ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΑΙΔΙΩΝ -ΜΑΘΗΣΗ

Τα σχολεία ανοίγουν σε λίγες μέρες …και….

Μαθαίνω με χαρά σημαίνει <ενστερνίζομαι>

Η προσπάθεια που πρέπει να καταβάλουμε για να καταλάβουμε κάτι, επηρεάζεται αποφασιστικά από το αν βλέπουμε ευχάριστα αυτό το κάτι ή το απεχθανόμαστε. Η μάθηση πετυχαίνεται καλύτερα όταν έχουμε καλή διάθεση, επιβεβαιώνει ο ψυχίατρος από τη Ουλμ, Μανφρεντ Σπιτσερ, στο βιβλίο του <Έρευνα του εγκεφάλου και σχολείο της ζωής>

Σε ένα πείραμα ζήτησαν από τους μαθητές μιας τάξης  γερμανικού  δημοτικού σχολείου ,να λύσουν πολύπλοκες  ασκήσεις αριθμητικής .Μετά από μισή ώρα, οι μισοί μαθητές αφέθηκαν ελεύθεροι να παίξουν στη διπλανή αίθουσα, ενώ οι υπόλοιποι έπρεπε να συνεχίσουν την προσπάθεια. Τριάντα λεπτά αργότερα η πρώτη ομάδα επέστρεψε ευδιάθετη και χαλαρωμένη κι έλυσε  νωρίτερα από τη δεύτερη, παρά τον χαμένο χρόνο.

Σε μια άλλη έρευνα, πρόβαλαν σε μαθητές της πρώτης δημοτικού σλαιντς με σχολικό υλικό. Ένα μέρος του υλικού παρουσιάστηκε με αυστηρά οργανωμένο τρόπο και το υπόλοιπο με χιούμορ.. Το χιούμορ στηρίζεται σε συναισθήματα όπως χαρά, η σαρκασμός. Στο μεγαλύτερο μέρος τους, τα συναισθήματα μας θεμελιώνονται στον πυρήνα της αμυγδαλής.Η αμυγδαλή είναι τμήμα του  λιμβικου συστήματος, το οποίο βρίσκεται κάτω από τον εγκεφαλικό φλοιό, ο οποίος αντιπροσωπεύει τη συνείδηση μας. Και,και, (όχι μόνο) για αυτό μερικές φορές νιώθουμε ευχαρίστηση ή απέχθεια χωρίς να μπορούμε να το εξηγήσουμε

Όταν για κάποιον είναι ευχάριστο κάτι, βοηθά όχι μόνο να αποφεύγεται η διάσπαση της προσοχής, αλλά και να ξεπερνιέται η έλλειψη διάθεσης για μάθηση. Αντιθέτως, παιδιά με διαταραχές στη συγκέντρωση τους συχνά δυσκολεύονται να επιβληθούν στις παρορμήσεις τους.

Στην αρχή μιας νοητικής διαδικασίας, η γενική προσοχή δείχνει μια κατάσταση διευρυμένου Συνειδητού.

Με βάση αυτό το υπόβαθρο ο εγκέφαλος αναγνωρίζει το Ενδιαφέρον και απωθεί το ενοχλητικό. Αυτό συμβαίνει αφενός μέσα από ένα φιλτράρισμα και περιορισμό των πολυάριθμων νευρικών ερεθισμάτων, αφετέρου μέσα από μια ιεραρχική αξιολόγηση.

Τα συναισθήματα παίζουν ρόλο στη μάθηση. Θετικά συναισθήματα προωθούν επεξεργασία ερεθισμάτων, ενώ τα αρνητικά την μπλοκάρουν.

Σημαντική  πτυχή της συγκέντρωσης, είναι να μάθουμε να καταπιέζουμε την παρορμητικότητα  μας, και να ξεπερνάμε τις συναισθηματικές  αντιστάσεις.

Η προσοχή καθ’αυτή,δεν εντοπίζεται σε καμιά ιδιαίτερη περιοχή του εγκεφάλου, αλλά οργανώνεται σε εναλλασσόμενα δίκτυα. Η συγκέντρωση σημαίνει τη σύνδεση όλων των ψυχικών και  πνευματικών  δυνάμεων  σ ένα σημείο, σαν ένα καλλιτέχνη που είναι μέσα σε ένα φωτεινό κύκλο ενός προβολέα..Οτιδήποτε άλλο τριγύρω εξαφανίζεται στη σκιά. Με αυτό τον τρόπο τα ερεθίσματα μεταφέρονται από τον εγκέφαλο μέσω φίλτρων στη μακροπρόθεσμη μνήμη.

Οι επιτυχίες  οδηγούν σε αμοιβές. Η έκκριση ορμονών  που προκαλούν ευφορία ξυπνά στα παιδιά τη διάθεση να καταλάβουν.

Σημαντική είναι η σωστή δόση προκλήσεων. Οι υπερβολικά απλές εργασίες εξαντλούν το σύστημα προσοχής τους εγκεφάλου τόσο ,όσο και οι υπερβολικά δύσκολες.

(Petra Thorbriet  Συγκέντρωση. Αερόστατο.2009)

Εκλαϊκευμένα.

Για αυτό οι γονείς και οι παππούδες-γιαγιάδες που διαβάζουν τα παιδιά, να βρίσκουν με φαντασία και με πραγματικότητα σύγχρονα,  όχι συνηθισμένα  παραδείγματα, που τα έχουν ακούσει  τα παιδιά πολλές φορές, αλλά περίεργα για να τα θυμούνται. Να συμμετέχουν τα παιδιά σε αυτά, και να παίζουν και τα ίδια αυτό το ρόλο να διδάσκουν με τον ίδιο τροπο!

ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΠΡΟΣΟΧΗΣ

Οι γονείς, ειδικά σήμερα, μη περιμένουν πολλά απτα δημόσια σχολεία. Αν τους τύχει καλος/η εκπαιδευτικός θα είναι τυχεροί. Πρέπει να ενημερώνονται και να αφυπνίζονται για τα παιδιά τους,και να επισκέπτονται ειδικούς/////.

Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής(ΔΕΠ-Υ)

Η ΔΕΠ-Υ είναι μια διαταραχή που συνήθως εμφανίζεται στην νηπιακή ηλικία. Εντείνεται στη σχολική ηλικία και μπορεί να παραμείνει και στην εφηβική ηλικία και στην ενήλικη ζωή.

Αποτελέσματα διεθνών ερευνών για μαθητές με ΔΕΠ_Υ δείχνουν  ότι

Το 56% χρειάζεται πρόσθετη διδασκαλία                                

Το 50% αντιμετωπίζει προβλήματα και στις κοινωνικές σχέσεις

2 στους 3 πάσχουν και από άλλες ψυχικές διαταραχές

Το 25-30% παρουσιάζει κάποια αγχώδη διαταραχή

Το 85%παραπέμπεται μεταξύ 6-9 ετών με κύριο αίτημα  την αξιολόγηση των μαθησιακών δυσκολιών

(Νίκος Ταμάρας, 2008)

 

 

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΜΑΘΗΣΙΑΚΩΝ ΔΥΣΚΟΛΙΩΝ

Τα πιο συχνά συμπτώματα των μαθησιακών δυσκολιών είναι η διάσπαση προσοχής, η φτωχή μνήμη, η δυσκολία  στην ακολουθία οδηγιών, η δυσκολία στο διαχωρισμό γραμμάτων ,αριθμών, ήχων .Παρουσιάζεται μια  περιορισμένη ικανότητα, πρόβλημα στο οπτικοκεντρικό  συντονισμό, δυσκολία στη λήψη επεξεργασιών, δυσκολία στην οργάνωση του χρόνου.  Αυτά και άλλα, μετατρέπονται σε μαθησιακές δυσκολίες. Πολλοί άνθρωποι σε κάποια φάση της ζωής τους παρουσιάζουν ένα απ αυτά. Όταν πρόκειται για παιδί και το εντοπίσουν οι γονείς, καλό είναι να επισκεφτούν ειδικό,  να μην αφήνουν το παιδί να μεγαλώνει με το πρόβλημα. Σημαίνει ότι το παιδί  έχει διαφορετικό τρόπο να μαθαίνει, και ο εγκέφαλός του επεξεργάζεται με διαφορετικό τρόπο τις πληροφορίες που λαμβάνει. Πρέπει με τη βοήθεια του/της ειδικού, να βρεθεί αυτός ο τρόπος! (Για βεβαίωση στο Γυμνάσιο-Λύκειο, μόνο από Δημόσια Νοσοκομεία)

ΑΠΟΙΚΙΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΙ!

Νέα αποικιοκρατία και θεωρίες εξάρτησης

 Ήδη από τη  δεκαετία του 1960, οι  νεομαρξιστές μελετητές  υποστήριξαν ότι  η από-αποικιοποίηση είχε χαρακτήρα τυπικό  και ότι στην πραγματικότητα  τα θεωρητικά ανεξάρτητα κράτη παρέμεναν στενά εξαρτημένα  από τις ευρωπαϊκές μητροπόλεις και από τη Δύση γενικά. Αυτοί οι στοχαστές συχνά εναπόθεταν τις ελπίδες  τους στην επικράτηση εντός σοσιαλιστικού μοντέλου πολιτικής, κοινωνικής, και οικονομικής οργάνωσης, άλλοτε αναγνωρίζοντας, και άλλοτε παραγνωρίζοντας τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της  πολιτικής.

Οι νεομαρξιστές θεωρητικοί  υποστήριξαν γενικά ότι στη διάρκεια της νεότερης εξέλιξής του, ο καπιταλισμός ανέπτυξε μια σειρά θεσμικών και οικονομικών μεθόδων, οι οποίες μπορούσαν να αποκαταστήσουν  την επίσημη  πολιτική κυριαρχία  των δυτικών κρατών στον Τρίτο Κόσμο. Διάφοροι μελετητές όμως , όπως ο Κέμπ επεσήμαναν  ότι η από –αποικιοποιηση υπηρξε μια αλλαγή τακτικής, όχι όμως  στρατηγικής του καπιταλισμού. Για τον  Κουάμε  Νκρουμα τον πολιτικό ηγέτη της  Γκάνα και εξέχοντα νεομαρξιστή στοχαστή, η νέα αποικιοκρατία  αποτελεί το υψηλότερο στάδιο λαών  μέσω  ασύμμετρων εμπορικών σχέσεων, εξαγωγής κεφαλαίου και δανεισμού  απτή   Δύση με επιβαρυντικούς όρους. ..Οικονομολόγοι και κοινωνιολόγοι , Ευρωπαίοι και μη, επιστήμονες  όπως  ο Φρανκ, ο Εμμανουέλ, ο Ζαλέ, η ο ο Αμίν τη δεκαετία του 1970 έκαναν λόγο για δομική υπανάπτυξη, για φαύλο κύκλο ανάπτυξης των χωρών του Τρίτου Κόσμου με τη μεσολάβηση πολυεθνικών εταιριών, γιγαντιαίων επενδύσεων δυτικού ιδιωτικού κεφαλαίου με επαχθεις όρους , οικονομικής βοήθειας των ανεπτυγμένων προς  τις ευφημιστικά επονομαζόμενες <υπο αναπτυξη> χώρες (με αποτέλεσμα την υπερ χρεώσή τους) και ιδιοτελούς συνεργασίας

ντόπιων ελίτ με τη Δύση. Σε αυτό το πνεύμα  η εξωτερική πολιτική των παλιών αποικιών καθορίζεται ουσιαστικά από την πρώην μητρόπολη η και από τη δύναμη εκείνη η οποία έχει πάρει τη θέση της. (π.χ. τις ΗΠΑ)  Φυσικά όλες οι πρώην αποικίες δεν βρίσκονται στην ίδια οικονομική θεση .Ας θυμηθούμε τις περιπτώσεις του Χογκ Κογκ η των διαφόρων αραβικών εμιράτων χωρών οι οποίες χάρη στη μεταφορά στο έδαφός τους δυτικών επιχειρήσεων στη σταθερή εκβιομηχάνιση ή στα κοιτάσματα πετρελαίου ,παρουσιάζουν σημαντική οικονομική ανάπτυξη, γεγονός που δεν εξασφαλίζει απαραίτητα υψηλό βιοτικό επίπεδο στο σύνολο του πληθυσμού. Η σημερινή Ευρώπη περισσότερο από ποτέ βρίσκεται ενταγμένη σε ένα παγκόσμιο σύστημα. Το νεομαρξιστικό  σχήμα  αναφέρει  ότι βρίσκεται στο κέντρο αυτού του συστήματος, ότι κινεί νήματα, όμως σε επίπεδο διεθνών πολιτικών και οικονομικών αποφάσεων μοιάζει να βρίσκεται στην περιφέρεια. Η πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ είναι αδιαμφισβήτητη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι ευρωπαϊκές δυνάμεις-και μάλιστα οι πάλαι ποτέ αποικιακές δυνάμεις-δε διαθέτουν σημαντικά μέσα διπλωματικής, οικονομικής, και πολιτισμικής επιρροής.

(.Μ. Παπαθανασίου.Ειδικά θέματα ευρωπαϊκού πολιτισμού. Τόμος Γ .Αποικίες και ανταγωνισμοί. Πάτρα 2001)