Ποιος έχει δίκιο τελικά;
Ουδείς εκών κακός” είπε ο Σωκράτης. Κατά τον Σωκράτη πράττουμε το κακό, διότι εκείνη τη στιγμή πιστεύουμε πως κάνουμε κάτι το αγαθό. Ο Σωκράτης υποστήριζε ότι μόνο με τη γνώση του πραγματικά καλού και του πραγματικά κακού μπορεί να αποφεύγει κανείς το κακό, αναγνωρίζοντας τη γνώση αυτή ως αρετή.
Κατά τον Ιμμάνουελ Καντ, αν θα πράξει ο άνθρωπος το καλό ή το κακό δεν εξαρτάται από τη γνώση του καλού και του κακού αλλά από τη βούλησή του να πράξει το καλό για να αποφύγει το κακό.
Έχουν κενά οι ρήσεις και των δυο, χωρίς επεξήγηση
Το θέμα είναι τι εννοεί ο Σωκράτης με τη λέξη γνώση . Κάτι πολύ βαθύ , συνειδητό, τους συμπαντικούς νόμους, ότι κάποιος θα πληρώσει αυτό που κάνει, αργά η γρήγορα, με κάποιον τρόπο, οτι υπάρχει ο νόμος του αιτίου και του αιτιατού, η της σποράς και του θερισμού και αυτό δεν το γνωρίζει ο κακός, δηλαδή δεν έχει αυτή τη γνώση; Γιατί επιδερμικά ξέρει ότι είναι φόνος αυτό που κάνει, η κλεψιά η ψευτιά κ.ο.κ και ότι είναι κακό…Αρα αφού το ξέρει, γιατί το κάνει; Του λείπει η φιλοσοφική γνώση;
Και το άλλο θέμα είναι , τι εννοεί ο Καντ (στην Ηθική του, αυτό δεν είναι η κριτική του καθαρού λόγου) που διατείνεται, ότι εξαρτάται απο τη βούλησή του τι θα πράξει. Πώς παράγεται αυτή η βούληση στη συνείδηση; Δεν πρέπει να έχει τη βαθιά συνειδητή γνώση και τις άξιες για να παραχθεί η βούληση του καλού η του κακού; Θέλουν συμπλήρωση, εκτός αν το έχουν αφήσει έτσι για να το ερμηνεύει το κάθε άτομο όπως θέλει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου