ΑΝΘΡΩΠΟΓΕΩΓΡΑΦΙΑ!!

Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕ ΤΟ ΧΩΡΟ!Η πολυμορφία και οι συνεχείς  αναδιαρθρώσεις της Γεωγραφίας αποτελούν ιδιομορφία ευρωπαϊκή. Ήταν η ιστορική πορεία της Ευρώπης από αυτοκρατορίες, αποικιοκρατία και βιομηχανική  Επανάσταση, που έδωσε μια τροπή στη γεωγραφική σκέψη. Το 19 αιώνα, στη Κλασσική Γεωγραφία, οι ντετερμινιστές (ντετερμινίζω=καθορίζω), πίστευαν ότι το περιβάλλον είναι αποκλειστικός παράγοντας, για την  εξέλιξη και διαμόρφωση της ανθρώπινης δράσης. Αυτή ήταν η θέση του περιβαλλοντικού ντετερμινισμού, η οποία δέχτηκε έντονη κριτική από την άλλη μεγάλη σχολή της εποχής τον ποσιμπιλισμό, (πιθανόν)  σύμφωνα με τον οποίο  οι κοινωνικές συμπεριφορές και αξίες , η τεχνολογική εξέλιξη η διαφαινόμενη  παγκοσμιοποίηση της οικονομάς, αλλά και η ιστορία του κάθε τόπου έπρεπε να ληφθουν υποψη σοβαρά στην ανάλυση της διαφοροποίησης της ανθρώπινης δραστηριότητας  στο χωρο.  Αυτό είναι το μέλημα  της περιφερειακής Γεωγραφίας. Μεταπολεμικά εμφανίζεται  η Ποσοτική Γεωγραφία με έμφαση στη χωρική ανάλυση, που προσπαθεί να εξηγήσει την ανθρώπινη συμπεριφορά και τον τρόπο που αυτή εκφράζεται στο χώρο, με μαθηματικούς και γεωμετρικούς όρους και μοντέλα. Μετά από μια περιοδο σημαντικών αναταραχών, υπήρξε η ανάγκη να ληφθει σοβαρά υποψη ο ανθρώπινος παράγοντας, ΚΑΙ να μελετηθεί  η αλληλεξάρτηση  της κοινωνίας και του χώρου (Λεοντιδου Σκλιάς Ανθρωπογεωγραφία και υλικός πολιτισμός της Ευρώπης. Πατρα 2001).

Λένε ότι σέβονται  , και ότι είναι άνθρωποι, για αυτό ακριβώς  πρέπει να γινει και η προσαρμογή στο χώρο, η οποία δεν είναι μόνο οι βιολογικές ανάγκες.