ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ-ΣΧΟΛΙΚΟ

Παιδαγωγικό -κοινωνικό
Πολλά παιδιά σήμερα, ειδικά αυτά που δίνουν προφορικά (και πανελλήνιες) παρουσιάζουν μεγάλη δυσορθογραφία. Λένε μερικοί, αυτό λύνεται με εξάσκηση.(Τώρα λέγεται πρακτική άσκηση) Τα παιδιά όμως με μαθησιακές δυσκολίες, δε θέλουν να κάνουν εξάσκηση. Κουράζεται ο εγκέφαλος. Η νοημοσύνη τους είναι φυσιολογική .Μέθοδοι υπάρχουν, αλλά έχουμε να κάνουμε με παιδιά που αντιδρούν. Δε θέλουν να μάθουν το σωστό. Το ενσωματώνουμε σταδιακά στη ζωή του παιδιού σε ανύποπτες στιγμές, αφού έχουμε φροντίσει να μάθουν τη χρησιμότητα της ορθογραφίας, με <πειράματα > και παραδείγματα,(τώρα τα παραδείγματα στις επιστήμες της αγωγής λέγονται μελέτες περίπτωσης) ώστε να πείσουμε το παιδί, χωρίς πίεση. Θέλει αγώνα και παραγωγή ιδεών, ανάλογα με την αντίδραση του παιδιού.

Δεν έχει σχέση με τη νοημοσύνη η ορθογραφία. Ένα παιδί μπορεί να έχει ψηλή νοημοσύνη ,αλλά να κάνει λάθη για πολλούς λογούυς. Πολλές φορές επί πλέον, αντιδρά να μάθει γιατί κουράζεται, αλλά και γιατί δεν έχει πειστεί για τη χρησιμότητα. Εδώ δεν επαφιεμεθα στο <είναι στο παιδί> Αγωνιζόμαστε με παραδείγματα να το πείσουμε. Αφού πειστεί κάπως ότι πρέπει να μάθει, βρίσκουμε ανάλαφρους τρόπους. Η εφαρμογή σε παιδιά με διάσπαση προσοχής είναι άλλο θέμα..Άλλες επινοήσεις. Ιδιαίτερα σήμερα με ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ οι γονείς να προσέχουν πολύ, γιατί μπορεί το παιδί να μην έχει διάσπαση προσοχής και να το βγάλουν (στο Δημόσιο) με διάσπαση, για να δουλεύει το σύστημα. Να πληρώνονται τα κέντρα από εμάς αλλά κυρίως για έλεγχο των μαζών. Για αυτόν τον λόγο γίνονται και πολλές έρευνες από ΑΕΙ να ξέρουν πως σκεπτόμαστε για να το αλλάζουν. Με αυτόν τον τρόπο δεν τους ξεφεύγουν. Οι γονείς πρέπει να επισκέπτονται γιατρούς και ιδιώτες που δεν συνεργάζονται με κανένα κέντρο.

 

Παγκόσμια μέρα εκπαίδευσης σήμερα, δηλαδή μέρα ζωής  αφού όλη η ζωή είναι μια εκπαίδευση. Άλλα άτομα  κόβονται  στα μαθήματα και τα επαναλαμβάνουν , άλλα άτομα τα μαθαίνουν και  πάνε γι  άλλα. Το σίγουρο είναι ότι δεν μπορεί κάνεις ν αποφοιτήσει με λευκές κόλες.  Ήρθε για να εκπαιδευτεί. Την εκπαίδευση που θα χρειαστεί με τον έναν η άλλο τρόπο θα την πάρει.

  Γιορτάζουμε όλα τα άτομα, γιατί όλοι ταυτόχρονα είμαστε δάσκαλοι και μαθητές σε  κάτι και σε κάποιους, η από κάποιους.

  Η Δια βίου εκπαίδευση είναι τόσο απαραίτητη όσο και η αναπνοή κατά Rogers Alan – στην εκπαίδευση ενηλίκων

Η Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών καθιερώθηκε το 1994 από την UNESCO για να μας υπενθυμίσει τον καθοριστικό ρόλο που παίζει ο δάσκαλος μέσα στην κοινωνία, είτε εργάζεται σε μία πλούσια πόλη της Δύσης, είτε σε μια αυτοσχέδια σχολική αίθουσα κάποιου στρατοπέδου προσφύγων.

Εορτάζεται κάθε χρόνο στις 5 Οκτωβρίου.

ΜΑΘΗΣΗ Κ ΑΥΤΟΝΟΜΗΣΗ

Υπάρχει αυτονόμηση του παιδιού μέσα στη  μάθηση; Για γονείς και νέους εκπαιδευτικούς. (εκλαϊκευμένο, βασισμένο σε εμπειρίες και σε θεωρίες ειδικών )

Μερικοί γονείς λένε ότι τα παιδιά τους πρέπει να διαβάζουν μόνα  τους. Αυτό είναι εφικτό, αν το παιδί δεν έχει διάσπαση προσοχής ,αν έχει εσωτερική υποκίνηση,  αν  έχει συνηθίσει από πολύ μικρό, αν δεν έχει κάποιες εξαρτήσεις ηλεκτρονικά κλπ, η  αν έχει ψηλό βαθμό ωρίμανσης και βλέπει ότι δεν   έχει βοήθεια, και είναι ανάγκη ν αλλάξει τη ζωή του προς το καλύτερο.  

Υπάρχουν παιδιά που διαβάζουν μόνα τους, αλλά θέλουν τα ίδια μετά,   να τα ελέγχουν οι γονείς. Θέλουν σε κάποιον να πουν αυτό που ξέρουν. Δε μπορούν να είναι εντελώς αυτόνομα στη μάθηση, όταν επιδιώκουν να είναι και καλοί μαθητές. 

Μην ακούτε τι  λένε. Μπορεί 1% των μαθητών που είναι πολύ ώριμοι  (είναι άλλο η νοημοσύνη), αφού ρωτούν καθηγητές , γνωστούς τους κλπ, και λύνουν απορίες,  να υπάρχει.

Αν έχει διάσπαση προσοχής το παιδί , η δε θέλει να διαβάσει  γιατί η ζωή του είναι  εύκολη,  η  αν   δεν έχει την ωριμότητα ακόμα να συνειδητοποιήσει  την αξία και χρησιμότητα της μάθησης, τότε πρέπει ο έμπειρος εκπαιδευτικός η εκπαιδευτική , (αυτό είναι το θηλυκό, είναι επίθετο),  να του κάνει μάθημα οπωσδήποτε (γιατί διαφορετικά θ αφήσει το παιδί  πολλά κενά).

Το θέμα είναι πώς θα γίνει το μάθημα.  Ο έμπειρος εκπαιδευτικός/η πρέπει ν αναλύσει το μάθημα  φιλικά, αλλά και με τις λέξεις του βιβλίου απαραίτητα,  για να γίνουν κτήμα στο μαθητή/τρια.

Παράλληλα το βάζει μέσα με ερωτήσεις κρίσεως ώστε το μάθημα να μη γίνεται παθητικό αλλά διαδραστικό. Όταν  απαντά το παιδί, και ρωτά πάλι, το μαθαίνει. Με τον τρόπο αυτόν αναπτύσσει  και την κρίση του, μαθαίνει ευχάριστα  το μάθημα, μαθαίνει και νέες λέξεις.

Μετά  ο δάσκαλος/α  το αφήνει μόνο του το παιδί να αυτοσχεδιάσει  η ν απαντήσει σε ερωτήσεις του μαθήματος όταν κρίνει ότι το παιδί  θα συγκεντρωθεί.  

 

Το <μόνο> του εμπεριέχει πολλούς κίνδυνους να μη μάθει τίποτα και να συνηθίσει να κάθεται. Η να μαθαίνει παπαγαλία  για  ν αντιμετωπίσει το δάσκαλο την επομένη, μια χαμηλής ποιότητας μάθηση.

Όσο για την αυτονόμηση ,οι γονείς πρέπει να το μάθουν  να κάνει μόνο του εντελώς, πράγματα που του αρέσουν. Να ψωνίζει να σχεδιάζει συναντήσεις να κάνει άλλες δουλειές να βασίζονται (υποτίθεται, επάνω του σε μερικές καταστάσεις  κλπ) Μόνο με τη μάθηση σήμερα αυτονόμηση δεν μπορεί να υπάρξει. Θα πάνε πίσω τα  παιδιά στις γνώσεις τους. Ναι, σήμερα την εποχή της πληροφορίας, χωρίς σωστή και προσωπική καθοδήγηση.   

 

ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ ΑΝΤΙΠΥΡΙΚΑ

Τα κοιμητηριακά    κυπαρίσσια είναι αντιπυρικά. Γι αυτό τα βάζουν στα μεγάλα πολυτελή κτήματα.

ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ ΚΑΤΑ ΠΥΡΚΑΓΙΑΣ
Ο αναπληρωτής ερευνητής στο Εθνικό Ιδρυμα Αγροτικής Ερευνας (ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε.), Ανδρέας Ντούλης, μιλώντας στα «Χ.Ν.», τόνισε ότι η συγκεκριμένη μέθοδος αντιπυρικής προστασίας που ερευνάται συζητείται αρκετό καιρό και σε αυτή τη φάση συγκεντρώνονται πειραματικά και περιβαλλοντικά δεδομένα.
«Αυτό που θέλουμε να δούμε είναι κατά πόσο μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε επιλεγμένους κλώνους κυπαρισσιού για να ελέγξουμε τη διάδοση και μετάδοση της δασικής πυρκαγιάς. Η τρέχουσα προσέγγιση μέχρι σήμερα είναι οι γνωστές σε όλους μας αντιπυρικές λωρίδες, που είναι ουσιαστικά μία λωρίδα άδειας γης, χωρίς βλάστηση, η οποία, όμως, πρέπει να διατηρείται σαν τέτοια και να φροντίζουμε να μην αποπλύνεται το έδαφος, να μην δημιουργείται ερημοποίηση κ.λπ. και αυτό είναι κάτι που κοστίζει», σημείωσε ο κ. Ντούλης και πρόσθεσε: «Το κυπαρίσσι αυτό αναφλέγεται πολύ αργότερα από ό,τι το πεύκο και επίσης ο βελονοτάπητας περιέχει λιγότερο οξυγόνο και περισσότερη υγρασία, άρα και αυτός αναφλέγεται πολύ αργότερα. Ετσι, οι έρπουσες λεγόμενες πυρκαγιές είναι μικρότερης έντασης και εξαπλώνονται με μικρότερη ταχύτητα και επίσης ο κορμός του κυπαρισσιού, όταν φλέγεται, αφήνει λιγότερη μάζα να καίγεται μετά το πέρασμα της φωτιάς, ενώ παράλληλα το κυπαρίσσι, επειδή οι βελόνες του προσφύονται πιο σφικτά πάνω στον κλάδο και οι ίδιοι κλάδοι του δεν είναι τόσο εκτεταμένοι όσο του πεύκου, η αναλογία καιόμενης μάζας προς οξυγόνου είναι μικρότερη και άρα η φλόγα που δημιουργείται και η θερμιδική απόδοση από την καύση του κυπαρισσιού είναι χαμηλότερη στη μονάδα του χώρου και του χρόνου από ό,τι του πεύκου. Ολα αυτά συνιστούν στοιχεία για έναν πιο οικολογικό έλεγχο της ταχύτητας διάδοσης της πυρκαγιάς».

