Η ΜΟΥΣΑ

 Η ΜΟΥΣΑ

Ανάξιος μέσα στους πιστούς μουκι όσων παλμό και ανασασμότους δίνει ο νους μου,ανάξιος όποιος δε μπορεί5μες στο σεισμό το χαλασμόκάστρο τη γνώμη του να στήσει,και καρτερεί,και λέει: να ιδώ· και δε μπορείκι αργοσαλεύει του η ψυχή,10σαν το κυπαρίσσι.

Ανάξιος όποιος τα φτερά του,φτερά από σκέψην ή από πράξηδε γοργανοίγει τα —χαρά του—για να πετάξει,15βοριάς θρακιάς, με τους ανέμους,προς τους πολέμους.Ανάξιος κι όποιος συλλογιέταικαι μες στου λογισμού του κλειέταιτη φυλακή20και πότ’ εδώ σκυφτός τραβιέταικαι πότ’ εκεί·ανάξιος μέσα στους δικούς μου,σακάτης όποιος και βαριέται,κι ας εθυσίασε στους βωμούς μου·25κι όποιος ξαφνιάζεται και στέκειή τρέμοντας παραπατείτην ώρα που έσκουξε η βροντή,την ώρα που έπεσε παρέκειτ’ αστροπελέκι.Κ. ΠΑΛΑΜΑΣ