ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΟΥ ΥΠΕΡΠΛΗΘΥΣΜΟΥ ΤΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΛΑ

 

ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΤΟ 99 , 

ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΠΑΝΤΑ ΤΡΟΠΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΟΛΟΥΣ, ΩΣΤΕ Ν Α ΜΕΙΩΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥΣ, ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΦΥΛΟΜΕΤΑΒΑΣΕΙΣ, ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΠΡΟΩΘΟΥΝ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ΚΕΡΔΗ. ΑΛΛΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΙΑΤΡΙΚΟΙ ΚΑΙΑΔΕΣ. ΘΑΝΑΤΟΙ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΙΑΤΡΙΚΉΣ. ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΛΟΓΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ  ΖΩΑ  ΓΙΑ ΝΑ Τ ΑΚΑΝΟΥΝ ΜΟΔΑ.

ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΑΝΤΙΘΕΤΕΣ ΦΩΝΕΣ, ΚΑΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΣΤΟΧΟΠΡΟΣΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΣΚΟΠΟ. ΤΑ ΚΟΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΣΤΟ ΚΟΛΠΟ, ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ ΠΛΕΟΝ, ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΕΠΙΔΟΤΗΣΕΙΣ.ΚΑΙ ΑΤΟΜΙΚΟ ΧΡΗΜΑ, ΜΟΝΟ ΛΙΓΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΝΤΙΔΡΟΥΝ, ΝΑ ΣΩΣΟΥΝ Ο,ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΝ. ΟΛΑ ΤΑ ΚΟΜΑΤΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΣΚΟΠΟ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΚΟΡΟΙΔΕΥΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΤΟΧΟ ΤΟΥΣ. ΟΣΟΙ ΑΜΕΣΩΣ ΣΥΜΜΟΡΦΩΝΟΝΤΑΙ , ΤΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΟΜΑΤΑ ΚΑΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΕΣ. ΜΟΝΟ ΚΕΡΔΗ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΙ. ΜΗ ΠΑΡΑΣΥΡΟΜΑΣΤΕ. ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟ ΚΟΣΜΟΕΙΔΩΛΟ

Ο κίνδυνος του υπερπληθυσμού και η καμπύλη S.

(Οι βαθιές απαντήσεις για το μεταναστευτικό γνωστό και αναμενόμενο στους ερευνητές και επιστήμονες από χρόνια

Η διαδικασία αύξησης του παγκόσμιου πληθυσμού φαινόταν  μέχρι πριν από μερικές δεκαετίες να ακολουθεί μια γεωμετρική πρόοδο, παρόμοια με  τον τρόπο που ανατοκίζεται ένα κεφάλαιο σε τράπεζα με σταθερό επιτόκιο .

Με ένα τέτοιο μηχανισμό μεγέθυνσης, αν, για παράδειγμα, η Αφρική συνεχίσει να αυξάνεται με 2,8 αν έτος, θα αποκτήσει 16 φορές μεγαλύτερο πληθυσμό σε 100 χρόνια και 250 φορές μεγαλύτερο σε 200!Μια τέτοια διαδικασία σε παγκόσμιο επίπεδο οδηγεί, βέβαια αντικειμενικά και αναπότρεπτα σε αδιέξοδο. Αυτή  η σκέψη οδήγησε αρκετούς στην ανάπτυξη θεωριών καταστροφής, ομοίων με τις γνωστές του Μάλθους τον 19 αιώνα. Στην πραγματικότητα, τόσο σε παγκόσμιο επίπεδο όσο και σε επίπεδο κάθε χώρας, η αύξηση του πληθυσμού φαίνεται σε μακροχρόνια προοπτική ν ακολουθει μια καμπύλη S ( λογιστική καμπύλη)..

Έχουμε γεωμετρική αύξηση στο πρώτο τμήμα της καμπύλης και μετά από κάποιο σημείο, έχουμε αναστροφή της  τάσης με φθίνουσα αύξηση, που τείνει να μηδενιστεί ανάλογα με την περίπτωση, είτε να παραμείνει στάσιμη, είτε να μειωθεί. Σε γενικές γραμμές, όσο πιο ανεπτυγμένη οικονομικά είναι μια χώρα ,τόσο μικρότερα είναι τα ποσοστά θνησιμότητας, αλλά ακόμα μικρότερα είναι και τα ποσοστά  γεννητικότητας.

Αλλαγή όχι μόνο κοινωνικού και πολιτιστικού χαρακτήρα, όπως συχνά θεωρείται, αλλά και σε μεγάλο βαθμό οικονομικού. Για τους αγρότες  η απόκτηση παιδιών είναι ένας βασικός τρόπος για να αυξήσουν το παραγωγικό τους κεφάλαιο. Αντίθετα για τους μεσοαστούς  στις πόλεις των ανεπτυγμένων κοινωνιών, η τεκνοποίηση σημαίνει περιορισμούς στις δυνατότητες για επαγγελματική σταδιοδρομία και σημαντικές δαπάνες για εκπαίδευση, κλπ…

Παρά την μείωση, των ποσοστών γεννητικότητας, ο πληθυσμός είναι ήδη μεγάλος, και τα προβλήματα της σταθερής γεωμετρικής πληθυσμιακής αύξησης, μπορεί να είναι πολύ έντονα.(βλ. Ινδία Κίνα..κλπ.)

ΤΟΤΕ ΟΙ ΦΥΣΙΚΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΑΥΤΟΜΑΤΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΩΝ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΏΝ ΤΑΣΕΩΝ,ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΑΡΓΗΣ ΑΝΕΛΙΞΗΣ ΤΗΣ ΚΑΜΠΥΛΗΣ    S , ΔΕΝ ΕΠΑΡΚΟΥΝ KAI AΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΕΝΕΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΉ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΉ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΝΑ  ΜΕΤΑΒΛΗΘΟΥΝ ΟΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΤΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ!!

Στην Ευρώπη και στην Ελλάδα  έχουμε επικεντρωθεί στο αντίθετο προβλημα. Στην υπογεννητικότητα και στη γήρανση. Ωστόσο αυτός ο προβληματισμός είναι για μια περιοχή του πλανήτη. Για τον πολύ μεγαλύτερο αριθμό του πληθυσμού των αναπτυσσομένων χωρών ,τα διλήμματα και τα προβλήματα που θέτει η πληθυσμιακή αύξηση, είναι απτά ,και  άμεσα, και καθόλου μακρινά για την ανεπτυγμένη Δύση και την Ελλάδα, όπου ο απόηχος αυτού του ζητήματος εκδηλώνεται όλο κα περισσότερο με τη μορφή των μεταναστευτικών πιέσεων η των έμμεσων και έμμεσων επιπτώσεων από τοπικές γεωπολιτικές κρίσεις (μεταξύ των οποίων και οι τοπικοί πόλεμοι)

Αρκεί για την περίπτωση της Ελλάδας, να σημειωθεί ότι τόσο η γειτονική Τουρκία όσο και η Μέση Ανατολή και οι Ισλαμικές περιοχές της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, παρουσιάζουν από τους πιο ψηλούς ρυθμούς πληθυσμιακής αύξησης..

//Φυσικό και Ανθρωπογενές Περιβάλλον, τόμος Β1, Ανθρωπογενές περιβάλλον. Αραβαντινός, Β. Βλαστός,Δ. Εμμανουήλ,Δ. Μαρίνος –Κουρής, Κ.Μεμος,Γ. Σκικος,Κ. Σμπονιας,Θ. Τσουτσος.Πάτρα 1999//