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΦΩΤΙΑ

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΦΩΤΙΑ
Βρήκα στο διαδίκτυο κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον και το μοιράζομαι.Μας αφορά όλους και δίνει σωστές συμβουλές.
Είναι από στέλεχος της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας όπου απαντάει στα ερωτήματα :...
1 ) Πως και γιατί έγινε αυτή τη τραγωδία; (Αναφερόμενος στις φονικές πυρκαγιές των τελευταίων ημερών) και
2) Τι κάνεις εάν βρεθείς σε αυτήν την κατάσταση;

1) Πως και γιατί έγινε αυτή τη τραγωδία;
Κοίτα να δεις.....
Έχουμε δει πολλά στα χρόνια υπηρεσίας.
Αυτό ήταν από τα πιο δύσκολα συμβάντα.
Οι λόγοι συγκεκριμένοι...
Σπίτια μέσα σε πευκόφυτο δάσος. Ακαθάριστα οικόπεδα.
Στενοί δρόμοι, πολύς κόσμος μαζί και καμιά ψύχραιμη αντίδραση.
Άτακτη διαφυγή πολιτών χωρίς κανένα οργανωμένο σχέδιο με τραγικά αποτελέσματα.
Όταν η φωτιά πέρασε την μοναδική θεωρητική αντιπυρική ζώνη που ήταν η Λεωφόρος Μαραθώνος όλα ήταν θέμα χρόνου.
Με τον δυνατό αέρα την φωτιά την βλέπεις να είναι στα 1000 μέτρα και σε λίγα λεπτά είναι στα πόδια σου. Φεύγεις όταν ακόμα είναι μακριά.
Η φωτιά ακολουθεί τον καπνό.
Όταν βλέπεις την φωτιά στο απέναντι βουνό και ο καπνός έρχεται κατα σένα είναι βασική αρχή οτι η φωτιά θα ακολουθήσει την ίδια πορεία.
Το πεύκο είναι το πιο δύσκολο...
είναι ξηρό με ρετσίνι, φλεγόμενα κουκουνάρια που σκάνε και με το έδαφος γεμάτο πευκοβελόνα.
Ο πιο φυσικός εύφλεκτος συνδυασμός.!
Αν συνδυάσεις και τις εκρήξεις από τα καύσιμα των καμένων αυτοκινήτων μιλάμε για τον πιο δύσκολο συνδυασμό.
Τα πιο πολλά θύματα ίσως πρώτα θα έπεσαν λιπόθυμα από τον πυκνό καπνό και μετά σε αναίσθητη κατάσταση θα κάηκαν.
Κάποιοι μπήκαν σε κτήματα που είχε αμπέλι και σώθηκαν.
Πιάνει πιο δύσκολα φωτιά γιατί έχει υγρασία"
2) Τι κάνεις εάν βρεθείς σε αυτήν την κατάσταση;
Το θερμικό που δημιουργείτε μπορεί να φτάσει μέχρι και τους 800 (Οκτακόσιους) βαθμούς Κελσίου.
Όλα λιώνουν.
Βασική αρχή δεν χάνεις την ψυχραιμία σου.
Βάζεις σε σένα και σε όποιον έχεις δικό σου μαζί βρεγμένη πετσέτα η μπλούζα στο πρόσωπο και φεύγεις όσο η φωτιά είναι ακόμα μακριά.
Πιάνεις πορεία προς στην θάλασσα.
Εαν δεν υπάρχει πας όπου υπάρχει τσιμέντο.
Πυλωτές σπιτιών, πλατείες γήπεδα μπάσκετ κλπ.
Εαν δεν προλάβεις και πάλι...και σε πιάσει μέσα σε δασική έκταση ή χωράφι...με χαμηλή βλάστηση κάνεις το για πολλούς αδιανόητο....
Τρέχεις αντίθετα δηλαδή μπαίνεις μέσα στα καμένα..
Μπορεί να κάψεις τα πόδια σου αλλά μπορεί να σωθείς.
Τρέχοντας ψάχνεις πάλι τσιμέντο δρόμο κάτι.
Ποτέ δεν τρέχεις να σε κυνηγήσει η φωτιά.
Είναι δεδομένο θα σε φτάσει και θα σε κάψει.
Εαν έχεις τσάπα ένα εργαλείο η ενα ξύλο...
Σκάβεις στο χώμα ένα λάκο και μπαίνεις μέσα με το πρόσωπο προς το χώμα.
Υπάρχει οξυγόνο από το πορώδες του εδάφους.
Η φλόγα θα περάσει γύρω γύρω..
Τελευταία και πιο ριψοκίνδυνη μέθοδος... Το Αντιπυρ!
Πάντα σε χαμηλή βλάστηση.
Η φωτιά έρχεται... βάζεις φωτιά μπροστά σου μόνος σου και με την φορά του αέρα...μένει κενό για να μπορέσεις να περάσεις και να επιβιώσεις με την ερχόμενη φωτιά να πέφτει σε καμένο ''

Bullying; Εκφοβισμός;

Bullying; Εκφοβισμός;

Για γονείς που δεν έχουν  πολύ χρόνο, ένα κίνητρο για να ψαχτούν και να ψάξουν  (εκλαϊκευμένα, με παράδειγμα)  

Εκφοβισμό κάποιας μορφής θα έχουν πάντα τα παιδια  στη ζωή τους. Η κοινωνία δεν θα τα χαϊδέψει. Αντί να επιδιώκουμε να αλλάξουμε τους άλλους, αλλάζουμε το παιδί μας δημιουργώντας του ασπίδες προστασίας.

 Με τον διευθυντή στη ζωή τους θα έχουν εκφοβισμό, με τον πελάτη τους, με τον συνάδελφο τους.  Παλαιότερα οι δάσκαλοι/ες  έδερναν με χάρακα τα παιδιά .Κανένα όμως δεν αυτοκτονούσε απ αυτό.

 Περίπτωση που ο καθηγητής ήθελε να κόψει τον μαθητή και πήγε από πάνω του την ώρα του επίσημου διαγωνίσματος  για να μη γράψει καλά , του κουνούσε ο καθηγητής το θρανίο. Ο μαθητής του Γυμνασίου  που είχε αντίληψη, κατάλαβε ότι αν του έλεγε κάτι, θα έπαιρνε αποβολή και θα έχανε την τάξη.  Έκανε ότι δεν το κατάλαβε, έγραψε και πέρασε. Κέντρο Αθήνας σε γυμνάσιο αρρένων. Δεν είναι εκφοβισμός από καθηγητή αυτό;

Πολλοί δάσκαλοι/ες,  αφού έριχναν ξύλο στα παιδιά, αν έκαναν ένα λάθος στην ορθογραφία, τους κρεμούσαν ένα πίνακα που έλεγε <<είμαι άχρηστος>> και τους υποχρέωναν να περιφέρονται στο σχολείο και να ταπεινώνονται. Ναι στο κέντρο της Αθήνας συνέβαιναν αυτά επί χούντας και αργότερα

Κανένα όμως δεν αυτοκτόνησε.

Υπάρχει περίπτωση καθηγήτριας που αυτοκτόνησε επειδή την αμφισβήτησαν οι μαθητές της. Ήταν μοναχοπαίδι μαθήτρια  του 20, που όλοι την επαινούσαν

Μια αντιμετώπιση, αν δεν υπάρχει κάτι παθολογικό, είναι οι γονείς να μαθαίνουν στα παιδιά την ίδια τη ζωή ώστε να εμβολιάζονται κοινωνικά και να ζυμώνονται. Να τα βάζουν σε όλα τα ΜΜΜ, να συναναστρέφονται με κόσμο,  να βλέπουν όλα τα επαγγέλματα να πηγαίνουν σε ιδρύματα να βλέπουν τη δυστυχία ώστε να αντιλαμβάνονται την κατάστασή τους, να θέλουν να βοηθήσουν άλλα άτομα (βασικό ο εθελοντισμός για να αγαπάς τη ζωή)  να δουλεύουν για  λίγο τα καλοκαίρια με κάτι που ξέρουν, για να δημιουργούν πραγματική αυτοπεποίθηση και όχι απλά ένα φούσκωμα στα μυαλά απτό περιβάλλον τους.

