ΚΑΛΛΙΜΑΡΜΑΡΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ. ΥΨΗΛΟΣ ΚΑΙ ΛΑΙΚΟΣ .

 Το Καλλιμάρμαρο (Παναθηναϊκό Στάδιο) είναι ένα μνημείο με τεράστια ιστορική και πολιτιστική βαρύτητα. Έχει φιλοξενήσει Ολυμπιακούς Αγώνες, τελετές, αλλά και συναυλίες ή μεγάλες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις. Η εμφάνιση της Άννας Βίσση εκεί θεωρείται «πολιτισμός» ;Εξαρτάται από το πώς ορίζουμε τον όρο:

Υψηλός» Πολιτισμός στο Καλλιμάρμαρο

• Αρχαίες τραγωδίες / παραστάσεις: Το στάδιο έχει χρησιμοποιηθεί για θεατρικά δρώμενα με στόχο να αναδειχθεί η σύνδεση με την κλασική αρχαιότητα.

• Συμφωνικές ορχήστρες / όπερα: Έχουν παρουσιαστεί έργα που ανήκουν στη λεγόμενη «λόγια μουσική».

• Τελετές & μνημόσυνα γεγονότα: π.χ. Ολυμπιακοί Αγώνες, εθνικές εκδηλώσεις, μεγάλες επετείους.

Εδώ το Καλλιμάρμαρο λειτουργεί σαν σύμβολο ιστορικής συνέχειας και «ιερός» χώρος πολιτισμού.

Λαϊκός» Πολιτισμός στο Καλλιμάρμαρο

• Συναυλίες γνωστών καλλιτεχνών: π.χ. Μίκης Θεοδωράκης, Γιάννης Μαρκόπουλος, Χαρούλα Αλεξίου, Γιώργος Νταλάρας, Άννα Βίσση.

• Μαζικά μουσικά γεγονότα: που συγκεντρώνουν δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους.

Εδώ το Καλλιμάρμαρο γίνεται χώρος συλλογικής εμπειρίας, όπου η μουσική (όποιο είδος κι αν είναι) αποκτά εθνικό ή κοινωνικό βάρος.

Παραδείγματα από άλλες χώρες

Ρωμαϊκό Κολοσσαίο (Ρώμη)

• Υψηλός: Συναυλίες κλασικής μουσικής, όπερα, εκδηλώσεις UNESCO.

• Λαϊκός: Συναυλίες Andrea Bocelli, Elton John, Paul McCartney – pop/rock είδωλα.

Παναγία των Παρισίων (Νότρ Νταμ)

• Υψηλός: Λειτουργίες, θρησκευτική μουσική, όπερα.

• Λαϊκός: Χρησιμοποιήθηκε και ως σκηνικό για σύγχρονα κοντσέρτα (π.χ. Jean-Michel Jarre με ηλεκτρονική μουσική).

Wembley Stadium (Λονδίνο)

• Υψηλός: Φιλοξένησε συμφωνικές συναυλίες για εθνικές επετείους.

• Λαϊκός: Queen, Michael Jackson, Beyoncé – σύγχρονα pop/rock θεάματα.

Πυραμίδες της Γκίζας

• Υψηλός: Συναυλίες συμφωνικών ορχηστρών υπό την αιγίδα της UNESCO.

• Λαϊκός: Jean-Michel Jarre (ξανά), Mariah Carey, Black Eyed Peas – pop/EDM shows μπροστά από τις πυραμίδες.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΣ, Ο ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΟΣ ΚΑΙ Ο ΑΝΤΙΘΕΤΟΣ; ΠΩΣ ΖΕΙ ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΙ;

 

Μήπως ξέρετε να μου πείτε ποιος είναι ο ακροδεξιός και ο συντηρητικός; Από τι χαρακτηρίζεται, πώς ζει; Τι πιστεύει ; Πώς αισθάνεται; Ο αντίθετος από αυτόν τι ακριβώς πιστεύει ,πώς ζει από τι χαρακτηρίζεται πως αισθάνεται για τους συνανθρώπους; Αν δεν υπάρχουν τέτοια όρια λέξεων , ως ορισμοί και είναι ρευστοί, τότε γιατί λέγονται ως ετικέτες; Μήπως οι άνθρωποι που τις λένε έχουν νοητική στέρηση;

Τα στρουμφακια της διανόησης που μηρυκάζουν τις λέξεις ακροδεξιός και συντηρητικός, τι πιστεύουν , πώς αισθάνονται , ποιος είναι ο τρόπος ζωής τους; Είναι τα κατευθυνόμενα παπαγαλάκια η έχουν συμφέροντα μέσα στην εξαχρείωση και τη διαφθορά και δεν τους ενδιαφέρουν οι κοινωνίες, αλλά λόγω χαμηλού πνευματικού επίπεδου τους, μόνο να βγάλουν χρήμα; (μπορεί να έχουν ψηλό οικονομικό επίπεδο) BLOOG

ΑΡΘΡΟ ΜΟΥ ΣΤΟ ΚΣΙΠΝΙΣΤΕ , ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΔΩΝΙ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ

 

κ. Σπυρίδωνα Αδωνι Γεωργιάδη

Για να μην αρχίσετε να λέτε ότι σας μάχονται οι ακροαριστεροί, να σας επισημάνω, ότι είμαι από αυτούς που σας ψήφισαν και σας βοήθησαν να σας ψηφίσουν και άλλοι. Με ξέρετε και σας ξέρω.

Τώρα βλέπω ότι η σκέψη σας είναι πολύ ρηχή και επιδερμική ακόμα και σε σχέση με την τοξικότητα.

Κατ΄αρχάς καλά κάνατε και μηνύσατε τον κύριο που σας απειλούσε, γιατί φοβηθήκατε και δεν θέλατε να σας το ξανακάνουν.

Πράγματι δεν μπορεί να βρίζει ο ένας τον άλλον στα Μ.Κ.Δ .ουτε να δίνει κάποιος κατάρες, οι οποίες για μένα δε σημαίνουν τίποτα.

Όμως κ. Γεωργιάδη δεν είναι μόνο αυτό τοξικότητα που ανούσια είπατε. Καλό είναι βέβαια να μη λέμε αυτή την λέξη, γιατί τη στιγμή που τη λέμε, τη λένε άλλοι πολλοί για εμάς. Αυτό που λέτε, τοξικότητα, είναι κάτι που φαίνεται ως κακή συμπεριφορά.

Εσάς σας μήνυσε η Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ, τότε που τους λέγατε κλέφτες και το γράφατε και στα μπλουζάκια σας; Αυτό δεν είναι τοξικότητα για εσάς , αφού μετά σας πήρε ο Σαμαράς και κάνατε πάρτι που σας έβαλε στη ΝΔ;

Εσάς σας μήνυσε κανένας, όταν λέγατε άλλα για να ακούγονται , να πάρετε ψήφο και μετά κάνατε αντίθετα; Τον Τσιπρα που έλεγε η θα τους τελειώσουμε η θα μας τελειώσουν τον μήνυσε κανένας;

Είπατε πολύ επιδερμικά με πομπώδη έκφραση, ότι πρέπει να συζητήσετε <παγκόσμια> την τοξικότητα μέσα στο διαδίκτυο.

Στην πραγματική κοινωνία δεν τη βλέπετε; Τόσο ρηχή σκέψη έχετε; Πας να παρκάρεις , σου βάζει ο άλλος ένα πατίνι για να κλείσει τη θέση και σε βρίζει , επειδή απλά ήθελες να παρκάρεις. Δεν τα ξέρετε αυτά; Τόσο αεροστεγώς και υδατοστεγώς έχετε περιορίσει τη σκέψη σας;

Δεν ξέρετε ότι τον Τσάρλι τον σκότωσε κάποιος που δεν τον είχε καταραστεί στο διαδίκτυο, άρα μπορεί να ετοιμάζει κάτι, κάποιος ψυχοπαθής χωρίς να φαίνεται;

Αν θέλει ο άλλος να συνεχίσει να βρίζει, πάει σε ένα ίντερνετ καφέ, βάζει ψευδώνυμο και κάνει από εκεί ο,τι θέλει, ενώ έχει καλυφτεί και στις κάμερες. Τι θα κάνετε τότε; Ποιον θα μηνύσετε; Λύνονται έτσι τα προβλήματα η μόνο το <εγώ>του ατόμου και ίσως για να πάρει κάποια αποζημίωση;

Είχατε πει στη Βουλή στον Πολλακη , ότι επειδή δουλεύατε, αργήσατε να πάρετε το πτυχίο σας, κάνατε 10 χρόνια. Βλέπω λοιπόν ότι τους αρχαίους φιλοσόφους δεν τους έχετε ενστερνιστεί καθόλου .

Έχετε εμπεδώσει ο,τι μπορεί να σας αποδώσει χρήμα, όπως τη γλώσσα με τη σχολή σας.

Τον Σωκράτη δεν τον μάθατε που έλεγε και έκανε πράξη ο,τι δίδασκε;

Έχετε εναρμονιστεί βλέπω μόνο με τους σοφιστές, ότι όλα είναι εμπόριο.

Δεν ξέρετε κύριε ότι για τη συζήτηση που είπατε μέσα στο διαδίκτυο δεν λύνει κανένα πρόβλημα;

Δε ξέρετε ότι όλα είναι θέμα όχι απλά εκπαίδευσης αλλά βαθιάς Παιδείας και Συνείδησης;

Δε ξέρετε ότι πρέπει να συζητήσετε με τα Υπουργεία Παιδείας , ώστε να μπει ο ψυχικός πολιτισμός των ατόμων με ειδικά μαθήματα μέσα στα σχολεία και μετά η επιδερμική ανατροφή που δεν σημαίνει διόρθωση της ψυχής από μόνη της . Ενίοτε είναι και επιφάνεια υποκριτική και μπορεί να κάνει από πίσω άλλα χειρότερα που δεν θα τα εκφράζει με λέξεις.

Αυτό πώς θα το ελέγξετε αν δεν υπάρχει Παιδεία;

Βάζετε στα σχολεία για την αφύσικη σεξουαλική Αγωγή για δικούς σας λόγους γνωστούς σε όλους μας και όχι για την πνευματικότητα των ατόμων. Πώς είναι δυνατόν να βελτιωθεί η κοινωνία, όταν διδάσκετε έμμεσα να κόβουν και να ράβουν το σώμα τους,να μεταλλάσουν τη φύση τους, ζώντας με ορμόνες;

Εγώ σας ευχήθηκα να ζήσετε σπίτι σας τον νόμο που ψηφίσατε, για τον γάμο των ομοφυλοφίλων και τεκνοθεσία από νοικιασμένες μήτρες. Προφανώς τον πιστεύετε τον νόμο για αυτό τον ψηφίσατε. Οπότε θα χαρείτε αν εφαρμοστεί σπίτι σας θεωρώ.

Αν πάλι δεν το πιστεύετε και το ψηφίσατε για τα παιδιά των άλλων, γιατί το κάνατε; Πόσο συνάδει το μέσα σας με το έξω σας και πόση αρμονία έχετε στη ψυχή σας; Μην αρχίσετε εδώ τα γνωστά σας με τη ρητορική , ότι είναι για αυτούς που θέλουν, γιατί θα σας ρωτήσω το <θέλω> του ατόμου πώς διαμορφώνεται στη συνείδησή του, όταν η κοινωνία το ωθεί προς αυτή την κατεύθυνση με νόμους και όταν η οικογένεια δεν έχει την παιδεία να αντισταθεί; (Ο Μαρξ έλεγε ότι η συνείδηση του ατόμου διαμορφώνεται από την κοινωνία και αυτόν υπηρετείτε αυτή τη στιγμή, (ω δεξιοί, φιλελεύθεροι χα χα) αλλά εμείς λέμε ότι περνούν αυτά στις οικογένειες που δεν αντιστέκονται στους αφύσικους νόμους σας που σπάνε πηγμένα καλούπια θεσμών χιλιάδων ετών, όπως της οικογενείας )

Εσάς λόγω ασυλίας δεν μπορεί κάποιος να σας μηνύσει βέβαια, αλλά ο κόσμος ακόμα και αν δε σας βρίσει, μέσα του επαναστατεί με όλα αυτά. Αν λοιπόν δεν σας καταραστεί , είστε ευχαριστημένος με αυτή την αρνητική ενέργεια που εισπράττετε η σας ενδιαφέρει μόνο η επιδερμίδα της κοινωνίας δηλαδή να μη φαίνεται η ζούγκλα, αλλά να υπάρχει;

Αν δε θέλετε να υπάρχει από τη ριζά κύριε, βάλτε ειδικά μαθήματα από το Δημοτικό, ώστε να ανεβαίνει ο ψυχικός πολιτισμός και η πνευματικότητα των ατόμων. Δεν μπορεί να γίνουν όλοι σαν τον Σωκράτη , ούτε να ξέρουν την ηθική του Καντ, αλλά μια στοιχειώδη πνευματικότητα (που δεν είναι να πηγαίνει κάποιος στην εκκλησία και να ψέλνει) αλλά να εφαρμόζει συνειδητά με πράξεις αυτά που πιστεύει. Στο ζωικό βασίλειο οι άνθρωποι διαφέρουμε από τα ζώα, γιατί έχουμε συνείδηση.

Με αυτή την καινοτομία στην Παιδεία από το Δημοτικό, ανεβαίνει το πνευματικό επίπεδο των ατόμων που σημαίνει και των πολιτικών, ώστε να μην ελκύουν τέτοιες καταστάσεις, να μη κάνουν μηνύσεις που δεν λύνουν βαθιά κοινωνικά προβλήματα, αλλά απλά ικανοποιείται ένα <εγώ> του μηνύοντος.

Οι άνθρωποι με βαθιά Παιδεία, έχουν αυτογνωσία, κάνουν αυτοπαρατήρηση, κάνουν αυτοκριτική, δεν αλλάζουν άποψη όπως τους συμφέρει, δεν χρησιμοποιούν τη ρητορική που κάποτε έμαθαν για να βγάλουν χρήμα και δεν μιλούν επιδερμικά με μηνύσεις. Ο άνθρωπος με αρχοντιά στο πνεύμα που είναι ανυψωμένος μέσα του δεν φοβάται τις κατάρες και τις βρισιές ούτε κάνει μηνύσεις για αυτές, γιατί είναι πολύ ψηλά πνευματικά και γιατί δεν λύνουν κανένα κοινωνικό πρόβλημα. Πλάθει πρώτα το μέσα του αρμονικά και συνειδητά, ψάχνοντας γιατί προσείλκυσε αυτή την εμπειρία , χωρίς να βάζει το < εγώ> του.

Ελένη Παπουτσή

Εκπαιδευτικός. Πολιτισμολόγος

Ειδική Αγωγή

Master of Education

Ιατρική, Κλινική ψυχολόγος

Τεχνητή Νοημοσύνη στην υγεία

Η ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΟΥ ΑΝ ΚΑΝΕΙ ΚΟΜΜΑ, ΔΕ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΑΥΤΗ. ΣΦΑΙΡΙΚΟ

 

Σφαιρικά και οχι μονομερώς. Αν η Μαρία Καρυστιανου μπει στην πολιτική με οποιονδήποτε τρόπο, αφού δεν έχει ιδέα από πολιτική, σημαίνει οτι καπηλεύτηκε τη μνήμη του παιδιού της και παλεύει για το εγώ της. Δεν το ξέρουμε ακόμα. Δεν έχει απογυμνωθεί ο σκοπός της. Ίσως την εκμεταλλευτεί η πλεύση. Αν ο αγώνας της ήταν για αυτό τον λόγο, σημαίνει φτήνια.

Φυσικά συμμεριζόμαστε όσους έχασαν παιδί, και βέβαια είμαστε κατά της κυβέρνησης (για την οποία θέλουμε να φύγει τώρα) που δεν τους αφήνει να κάνουν εκταφή και τα σκεπάζει. Μέχρι εκεί. Το οτιδήποτε παραπάνω, σημαίνει οτι δεν τα κάνει για το παιδί της. Η ίδια είχε πει ότι δεν πρόλαβε να πενθήσει το παιδί της. Διεκδικούν επίσης αποζημίωση. Λογικό κοινωνικά, αλλά οχι ιδεολογικό και πνευματικό μεταφυσικά. Δηλαδή δώσε μας λεφτά να μη μιλάμε η να ξεχάσουμε τον πόνο μας; Δεν είπαν, δώσε αποζημίωση για ίδρυμα π.χ να ανακουφίσουμε παιδιά η ηλικιωμένους και να ηρεμήσουν οι ψυχές των παιδιών. Αυτό σημαίνει πνευματικότητα και ανύψωση των ψυχών , εκεί και εδώ.

Τι θα έπρεπε να κάνει η αξιοπρεπέστατη πνευματική κυρία Βαρβάρα Φυτρου που έχασε 2 παιδιά και σύζυγο στο Μάτι; Το πρωί τα φίλησε και το απόγεμα τα βρήκε στάχτη. Πρέπει να αρχίσει τις συγκεντρώσεις για πολιτικούς λόγους; Και αυτοί πήραν κάποια αποζημίωση, όμως σιωπηλά, με προσευχή για τις ψυχές , έχει μέσα της τον πόνο της και συνεχίζει να ζει σε πνευματικά μονοπάτια, από ό,τι άκουσα, δεν την ξέρω.

Δε ξέρω επίσης με τόσο ντόρο, τόσο καιρό μετά, αν ησυχάσουν οι ψυχές. Αλλο το δικαιώνομαι κοινωνικά, άλλο το ηρεμώ ψυχικά πνευματικά εκεί που είμαι, που δεν έχει σχέση με εδώ. Αυτοί που μιλούν μαζί τους με σοβαρά στοιχεία και ντοκουμέντα για να βοηθήσουν, πάντα χωρίς χρήμα, λένε ότι εκεί, δε θέλουν φασαρίες, κλάματα, για να περνούν ωραία και να βρίσκουν την νέα αποστολή τους απρόσκοπτα . Μας βλέπουν , τα νιώθουν, τα αφουγκράζονται. Αν το κρίνουν απαραίτητο εμφανίζονται κάπως να επέμβουν, άλλο αν δεν το καταλαβαίνει ο γήινος άνθρωπος, η δεν τις ακούει σε ο,τι του λένε. Τις ψυχές τις ενοχλούν οι αναταραχές.

ΤΕΛΙΚΑ ΟΙ ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ ΤΟΥ ΤΣΑΡΛΥ ΠΕΤΥΧΑΝ ΤΟΝ ΣΤΟΧΟ ΤΟΥΣ;

 

Τελικά οι δολοφόνοι του Τσάρλι, (απο τους Δημοκρατικούς, όπως γράφηκε) θα κερδίσουν η θα χάσουν αυτό που επεδίωκαν, με τόσους οπαδούς που είχε και που πιθανότατα θα συνεχίσουν πιο πεισματικά; Γίνεται συχνά μέσα στην ιστορία αυτο...ειναι σύνηθες. Μετά θάνατον με τέτοιο τρόπο, αυξάνονται οι οπαδοί και χάνουν τον στόχο τους οι δολοφόνοι . Άρα εκτός απο το μίσος που βγάζουν, τι κερδίζουν; Η Δικαστική ψυχιατροδικαστική ψυχολογία, μετά απο έρευνες αναφέρει , ότι μέσα στις φυλακές , εκτός απο τις διαταραχές που έχουν οι περισσότεροι έχουν και χαμηλή, κάτω του Μ.Ο λογικομαθηματικη νοημοσύνη. Αυτά για αυτούς που λένε μερικούς έξυπνους

ΙΤΑΛΙΔΑ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΓΡΑΦΕΙ ΣΤΗ LIBERATION ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 

«Τελικά, όλη η Ευρώπη, όλοι μας, κλέψαμε κάτι από την Ελλάδα» γράφει στη Liberation Ιταλίδα συγγραφέας

Η Ιταλίδα συγγραφέας Αντρέα Μαρκολόγκο έγραψε με αφορμή την επιστροφή των μαρμάρινων κεφαλών από το Βατικανό στην Ελλάδα

«Το Παρίσι, η Κοπεγχάγη, το Βίρτσμπουργκ, η Καρλσρούη και ιδιαίτερα το Λονδίνο, είναι οι πόλεις όπου στενάζουν ακόμα και σήμερα τα κλεμμένα από την Ελλάδα θραύσματα του Παρθενώνα» επισημαίνει η Ιταλίδα συγγραφέας Αντρέα Μαρκολόγκο σε άρθρο της που δημοσιεύεται, επ’ ευκαιρία του Φεστιβάλ Βιβλίου του Παρισιού, στη γαλλική εφημερίδα Liberation.

Advertisement

Η Α.Μαρκολόγκο αναφέρεται ειδικά στην πρόσφατη απόφαση του Βατικανού να επιστρέψει στην Ελλάδα τρεις μαρμάρινες κεφαλές, αλλά και γενικότερα στο αίτημα της Ελλάδας για την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα.

Υπενθυμίζει το «προφητικό» ποίημα του Λόρδου Βύρωνα, «Η κατάρα της Αθηνάς» και σημειώνει ότι ορισμένες χώρες αποφάσισαν τελικά να αντιδράσουν, όπως η Ιταλία, που επέστρεψε μέρος της ανατολικής ζωοφόρου στο Μουσείο της Ακρόπολης και το οποίο μέχρι το 2022 φυλασσόταν στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Παλέρμο, όπου είχε φτάσει στις αρχές του 19ου αιώνα, υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες.

«Ο Πάπας Φραγκίσκος δήλωσε, ότι θέλει να διορθώσει μια αδικία 200 και πλέον ετών, μια θέση που χαιρέτισε η Λίνα Μενδώνη, η Ελληνίδα υπουργός Πολιτισμού» αναφέρει η Ιταλίδα συγγραφέας, τονίζοντας πως όπου η πολιτική δεν έχει -ή δεν θέλει να έχει- τα νόμιμα μέσα (αφού τα έργα τέχνης ενός κράτους είναι αναπαλλοτρίωτα και δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να μεταβιβαστούν) υπάρχει η θρησκεία».

Επισημαίνει εν προκειμένω ότι η επιστροφή των τριών κεφαλών στην Ελλάδα έγινε στο πλαίσιο δωρεάς από την Καθολική Εκκλησία στην Ορθόδοξη Εκκλησία και όχι επιστροφή από κράτος σε κράτος. Ο Πάπας προσέφερε τα γλυπτά στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο Β’, ο οποίος με τη σειρά του αποφάσισε να τα δωρίσει στο Μουσείο της Ακρόπολης, σημειώνει.

Η Α.Μαρκολόγκο αναφέρει, επίσης, ότι στο Λούβρο εκτίθενται ακόμη μια μετόπη και ένα θραύσμα της ζωφόρου του Παρθενώνα, που έφερε πίσω στη Γαλλία ο κόμης Σουασέλ- Γκουφιέ πρέσβης στην Οθωμανική Υψηλή Πύλη επί Ναπολεόντειας Αυτοκρατορίας.

Στη συνέχεια αναφέρεται στην ιστορία του Λόρδου Έλγιν και στο πώς απέσπασε τα μάρμαρα, τονίζοντας, ότι σε δεκαπέντε χρόνια, ο Παρθενώνας, που είχε διανύσει 2.500 χρόνια ιστορίας, μαρτύρησε και διαλύθηκε όσο ποτέ άλλοτε.

Advertisement

Χαρακτηρίζοντας τρομερό το να περιμένεις και ακόμα χειρότερο το να πάψεις να περιμένεις, τονίζει ότι οι Έλληνες ελπίζουν στην αποκατάσταση των Μαρμάρων που άρπαξαν οι Άγγλοι από την ανεξαρτησία τους το 1821 και προσθέτει: «Αναρωτιέμαι, αν δεν πρόκειται για μια γεωγραφική κατάρα, η μοίρα όλου του Νότου να ταπεινώνεται από έναν Βορρά, όποιος κι αν είναι αυτός. Οι λόγοι για τους οποίους αντιτίθενται στην επιστροφή των Μαρμάρων στην Ελλάδα τους τελευταίους δύο αιώνες, είναι ακριβώς οι ίδιοι με αυτούς που διατυπώνονται σήμερα στη συζήτηση για την αποκατάσταση των αφρικανικών έργων τέχνης.

»Τους κάναμε μια χάρη, οι Έλληνες πρέπει να μας ευχαριστήσουν, τέτοια ήταν εδώ και καιρό η θέση της Αγγλίας και της Δύσης απέναντι στις μομφές τους, συνοδευόμενη από μια πατερναλιστική κατάπληξη για αυτή την απουσία ευγνωμοσύνης. Ακόμη και σήμερα, η Αγγλία αρνείται να εξετάσει το ενδεχόμενο επιστροφής των αρχαιοτήτων της στην Ελλάδα».

«Τελικά, όλη η Ευρώπη, όλοι μας, κλέψαμε κάτι από την Ελλάδα: είτε ήταν οι ιδέες της, από τις οποίες σφυρηλατήσαμε τις δυτικές μας ρίζες, είτε τα Μάρμαρα του Παρθενώνα, δεν έχει σημασία. Κάποτε θα πρέπει να μάθουμε να πληρώνουμε το χρέος μας στην Αθηνά», αναφέρει καταλήγοντας η Αντρέα Μαρκολόγκο.

ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΣΧΟΛΗ. ΑΠΟ ΑΝΩΝΥΜΟ ΜΕΛΟΣ

 ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ.

Φέτος για πρώτη φορά μετά από πεντέμισι αιώνες, 571 χρόνια ακριβώς, δεν εγγράφηκε κανένας μαθητής στην Α’ Γυμνασίου της Μεγάλης του Γένους Σχολής στην Κωνσταντινούπολη. Άνοιξε λοιπόν ένα χάσμα: ανάμεσα σε αυτό που ήμασταν και σε αυτό που δεν θέλουμε πια να είμαστε. Κι αυτό το κενό δεν είναι απλώς εκπαιδευτικό, αλλά οντολογικό, πολιτικό, εκκλησιαστικό. Μια ρωγμή όπου αποσύρεται η μορφή και μαζί της, η επιθυμία για συνέχεια.

Όταν η πρώτη τάξη ενός σχολείου δεν έχει παιδί, δεν σημαίνει απλώς «μικρή φετινή ζήτηση». Σημαίνει ότι δεν υπάρχει πλέον υποκείμενο για να μπει στην αρχή. Δεν υπάρχει επιθυμία για μύηση, δεν υπάρχει πρόσωπο για να μεταλάβει τη γλώσσα, δεν υπάρχει μέλλον. Δεν πρόκειται για απλή πληθυσμιακή εξάντληση. Πρόκειται για στρατηγική παραίτηση – ένα είδος μεταμοντέρνου αφανισμού, χωρίς ήχο, χωρίς αντίσταση, χωρίς ανάληψη ευθύνης.

Το Πατριαρχείο, στο ρόλο του διαχειριστή αυτής της σιωπής, έχει εδώ και δεκαετίες αποδεχθεί το τέλος ως δομή. Αντί να επιμείνει στην οργανική ανασυγκρότηση του ποιμνίου, να συγκροτήσει πολιτική απέναντι στην τουρκική διοικητική σκληρότητα, ή να συγκινήσει τον ελλαδικό ελληνισμό με σχέδιο ουσίας, επέλεξε την εκκλησιολογική νάρκωση. Διοικεί τη φθορά σαν να είναι εκκλησιαστικό προτέρημα. Επεξεργάζεται τον αφανισμό όχι ως κρίση, αλλά ως μεταφυσικό βάθος. Λειτουργεί με τον ρυθμό της λήθης – προσφέροντας διαρκώς ένα «ήθος επιβίωσης» που δεν εμπεριέχει καμία πρόταση ζωής. Η θεολογία του τέλους έχει μετατραπεί σε διοικητική στρατηγική

κι η παιδεία έγινε ζήτημα διατήρησης πινακίδων, όχι προσώπων.

Από την άλλη, το Υπουργείο Παιδείας της Ελλάδας –είτε ως θεσμός είτε ως οιονεί εθνικός νους– δεν ένιωσε καν την ανάγκη να αρθρώσει λόγο για το γεγονός. Ούτε για την ανοιχτή πληγή, ούτε για το πνευματικό βάρος αυτής της στιγμής. Δεν έστειλε εκπαιδευτικό. Δεν έστειλε παιδί. Δεν έστειλε μήνυμα. Σαν να πρόκειται για μια σχολική μονάδα σε ξένο πλανήτη. Η Μεγάλη του Γένους Σχολή, που για αιώνες υπήρξε το ορόσημο του Ελληνορθόδοξου πολιτισμού, στέκει τώρα χωρίς φωνή, χωρίς διπλωματικό δίκτυο, χωρίς θεσμική φροντίδα. Ούτε η ελληνική πρεσβεία, ούτε το Υπουργείο Εξωτερικών, ούτε τα –κατά τα άλλα λαλίστατα– τμήματα «απόδημου ελληνισμού» έκριναν απαραίτητο να ασχοληθούν. Ούτε μια γραπτή δήλωση. Ούτε ένα δελτίο. Ούτε μια δημόσια ερώτηση στη Βουλή. Σαν να συμφωνούμε όλοι πως το μέλλον θα είναι χωρίς αυτή τη Σχολή – και κυρίως χωρίς εκείνους που τη χρειαζόντουσαν.

Το παιδί δεν ήρθε φέτος στην Α’ Γυμνασίου. Και δεν φταίει το παιδί. Δεν γεννήθηκε, γιατί κανείς δεν φρόντισε να υπάρχει κόσμος όπου αυτό το παιδί να μπορεί να σταθεί. Ούτε το Πατριαρχείο με τη διοικητική του αμυντικότητα, ούτε η Ελλάδα με τη γραφειοκρατική της αυτοακύρωση, δεν προσέφεραν χώρο. Δεν είναι ότι δεν είχαμε μαθητές, είναι ότι δεν είχαμε δασκάλους που να περιμένουν, χώρους που να ανασαίνουν, πολιτική που να αναλαμβάνει.

Η απουσία αυτή είναι αποκαλυπτική. Όχι για την Πόλη – αλλά για εμάς. Η ελληνική ταυτότητα έχει προ πολλού διαρραγεί ως σχέση με το μέλλον, έχει απομείνει ως διαχειριστική ανακύκλωση επετείων, προσώπων, εθνικών ρεφρέν. Η Πόλη δεν μας αφορά γιατί προϋποθέτει την αίσθηση ότι ανήκεις σε κάτι που σε υπερβαίνει. Αλλά εμείς επιλέγουμε διαρκώς το ελάχιστο. Ούτε την Εκκλησία κατανοούμε πια ως σώμα. Ούτε την Παιδεία ως μετάδοση. Ούτε την Ιστορία ως ευθύνη. Ούτε το παιδί ως αρχή. Επιλέγουμε διαρκώς το «εδώ», το «λίγο», το «τώρα». Κι αυτό δεν είναι ελευθερία. Είναι φόβος μεταμφιεσμένος σε πραγματισμό.

Η Πόλη –με τους ήχους της, τις χαμένες παιδικές φωνές της, τα κτίριά της που δεν κατοικούνται αλλά φωτογραφίζονται– δεν θα μας συγχωρέσει. Όχι γιατί την προδώσαμε, αλλά γιατί δεν την θελήσαμε. Και γιατί όταν κάποιος δεν θέλει, δεν σώζεται με κονδύλια, δεν σώζεται με προγράμματα, δεν σώζεται με δηλώσεις. Σώζεται μόνο με θυσία. Και δεν υπάρχει πια κανείς διατεθειμένος να θυσιαστεί γι’ αυτήν τη μορφή.

Δεν θα υπάρξει μαθητής όσο δεν υπάρχει πρόταση ζωής. Και δεν θα υπάρξει πρόταση ζωής όσο το Πατριαρχείο σιωπά διαχειριζόμενο τον αφανισμό, και το ελληνικό κράτος διαχειρίζεται τον εαυτό του ως νομική ψευδαίσθηση. Το παιδί δεν εγγράφηκε. Εμείς, όμως, αποσυρθήκαμε πρώτοι. Από τη γλώσσα. Από τη σκέψη. Από τη μορφή.

Και ίσως, πολύ σύντομα, να αποσυρθούμε κι από την ίδια την Ιστορία. Χωρίς να ακουστεί ούτε ένα «παρών».

ΠΡΟΣ ΕΡΝΤΟΓΑΝ. ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ . ΜΕΛΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ. ΟΙ ΛΟΓΙΟΙ ΣΥΣΤΡΑΤΕΥΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 Επιτέλους οι Ελληνικές ψυχές ομιλούν

Ανοιχτή επιστολή

προς τον Πρόεδρο της Τουρκικής Δημοκρατίας Ρ. Τ. Ερντογάν

Κοινοποίηση στα:

1) Μέλη του ΟΗΕ

2) Μέλη Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου

CC: Members of United Nations,

Members of European Parliament,

Media

Μετάφραση Αγγλικού κειμένου:

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε,

Πρόσφατα έχετε καθιερώσει μια επαναλαμβανόμενη και συνεχή αναφορά στα «σύνορα της καρδιάς των Τούρκων», όπως τα αντιλαμβάνεστε εσείς, τα οποία δεν ταυτίζονται με τα σημερινά φυσικά σύνορα της Τουρκίας προκειμένου να «χωρέσουν» σε αυτά και όλες οι νέο-οθωμανικές, επεκτατικές σας επιδιώξεις. Συχνά μάλιστα, μας πληροφορείτε πως παραδίδετε σε όλους εμάς και «μαθήματα ιστορίας».

Εμείς όμως γνωρίζουμε πολύ καλά πως αυτά τα «μαθήματα ιστορίας» όπως τα αποκαλείτε, αποτελούν μαθήματα επικίνδυνου λαϊκισμού σε ανιστόρητους και αμόρφωτους ανθρώπους οι οποίοι είναι φυσικό να μην γνωρίζουν όσα θα έπρεπε να γνωρίζετε εσείς!

Γιατί κάθε μορφωμένος άνθρωπος, Τούρκος, Έλληνας ή από οποιαδήποτε άλλη χώρα, ασφαλώς και χαμογελάει όταν σας ακούει να αναφέρεστε στα Ελληνικά νησιά του Αιγαίου ισχυριζόμενος ότι «Σε αυτά τα νησιά έχουμε την ιστορία μας, τα μνημεία μας, τα τζαμιά μας!».

Όλοι οι στοιχειωδώς μορφωμένοι άνθρωποι σε ολόκληρο τον πλανήτη, γνωρίζουν πως το Αιγαίο πέλαγος, από την χαραυγή της ιστορίας ήταν και παραμένει Ελληνικό. Οι περιστασιακοί κατακτητές ποτέ δεν μπόρεσαν, ούτε πρόκειται να μπορέσουν ποτέ στο μέλλον, αυτό να το αλλάξουν.

Μήπως, μια και φαίνεται να σας ενδιαφέρει η ιστορία, πρέπει να σας υπενθυμίσουμε πως η λέξη Αιγαίο, σύμφωνα με την αθάνατη Ελληνική μυθολογία που μελετάει ολόκληρος ο πλανήτης εδώ και χιλιάδες χρόνια, προέρχεται από τον πατέρα του Θησέα και βασιλιά της Αθήνας Αιγέα ο οποίος έπεσε και πνίγηκε στα νερά του πελάγους από το ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο;

Να σας υπενθυμίσουμε πως εδώ και 3.000 τουλάχιστον χρόνια πρωτοελληνικοί λαοί όπως Ίωνες, Αχαιοί, Αιολείς και άλλοι, μετέτρεψαν την Μικρά Ασία σε χώρο πολιτικής και πολιτισμικής ανάπτυξης του Ελληνισμού; Πως τα τετελεσμένα βίας και γενοκτονίας στα οποία είναι συνηθισμένοι οι πρόγονοι σας και δυστυχώς αρκετοί σύγχρονοι σας, όπως εσείς προσωπικά, δεν αλλοιώνουν ούτε κατ ελάχιστο την πραγματική ιστορία;

Αν εσείς στις μέρες μας ψάχνετε απεγνωσμένα «αποδείξεις» για τον απροκάλυπτο επεκτατισμό σας στα τζαμιά που έχτισαν πρόσκαιροι κατακτητές σε ελάχιστα από τα 6.000 νησιά και βραχονησίδες που βρίσκονται στον Ελλαδικό χώρο, τι θα πρέπει να πούμε εμείς για το μνημείο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς, τον ναό της Αγίας του Θεού Σοφίας που χτίστηκε στην Πόλη του Κωνσταντίνου δέκα ολόκληρους αιώνες πριν εμφανιστούν οι κατακτητές – πρόγονοί σας;

Τι θα πρέπει να πούμε για τον Βυζαντινό Ναό της Αγίας Σοφίας στην Νίκαια της Βιθυνίας όπου πραγματοποιήθηκαν η πρώτη Οικουμενική Σύνοδος στις 20 Μαΐου του 325 και η όγδοη Οικουμενική Σύνοδος το έτος 787 ή για τον ναό της Αγίας Σοφίας της Τραπεζούντος, η οποία χτίστηκε μεταξύ 1238 και 1263 από τον Μανουήλ Α με ανεκτίμητη και μοναδική ψηφιδωτή και γλυπτή διακόσμηση;

Τι θα πρέπει να πούμε για την Ιερά Μονή Παναγίας Σουμελά, το σύμβολο του Ποντιακού Ελληνισμού εδώ και δεκαεπτά σχεδόν αιώνες, την οποία ίδρυσαν το 386 οι Αθηναίοι μοναχοί Βαρνάβας και Σοφρώνιος σε απάτητες βουνοκορφές του Πόντου; Τι θα πρέπει να πούμε για το ιερό της Άρτεμις στην Έφεσο, ένα από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου, τα ερείπια του οποίου θαυμάζουν σήμερα πλήθη που συρρέουν από ολόκληρο τον κόσμο ή για την Καππαδοκία η οποία από τον πρώτο αιώνα π.Χ. αποτελούσε κέντρο του Ελληνισμού;

Να θυμηθούμε μήπως την Νικομήδεια της αρχαίας Βιθυνίας, όπου καταγράφεται Ελληνική παρουσία από το 712 π.Χ.; Ή μήπως την Σμύρνη, από τις αρχαιότερες πόλεις της Μεσογείου, η οποία κατοικήθηκε από Ελληνικούς πληθυσμούς εδώ και χιλιάδες χρόνια - μέχρι πρόσφατα;

Μήπως να θυμηθούμε την Αλικαρνασσό, την Προύσα, το Ικόνιο ή την Ανατολική Θράκη στην οποία ο Ελληνικός μύθος της Ηρώς και του Λέανδρου λαμβάνει χώρα στην αρχαία πόλη της Σηστού εδώ και χιλιάδες χρόνια;

Τι θα πρέπει άραγε να πούμε για την μαρτυρική Κύπρο, το νησί της Αφροδίτης, καθαρά Ελληνικό από την εποχή του Τρωικού πολέμου; Τι θα πρέπει να πούμε για την Ίμβρο και την Τένεδο με Ελληνικό πληθυσμό που ξεπερνούσε το 90% όταν σας παραδόθηκαν σαν «δώρο» με την Συνθήκη της Λωζάνης που δεν σας αρέσει σήμερα;

Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε,

Πρέπει επιτέλους να κατανοήσετε πως στα σπλάχνα ολόκληρης της σημερινής Τουρκίας βρίσκονται παντού σπαρμένα αδιάψευστα τεκμήρια Ελληνικού πολιτισμού που άνθησε χιλιάδες χρόνια πριν εμφανιστούν στην περιοχή οι κατακτητές – πρόγονοι σας.

Για ποια ιστορία λοιπόν μας μιλάτε Κύριε Πρόεδρε; Για την ιστορία των γενοκτονιών, των σφαγών, της βίας και της απληστίας για πλιάτσικο; Γιατί αυτή ακριβώς είναι η αυθεντική σας ιστορία!

Ίσως θα σας ήταν χρήσιμο να μάθετε και τα σύνορα της δικής μας καρδιάς.

Πρώτα όμως προσπαθήστε να αντιληφθείτε, όσο δύσκολο και αν σας φαίνεται, πως τα σύνορα του διαχρονικού Ελληνισμού, από την εποχή της αρχαιότητας μέχρι σήμερα, δεν έχουν κανένα απολύτως γεωγραφικό όριο. Γιατί το Ελληνικό πνεύμα αγκάλιαζε, αγκαλιάζει και θα αγκαλιάζει πάντοτε κάθε μορφωμένο άνθρωπο, σε κάθε γωνιά του πλανήτη μας.

Όσον αφορά τα γεωγραφικά σύνορα του σημερινού Ελληνισμού, αν σας δίνουν την εντύπωση μιας εύκολης λείας στον απροκάλυπτο επεκτατισμό που εκδηλώνετε, ξανασκεφτείτε το καλά.

Γιατί θα πρέπει να γνωρίζετε πως τα σύνορα της καρδιάς των Ελλήνων πάντοτε θα φθάνουν μέχρι την Κόκκινη Μηλιά, τον τόπο που θα ξαναβρεθείτε κάποτε, γιατί όπως λένε οι παραδόσεις μας, και πάλι με χρόνους, με καιρούς, πάλι ……….

Κείμενο: Λεωνίδας Κουμάκης, μέλος ΙΗΑ, Ελλάς.

ΠΗΓΗ: International Hellenic Association (USA)

Άννα Κωστικα

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ.

ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΤΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΕΤΕ ΤΟ.