ΡΕΥΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Πολύ συνοπτικά, η εξέλιξη των ρευμάτων της Ιστορίας των Τεχνών στην Ευρώπη.

Μετά το Μεσαίωνα (κατ΄άλλους σκοτεινό συγκρινόμενος με την Αναγέννηση)
δεσπόζει η Αναγέννηση των Τεχνών, που πολύ γενικά είναι... η στροφή προς την αρχαιότητα.
Η ιταλική του δέκατου πέμπτου αιώνα είναι η απογείωση των Τεχνών, τόσο που μερικοί ιστορικοί της τέχνης θεωρούν θαύμα τη γέννηση τόσο μεγάλων ζωγράφων, γλυπτών, και μουσικών, συγχρόνως.
Σαν κύριο χαρακτηριστικό της, η Αναγέννηση χαρακτηρίζεται με ορθολογικά στοιχεία. Εκπρόσωποι είναι ο Μικελάντζελο, Σάντρο Μποτιτσέλι, Λεονάρδο Νταβίντσι, κ.α)
Από τον δέκατο έβδομο έως τον δέκατο όγδοο , το ρεύμα των τεχνών στην Ευρώπη είναι το Μπαρόκ, που σημαίνει ακανόνιστο. Εκπέμπει περισσότερο συναίσθημα και ξεφεύγει από τις γραμμές της Αναγέννησης

Πολυάριθμοι είναι οι καλλιτέχνες του Μπαρόκ. Αναφέρουμε λίγους μόνο από τους πιο σπουδαίους όπως τους Ιταλούς ζωγράφους οροφών Κορτόνα και Πότσο το γλύπτη Μπερνίνι και τον αρχιτέκτονα Μπορρομίνι. Εκτός Ιταλίας έχουμε το Φλαμανδό ζωγράφο Ρούμπενς, στην Ολλανδία το Ρέμπραντ, Βερμέερ Ρόυσντα ελ, Καλφ που μαζί με άλλους εργάστηκαν ώστε η χώρα αυτή να γνωρίσει το 17ο αιώνα τη χρυσή της εποχή στη ζωγραφική. Στην Ισπανία είναι ο Βελάσκεθ και ο Μουρίλλο. 🌈🌈🌈🌈
Τον δέκατο όγδοο στη Γαλλία κυρίως η τάση που αναπτύσσεται είναι η Ροκοκό που σημαίνει ανάλαφρο, κυρίως στην αρχιτεκτονική και γλυπτική
Στο τέλος της Αναγέννησης και αρχή μπαρόκ, αναπτύσσεται μια άλλη τάση ο Μανιερισμός από το μανιέρα που σημαίνει τρόπος. Είναι μια επιτήδευση της ανθρώπινης έκφρασης και γενικά μια κατάργηση των αναλογιών. Μερικοί κριτικοί το κρίνουν ως ρηχή μίμηση της Αναγέννησης . Εκπρόσωπος του μανιερισμού είναι ο Έλληνας Δομίνικος Θεοτοκόπουλος .

ΣΦΑΙΡΙΚΟΤΗΤΑ,Α-ΥΛΗ

 

Όπως ο αγαπημένος μας πλανήτης, που περιστρέφεται και περιφέρεται για να φωτίζεται, έτσι κ ο εγκέφαλος μας, πρέπει να  φωτίζεται σφαιρικά, γιατί μπορεί να είναι πολύ πολύ εύκολο να μηρυκάζουμε  τα ιδια, αλλά γινόμαστε μονομερείς και επιδερμικοί και φωτίζουμε μια πλευρά του εγκεφάλου!…Ναι μερικοί μπορεί να ωφελούνται, αλλά το μυαλό βλάπτεται, μέσα σε ανεπάρκεια…!! Έτσι επιλέγουμε    ιδίους με άλλη μορφή να μας κυβερνούν, γιατί δε γινόμαστε ρηξικέλευθοι, για να εξαλείψουμε αυτη τη συνιστώσα μέσα μας..με σφαιρικότητα κυρίως, η  εμβρίθεια  είναι όταν σε ενδιαφέρει κάτι πολύ,ή για  επάγγελμα. 🌈🌈

Μέσα στους ωκεανούς της γνώσης, σ αυτή τη ζωή, μόνο σε κάποιο μικρό χώρο  που μας ενδιαφέρει  προλαβαίνουμε να βρέξουμε μόνο τους αστράγαλους μας. Τις λίγες αυτές σταγόνες με τις οποίες έχουμε βραχεί,  πρέπει να τις ραντίζουμε σε όλο τον κόσμο πιστεύω, και όχι να τις κλειδώνουμε στα χαρτιά, στους σκληρούς των υπολογιστών, και στους εγκεφάλους, σαν κάτι προσωπικό.

Γιατί να μην ασχολούμαστε συνέχεια με την ύλη;;

Όταν κοιτάς μια γιγάντια βελανιδιά, ρώτα τον εαυτό σου, τι την έκανε να γίνει όπως έγινε; Ξεκίνησε από ένα τόσο δα βελανίδι, ένα σποράκι, που με τα χρόνια μεταμορφώθηκε σε πελώριο δένδρο. Ο λογικός σου νους, σου λέει πως πρέπει να υπάρχουν οι ιδιότητες του δέντρου μέσα στο βελανίδι.. Αλλά αν ανοίξεις το βελανίδι, δε θα βρεις τίποτα μέσα που να μοιάζει με δέντρο. Θα βρεις μονάχα μια καφετιά μάζα από σκέτη σκόνη. Αν αναλύσεις αυτή τη σκόνη, θα βρεις μικρότερα κομματάκια σκόνης, μετά θα βρεις μόρια του βελανιδιού, ύστερα θα βρεις άτομα, ύστερα ηλεκτρόνια και άλλα σωματίδια μέσα στο άτομο, μέχρι να φτάσεις στο πιο μικρό σωματίδιο που μπορεί να δεις με το πιο τέλειο μικροσκόπιο. Τότε θα ανακαλύψεις ότι δεν υπάρχουν πια σωματίδια , αλλά κύματα ενέργειας, που έρχονται και φεύγουν με τρόπο μυστηριακό. Έτσι φτάνουμε στο συμπέρασμα πως το βελανίδι και το δέντρο, έχουν έναν αόρατο Δημιουργό, που δε μπορούμε να τον μετρήσουμε και να τον υπολογίσουμε. Η Πηγή των πάντων λοιπόν είναι άυλη, αφού δεν ανήκει στη διάσταση του μετρήσιμου!

ΤΙ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ;

Η 8η Μαρτίου καθιερώθηκε ως μέρα της γυναίκας σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από τις εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες διαδήλωναν ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας. Ηταν μία από τις πρώτες κινήσεις διεκδίκησης δικαιωμάτων από γυναίκες.

Η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε για πρώτη φορά το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και το 1911 υιοθετήθηκε και από τη Σοσιαλιστική Διεθνή. 🌈🌈🌈🌈🌈🌈

Στη Ρωσία μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση ο Λένιν πείστηκε από τη φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι και καθιέρωσε την 8η Μαρτίου ως επίσημη αργία στη χώρα, ωστόσο σύντομα το πολιτικό υπόβαθρο της γιορτής ξεθώριασε και πλέον η μέρα της γυναίκας γιορτάζεται σε όλο τον κόσμο ως έκφραση αγάπης και εκτίμησης προς το ωραίο φύλο

Από το 1975 η μέρα της γυναίκας διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, για την ανάδειξη των γυναικείων δικαιωμάτων σε όλο τον κόσμο.

Πηγή: Γιατί γιορτάζουμε την Ημέρα της Γυναίκας | iefimerida.gr 🌈🌈🌈🌈🌈🌈
Έτσι ξεκίνησε η γιορτή, και το κάθε άτομο τώρα την εκλαμβάνει όπως την αισθάνεται. Έχω ακούσει διάφορα. Οι άντρες εύχονται μερικές φορές  χωρίς να το πιστεύουν. Μερικές γυναίκες γιορτάζουν,είδα  σε αντρικά στριπτίζ ,(αν είναι δυνατόν), τι ακριβώς είναι αυτό; Διασκέδαση, ψυχαγωγία, η διαστροφή; Άλλες με τη σύνταξη του πατέρα τους ως άγαμες θυγατέρες (με 3 παιδιά), άλλες μόνο με δικαιώματα και καθόλου υποχρεώσεις, άλλες μόνο με  υποχρεώσεις και καθόλου δικαιώματα. Άλλες με τα χρήματα του συζύγου, χωρίς να μπορούν να βγάλουν ένα ευρώ στην κοινωνία, άλλες μεγαλώνουν γιους και τους κάνουν μαλθακά άτομα στην κοινωνία, (κυρίως αυτές που έχουν μεγαλώσει χωρίς αντρικό πρότυπο, και οι πατέρες πρέπει να πάρουν τα ηνία αν το καταλάβουν κάποια στιγμή..). Άλλες γυναίκες γίνονται μάνες και τιμούν το ρόλο μέσα σε φτώχεια, άλλες δεν τον  τιμούν μέσα σε φτώχεια η σε πλούτη. Άλλες κάνουν  10 εξωσωματικές να κάνουν παιδιά, άλλες τ αφήνουν στα μαιευτήρια και φεύγουν. Άλλες διατυμπανίζουν τη βοήθεια που δίνουν, άλλες αθόρυβα  προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στο χωριό SOS η σε παρόμοιους χώρους  χωρίς να φαίνονται πουθενά, και είναι η μεγαλύτερη προσφορά στις ψυχές, και στην κοινωνία!.. Άλλες σα γυναίκες του τρίτου κόσμου, δε νοιώθουν ότι είναι γυναίκες!…… Άλλοι λένε τις γυναίκες πολύ φλύαρες, (για αυτό δεν τις έπαιρναν στη φιλική εταιρεία), αλλά υπάρχουν άντρες χειρότεροι!….Αλλες δασκάλες μαλώνουν τ αγόρια αν μιλήσουν άσχημα σε κορίτσι, ενώ αν γίνει το αντίθετο, δεν το αναφέρουν! Ατέλειωτος ο κατάλογος του κατά  περίπτωση!
Και  ως ψυχές προς εξέλιξη άπαντες και άπασες, μέσα στις αλληλεπιδράσεις μας, τις συσχετίσεις μας, τις αντιφάσεις μας, τις αρμονίες μας και στις δυσαρμονίες μας, ας ευχηθούμε να ζούμε με υγεία..!

ΑΠΟΤΕΦΡΩΣΗ Η ΤΑΦΗ;

Το επέκεινα δεν είναι ταμπού.

Η στάση που κρατάμε απέναντι στο θάνατο εξαρτάται από το τι γνωρίζουμε

Μια προσέγγιση για περεταίρω διερεύνηση.

{{Οι πολιτισμένοι λαοί της αρχαιότητας φρόντιζαν για τους νεκρούς περισσότερο από τους ζωντανούς. Στους περισσότερους υπήρχε δυνατότητα επιλογής μεταξύ ταφής και καύσης. Θεωρείται   αρχικά ό,τι η καύση προήλθε ή από φόβο προς τους νεκρούς ή για να εξαφανίσουν τα πτώματα, τα οποία θεωρούσαν «πηγή μιάσματος».

*για τις μολύνεις που επέφεραν θανάτους.

 Στην Ελλάδα, όπου πίστευαν ότι η ψυχή του άταφου νεκρού περιπλανάται μέχρι να ταφεί, από τους κλασικούς χρόνους μέχρι σήμερα, επικρατεί η παράδοση να θάπτουν τους νεκρούς. Ωστόσο παλαιότερα, στην ομηρική εποχή παρατηρείται το φαινόμενο της καύσης των νεκρών. Στους νεότερους χρόνους την καύση των νεκρών εισήγαγε η επαναστατική Γαλλία λίγο μετά το 1789, αλλά σε εφαρμογή τέθηκε εκατό περίπου χρόνια αργότερα.  Αυτοί που επιθυμούν να καεί το σώμα τους μετά θάνατον δεν βλέπουν το σώμα εχθρικά. Ούτε το θεωρούν «τάφο», όπως το θεωρούσε ο Πλάτων, για να θέλουν να το αφανίσουν.

Στην χριστιανική περίοδο, δεν υπάρχει καμία μαρτυρία οικειοθελούς καύσης σωμάτων. Πάντοτε ο χριστιανισμός ήταν υπέρ της ολόσωμης ταφής. Δεν υπάρχει απόφαση οικουμενικής ή τοπικής Συνόδου, που να καταδικάζει την καύση, ακριβώς γιατί δεν διανοήθηκε κανείς τότε να θέσει το ζήτημα. Εξάλλου οι χριστιανοί που καταδικάζονταν στον δια πυρός θάνατο δεν τον απέφευγαν, αλλά τον υπέμεναν προσβλέποντας στην τελική ένωση με τον Χριστό, έστω κι αν το σώμα τους καιγόταν.

Το ζήτημα της καύσης πρόεκυψε στις ΗΠΑ το 1874 μετά από τη δημοσίευση του βιβλίου cremation

Στη χώρα μας άρχισε το 1987 επί δημάρχου Μ Έβερτ, χωρίς κάποια απόφαση.

Σήμερα η αποτέφρωση επιτρέπεται στα 2/3 των πληθυσμών της γης.

Απορρέει από το σύνταγμα και εφαρμόζεται  στις περισσότερες χώρες τις ευρωπαϊκής ένωσης,  στις συμβάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων

Ιστορικά

Την καύση τη συναντάμε  μετά την άλωση της Τροίας,Στην Αγ. Γραφή χρησιμοποιείται η καύση σαν τρόπος κάθαρσης και εξαγνισμού της ψυχής, και συντελείται σε περίπτωση παράβασης του νόμου.

Σύμφωνα με τους αρχαίους λαούς, η αποτέφρωση οδηγεί στην οριστική ανάπαυση των νεκρών.  Πάτροκλος- Αχιλλέας

Κατ αυτούς το σώμα είναι ένα στοιχείο από τα τρία της υπόστασης του ανθρώπου.

Άλλοι λαοί

Οι Ινδοί έκαιγαν του νεκρούς και μαζί έκαιγαν και τις γυναίκες τους.

Οι Βίκινγκς οι θαλασσοπόροι κ πολεμιστές εκτός από την ταφή εφάρμοζαν και την καύση.

Οι Θιβετιανοί   δεν επιτρέπουν τη ταφή, γιατί πιστεύουν ότι η ψυχή βλέποντας το σώμα προσπαθεί να ξαναμπεί μέσα, και η καύση εμποδίζει τον βαμπιρισμό

Οι Ινδουιστές πιστεύουν ότι το σώμα αποτελείται από τα 4 στοιχεία, Γη, νερό, αέρας, φωτιά. Με την καύση επιστρέφει στα στοιχεία αυτά. Η ταφή, είναι επιστροφή στο στοιχείο γη. Με την ταφή στο ποτάμι όπως κάνουν στην Ινδία, επιστρέφει στο νερό.

Σκοπός των τελετών είναι να βοηθήσει τη ψυχή να περάσει τη μεταθανάτια διαδικασία (* Όπως είχαν οι αρχαίοι τον ψυχοπομπό Ερμή)

Η άποψη της εκκλησίας είναι ότι το σώμα είναι ναός της ψυχής, και δεν επιτρέπεται οποιαδήποτε παρέμβαση.

Κατ αυτή οι νεκροί δεν είναι πεθαμένοι, αλλά κεκοιμημένοι και τα οστά είναι ένας  κρίκος που είναι ανάμνηση της παρελθοντικής ζωής, ενθύμηση της παρούσας, και υπόμνηση της μέλλουσας.

Νεκρός για την εκκλησία,  δε σημαίνει τελειωμένος που έχει τελειώσει αλλά τετελειωμένος, δηλαδή  αυτός που έχει τελειωθεί

Η εκκλησία (*εκτός των άλλων)  αρνείται την καύση, γιατί αρνείται το τέλος του ανθρώπου, και τη βία επάνω στο  σώμα του.

Ο καθολικισμός προβάλλει την ταφή, αλλά δεν απαγορεύει την καύση, ενώ οι προτεστάντες αποδέχονται την αποτέφρωση. Οι Ινδουιστές και οι Βουδιστές  παράλληλα με την καύση τελετουργούν.

Απαγορεύουν    την καύση οι Ισλαμιστές και οι ορθόδοξοι Ιουδαίοι.

Δανδουλακης Κ. Εμμανουήλ. Καύση των νεκρών στη ορθόδοξη εκκλησία. Πουρναρας θεσσαλονικη 2003.

www.CREMATION. Gr

Τσατσης Θ. Η καύση των νεκρών . Το Βήμα 31/12/2006

Κολλια Ελ. Στον άλλο κόσμο πώς θα πας.Το Βήμα 5/3/2006}}

 //Σύμφωνα με το http://antexeistinalitheia.gr/kafsi-i-tafi-ton-nekron/  (που μπορείτε να επισκεφτείτε)

Κατά την καύση αναδύεται ένα μεταφυσικό πρόβλημα. Όταν ο άνθρωπος πεθαίνει , εγκαταλείπει το υλικό του σώμα μετά περίπου από 40 μέρες. Περιφέρεται αιθερικά για να προσαρμοστεί σε μια άλλη κατάσταση.

Το αιθερικό σώμα, είναι σαν  το πατρόν του υλικού. Όταν διαλυθεί το υλικό σώμα, διαλύεται εσπευσμένα και το αιθερικό. Για αυτό οι Αιγύπτιοι βαλσάμωναν τους Φαραω,ώστε να διατηρούν το αιθερικό τους. Με την καύση, δε προλαβαίνει η ψυχή να προσαρμοστεί στη νέα της κατάσταση. Μεταφυσικά είναι προτιμότερο να θάβεται το σώμα.//

*Υπάρχουν βέβαια και τα σώματα στους ωκεανούς, στη λαβα των ηφαίστειων, που   καρμικά είχαν αποστολή ν αποχωριστούν απτη ψυχή σ αυτές τις γεωγραφικές περιοχές. Υπάρχει λόγος ανύψωσης. Δεν ασκήθηκε όμως  βία.

Εδώ και δεκάδες χρόνια έχουν αρχίσει και συνεχίζουν, σε καλά νοσοκομεία  των ΗΠΑ, έρευνες από μεταφυσικούς ψυχιάτρους, για τον αποχωρισμό της ψυχής, σε αντίστοιχης θέσης άτομα.

Επίλεξε, αλλά με σκέψη και γνώση.

Όπου υπάρχει αστεράκι, είναι δικές μου επεξηγήσεις.

Να ζούμε, ν αγαπάμε, να μαθαίνουμε, να ανυψωνόμαστε, όλοι με Υγεία! Πνεύματος, Ψυχής, Σώματος!