωρίς να γίνεται το άγαλμα άκαμπτο και άψυχο. Μπορεί να δείξει τους μυς και τα οστά να φουσκώνουν και να κινούνται κάτω από το παλαιό δέρμα, μπορεί να δώσει την αίσθηση ενός ζωντανού σώματος με όλη την χάρη και την ομορφιά του. Πρέπει όμως να συνειδητοποιήσουμε πως ο Πραξιτέλης και οι άλλοι καλλιτέχνες έφτασαν στην ομορφιά μέσα από την γνώση. Κανένα ανθρώπινο σώμα δεν είναι τόσο συμμετρικό τόσο καλοφτιαγμένο και όμορφο όσο τα αγάλματα του. Ο κόσμος συχνά νομίζει πως οι Αρχαίοι Έλληνες γλύπτες μελετούσαν πολλά μοντέλα και διάλεγαν μόνο όσα από τα χαρακτηριστικά που τους άρεσαν. Αντέγραφαν προσεκτικά σε πρώτο στάδιο τη μορφή ενός πραγματικού ανθρώπου και έπειτα τον εξωράιζαν παραλείποντας τις ατέλειες η τα χαρακτηριστικά, που δεν συμφωνούσαν με τη δική τους ιδέα για το τέλειο σώμα Λένε πως οι αρχαίοι Έλληνες καλλιτέχνες εξιδανίκευαν την φύση όπως ο φωτογράφος ρετουσάρει ένα πορτραίτο σβήνοντας τα ψεγάδια. Ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπιζαν τα πράγματα οι αρχαίοι ήταν εντελώς αντίθετος σε όλους αυτούς τους αιώνες. Οι καλλιτέχνες για τους οποίους μιλήσαμε προσπάθησαν να εμφυσήσουν όλα τα έργα εκείνης με σοφία και μαστοριά στις μορφές. Επί πλέον οι αρχαίοι Έλληνες έδιναν σημασία και σε κάτι άλλο. Το γεγονός ότι η νέα ελευθερία που τους έδινε την δυνατότητα να παραστήσουν το ανθρώπινο σώμα σε οποιαδήποτε στάση η κίνηση μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να δηλώσει την εσωτερική μορφή των μορφών, ένας από τους μαθητές του Σωκράτη, μας λέει ότι αυτό ακριβώς συνιστούσε ο μεγάλος φιλόσοφος που υπήρξε και ο ίδιος γλύπτης.
Επεδίωκαν να παριστάνουν την λειτουργία της ψυχής, μελετώντας με ακρίβεια τον τρόπο με τον οποίο τα συναισθήματα επηρεάζουν το κινούμενο σώμα
Σε όλους αυτούς τους αιώνες οι καλλιτέχνες για τους οποίους μιλήσαμε προσπάθησαν να εμφυσήσουν όλο και περισσότερη ζωή την εποχή του Πραξιτέλη. H μέθοδος τους έδωσε τους πιο ώριμους καρπούς, και τα παλιά πρότυπα άρχισαν να κινούνται και να ανασαίνουν στα χέρια του επιδέξιου γλύπτη. Στέκουν μπροστά μας σαν αληθινά ανθρώπινα πλάσματα που ανήκουν όμως σε έναν διαφορετικό κόσμο, επειδή οι Έλληνες ήταν υγιέστεροι η ωραιότεροι από τους άλλους λαούς.
( Τζ. Αλμπάνη Μ.Κασιμάτη.Εικαστικές Τέχνες στην Ευρώπη, Ιστορία των Τεχνών στην Ευρώπη από τον Μεσαίωνα ωςτον 18ο. Πάτρα 2001)