Είχα καλέσει προχθές 2 φίλες μου για φαγητό. Ενεργές καθηγήτριες παλιότερα, που συμμετείχαν στη ζωή από πολλά μετερίζια. Τώρα ηταν σαν να είχαν μεταμορφωθεί σε ζομπυ, αφού δεν έλεγαν τίποτα άλλο και δεν έκαναν κατι άλλο, εκτός απο τα εγγόνια τους. Ακόμα και τα φαγητά που μαγείρευαν τα είχαν ξεχάσει, γιατι τρώνε μόνο αυτά που τρώνε τα εγγόνια τους.
Το να συνεχίζεις να ζεις ΜΟΝΟ για τα εγγόνια σου, σε οδηγεί σε πρόωρο γήρας και κατάθλιψη μελλοντικά, γιατί τα εγγόνια αναπτύσσονται και εξελίσσονται και τα βλάπτεις, οταν τους γίνεσαι τσιμπούρι , εκτός απο τη βλάβη που προξενείς στον εαυτό σου, ενω στην αρχή δε φαίνεται. Σου δημιουργείται μετα και το σύνδρομο της άδειας φωλιάς,(και δεν τους είσαι απαραίτητη, φυσιολογικά) οπότε παθαίνεις κατι καταθλιψαρες που υποφέρεις
Ο καθε άνθρωπος έχει την Αποστολή του, εκτός απο αυτή που φαίνεται (παιδιά και εγγόνια) τις προεκτάσεις των κυττάρων του που είναι ιερές, και με αυτή πρέπει να εναρμονιστεί ως οντότητα Αυτός ειναι ο λόγος που ζει, να πάρει μαθήματα και βρει τον πραγματικό λόγο της ύπαρξης του , να πέσει το εγω του και να γίνει καλύτερος άνθρωπος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου