ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΕΝ ΟΙΔΑ ΟΤΙ ΟΥΔΕΝ ΟΙΔΑ. Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΕ ΤΗ ΛΟΞΑ ΤΟΥ

 Και τελικά <εν οίδα οτι ουδέν οίδα>

Προλαβαίνουμε άρα να βρέξουμε τα δάκτυλά μας σε αυτή την ενσάρκωση , μέσα στους απέραντους ωκεανούς της γνώσης και της πληροφορίας; . Μεγαλύτερη βλακεία απο τη λέξη ημιμαθής δεν υπάρχει. Αυτό ελέχθη κάποτε που η γνώση και η πληροφορία ήταν πολύ περιορισμένες. Τώρα που διαδίδονται με την ταχύτητα του φωτός , ολοι είμαστε ημιμαθείς. Τη στιγμή που λέμε κάτι, βγαίνει κάτι άλλο και το συμπληρώνει η το αναιρεί,(αυτο γινόταν παντα στη φιλοσοφία, έλεγε κατι ο Καντ, και ο Χιουμ έβγαινε και το αναιρούσε π.χ) εκτός αν είναι τα ρήματα στα Αρχαία, αλλά και αυτα εξαρτάται πως τα βλέπουμε κάθε φορά <εν οίδα οτι ουδέν οίδα>, πάντα ελεύθερη επαγγελματίας, με προσωπικό ψυχοπνευματικο και κοινωνικό αγώνα. Ο καθένας με τη λόξα του >