Τα σχολεία ανοίγουν σε λίγες μέρες …και….
Μαθαίνω με χαρά σημαίνει <ενστερνίζομαι>
Η προσπάθεια που πρέπει να καταβάλουμε για να καταλάβουμε κάτι,
επηρεάζεται αποφασιστικά από το αν βλέπουμε ευχάριστα αυτό το κάτι ή το
απεχθανόμαστε. Η μάθηση πετυχαίνεται καλύτερα όταν έχουμε καλή διάθεση, επιβεβαιώνει
ο ψυχίατρος από τη Ουλμ, Μανφρεντ Σπιτσερ, στο βιβλίο του <Έρευνα του
εγκεφάλου και σχολείο της ζωής>
Σε ένα πείραμα ζήτησαν από τους μαθητές μιας τάξης γερμανικού
δημοτικού σχολείου ,να λύσουν πολύπλοκες ασκήσεις αριθμητικής .Μετά από μισή ώρα, οι μισοί
μαθητές αφέθηκαν ελεύθεροι να παίξουν στη διπλανή αίθουσα, ενώ οι υπόλοιποι έπρεπε
να συνεχίσουν την προσπάθεια. Τριάντα λεπτά αργότερα η πρώτη ομάδα επέστρεψε ευδιάθετη
και χαλαρωμένη κι έλυσε νωρίτερα από τη δεύτερη,
παρά τον χαμένο χρόνο.
Σε μια άλλη έρευνα, πρόβαλαν σε μαθητές της πρώτης δημοτικού
σλαιντς με σχολικό υλικό. Ένα μέρος του υλικού παρουσιάστηκε με αυστηρά οργανωμένο
τρόπο και το υπόλοιπο με χιούμορ.. Το χιούμορ στηρίζεται σε συναισθήματα όπως χαρά,
η σαρκασμός. Στο μεγαλύτερο μέρος τους, τα συναισθήματα μας θεμελιώνονται στον
πυρήνα της αμυγδαλής.Η αμυγδαλή είναι τμήμα του
λιμβικου συστήματος, το οποίο βρίσκεται κάτω από τον εγκεφαλικό φλοιό, ο
οποίος αντιπροσωπεύει τη συνείδηση μας. Και,και, (όχι μόνο) για αυτό μερικές φορές
νιώθουμε ευχαρίστηση ή απέχθεια χωρίς να μπορούμε να το εξηγήσουμε
Όταν για κάποιον είναι ευχάριστο κάτι, βοηθά όχι μόνο να αποφεύγεται
η διάσπαση της προσοχής, αλλά και να ξεπερνιέται η έλλειψη διάθεσης για μάθηση.
Αντιθέτως, παιδιά με διαταραχές στη συγκέντρωση τους συχνά δυσκολεύονται να επιβληθούν
στις παρορμήσεις τους.
Στην αρχή μιας νοητικής διαδικασίας, η γενική προσοχή δείχνει
μια κατάσταση διευρυμένου Συνειδητού.
Με βάση αυτό το υπόβαθρο ο εγκέφαλος αναγνωρίζει το Ενδιαφέρον
και απωθεί το ενοχλητικό. Αυτό συμβαίνει αφενός μέσα από ένα φιλτράρισμα και περιορισμό
των πολυάριθμων νευρικών ερεθισμάτων, αφετέρου μέσα από μια ιεραρχική αξιολόγηση.
Τα συναισθήματα παίζουν ρόλο στη μάθηση. Θετικά συναισθήματα προωθούν
επεξεργασία ερεθισμάτων, ενώ τα αρνητικά την μπλοκάρουν.
Σημαντική πτυχή της συγκέντρωσης,
είναι να μάθουμε να καταπιέζουμε την παρορμητικότητα μας, και να ξεπερνάμε τις συναισθηματικές αντιστάσεις.
Η προσοχή καθ’αυτή,δεν εντοπίζεται σε καμιά ιδιαίτερη περιοχή
του εγκεφάλου, αλλά οργανώνεται σε εναλλασσόμενα δίκτυα. Η συγκέντρωση σημαίνει
τη σύνδεση όλων των ψυχικών και
πνευματικών δυνάμεων σ ένα σημείο, σαν ένα καλλιτέχνη που είναι μέσα
σε ένα φωτεινό κύκλο ενός προβολέα..Οτιδήποτε άλλο τριγύρω εξαφανίζεται στη
σκιά. Με αυτό τον τρόπο τα ερεθίσματα μεταφέρονται από τον εγκέφαλο μέσω
φίλτρων στη μακροπρόθεσμη μνήμη.
Οι επιτυχίες οδηγούν σε
αμοιβές. Η έκκριση ορμονών που προκαλούν
ευφορία ξυπνά στα παιδιά τη διάθεση να καταλάβουν.
Σημαντική είναι η σωστή δόση προκλήσεων. Οι υπερβολικά απλές
εργασίες εξαντλούν το σύστημα προσοχής τους εγκεφάλου τόσο ,όσο και οι
υπερβολικά δύσκολες.
(Petra Thorbriet Συγκέντρωση. Αερόστατο.2009)
Εκλαϊκευμένα.
Για αυτό οι γονείς και οι παππούδες-γιαγιάδες που διαβάζουν τα παιδιά,
να βρίσκουν με φαντασία και με πραγματικότητα σύγχρονα, όχι συνηθισμένα παραδείγματα, που τα έχουν ακούσει τα παιδιά πολλές φορές, αλλά περίεργα για να
τα θυμούνται. Να συμμετέχουν τα παιδιά σε αυτά, και να παίζουν και τα ίδια αυτό
το ρόλο να διδάσκουν με τον ίδιο τροπο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου