ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΑΓΝΟΟΥΜΕ ΑΠΕΙΛΕΣ ΣΥΖΥΓΩΝ, ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ, ΦΙΛΩΝ. ΤΙΣ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ

 

Αναπνευστικό σύστημα και ψυχοπαθολογία

Όταν λέει ο κόσμος για ξυλοδαρμούς συζύγων, για απειλές συντρόφων πισω μπορεί να κρυβονται πολλες ψυχοπαθολογιες. Ολα αυτα οταν ο άνθρωπος εχει αυτο που θέλει, δεν εκδηλώνονται. Οταν για καποιον λογο σταματησει να τα έχει, τοτε βγαίνουν οι ψυχασθένειες. Μέσα του πιστεύει οτι ειναι θεος, και δεν πρέπει κανένας να του αρνείται τιποτα. Χαμηλή πνευματικοτητα και μισος του εαυτού. ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΝΟΟΥΝ ΤΙΣ ΑΠΕΙΛΕΣ. ΑΦΟΥ ΤΟ ΣΚΕΦΤΗΚΕ Ο ΑΠΕΙΛΏΝ , ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ. ΑΝ ΤΟ ΛΕΕΙ ΘΕΛΕΙ ΠΙΟ ΠΟΛΛΗ ΠΡΟΣΟΧΉ . (γυναίκες λένε οτι θα βάλουν άλλους να δείρουν άντρες, να σπάσουν φρένα, για βιτριόλι δεν εχω ακούσει ακόμα. Αντρές τα γνωστά.. )

Συναισθήματα άγχους και θυμού μπορεί να εκδηλώνονται και με υπέρπνοια η οποία προκαλεί διαταραχές της οξεοβασικής λειτουργίας (θυμόμαστε την ανόργανη χημεία , οξέα, βάσεις , άλατα, που έχει και ο οργανισμός μας) με αποτέλεσμα να εισβάλουν συμπτώματα όπως μυικοι σπασμοί η διαταραχές του επιπέδου της συνείδησης

Ο ασθενής ανακουφίζεται αν αναπαραχθούν τα συμπτώματα αυτα κατά τη διάρκεια της υπέρπνειας και του εξηγηθεί ο μηχανισμός παραγωγής τους

Έχουν αναφερθεί περιπτώσεις κατά τις οποίες αναπνευστική νόσος της παιδικής ηλικίας ενδέχεται να προετοιμάσει το έδαφος για την εμφάνιση διαταραχής πανικού για την ενήλική ζωή

Ο διεγερτικός ασθενής φαίνεται αναστατωμένος αγχώδης , φωνάζει απειλεί, δεν συνεργάζεται και επιτίθεται φραστικώς η και φυσικώς . Η κριτική του ικανότητα είναι περιορισμένη και η όλη συμπεριφορά του απρόβλεπτη

Δυνητικά καθίσταται επικίνδυνος για τη φυσική ακεραιότητα του ίδιου η των άλλων

Επειδή οι αιτιοπαθογενετικοι παράγοντες της διέγερσης εκτείνονται σε μεγάλο φάσμα , αν η κατάσταση δεν επιβάλλει επειγόντων τη φαρμακευτική καταστολή η καθήλωση του ασθενούς είναι προτιμότερο να ληφθεί ιστορικό και να γίνει φυσική και ψυχιατρική εξέταση του. Το θεμελιώδες ερώτημα που πρέπει οπωσδήποτε να απαντηθεί ,είναι αν η διέγερση οφείλεται η όχι σε οργανικό παράγοντα, διότι σε τέτοια περίπτωση η αντιμετώπιση μπορεί να είναι διαφορετική και πέραν της της ψυχιατρικής

Η καταστολή της διέγερσης στη μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων είναι δυνατόν να επιτευχθεί με φάρμακα χωρίς εφαρμογή βίας η άλλων περιοριστικών μέσων

Η χορήγηση νευροληπτικών μέσων

Η χορήγηση νευροληπτικών η και βενζοδιαζεπινών θα κριθεί απαραίτητη

Ο ασθενής πρέπει να βρίσκεται σε περιβάλλον με περιορισμό .