Δεχόμαστε οτι η ακρίβεια των ειδών ειναι μεγάλη ,ο κόσμος δεν βγαίνει να αγοράσει τα απαραίτητα και δεν το περιμέναμε. Εκτος απο τα λαθη της κυβέρνησης , δεν πρέπει να αλλάξει ο κόσμος συνήθειες; ( Η νοημοσύνη που λένε παρα κατω, τ αρθρα , σε σχέση με την προσαρμογή σε νεες καταστάσεις ειναι πολυ χαμηλή σε μερικά ατομα. Φυσικά ΧΩΡΙΣ οι άνθρωποι να πάψουν ν αγωνίζονται για καλύτερες συνθήκες, ατομικές και συλλογικές . Προσαρμόζομαι δε σημαίνει παύω να μάχομαι παράλληλα )
Μελέτη περίπτωσης. Μια κυρία εργάζεται σε S.M , εχει δυο παιδιά και σύζυγο άνεργο ειπε.
Πολυ φυσιολογικά ,λεει οτι δε βγαίνει οικονομικα και παράλληλα τη βλεπω να πετάει στα σκουπίδια μερικα τζιν των παιδιών της σε καλη κατάσταση( τα κρατούσε στο χερι, χυμα) ενω παράλληλα ελεγε οτι δεν εχει χρήματα να αγοράσει αλλα. Ειπε οτι δεν μπορει να τα γυρίσει από κατω και τα πατουν, αλλά τα φορεσαν λιγο, γιατι τα επιασαν ψηλα με ζωνη ,τωρα ομως κουράστηκαν. Της είπα οτι υπάρχουν μαγαζιά που κανουν μεταποιήσεις, απάντησε οτι δεν μπορεί να πληρώσει αυτά τα χρήματα και για αυτό προτιμάει να τα πετάξει. Τη ρώτησα γιατι δεν μπορει να παρει μια βελονα και μια κλωστη και να τα γυρισει μονη της. Αυτα θα στοιχίσουν ενα ευρω. Ειπε οτι δεν μπορει να ασχοληθει με τετοια. Προτίμησε να μην εχουν τα παιδια της να φορεσουν τζιν, παρα να παρει μια βελονα και κλωστή. Αλλες οικογένειες παλι, λενε οτι δε βγαίνουν οικονομικά, και αγοράζουν καθε μέρα έτοιμα φαγητά. Εχουν βρει και τα φτηνά μαγαζιά. Προτιμούν να μη φανε, παρά να μαγειρέψουν. Και παιδια να μην εχουν, βάζουν μεσα τους τα έτοιμα με αμφιβόλου ποιότητας προϊόντα, ακομα και να μη δουλεύουν. ( Σημαίνει. Παθητικότητα η κατάθλιψη λανθάνουσα και έλλειψη αγάπης εαυτού ,επομένως και των συνανθρώπων)
Πόσο μας φταίει ο εαυτός μας σε όλα, άμεσα η έμμεσα; Τα βοηθάμε τα άτομα αυτα, ν αντιληφθούν την κατάσταση τους, για το καλό τους και της κοινωνίας με παράλληλο αγώνα για βελτίωση ολων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου