ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ. ΚΛΙΝΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΟΙΑ ΠΑΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΕΦΗΒΟΥ

 

ΚΛΙΝΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΠΑΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΕΦΗΒΟΥ.

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΝΙΖΟΥΝ ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΒΑΣΙΚΟ, ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΑΜΕΣΩΣ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ, ΝΑ ΑΠΟΒΑΛΛΟΥΝ ΟΣΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΟ ΕΓΩ ΤΟΥΣ, ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΠΙΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ , ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΡΙΧΝΕΙ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΑ ΕΦΑΡΜΟΣΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥΣ. ΑΥΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΒΕΒΑΙΑ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟΥΣ ΓΑΜΟΥΣ ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΑ , ΑΠΛΑ ΔΕ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΟΛΥ Η ΦΥΣΙΚΉ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΕΝΟΣ ΓΟΝΕΑ, ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ Η ΨΥΧΙΚΗ ΑΠΟΥΣΙΑ . ΕΙ ΝΑΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΟΛΑ. ΞΕΡΩ ΠΑΙΔΙΑ ΧΩΡΙΣΜΕΝΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΜΕ ΠΟΛΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΟ ΧΩΡΙΣΜΟ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΕ ΟΛΑ ΣΤΗ ΖΩΉ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΜΗ ΧΩΡΙΣΜΕΝΩΝ, ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΘΑΡΕΙ ΠΟΛΥ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΓΟΝΕΩΝ ΤΟΥΣ

Μορφές ρυθμίσεων επιμέλειας των παιδιών μετά το διαζύγιο

Οι επιπτώσεις των αποφάσεων σχετικά με την επιμέλεια και την επικοινωνία των γονέων με τα παιδιά έχουν αποτελέσει αντικείμενο μεγάλης συζήτησης. Αξίζει να σημειωθεί ότι η στροφή προς τον θεσμό της «κοινής επιμέλειας», η οποία παρατηρείται στα ευρωπαϊκά κράτη, δεν είναι μόνο αποτέλεσμα αυξημένης ευαισθησίας για θέματα γονικής ισότητας, δικαίου και συμφερόντων του παιδιού, αλλά και απάντηση στο πρακτικό πρόβλημα της διατήρησης της επαφής μεταξύ γονέων και παιδιού. Η άσκηση της επιμέλειας από τον έναν γονέα έχει ως αποτέλεσμα την σταδιακή αποξένωση του άλλου γονέα από το παιδί με όλες τις δυσλειτουργικές συνέπειες για το παιδί. Οι τύποι της επιμέλειας που ισχύουν σήμερα είναι οι εξής: αποκλειστική επιμέλεια (ο ένας γονέας έχει την επιμέλεια και ο άλλος δεν έχει πρόσβαση στα παιδιά), κοινή νομική επιμέλεια (οι γονείς μοιράζονται αρμοδιότητες λήψης αποφάσεων σε πτυχές της ζωής των παιδιών, κοινή φυσική επιμέλεια (οι γονείς μοιράζονται την ευθύνη της καθημερινής φροντίδας και εκπαίδευσης των παιδιών), και ξεχωριστή επιμέλεια (τα παιδιά χωρίζονται μεταξύ των γονέων).

Κριτήρια και προϋποθέσεις για την επιλογή του μοντέλου επιμέλειας

Πώς οργανώνεται για τα παιδιά η ζωή μετά το διαζύγιο Το τέλος ενός γάμου σηματοδοτεί την έναρξη μιας νέας περιόδου, κατά την οποία το παιδί συχνά βρίσκεται μπροστά σε μια κατάσταση επιλογής του γονέα, με τον οποίο να συνεχίσει την καθημερινότητά του. Και ενώ τα δικαστήρια αποφασίζουν και οι γονείς προσπαθούν, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, να ρυθμίσουν τα ζητήματα επιμέλειας, το ίδιο το παιδί βρίσκεται στη μέση ενός κυκεώνα, προσπαθώντας να καταλάβει, να συνειδητοποιήσει και να συμβιβαστεί στη νέα τάξη πραγμάτων.

Ο μπαμπάς δε μένει πια στο σπίτι και ίσως δεν έρχεται τόσο συχνά. Η μαμά δε μιλά για εκείνον με τα καλύτερα λόγια. Και το παιδί είναι αναγκασμένο να πηγαινοέρχεται από το ένα σπίτι στο άλλο με μια βαλίτσα στο χέρι. Πώς μπορούν οι γονείς να προστατεύσουν την ψυχολογία του παιδιού; Η αντιμετώπιση των αλλαγών και η προσαρμογή στις νέες συνθήκες δεν αποτελεί εύκολη υπόθεση για όλους, ιδιαίτερα για τα παιδιά που παλεύουν ήδη να χειριστούν τη διάλυση της οικογένειάς τους.

Επειδή η καθημερινότητα του παιδιού μεταβάλλεται αναγκαστικά από τις επιλογές των γονέων, απαιτείται από τους ενήλικες να οργανώσουν την ζωή μετά το διαζύγιο όσο πιο λειτουργικά και αποτελεσματικά μπορούν ώστε να βοηθήσουν το παιδί να προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα. Ιδιαίτερα σημαντικός έχει αποδειχθεί ο τρόπος με τον οποίο οι γονείς θα ρυθμίσουν τις 12 επαφές του παιδιού με τον γονέα που δεν μένει μαζί.

Η ποιότητα και η συχνότητα των επαφών είναι ιδιαίτερα σημαντική για την ψυχική ηρεμία και την φυσιολογική ανάπτυξη του παιδιού. Το πλαίσιο που θα κανονιστεί πρέπει να ορίζει τακτικές και καθορισμένες χρονικά συναντήσεις, που θα συμβάλλουν στην δημιουργία σταθερότητας και ασφάλειας στη ζωή του παιδιού.

Η ασυνέπεια ή, σε μερικές περιπτώσεις, η εξαφάνιση του ενός γονιού δημιουργεί ανασφάλεια, απογοήτευση και συναισθήματα απόρριψης και θύμου στο παιδί, τα οποία μπορεί να εκφραστούν με διάφορους τρόπους όπως ανυπακοή, κακή επίδοση στο σχολείο, διατροφικές διαταραχές, φοβίες και χαμηλή αυτοεκτίμηση.

Στην ιδανικότερη περίπτωση, οι γονείς θα έπρεπε να αποφασίζουν μαζί ποια είναι η καλύτερη λύση για το παιδί τους. Φυσικά, είναι σημαντικό να λαμβάνονται υπόψη οι επιθυμίες και τα συναισθήματα του παιδιού - αλλά η ευθύνη των αποφάσεων πρέπει να αποτελεί πάντα υπόθεση των ενηλίκων.

Πώς οργανώνεται για τα παιδιά η ζωή μετά το διαζύγιο

Το τέλος ενός γάμου σηματοδοτεί την έναρξη μιας νέας περιόδου, κατά την οποία το παιδί συχνά βρίσκεται μπροστά σε μια κατάσταση επιλογής του γονέα, με τον οποίο να συνεχίσει την καθημερινότητά του. Και ενώ τα δικαστήρια . Η μαμά δε μιλά για εκείνον με τα καλύτερα λόγια. Και το παιδί είναι αναγκασμένο να πηγαινοέρχεται από το ένα σπίτι στο άλλο με μια βαλίτσα στο χέρι. Πώς μπορούν οι γονείς να προστατεύσουν την ψυχολογία του παιδιού; Η αντιμετώπιση των αλλαγών και η προσαρμογή στις νέες συνθήκες δεν αποτελεί εύκολη υπόθεση για όλους, ιδιαίτερα για τα παιδιά που παλεύουν ήδη να χειριστούν τη διάλυση της οικογένειάς τους.

Επειδή η καθημερινότητα του παιδιού μεταβάλλεται αναγκαστικά από τις επιλογές των γονέων, απαιτείται από τους ενήλικες να οργανώσουν την ζωή μετά το διαζύγιο όσο πιο λειτουργικά και αποτελεσματικά μπορούν ώστε να βοηθήσουν το παιδί να προσαρμοστεί στη νέα πραγματικότητα. Ιδιαίτερα σημαντικός έχει αποδειχθεί ο τρόπος με τον οποίο οι γονείς θα ρυθμίσουν τις 12 επαφές του παιδιού με τον γονέα που δεν μένει μαζί. Η ποιότητα και η συχνότητα των επαφών είναι ιδιαίτερα σημαντική για την ψυχική ηρεμία και την φυσιολογική ανάπτυξη του παιδιού. Το πλαίσιο που θα κανονιστεί πρέπει να ορίζει τακτικές και καθορισμένες χρονικά συναντήσεις, που θα συμβάλλουν στην δημιουργία σταθερότητας και ασφάλειας στη ζωή του παιδιού. Η ασυνέπεια ή, σε μερικές περιπτώσεις, η εξαφάνιση του ενός γονιού δημιουργεί ανασφάλεια, απογοήτευση και συναισθήματα απόρριψης και θύμου στο παιδί, τα οποία μπορεί να εκφραστούν με διάφορους τρόπους όπως ανυπακοή, κακή επίδοση στο σχολείο, διατροφικές διαταραχές, φοβίες και χαμηλή αυτοεκτίμηση. Στην ιδανικότερη περίπτωση, οι γονείς θα έπρεπε να αποφασίζουν μαζί ποια είναι η καλύτερη λύση για το παιδί τους. Φυσικά, είναι σημαντικό να λαμβάνονται υπόψη οι επιθυμίες και τα συναισθήματα του παιδιού - αλλά η ευθύνη των αποφάσεων πρέπει να αποτελεί πάντα υπόθεση των ενηλίκων.

Συνέπεια και οικειότητα

Ένας παράγοντας που συμβάλλει αποτελεσματικά στην λειτουργική προσαρμογή των παιδιών μετά από ένα διαζύγιο είναι η διατήρηση της συνέπειας και των συνθηκών με τις οποίες το παιδί νιώθει οικειότητα. Κατά την διάρκεια της περιόδου του χωρισμού, αλλά και το επόμενο διάστημα, χρειάζεται να διατηρηθούν αμετάβλητοι όσοι περισσότεροι παράγοντες είναι δυνατόν, μιας και επιπρόσθετες αλλαγές επιφέρουν πρόσθετο άγχος στο παιδί. Πρόσωπα, μέρη και αντικείμενα μπορούν να συμβάλλουν στη διατήρηση της σταθερότητας του κόσμου του παιδιού, ενώ στις αναγκαίες αλλαγές, για παράδειγμα στο νέο σπίτι του μπαμπά, το παιδί πρέπει γρήγορα να αποκτήσει ένα δικό του χώρο ή ένα δικό του σημείο, ώστε να αρχίσει να νιώθει οικεία στο καινούργιο σπίτι. BLOOG