ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΣΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ

 

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΝΑ ΕΞΕΛΊΣΣΕΤΑΙ ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΣΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ

Όταν βλέπουμε αδέλφια να συμπεριφέρονται μεταξύ τους , με βρισιές, ακόμα και ελαφριές με χιούμορ, με συκοφαντίες, με ειρωνείες, τρολαρισματα , κατηγορίες μπροστά στους άλλους, με προσβολές (τύπου εσύ χοντρή η χοντρέ, η δεν καταλαβαίνεις τίποτα , είσαι βλάκας κλπ) η πάνε να υποτιμήσουν το ένα το άλλο, κατ αρχάς σημαίνει ζήλια για κάποιο λόγο, γιατί οι γονείς κάτι έχουν δείξει υπερβολικό στο ένα. Σημαίνει ναρκισσισμό από το παιδί που ζηλεύει και κοροϊδεύει το άλλο, για να το υποτιμήσει και να φανεί ανώτερο ,κάτι πουν μπορεί να είναι και έμφυτο.

Υπάρχει κίνδυνος, το παιδί που υφίσταται τις απαξιώσεις, ακόμα και με χιούμορ, να το θεωρήσει φυσιολογικό σταδιακά και να επιλέγει συντρόφους που θα το κακοποιούν λεκτικά για να βγάζουν επάνω του τον ναρκισσισμό τους . Θα το επιζητούν μέσα τους ως ενήλικες, για να θυμούνται τα παιδικά τους χρόνια, με απαξιώσεις. Το άλλο το ναρκισσακι, θα βγάζει συνέχεια τη ζήλια του όπου μπορεί, ακόμα και στον εαυτό του .

Τι πρέπει να γίνει όσο είναι μικρά. Παραμύθια ,παραβολές, παραδείγματα, με αδελφάκια, πάντα πριν απο τον ύπνο, για να καταλάβουν οτι είναι τυχερά και ευχαριστημένα που έχει το ένα , το άλλο στη ζωή του. Αν το ένα είναι ΑμεΑ και το άλλο είναι μεγαλύτερο κορίτσι, συνήθως το περιποιείται και το συμπονάει. Αν είναι αγόρι ντρέπεται και θέλει να φύγει μακριά. Σε κάθε περίπτωση είναι έλλειψη αγάπης και κρυφός αγώνας υπεροχής απο τον/την νάρκισσο, συμπλεγματικό

ΔΕ ΚΑΝΟΥΜΕ. Καμιά διάκριση σε αντικείμενα υπέρ του ενός .ΚΑΝΟΥΜΕ. Ομαδοποίηση με κάποιο μυστικό που τους λέμε, που να το ξέρουν μόνο τα δυο , ώστε να νιώθουν σύμπλευση. Τους βάζουμε κοινό στόχο.

Καμιά σύγκριση μεταξύ τους και κανένα ανταγωνισμό. Ακόμα και τον κάνουν , τους τον κόβουμε και τους απαγορεύουμε να συμπεριφέρονται έτσι, μέχρι να τους γίνει συνείδηση