Πολύς κόσμος μιλάει για την κατάθλιψη του φθινοπώρου. Αν δεν είναι κάτι γονιδιακό για να επισκέπτεται κάποιος, ψυχίατρο συχνά, πρέπει να το αντιμετωπίσει με νέα ενδιαφέροντα(εχει πολλά η ζωή και δεν τα προλαβαίνουμε). Να βγαίνει από τη ζώνη άνεσης , δηλαδή να μη κάνει μόνο τα εύκολα, αλλά να δυσκολεύει κάπως το σώμα του και το μυαλό του. Να βάζει νέους στόχους. Να βοηθάει όσο και σε ο,τι μπορεί, εθελοντικά ανθρώπους. Να κάνει γείωση (επαφή με τη γη). Να έχει ευγνωμοσύνη με ο,τι έχει, γιατί μέσω αυτής της συνειδητής ευγνωμοσύνης, παράγονται κύματα Γ στον εγκέφαλο, που είναι χρήσιμα για την ευδαιμονία και δημιουργία. Όταν δεν μπορούν να τα παράξουν με ευγνωμοσύνη , μερικοί, παίρνουν ουσίες που όχι λίγες φορές, οδηγούν σε σχιζοφρένεια . Να κόψουν τους καφέδες και να πίνουν τα βότανα της φύσης.(βάλσαμο π.χ) Να ρίξουν τον εγωκεντρισμό τους και να μη λένε , εμένα δεν έπρεπε να μου συμβεί αυτό, όταν ξέρουν ότι δίπλα τους συμβαίνουν πολύ χειρότερα σε πολύ καλύτερους ανθρώπους από αυτούς . Να μη νομίζουν ότι είναι θεοί. Να σταματήσουν να λένε οτι έχουν ανηδονια, γιατι περνάει στο υποσυνείδητο και μετά το κάνουν πράξη. Αν δε θέλουν, δεν έχουν ανηδονια. Αν τα κάνουν όλα αυτά, δεν παθαίνουν κατάθλιψη φθινοπώρου. BLOOG
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου