Η Βίβλος ως Πηγή της Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας.
«Και είδεν ο Θεός ότι το έργο ήταν ωραίο. Όχι επειδή τα έργα του Θεού θα έθελγαν τυχόν τους οφθαλμούς του..αλλά επειδή το ωραίο είναι αυτό που έχει τε λειωθεί, και συμβάλλει κατά τέλειο τρόπο στην εκπλήρωση του σκοπού του….»
(Βασίλειος ο εκ Καισαρείας , Εξαήμερος)
Η Βίβλος είναι το σύνολο των κειμένων της Παλαιάς Διαθήκης στο οποίο οι Χριστιανοί προσθέτουμε και την Καινή. Περιλαμβάνει κείμενα πολλών ειδών χρονικά, ιστορικά, με ύμνους θρησκευτικούς και ερωτικούς , ιστορίες και ανέκδοτα διάσπαρτα σ’ ολη την Ανατολή, οράματα, προφητικούς λόγους, ομολογίες εξομολογήσεις, επιστολές και ντοκουμέντα, ως και φανταστικές διατυπώσεις. Από έρευνες, η καταγωγή των κειμένων αυτών χρονολογείται μεταξύ του 1000π.Χ και του 3ου μετά Χριστόν αιώνα Τα περισσότερα συνέβαιναν στην Παλαιστίνη και σε γειτονικές χώρες, Άλλα και στη Μέση Ανατολή, Ελλάδα, Βόρεια Αραβία, Ιράκ, πάντοτε όμως σε περιοχές μεσογειακές .
Η Βίβλος σαν κείμενα είναι η βάση της πολιτισμικής παράδοσης των λαών της Δύσης. Καθώς προχωρούσαν οι αιώνες, η Βίβλος ενσωματώθηκε στο τυπικό των θρησκειών και έγινε κομμάτι της καθημερινής ζωής. Επάνω στο ίδιο κείμενο γραμμένο αραβικά και αραμαϊκά για τους Εβραίους, λατινικά και ελληνικά για τους λοιπούς..Με βάση αυτά τα κείμενα θεμελιώνεται ολόκληρος ο πολιτισμός τους. Από τον 5ο αιώνα βρίσκουμε προσπάθειες μετάφρασης των κειμένων της Βίβλου, σε πολλές γλώσσες .
Ύστερα από τη μεταρρύθμιση εμφανίζονται πολλές μεταφράσεις των κειμένων, καθώς και παραλλαγές, που επιδιώκουν να αποκαταστήσουν το αυθεντικό κείμενο. Η έκδοση της Καινής Διαθήκης από τον Έρασμο, (16ο ) η γερμανική μετάφραση του Λούθηρου (16ο ) η Βίβλος της Ζυρίχης μεταφρασμένη από τον Ζβίγγλιο (16ο)κ.α
Η Βίβλος σήμερα είναι το κείμενο με τη μεγαλύτερη διάδοση σε όλο τον κόσμο.
Έχει μεταφραστεί σε 600 γλώσσες, και σε 1600, αν συμπεριλάβουμε και τις τμηματικές μεταφράσεις.
Έως την εποχή της «εκκοσμίκευσης» ολόκληρη σχεδόν η ευρωπαϊκή λογοτεχνία θεωρείται θρησκευτική. Ο τεράστιος αριθμός των έργων που αντλούν θέματα διατυπώσεις, διηγήσεις, αποτελούν όλα μαζί τη λεγόμενη «βιβλική λογοτεχνία»
Καθένας από τους πρωταγωνιστές των κειμένων της Παλαιάς Διαθήκης δημιούργησε σειρές πολλών έργων, αρχίζοντας από τον Αδάμ και την Εύα.
Η γλωσσολογική επίδραση και το ύφος, είναι πασιφανή στην ευρωπαϊκή λογοτεχνία Το εβραϊκό Μασάλ, η παροιμία, η σύντομη ιστορία που αναφέρεται για να εξηγήσει τη ψυχολογία, ή για να διδάξει διατηρείται διαχρονικό και αναλλοίωτο.
Στα εκκλησιαστικά κηρύγματα, όπως και στα μυστήρια, στους ύμνους , στις παροιμίες και στις παραβολές, στα φιλοσοφικά συγγράμματα ή στα λαϊκά τραγούδια, παντού αντιλαμβανόμαστε την επίδραση της ιουδαικής-χριστιανικής κληρονομιάς μέσα σε όλες τις παραλλαγές και τις μορφές που πήρε πρώτα στα λατινικά, και μετά στις διάφορες ομιλούμενες γλώσσες. Η ιστορία της καθεμιάς εθνικής λογοτεχνίας, αρχίζει με μια αποτύπωση των μορφών από τη Βίβλο.
Ευρωπαϊκά Γράμματα.. Σόκολης. Αθήνα 1999.
«Και είδεν ο Θεός ότι το έργο ήταν ωραίο. Όχι επειδή τα έργα του Θεού θα έθελγαν τυχόν τους οφθαλμούς του..αλλά επειδή το ωραίο είναι αυτό που έχει τε λειωθεί, και συμβάλλει κατά τέλειο τρόπο στην εκπλήρωση του σκοπού του….»
(Βασίλειος ο εκ Καισαρείας , Εξαήμερος)
Η Βίβλος είναι το σύνολο των κειμένων της Παλαιάς Διαθήκης στο οποίο οι Χριστιανοί προσθέτουμε και την Καινή. Περιλαμβάνει κείμενα πολλών ειδών χρονικά, ιστορικά, με ύμνους θρησκευτικούς και ερωτικούς , ιστορίες και ανέκδοτα διάσπαρτα σ’ ολη την Ανατολή, οράματα, προφητικούς λόγους, ομολογίες εξομολογήσεις, επιστολές και ντοκουμέντα, ως και φανταστικές διατυπώσεις. Από έρευνες, η καταγωγή των κειμένων αυτών χρονολογείται μεταξύ του 1000π.Χ και του 3ου μετά Χριστόν αιώνα Τα περισσότερα συνέβαιναν στην Παλαιστίνη και σε γειτονικές χώρες, Άλλα και στη Μέση Ανατολή, Ελλάδα, Βόρεια Αραβία, Ιράκ, πάντοτε όμως σε περιοχές μεσογειακές .
Η Βίβλος σαν κείμενα είναι η βάση της πολιτισμικής παράδοσης των λαών της Δύσης. Καθώς προχωρούσαν οι αιώνες, η Βίβλος ενσωματώθηκε στο τυπικό των θρησκειών και έγινε κομμάτι της καθημερινής ζωής. Επάνω στο ίδιο κείμενο γραμμένο αραβικά και αραμαϊκά για τους Εβραίους, λατινικά και ελληνικά για τους λοιπούς..Με βάση αυτά τα κείμενα θεμελιώνεται ολόκληρος ο πολιτισμός τους. Από τον 5ο αιώνα βρίσκουμε προσπάθειες μετάφρασης των κειμένων της Βίβλου, σε πολλές γλώσσες .
Ύστερα από τη μεταρρύθμιση εμφανίζονται πολλές μεταφράσεις των κειμένων, καθώς και παραλλαγές, που επιδιώκουν να αποκαταστήσουν το αυθεντικό κείμενο. Η έκδοση της Καινής Διαθήκης από τον Έρασμο, (16ο ) η γερμανική μετάφραση του Λούθηρου (16ο ) η Βίβλος της Ζυρίχης μεταφρασμένη από τον Ζβίγγλιο (16ο)κ.α
Η Βίβλος σήμερα είναι το κείμενο με τη μεγαλύτερη διάδοση σε όλο τον κόσμο.
Έχει μεταφραστεί σε 600 γλώσσες, και σε 1600, αν συμπεριλάβουμε και τις τμηματικές μεταφράσεις.
Έως την εποχή της «εκκοσμίκευσης» ολόκληρη σχεδόν η ευρωπαϊκή λογοτεχνία θεωρείται θρησκευτική. Ο τεράστιος αριθμός των έργων που αντλούν θέματα διατυπώσεις, διηγήσεις, αποτελούν όλα μαζί τη λεγόμενη «βιβλική λογοτεχνία»
Καθένας από τους πρωταγωνιστές των κειμένων της Παλαιάς Διαθήκης δημιούργησε σειρές πολλών έργων, αρχίζοντας από τον Αδάμ και την Εύα.
Η γλωσσολογική επίδραση και το ύφος, είναι πασιφανή στην ευρωπαϊκή λογοτεχνία Το εβραϊκό Μασάλ, η παροιμία, η σύντομη ιστορία που αναφέρεται για να εξηγήσει τη ψυχολογία, ή για να διδάξει διατηρείται διαχρονικό και αναλλοίωτο.
Στα εκκλησιαστικά κηρύγματα, όπως και στα μυστήρια, στους ύμνους , στις παροιμίες και στις παραβολές, στα φιλοσοφικά συγγράμματα ή στα λαϊκά τραγούδια, παντού αντιλαμβανόμαστε την επίδραση της ιουδαικής-χριστιανικής κληρονομιάς μέσα σε όλες τις παραλλαγές και τις μορφές που πήρε πρώτα στα λατινικά, και μετά στις διάφορες ομιλούμενες γλώσσες. Η ιστορία της καθεμιάς εθνικής λογοτεχνίας, αρχίζει με μια αποτύπωση των μορφών από τη Βίβλο.
Ευρωπαϊκά Γράμματα.. Σόκολης. Αθήνα 1999.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου