ΜΑΘΗΣΗ Κ ΑΥΤΟΝΟΜΗΣΗ

Υπάρχει αυτονόμηση του παιδιού μέσα στη  μάθηση; Για γονείς και νέους εκπαιδευτικούς. (εκλαϊκευμένο, βασισμένο σε εμπειρίες και σε θεωρίες ειδικών )

Μερικοί γονείς λένε ότι τα παιδιά τους πρέπει να διαβάζουν μόνα  τους. Αυτό είναι εφικτό, αν το παιδί δεν έχει διάσπαση προσοχής ,αν έχει εσωτερική υποκίνηση,  αν  έχει συνηθίσει από πολύ μικρό, αν δεν έχει κάποιες εξαρτήσεις ηλεκτρονικά κλπ, η  αν έχει ψηλό βαθμό ωρίμανσης και βλέπει ότι δεν   έχει βοήθεια, και είναι ανάγκη ν αλλάξει τη ζωή του προς το καλύτερο.  

Υπάρχουν παιδιά που διαβάζουν μόνα τους, αλλά θέλουν τα ίδια μετά,   να τα ελέγχουν οι γονείς. Θέλουν σε κάποιον να πουν αυτό που ξέρουν. Δε μπορούν να είναι εντελώς αυτόνομα στη μάθηση, όταν επιδιώκουν να είναι και καλοί μαθητές. 

Μην ακούτε τι  λένε. Μπορεί 1% των μαθητών που είναι πολύ ώριμοι  (είναι άλλο η νοημοσύνη), αφού ρωτούν καθηγητές , γνωστούς τους κλπ, και λύνουν απορίες,  να υπάρχει.

Αν έχει διάσπαση προσοχής το παιδί , η δε θέλει να διαβάσει  γιατί η ζωή του είναι  εύκολη,  η  αν   δεν έχει την ωριμότητα ακόμα να συνειδητοποιήσει  την αξία και χρησιμότητα της μάθησης, τότε πρέπει ο έμπειρος εκπαιδευτικός η εκπαιδευτική , (αυτό είναι το θηλυκό, είναι επίθετο),  να του κάνει μάθημα οπωσδήποτε (γιατί διαφορετικά θ αφήσει το παιδί  πολλά κενά).

Το θέμα είναι πώς θα γίνει το μάθημα.  Ο έμπειρος εκπαιδευτικός/η πρέπει ν αναλύσει το μάθημα  φιλικά, αλλά και με τις λέξεις του βιβλίου απαραίτητα,  για να γίνουν κτήμα στο μαθητή/τρια.

Παράλληλα το βάζει μέσα με ερωτήσεις κρίσεως ώστε το μάθημα να μη γίνεται παθητικό αλλά διαδραστικό. Όταν  απαντά το παιδί, και ρωτά πάλι, το μαθαίνει. Με τον τρόπο αυτόν αναπτύσσει  και την κρίση του, μαθαίνει ευχάριστα  το μάθημα, μαθαίνει και νέες λέξεις.

Μετά  ο δάσκαλος/α  το αφήνει μόνο του το παιδί να αυτοσχεδιάσει  η ν απαντήσει σε ερωτήσεις του μαθήματος όταν κρίνει ότι το παιδί  θα συγκεντρωθεί.  

 

Το <μόνο> του εμπεριέχει πολλούς κίνδυνους να μη μάθει τίποτα και να συνηθίσει να κάθεται. Η να μαθαίνει παπαγαλία  για  ν αντιμετωπίσει το δάσκαλο την επομένη, μια χαμηλής ποιότητας μάθηση.

Όσο για την αυτονόμηση ,οι γονείς πρέπει να το μάθουν  να κάνει μόνο του εντελώς, πράγματα που του αρέσουν. Να ψωνίζει να σχεδιάζει συναντήσεις να κάνει άλλες δουλειές να βασίζονται (υποτίθεται, επάνω του σε μερικές καταστάσεις  κλπ) Μόνο με τη μάθηση σήμερα αυτονόμηση δεν μπορεί να υπάρξει. Θα πάνε πίσω τα  παιδιά στις γνώσεις τους. Ναι, σήμερα την εποχή της πληροφορίας, χωρίς σωστή και προσωπική καθοδήγηση.