Έτσι θα ξέρουν ότι μέσα στη ζωή είναι όλα . Το ψυχολογικό  παραχάιδεμα  είναι η αιτία όλων, γιατί   νομίζει το παιδί ότι είναι το κέντρο του σύμπαντος και ότι δεν θα το αμφισβητήσει κανένας ποτέ. Με τις μετέπειτα αμφισβητήσεις, έρχονται οι εξαρτήσεις από νικοτίνη έως ναρκωτικά, έρχονται  οι καταθλίψεις, και οι αυτοκτονίες. Αν όμως σμιλευτούν πραγματικά από τους γονείς , έρχεται σταδιακά ο εμβολιασμός και δεν θα παρουσιάσουν τέτοια φαινόμενα. Οι  καλοί γονείς είναι αυτοί που τους μαθαίνουν την πραγματική ζωή, με τις απογοητεύσεις της με τις δυσκολίες της, χωρίς παινέματα και χαϊδέματα. Από τους γονείς τους τα δικαιολογούν αυτά,  και στη ζωή τους φαίνονται φυσιολογικά για να τα αντιμετωπίσουν.

Ξέρω οικογένεια  που ο γιος της αυτοκτόνησε στα 25 του. 1,98. (έπεσε απτον τέταρτο, αφού  αγκάλιασε τη μητέρα του  και της είπε ότι την αγαπαει. )  Συμβολαιογράφος και η μητέρα του και ο πατέρας του. Όταν  πατέρας του πέθανε  το παιδί  έπεσε σε κατάθλιψη. Από πρώτος μαθητής δεν ήθελε να πάει σχολείο. Η μητέρα του έδωσε περιουσίες σε ψυχολόγους. Πολλές θεραπείες. Ποτέ δεν του έμαθε την πραγματική ζωή , όπως είναι, και δεν έπιανε το σφυγμό του με διαίσθηση.  Δε σμιλεύτηκε το παιδάκι αυτό, να δει πού ανήκει και πώς λειτουργεί η κοινωνία. 

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΥΙΟΘΕΣΙΕΣ ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΩΝ

Για να μειώσουν  τον αριθμό των  Ελλήνων, φέρνουν τις  υιοθεσίες στα ομόφυλα ζευγάρια.

Υπάρχουν πολλά ζευγάρια ετερόφυλα που ζητούν να υιοθετήσουν παιδί και  περνούν δικαίως  από ενδελεχή έλεγχο . Αν μαλώνουν μεταξύ τους, αν  το παιδί το αποδέχεται το περιβάλλον τους, αν διαθέτουν τα οικονομικά μέσα για να μπορέσουν να το μεγαλώσουν φυσιολογικά.

Οι ψυχολόγοι συστήνουν κάποια στιγμή που το υιοθετημένο παιδί θεωρείται ώριμο, μετά από ορισμένες προετοιμασίες να μιλήσουν στο παιδί για την υιοθεσία του. Άλλα  παιδιά το δέχονται , άλλα όμως θλίβονται , άλλα περνούν υπαρξιακή κρίση, και τα περισσότερα εκμεταλλεύονται την υιοθεσία τους. Όταν οι θετοί γονείς  δείξουν μεγάλη αδυναμία και προσκόλληση στα  υιοθετημένα παιδιά τους, τότε το παιδί λέει  τις περισσότερες  φορές με διάφορα λόγια <Αν θέλεις να με έχεις θα δώσεις αυτά> Από χρήματα έως οτιδήποτε άλλο. Αυτό είναι γεγονός και το ξέρουν όσοι ασχολούνται με παιδιά.

