ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ

ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΙ;

Μερικοί εργάτες έχτιζαν κάποιο κτίριο, δηλαδή έκαναν την ίδια δουλειά. Όταν όμως τους ρώτησαν τι κάνουν, οι απαντήσεις ήταν διαφορετικές. Ο ένας είπε: "Εγώ κάνω τη λιθοδομή", ο άλλος είπε: "Εγώ βγάζω λεφτά για να ζήσω τα παιδιά μου", ο άλλος είπε “επιβλέπω τους άλλους γιατί μ έβαλε το κράτος και θέλω να πληρωθώ. Δε ξέρω, ούτε μ ενδιαφέρει τι είναι. Το χρήμα θέλω να περνούν καλά τα παιδιά μου και να κάνω τις φιγούρες μου στην κοινωνία” Ο άλλος  απάντησε: "Εγώ χτίζω νοσοκομείο που μέσα θα γιατρευτούν άνθρωποι και πρέπει να το κτίζω με τις ανάλογες σκέψεις. Ανατρέφω   τα παιδιά μου βέβαια, με τις σκέψεις όμως  να μην έρθουν  μέσα  σ αυτό  για να γιατρευτούν, αλλά να εξυγιαίνουν την κοινωνία σωματικά , ψυχικά, πνευματικά”   

Οι σοφιστείες δεσπόζουν μέσα στις νεφελώδεις εποχές!!

Ένας γέροντας χωρικός ο Στρεψιάδης, δε ξέρει πώς να γλυτώσει απτα χρέη, που του συσσώρευσε ο γιός του. Για να απαλλαγεί, τον στέλνει να μαθητεύσει σε ένα φημισμένο σοφιστή, ώστε με τη ρητορική του ο γιός να μετατρέψει την άσχημη κατάσταση σε καλή. Να του χαρίσουν δηλαδή οι δανειστές τα χρέη.
Ο νέος ήταν ευμαθής, και όταν τελείωσε τις σπουδές του, ο πατέρας διοργάνωσε ένα φαγοπότι, στο οποίο ο ίδιος ο πατέρας τρώει ένα γερό χέρι ξύλο απτο γιό του. Ο γιός θέλει ν’αποδείξει ότι επιτρέπεται να χτυπά τον πατέρα, αφού τα παιδιά έχουν τα ίδια δικαιώματα έναντι των γονέων, όπως έχουν οι γονείς στα παιδιά!
Μετά απ αυτό, ο πατέρας εξοργισμένος, βάζει φωτιά στη σχολή σοφιστών, το «φροντιστήριον»!!
Ο Αριστοφάνης ανέβασε το 423π.Χ την κωμωδία «Νεφέλαι» την οποία διασκεύασε μετά το 421.