Όλα αυτά όταν  ζουν μέσα σε φυσιολογική οικογένεια με θετή  μητέρα και θετό πατέρα.

Όταν τα παιδιά ζουν σε ίδρυμα εξαρτάται από το ίδρυμα πώς το βιώνουν. Αν είναι πολιτισμένο  όπως το χωριό SOS, τα παιδιά μεγαλώνουν με το απαραίτητο μητρικό πρότυπο που προσφέρει αμέριστη, άδολη αγάπη . Τα παιδιά μέσα στο πολιτισμένο ίδρυμα μαθαίνουν να παίζουν ρόλους και να κοινωνικοποιούνται  με τα πολλά άτομα που συναναστρέφονται και  βιώνουν τις συμπεριφορές τους. Τα παιδιά αυτά   βγαίνουν ολοκληρωμένα  , μπορεί να παντρευτούν συντρόφους απτό  ίδιο ίδρυμα , εργάζονται στην κοινωνία  και διαιωνίζουν το ανθρώπινο είδος, ενώ επισκέπτονται τον χώρο τις γιορτές  για να δείξουν την ευγνωμοσύνη τους.

Επομένως  μέσα στο συγκεκριμένο  και σε παρόμοια ιδρύματα  τα παιδιά μεγαλώνουν με ευχαρίστηση   με ενσυναίσθηση  και με πολλή αγάπη.  Ωφελούν την κοινωνία. Είναι προτιμότερο ένα ίδρυμα τέτοιο ,παρά ένα ζευγάρι ομόφυλων μέσα στο οποίο τα παιδιά βλάπτονται και ακολούθως θα βλάψουν.

 

Είναι άλλα παιδιά που μεγαλώνουν  μέσα σε μονογονεϊκες φυσικές  οικογένειες . Έχω αναφέρει πολλές φορές για τα αγόρια που μεγάλωσαν χωρίς αντρικό πρότυπο  στα Καλάβρυτα μετά από τη σφαγή των ανδρών, μέσα στα άγονα εδάφη και τη φτώχεια.  Δεν μιλούσαν τότε  για αυτοκτονίες  και παρόμοια  οι μάνες τους. Στάθηκαν γενναίες Μάνες με οδηγό το μητρικό τους ένστικτο και την πίστη τους . Πρόσφεραν ακόμη και με το λόγο τους στην αρχή, πρότυπα  των δυο φύλων. Τα παιδιά αυτά   έκαναν  φυσιολογικές οικογένειες και  προσέφεραν ισορροπίες στην κοινωνία μας με τα επαγγέλματά τους.

 Επομένως τα παιδιά αυτά που είχαν τόσο γενναίες μάνες μεγάλωσαν πολύ καλύτερα από ότι σε ζευγάρι ομόφυλων

 

Ας δούμε από εμπειρίες και μελέτες τι γίνεται στο ζευγάρι ομόφυλων

Τα ζευγάρια ομόφυλων στην πλειοψηφία τους  μαλώνουν  πολύ μεταξύ τους από υπερβολικές ζήλειες, γιατί τα άτομα αυτά έχουν σύμφωνα με ψυχιάτρους, πολλές πνευματικές  διαταραχές και προσκολλήσεις  . Δεν έχουν μεταξύ τους αγάπη με την ανθρώπινη η χριστιανική έννοια. Αγαπάμε όλον τον κόσμο, προσφέρουμε ότι μπορούμε , φροντίζουμε όποιον μπορούμε, ενωνόμαστε πνευματικά και ψυχικά με τους ανθρώπους, αλλά τα άτομα αυτά βασίζονται στη εξάρτηση  και έλξη του υλικού σώματος, και  δεν έχουν σχέση με πνευματικότητα και στοχασμό. 

 Στα ζευγάρια ομόφυλων δεν υπάρχει αγάπη πνευματική, μόνο ηδονική και επιδερμική   έλξη. Εκεί εξαντλούν την ενέργειά τους ,από ενοχές με πολύ θόρυβο.

( 99% γίνονται από λάθος διαπαιδαγώγηση ,λανθασμένα πρότυπα και αξίες που μπαίνουν στον εγκέφαλο του ατόμου απτά 3-5.  Δεν έχουν διαφορά στις ορμόνες με τα φυσιολογικά άτομα,  έχει  βρεθεί σε έρευνες)

Τα άτομα αυτά Δεν πρέπει να υιοθετούν παιδιά διότι:

ηρεμία  δεν υπάρχει μεταξύ τους ,γιατί  έχουν τρομερή ζήλεια

Πρότυπα  με την έννοια της φύσης  δεν προσφέρουν, γιατί όταν τα παιδιά βλέπουν γονείς του ιδίου φύλου, δεν κοινωνικοποιούνται. Για ποια κοινωνία τα ετοιμάζουν;  Για μια θολή ; Για μια δική τους; Η προσπαθούν να θολώσουν  και τους υπόλοιπους;

 Γίνονται και αυτά ίδια με πολλά προβλήματα και πολλά απωθημένα ,γιατί με τη σειρά τους ζηλεύουν τα παιδιά που έχουν μάνα η πατέρα και αυτά όχι. Μεταφέρουν μίσος μέσα τους.

Διαιώνιση του ανθρώπινου είδους δεν  υπάρχει. Ειδικά σε εμάς τους Έλληνες που έχουμε υπογεννητικότητα και  τη χρειαζόμαστε.

Επομένως πολύ καλύτερα είναι να  εκπολιτίζονται τα ιδρύματα με τους κανόνες ψυχολογίας  , να εξαντλούνται  οι αιτήσεις των ετερόφυλων ζευγαριών για υιοθεσίες και να Μη γίνονται υιοθεσίες σε ομόφυλα ζευγάρια.

Με ιερές ψυχές παιδιών που είναι η εκκολαπτόμενη κοινωνία , δεν πρέπει να ασχολούνται οι ομόφυλοι. Εκ προοιμίου στα παιδιά είναι βλαπτικοί. Αγάπη δεν έχουν. Έχουν  εγωκεντρισμό  . Οι μεν γυναίκες αν είχαν μητρικό ένστικτο θα έκαναν παιδιά  κανονικά,  οι δε άντρες  που δεν έχουν ένστικτο το παίρνουν εγωιστικά  τύπου << δεν έχω να ζηλέψω τίποτα απτά φυσιολογικά ζευγάρια>>. Για τον εγωκεντρισμό τους και τη ζήλεια που έχουν μέσα τους θα τους δώσουμε παιδιά να τα καταστρέψουν; ΟΧΙ

Αυτό το έφεραν αιφνιδιαστικά οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για αποπροσανατολισμό απτά σοβαρά μας θέματα, αλλά και για να πάρουν ψήφους . Από φυσιολογικά άτομα δεν παίρνουν. Έχουν σαν αντίμετρα όλους τους αποφυλακισμένους τους, τους ομόφυλους μη αξιοπρεπείς (γιατί υπάρχουν και αξιοπρεπείς που είναι κατά της υιοθεσίας) τα τσιράκια που διορίζουν με τον τόνο, την Περιστέρα που χωρίς προσόντα έκλεψε θέση από πραγματικούς επιστήμονες. Γιατί; Όχι βέβαια για το μισθό της. Να βγάλει την κακία της και τα απωθημένα της, αλλά και για  να είναι φυτώριο και  να δίνει διδακτορικά σε άλλους δικούς τους. Έτσι θα  διαιωνίζουν το είδος τους. Είναι ψήφοι όλα αυτά , είναι Συμφέρον. Αυτή είναι η πηγή τους πάντα. Το Όφελος τους κατά του συλλογικού καλού.  .Αν το ξέρουμε τους απαξιώνουμε και τους αποβάλλουμε  απτις υγιείς κοινωνίες.