ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

Ξεχνούν τα παιδιά τα μαθήματα;

Η Μελέτη της ανάπτυξης της μνήμης διαπολιτισμικά.

Οι διαπολιτισμικές μελέτες της μνήμης, αμφισβητούν την οικουμενικότητα της γνωστικής ανάπτυξης με κάπως διαφορετικό τρόπο (Rogoff,1982) Όπως οι ερευνητές  της διατήρησης της, έτσι και οι ερευνητές της μνήμης στη μέση παιδική ηλικία βρήκαν ότι η εξοικείωση των παιδιών με το υλικό των ασκήσεων και με τις διαδικασίες τους επηρεάζει την απόδοσή τους. Αλλά  σε αντίθεση με τις αντίστοιχες μελέτες διατήρησης, τα τεστ μνήμης που χρησιμοποιούν υλικό με το οποίο είναι εξοικειωμένο τα παιδιά εξακολουθούν να παρέχουν αποτελέσματα που δείχνουν πολιτισμικές διαφορές ως προς το είδος της απομνημόνευσης που πραγματοποιείται.

Ο Michael Cole και οι συνεργάτες του ( Cole &Scribner 1971-1974) μελέτησαν την ανάπτυξη της μνήμης σε φυλές της αγροτικής Λιβερίας.Για να ξεπεραστούν τα φράγματα της γλώσσας και του πολιτισμού, οι ερευνητές παρατήρησαν καθημερινές γνωστικές δραστηριότητες πριν αρχίσουν τα πειράματα τους, και συνεργάστηκαν στενά με ντόπιους αποφοίτους κολεγίου, οι οποίοι ενήργησαν ως ερευνητές. Ακόμη και με αυτές τις προφυλάξεις, βρήκαν εντυπωσιακές πολιτισμικές διαφορές στον τρόπο με τον οποίο τα μέλη των φυλών της Λιβερίας απομνημόνευσαν και έλυσαν τα προβλήματα των πειραμάτων.

Η φύση αυτών των πολιτισμικών διαφορών μπορεί ν παρατηρηθεί σε μελέτες για την άσκηση  της ελεύθερης ανάκλησης. Σε μια άσκηση ελεύθερης ανάκλησης οι ερευνητές παρουσιάζουν στους ανθρώπους πολλά αντικείμενα, ένα κάθε φορά, και μετά τους ζητούν να θυμηθούν. Αυτό το είδος μνήμης λέγεται ελεύθερη ανάκληση, γιατί οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι να ανακαλέσουν με όποια σειρά θέλουν.

Οι ερευνητές βρήκαν ότι τα παιδιά των φυλών της Λιβερίας, αντίθετα με τα παιδιά των βιομηχανικά ανεπτυγμένων κοινωνιών, δεν έδειχναν ομαλή βελτίωση στην επίδοση της μνήμης τους,-κατά τη διάρκεια της μέσης παιδικής ηλικίας- εκτός και αν είχαν πάει στο σχολείο για αρκετά χρόνια. Οι άνθρωποι που δεν είχαν ποτέ πάει στο σχολείο, βελτίωναν ελάχιστα την επίδοση τους στις ασκήσεις αυτές, μετά την ηλικία των 9 ή 10 ετών. Οι άνθρωποι αυτοί θυμήθηκαν περίπου 10 αντικείμενα, στην πρώτη δοκιμή και μπόρεσαν αν απομνημονεύσουν άλλα δυο, μετά από 15 δοκιμές. Αντίθετα τα παιδιά της Λιβερίας που πήγαιναν σχολείο έμαθαν γρήγορα το υλικό, με τον ίδιο τρόπο που θα το μάθαιναν μαθητές της ίδιας ηλικίας στις Ηνωμένες Πολιτείας

Σημαντικές ενδείξεις για τις αιτίες αυτών των διαφορών αποκαλύφτηκαν από τη λεπτομερή ανάλυση της σειράς με την οποία ανακαλούνται τα αντικείμενα. Οι μαθητές στη Λιβερία και στις Ηνωμένες Πολιτείες, όχι μόνο μάθαιναν γρήγορα τα διάφορα αντικείμενα, αλλά χρησιμοποιούσαν τις ομοιότητες κατά κατηγορία ως βοήθημα στην ανάκληση τους. Μετά από την πρώτη δοκιμή, ταξινόμησαν σε κατηγορίες τις απαντήσεις τους, και ανακαλούσαν πρώτα  π.χ. τα προϊόντα ένδυσης, μετά τις τροφές, κλπ. Οι Λιβεριανοι που δεν είχαν πάει ποτέ στο σχολείο, έκαναν ελάχιστες τέτοιες ταξινομήσεις, μια ένδειξη ότι δεν χρησιμοποιούσαν την κατηγοριοποίηση των αντικειμένων, ως βοήθεια για να θυμούνται.

Για να εντοπίσουν την  πηγή αυτής της διαφοράς , οι ερευνητές διαφοροποίησαν απόψεις της άσκησης. Βρήκαν ότι αν να παρουσιάζουν διάφορα αντικείμενα σε τυχαία σειρά , παρουσιάζουν τα ίδια αντικείμενα σε νοηματική συνοχή ως μέρος μια ιστορίας, οι Λιβεριανοι που δεν είχαν πάει ποτέ σχολείο, τα ανακαλούσαν με ευκολία, κατατάσσοντας τα αντικείμενα σύμφωνα με τους ρόλους που έπαιζαν στην  ιστορία. Όταν ελέχθηκε  η μνήμη επίσης για παιδικά παραδοσιακά παραμύθια,  δεν υπήρχαν πολιτισμικές διαφορές. (Madler et all.,1980)

Παρόμοια αποτελέσματα ως προς τις δεξιότητες απομνημόνευσης των παιδιών, βρέθηκαν και σε έρευνα στη φυλή των Mayan, στη αγροτική Γουατεμάλα. Όταν δόθηκε στα παιδιά των  το τεστ ελεύθερης ανάκλησης η  επίδοση τους υπολειπόταν σημαντικά από εκείνη των συνομηλίκων τους στις Ηνωμένες Πολιτείες.(Kagan et all., 1979) Η επίδοση τους άλλαξε θεαματικά όμως, όταν η Barbara Rogof  και Kathryn  Wadell (1982) τους έδωσαν μια άσκηση μνήμης, που είχε νόημα για τους ντόπιους.

Οι Roggof  και Waddell κατασκεύασαν ένα διόραμα ενός χωριού των Mayan, κοντά σε ένα χωριό και μια λίμνη, παρόμοιο με το τοπίο που ζούσαν τα παιδιά. Το κάθε παιδί παρακολουθούσε την ώρα που ένας ντόπιος ερευνητής επέλεγε 20 αντικείμενα μινιατούρες, από μια ομάδα 80 αντικειμένων, που ήταν  αυτοκίνητα , έπιπλα, ζώα άνθρωποι. Όταν ζητήθηκε απτα παιδια να αναπαράγουν τα αντικείμενα που είχαν δει, η επίδοση των παιδιών των Mayan, ήταν ελαφρώς ανώτερη απ αυτή των Ηνωμένων Πολιτειών

Τα συνεπαγόμενα αποτελέσματα αυτών των διαπολιτισμικών μελετών για τη μνήμη, διαφέρουν από εκείνα των διαπολιτισμικών μελετών για την απόκτηση συγκεκριμένων νοητικών πράξεων.

Η σχολική εκπαίδευση  παρουσιάζει στα παιδιά εξειδικευμένες ασκήσεις επεξεργασίας πληροφοριών. Την  επιφόρτιση μνήμης με μεγάλο αριθμό πληροφοριών σε σύντομο χρονικό διάστημα, τη διδασκαλία χειρισμού αφηρημένων συμβόλων, νοερά  αλλά και στο χαρτί, τη χρήση της λογικής για πειράματα, καθώς και  πολλές άλλες εργασίες.

Είναι αναμενόμενο ότι η απόδοση στις ασκήσεις αυτές, θα συνδέεται στενά με την απόδοση των παιδιών στο σχολείο, αλλά η σχέση αυτών των ασκήσεων με άλλα πλαίσια ανάπτυξης δεν έχει ακόμα κατανοηθεί αρκετά (Cole, 1996).

Η ανάπτυξη των παιδιών-γνωστική ψυχοκινητική, μέση παιδική ηλικία-Michael Cole, Shella R. Colle. B τόμος ,Τυπωθήτω, Αθήνα 2001////////

 

Με απλά λόγια. Άσκηση και εξάσκηση με ποικίλες ασκήσεις και για τη μνήμη, που γίνεται και μέσω των μαθημάτων όταν δεν υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα. Και φυσικά πίσω από όλα είναι το ενδιαφέρον για να θυμόμαστε κάτι, το όποιο για τα μαθήματα καλλιεργείται και  απτο περιβάλλον του σπιτιού… Πρέπει οι γονείς να δείχνουν ζήλο για να τον βλέπει το παιδί Αν ενδιαφερόμαστε συνήθως το θυμόμαστε. Το να ενδιαφερόμαστε δε γίνεται απτη μια μέρα στην άλλη αλλά με τα πρότυπα και σταδιακά!/////////

ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΓΙΑ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ

Ψυχοθεραπευτικό για τα άτομα που νοιώθουν τη μοναξιά των ημερών μέσα η έξω από κόσμο. Για να εμπεδώσουν ότι αυτή  είναι μόνο στο μυαλό τους!

Για να αποδράσουμε απτον μικρόκοσμο μας και ν ανεβάσουμε την αδρεναλίνη μας.
<<Όταν ο Χέρμαν Μπουλ έφτασε στην ψηλότερη κορυφή των Ιμαλάϊων , δεν ένιωσε καμιά μεγάλη χαρά , κανέναν ενθουσιασμό ούτε συγκλονίστηκε για το κατόρθωμα του, παρόλο που ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε την κορυφή.!

Είχε υποφέρει μεγάλες ταλαιπωρίες και είχε αντιμετωπίσει σχεδόν βέβαιο θάνατο. Είχε αποκοπεί από την αποστολή  και προειδοποιηθεί από τους αρχηγούς να μη συνεχίσει την αναρρίχηση προς το Νάγκα Παρμάτ, την κορυφή πάνω από τα οκτώ χιλιάδες μέτρα. Αλλά εκείνος συνέχισε –μόνος- παρά το γεγονός ότι τον είχαν προειδοποιήσει , τον είχαν επιπλήξει αυστηρά, μέχρι σημείου να αναγκαστούν οι αρχηγοί του να τον διατάξουν να επιστρέψει. Δεν υπήρχε καμιά υποστήριξη , καμιά επιβεβαίωση από την ομάδα του. Ήταν μόνος τώρα, προχωρώντας για την κορυφή. Γρήγορα θα βίωνε τρόμους που δεν είχε γνωρίσει ποτέ -πριν-.Χιονοστιβάδεςς ψέκαζαν το πρόσωπο και το σώμα του με υγρό βαρύ χιόνι. Έφραζαν τις λαστιχένιες γαλότσες τους με πάγο, καθώς σκαρφάλωναν. Θα γνώριζε τρομερή δίψα , η γλώσσα του κολλούσε στα ούλα , ο λαιμός του ήταν τραχύς σαν λίμα.

Θα βίωνε το μαρτύριο μιας δολοφονικής ζέστης , μια αληθινή αγωνία κόλασης , που τον οδήγησε κυριολεκτικά στην τρέλα προξενώντας αφυδάτωση, και κάνοντας το αίμα του πηχτό και κολλώδες. Η λαχτάρα του για υγρά –μια σταγόνα- ήταν βαθιά και ατέλειωτη. Έπεσε απτην εξάντληση, αφού έχασε την ισορροπία του. Μετά από κάθε βήμα το κουρασμένο σώμα του βυθιζόταν όλο και πιο βαθιά μέσα στο χιόνι .

 Όταν όλη του η δύναμη φαινόταν να τον εγκαταλείπει μια σπίθα τον ωθούσε να συνεχίσει. Μόλις που μπορούσε να σηκωθεί να προχωρήσει. Δεν ήξερε πώς να γυρίσει πίσω στους ζωντανούς ανθρώπους και η λαχτάρα του για συντροφικότητα ήταν τόσο μεγάλη, όσο και για υγρά και τροφή. Έπρεπε να στέκεται όλη νύχτα μέσα στο απόλυτο σκοτάδι πάνω σε ένα στενό πλάτωμα , που μόλις του έδινε χώρο για τα δυο τους πόδια  πολύ μικρό για να μπορέσει να καθίσει. Το κεφάλι του έπεφτε μπροστά, τα βλέφαρά τους πιέζονταν, και λαγοκοιμήθηκε. Προσπάθησε να μείνει ξύπνιος , αλλά ο ύπνος τον νικούσε.. Από θαύμα δεν έχασε την ισορροπία του. Ξυπνούσε με τίναγμα καταλαβαίνοντας την ερημιά του και τη μαύρη σιωπηλή άβυσσο των οκτώ χιλιάδων μέτρων, να περιμένει από κάτω
Στις ώρες της εξαιρετικής έντασης άκουγε φωνές να φωνάζουν το όνομά του, Ήθελε να ξεφωνίσει να ζητωκραυγάσει , αλλά δε μπορούσε να βγάλει κανέναν ήχο.
Ολόκληρη η ζωή του απέκτησε ξαφνικά μια ιδιαίτερη σημασία. Αποφάσισε , πως αν ζούσε θα αφιέρωνε τη ζωή του σε καλές και δημιουργικές πράξεις. Στον αγώνα του για την κορυφή βρήκε λίγους φίλους , όχι επιτυχημένους ορειβάτες, αλλά απλούς ανθρώπους. Όταν επέστρεψε έγραψε το βιβλίο του <Μοναχική Πρόκληση> Είχε ανακαλύψει μέσα στη μοναξιά το θαύμα και τη χαρά της ζωής. Και ήξερε μέσα του ότι κάθε πραγματικότητα στη φύση και την ανθρωπότητα, υπήρχε για να αποκαλυφθεί μέσα απτην γνήσια εμπειρία>>
Clark Moustakas( Η εμπειρία τους να είσαι μόνος. Δίοδος 1990)

ΕΛΛΑΣ ΤΟΥΡΚΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ

Η λήθη του κακού είναι αιτία για την επανάληψη του.

 

Άτομα και λαοί που δε θυμούνται το παρελθόν είναι υποχρεωμένοι να το ξαναζήσουν» έγραψε ο Αμερικανός φιλόσοφος Σανταγιάνα.

Και ο Σεφέρης διατείνεται

«Σβήνοντας ένα κομμάτι από το παρελθόν σβήνει κανείς και ένα  αντίστοιχο κομμάτι από το μέλλον, και είναι θλιβερή η ζωή που μοιάζει σαν ακατοίκητο σπίτι»

 

Από το βιβλίο Varlık Vergisi Faciası του Faik Ökte
Ρήση του ανάπηρου δασκάλου Κυρίου Κλεόπα – από το βιβλίο του Λεωνίδα Κουμάκη «Το Θαύμα – Μια πραγματική ιστορία».

 

Χριστούγεννα 1942. Η Ελλάδα γονατισμένη κάτω από την ναζιστική κατοχή βιώνει τον χειρότερο λιμό από την εποχή της αρχαιότητας, με χιλιάδες νεκρούς από πείνα στα περισσότερα, μεγάλα αστικά κέντρα. Η Τουρκία από τον Ιούνιο του 1941 είχε υπογράψει «σύμφωνο φιλίας» με την ναζιστική Γερμανία και ένα χρόνο αργότερα (Ιούνιος 1942) εμπορική συμφωνία για την τροφοδοσία των ναζιστικών δυνάμεων με τα απαραίτητα για την κατασκευή όπλων μέταλλα (ιδίως χρώμιο)*.
Όσοι παρακολουθούν διαχρονικά την πορεία της Τουρκίας από το κίνημα των νεότουρκων (1908) μέχρι σήμερα, θεωρούν πως όλες ανεξαιρέτως οι διαχρονικές, αποφασιστικές ενέργειες της Τουρκίας διαθέτουν κάποια ιδιαίτερα, κοινά χαρακτηριστικά: Είναι ύπουλες (πισώπλατες), μεθοδευμένες, θρασύτατες και γίνονται συνήθως εκ του ασφαλούς μέσα σε ένα ήδη διαμορφωμένο πλαίσιο το οποίο θεωρούν ότι παρέχει την «κατάλληλη ευκαιρία». Αν αποτύχουν, δεν έχουν κανένα απολύτως πρόβλημα να κάνουν «στροφή 180 μοιρών».
Ο Ισμέτ Ινονού είχε ήδη μυριστεί την «κατάλληλη ευκαιρία» προκειμένου να εξοντώσει όσους Έλληνες, Αρμένιους και Εβραίους είχαν καταφέρει να επιβιώσουν στην Κωνσταντινούπολη και ζούσαν ακόμα στην Τουρκία, όπως ακριβώς ένας καρχαρίας μυρίζεται το ανθρώπινο αίμα από κάποιο ναυάγιο.
Ολόκληρος ο πλανήτης ήταν απασχολημένος με τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, η Ελλάδα βρισκόταν σε πόλεμο και η Τουρκία, κρυμμένη πίσω από την επιτήδεια ουδετερότητα και το «σύμφωνο φιλίας» με την ναζιστική Γερμανία που ήταν ήδη έτοιμο από τις αρχές του 1941, είχε λυμένα τα χέρια της. Άρα, υπήρχε η «κατάλληλη ευκαιρία».
Έτσι τον Μάιο του 1941, λίγες μόλις βδομάδες μετά την Γερμανική εισβολή στην Ελλάδα η οποία είχε ξεκινήσει από τις 6 Απριλίου 1941, η Τουρκία κήρυξε γενική επιστράτευση των μη μουσουλμάνων νέων ηλικίας από 20 έως 45 ετών. Όλος ο ανθός, η αφρόκρεμα της μη μουσουλμανικής νεολαίας της Κωνσταντινούπολης οδηγήθηκε στα βάθη της Ανατολής με στόχο την φυσική της εξόντωση. Η οξύτατη διαφωνία του δίδυμου Ινονού-Σαράτσογλου με τον στρατάρχη Φεβζί Τσακμάκ ο οποίος φοβόταν τις πιθανές συνέπειες μιας νέας γενοκτονίας, δεν επέτρεψε την εν ψυχρώ εκτέλεση των επιστρατευμένων, έτσι η επιστράτευση περιορίστηκε στην εκτέλεση καταναγκαστικών έργων.
Ο Πρόεδρος Ισμέτ Ινονού όμως δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένος. Κάλεσε τον πρωθυπουργό Σουκρού Σαράτσογλου και του ανέθεσε το έργο της οικονομικής ή φυσικής εξόντωσης των μη μουσουλμανικών πληθυσμών με «όπλο» ένα έκτακτο φόρο περιουσίας που θα ήταν τόσο εξωφρενικός ώστε πρώτα οι «υπόχρεοι» θα αδυνατούσαν να πληρώσουν και στην συνέχεια θα τους δινόταν η μεγαλόψυχη «ευκαιρία» να τον εξοφλήσουν με καταναγκαστική εργασία. Υπολογίζεται ότι για την εξόφληση του φόρου που επιβλήθηκε σε κάθε Έλληνα, Αρμένη ή Εβραίο αλλά δεν κατέστη δυνατό να πληρωθεί, απαιτείτο καταναγκαστική εργασία διακοσίων έως τριακοσίων ετών προκειμένου να εξοφληθεί!!
Ο Τούρκος πρωθυπουργός δεν έχασε χρόνο. Σχεδίασε προσεκτικά τα βήματα που έπρεπε να γίνουν ένα προς ένα:
Πρώτα έπρεπε να προετοιμαστεί το κατάλληλο κλίμα στο εσωτερικό της Τουρκίας. Ο τουρκικός τύπος άρχισε σταδιακά να εξαπολύει μια εκστρατεία μίσους και φανατισμού εναντίον των μη μουσουλμάνων – Ελλήνων, Αρμενίων, Εβραίων. Όλα τα δεινά της Τουρκίας φορτώνονταν στις πλάτες των μειονοτήτων και βέβαια στην οικονομική ευημερία που απολάμβαναν.
Δεύτερον, ανασύρθηκε ένας νόμος που είχαν ετοιμάσει το 1914 οι νεότουρκοι για την «ανάπτυξη της Τουρκικής οικονομίας» με πλιάτσικο των χριστιανικών περιουσιών της Τουρκίας. Ξεσκονίστηκε, καθαρογράφτηκε, συμπληρώθηκε και παρουσιάστηκε από τον υφυπουργό οικονομικών Εσαάτ Τεκελί στον πρωθυπουργό Σαράτσογλου. Ο τελευταίος ζήτησε από τον σεσημασμένο για σφαγές άμαχων Ελλήνων Fuat Agrali, την δημιουργία ενός μικρού διευθυντηρίου που θα εφάρμοζε τον νόμο. Μέλη του ορίστηκαν οι Faik Ökte, (έφορος Κωνσταντινούπολης) και Mumtaz Tarham τους οποίους ο Fuat Agrali παρουσίασε στον Τούρκο πρωθυπουργό με τα εξής λόγια: «Aυτά τα δύο παλληκάρια θα εφαρμόσουν τον νόμο μας στην Kωνσταντινούπολη και στη Σμύρνη»
Το επόμενο βήμα ήταν η μυστική συνεδρίαση του κυβερνώντος Λαϊκού κόμματος κατά την διάρκεια της οποίας ο Τούρκος πρωθυπουργός έδωσε εγγυήσεις πως ο νέος νόμος για τον έκτακτο φόρο περιουσίας, το βαρλίκι, στην πράξη θα εφαρμοστεί μόνο στις μειονότητες. Εξήγησε ότι έπρεπε, για τα μάτια, να υπάρχει και ένας φόρος για Τούρκους αλλά θα ήταν μικρός και συμβολικός, έτσι για να τηρηθούν στοιχειωδώς τα προσχήματα. Αμέσως μετά, η Τουρκική βουλή ψήφισε σε μια συνεδρίαση τον νόμο 4305 με 17 άρθρα, στις 12 Νοεμβρίου 1942.
Ο νόμος 4305 διαχώρισε με επίσημο, ρατσιστικό τρόπο τους φορολογούμενους σε τέσσερις κατηγορίες: Μουσουλμάνους, Γκιαούρηδες (Έλληνες, Αρμένιους, Εβραίους), όσους άλλαξαν την πίστη τους και έγιναν μουσουλμάνοι (Donme) και τέλος όλους τους ξένους υπηκόους.
Καθορίστηκαν επιτροπές με έξη μέλη που όριζαν το ποσό του φόρου για κάθε φορολογούμενο ξεχωριστά (Δύο εφοριακοί, δύο μέλη τοπικής αυτοδιοίκησης που ήταν φανατισμένα μέλη του Λαϊκού κόμματος και δύο μουσουλμάνοι – μέλη του εμπορικού επιμελητηρίου της Κωνσταντινούπολης).
Στο βιβλίο «Η συμφορά του φόρου Βαρλίκι» (Varlık Vergisi Faciası) ο έφορος Κωνσταντινούπολης Faik Ökte μας περιγράφει με ποιο τρόπο οριζόταν το ποσό του φόρου, αφού πρώτα εξεταζόταν ο φάκελος του θύματος και βεβαιώνονταν το θρήσκευμα και η εθνικότητα του:
Πόσο θα πληρώσει αυτός;
500.000 λίρες πρότεινε ένα μέλος της επιτροπής.
Όχι, όχι 1.000.000 λίρες αντιπρότεινε ένα άλλο.
Πείτε ένα ενδιάμεσο ποσό να τελειώνουμε, επενέβαινε ένας τρίτος.
Αν σε ένα χριστιανό φορολογούμενο επιβαλλόταν 5.000 λίρες φόρος για ένα μικρό κατάστημα, στον μουσουλμάνο του διπλανού ακριβώς καταστήματος επιβαλλόταν φόρος μόνο 5 λιρών.
Το ποσό του φόρου που επιβαλλόταν δεν επιδέχονταν καμιά έφεση. H προθεσμία πληρωμής ορίστηκε σε 15 ημέρες. Τυχόν καθυστέρηση πληρωμής για την μεν πρώτη εβδομάδα σήμαινε πρόστιμο 1%, για την δεύτερη 2% κ.ο.κ.ε. Μετά την παρέλευση ενός μηνός ακολουθούσε κατάσχεση της ακίνητης περιουσίας, σύλληψη και εκτόπιση σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας με ημερήσια «αμοιβή» 2 λιρών η οποία «συμψηφιζόταν» με την οφειλή του εκτοπισθέντος.
Οι φορολογικοί κατάλογοι δημοσιεύτηκαν από τις Τουρκικές αρχές τις παραμονές των Χριστουγέννων του 1942. Ο πανικός απλώθηκε στην έντρομη μειονότητα που γέμισε όλες τις εφημερίδες με αγγελίες πώλησης ακινήτων Ελλήνων, Αρμενίων και Εβραίων. Σύμφωνα με όσα καταγράφει στο βιβλίο του ο έφορος της Κωνσταντούπολης Faik Ökte, στο τέλος του 1942 αγοραστή έψαχναν απεγνωσμένα μέσα από εφημερίδες 8 εργοστάσια, 7 στοές σε κεντρικά σημεία, 80 πολυκατοικίες, 230 σπίτια, 97 μαγαζιά και 190 οικόπεδα!
Όπως ήταν φυσικό, οι τιμές κατρακύλησαν αμέσως με αποτέλεσμα να ξεπουλιούνται ολόκληρες περιουσίες για ένα κομμάτι ψωμί.
Όσοι δεν κατάφεραν να εξοφλήσουν τον φόρο που τους επέβαλαν οι Τουρκικές αρχές άρχισαν να βλέπουν, μετά την 7η Ιανουαρίου 1943, τα ονόματα τους στις εφημερίδες. Η περιουσία τους κατάσχονταν και οι «υπόχρεοι» οδηγούντο σε καταναγκαστικά έργα στο Άσκαλε, που θεωρείται η Σιβηρία της Ανατολής, ώστε να επισπευστεί η φυσική τους εξόντωση από τις καιρικές συνθήκες και την καταναγκαστική εργασία που ξεκινούσε από τις 5 το πρωί και τέλειωνε στις 7 το απόγευμα.
Τον Σεπτέμβριο του 1943 η εφημερίδα New York Times δημοσίευσε ένα άρθρο για την πισώπλατη μαχαιριά της Τουρκίας και η Τουρκική εθνοσυνέλευση, χωρίς καθυστέρηση, αποφάσισε την άμεση διαγραφή των φόρων που δεν είχαν εισπραχθεί ακόμα. Τρείς μήνες αργότερα (Δεκέμβριος 1943) αποφασίστηκε η διάλυση των ταγμάτων εργασίας και η επιστροφή των «οφειλετών» στα σπίτια τους. Όσοι άντεξαν τις κακουχίες και κατάφεραν να επιστρέψουν, ήσαν κυριολεκτικά αγνώριστοι. Από τους 1.229 πλούσιους μειονοτικούς που δεν μπόρεσαν να πληρώσουν τον υπερβολικό φόρο και βρέθηκαν στα τάγματα εργασίας, ένας στους τρείς δεν κατάφερε να γυρίσει πίσω. Πλήθος μαρτυριών καταγράφει συγκλονιστικές λεπτομέρειες μιας ακόμα μαύρης σελίδας στην ιστορία της σύγχρονης Τουρκίας.
Ο νόμος 4305 καταργήθηκε οριστικά στις 15 Μαρτίου 1944, όταν ο Ρωσικός στρατός έφθασε νικητής στα σύνορα της Ρουμανίας και η Τουρκία προσπάθησε να εξαφανίσει τα ίχνη του αποτρόπαιου εγκλήματος που διέπραξε.
.
EXTRAS - 1941
18 Ιουνίου 1941: Σύμφωνο φιλίας και μη επίθεσης ναζιστικής Γερμανίας – Τουρκίας
.
Συμπεραίνουμε ότι. Η μελέτη και η πλήρης γνώση των ιστορικών γεγονότων που σημάδεψαν και σημαδεύουν τη σύγχρονη πορεία Ελλάδος και Τουρκίας, σε καμιά περίπτωση δεν αποτελεί κήρυγμα μίσους προς την απέναντι όχθη του Αιγαίου. Αντίθετα, ένα χέρι φιλίας είναι ένα κίνητρο   στις επόμενες γενιές να πετύχουν κάποτε αυτό που οι παλαιότερες δεν κατόρθωσαν.
Η μελέτη όμως και η πλήρης ιστορική γνώση αποτελεί εθνική υποχρέωση, γιατί η λήθη του κακού είναι αιτία για την επανάληψη του. Και η Τουρκία ακόμα και  στις μέρες μας, με εξωπραγματικές νέο-οθωμανικές επεκτατικές ψευδαισθήσεις  αποτελεί ένα μεγάλο κίνδυνο για τη σταθερότητα, την ασφάλεια και την ειρήνη σε ολόκληρη την Μέση Ανατολή και τα Βαλκάνια.
Δεν υπάρχει πιο καταλυτικό, πιο ισχυρό όπλο των Ελλήνων εναντίον των προβληματικών μας γειτόνων, από την πλήρη γνώση της ιστορίας μας!
.

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΑΝΤΙΘΕΤΟΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ

ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ#ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ!


Αυτή την εβδομάδα, άκουσα από 3 άτομα, ότι ο Χριστός ήταν κομμουνιστής. Ή δεν ξέρουν, ή θέλουν να το σερβίρουν έτσι για τον κόσμο  Ακροθιγώς τα θεμελιώδη, γιατί ακούν και παιδιά, τα μαθαίνουν λάθος, μπερδεύονται μέσα τους, αλλά επιπλέον δεν θα μπορούν να γράψουν κάτι σωστό.
Είναι το εντελώς αντίθετο απ’ τη Χριστιανική Διδασκαλία ο κομμουνισμός. Εκ προοιμίου η Χ.Δ. αναιρεί τον κομμουνισμό, γιατί δεν μιλάει για ύλη, αλλά για πνεύμα. Η Χ.Δ υποδεικνύει στον άνθρωπο πώς μπορεί να  ενεργοποιήσει τις δυνάμεις του νου του στην Χριστιανική Αγάπη , Συγχώρεση και Αλληλεγγύη, για ν ανυψώσει τη ψυχή του. Είναι μεταφυσική είναι πνευματική.
Όταν λέει , <όταν έχεις δυο χιτώνες να δίνεις τον ένα> σημαίνει ότι το κάνεις επειδή θέλεις μέσα σου να το κάνεις, σε άτομα που κρίνεις ότι έχουν ανάγκη, και όχι γιατί σε καταπιέζουν. Όταν λέει ν αγαπάς τον πλησίον ως σεαυτόν, σημαίνει ότι δε σου επιβάλλει με τη βία  κάποιος, (δεν είναι αγάπη αυτό), αλλά υπάρχει  κλίμα, χωρίς καταναγκασμό να κάνεις κάτι πηγαία. Όταν σου επιβάλλει κάτι κάποιος ,μισείς τον εαυτό σου, και δεν μπορείς να αγαπήσεις τον άλλον , όταν μιλάμε για  φυσιολογικούς ανθρώπους.
Ο κομμουνισμός βασίζεται στο φιλοσοφικό ρεύμα του υλισμού, και δεν έχει σχέση με πνεύμα (είναι άλλο η επιδερμική μόρφωση ,άλλο η πνευματική ανύψωση) Αν κάποιος ασχολείται πολύ με τον κομμουνισμό,  αναπτύσσει  το αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου, που γενικά είναι μόνο η λογική. Πτυχίο ναι, όχι πνεύμα. (Σαν το γιατρό που τεμαχίζει και πουλάει όργανα) Το πνεύμα πολύ γενικά είναι στο δεξί ημισφαίριο.
Ο κομμουνισμός βασίζεται στην ύλη και την παραγωγή. Δεν υπάρχεις σαν συνείδηση, σα μονάδα. Να παράγεις εσύ, να τα παίρνουν αυτοί που σου επιβάλλουν, να τρώνε αυτοί και ο κύκλος τους, και να σου πετούν ένα ψίχουλο για να ζεις, το σερβίρει όμως αλλιώς για να πείθει. Είναι εντελώς αντίθετος απτην αλληλεγγύη, γιατί πιστεύει ότι όλα πρέπει να τα κάνει το κράτος, που σε  αναγκάζει να παράγεις μόνο, χωρίς να έχεις ιδεολογία.. Ο κομμουνισμός σε θέλει φτωχό για να υπάρχει και να σε εκμεταλλεύεται. Πάντα ασχολείται με ύλη , καταπίεση και συμφέρον.
Δε σ’ αφήνεις να δουλέψεις εσύ και να δώσεις όπου κρίνεις. Σε καταπιέζει για να στα πάρει, και να δώσει όπου τον συμφέρει..
Δε συνάδουν οι έννοιες αριστερός και πνευματικός (άλλο  πτυχιούχος) άνθρωπος η Χριστιανός. Είναι εντελώς αντίθετες και εκπηγάζουν από διαφορετικές πηγές. Όποιος δεν έχει ασχοληθεί, και ξέρει μόνο τα της ΚΝΕ, τα παντρεύει στο μυαλό του για να νοιώθει καλά, και στην ουσία δεν πιστεύει τίποτα βαθύ, αλλά κοινωνικά ότι τον συμφέρει για να πορεύεται, χωρίς να το αντιλαμβάνεται τις περισσότερες φορές. Οι πολιτικοί που τα ξέρουν αυτά, δεν τα  διευκρινίζουν  γιατί θέλουν ψήφους από παντού. Πολλοί λίγοι όμως που δεν έχουν τρικυμία  και παλίρροια  εν σώματι,  το δείχνουν με πράξεις. Είναι  αυθεντικοί. Σπάνιοι.
Και άλλα πολλά…

ΝΗΣΤΕΙΑ! Πώς;

Πολλά άτομα νηστεύουν για τα Χριστούγεννα. Πώς;

Εμείς οι  Χριστιανοί ορθόδοξοι (και οι υπόλοιπες κατηγορίες)  και ειδικά οι νέοι   μέσα στο σύμφυρμα που ζούμε τώρα , πρέπει να συνειδητοποιούμε με γνώσεις!.

Οταν λέμε νηστεία στον Χριστιανισμό σημαίνει πως αποφεύγουμε μεν ορισμένες τροφές που δεν "επιτρέπεται " να φάμε , ή εννοούμε μια γενικότερη εγκράτεια και όχι να καταβροχθίζουμε τεράστιες ποσότητες από μη αρτύσιμα είδη;

Αν η νηστεία δηλαδή η αποφυγή κατανάλωσης συγκεκριμένων τροφών  είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την πνευματική και ψυχική κάθαρση, τότε κατ΄επέκταση το ποτό και το τσιγάρο έχουν αντίκτυπο αρνητικό στο σώμα, αλλά και στο πνεύμα; Τότε γιατί σε περιόδους νηστείας, ενώ μερικά άτομα  νηστεύουν, παράλληλα  πίνουν και καπνίζουν;

Αν βρίσκουμε πιο εύκολο να νηστέψουμε χωρίς τη στροφή προς τα μέσα,  την ενδοσκόπηση, την προσπάθεια επικοινωνίας με το Θείο  όπως κι αν το ορίζει κανείς, έχει το αποτέλεσμα που επιδιώκουμε  η νηστεία , η κάποιο  επί μέρους αποτέλεσμα στα δικά μας  μέτρα ;

Αν με οποιαδήποτε διατροφή δεν κάνουμε θετικές σκέψεις, σκέψεις όχι εγωκεντρισμού, όχι  δουλοπρέπειας και υποτέλειας,  αλλά αγάπης του πλησίον ως σεαυτον  σύμφωνα με τη Χριστιανική Διδασκαλία, μέσα στο σώμα οι χημικές αντιδράσεις και οι διεργασίες  ρέουν υγιώς ή μπλοκάρονται δημιουργώντας α-σθένειες;

Μη ξεχνάμε ότι και ο Χίτλερ δεν έτρωγε κρέας ούτε ψάρι!Οι γιόγκι δεν τρώνε κρέας, μεταξύ των άλλων  και γιατί το ζώο όταν σφάζεται, απτην ταραχή του παράγει στα επινεφρίδια αδρεναλίνη που μπαίνει αναλλοίωτη στον οργανισμό μας, καθώς και το κοτόπουλο. Με το ψάρι είναι «κάπως» διαφορετικά (Για αυτό ο Χριστός ευλόγησε το ψάρι) 

Είναι ένας απτούς λόγους που  οι άνθρωποι που θέλουν να συγκεντρωθούν σε προσευχή  και διαλογισμό  τρώνε ψάρι αντί για κρέας.

Για ν αποφύγουν την αδρεναλίνη σε μερικές χώρες, υπάρχουν  ζώα σφαγμένα με ήπιο τρόπο , δηλαδή στον ύπνο και  έτσι τα ζωα δεν εκκρίνουν αδρεναλίνη απτήν ταραχή.

 Αναδιφώντας στην ιστορία, μεγάλη αξία στην Ελληνική διατροφή από τα Ομηρικά έπη, έχουν το ψωμί, η ελιά και ο οίνος που αργότερα υιοθέτησε και ο Χριστιανισμός. Όταν ένας ξένος επισκεπτόταν  την οικία κάποιου, του προσφερόταν  άρτος και οίνος, και ήταν και πρωινή συνήθεια να βουτάνε το ψωμί στο κρασί ( ομοιότητα και σήμερα με  τη θεία κοινωνία)

Ο Πυθαγόρας και γενικά οι φιλόσοφοι ακολουθούσαν δίαιτα βασισμένη στα φρούτα, τους καρπούς και τα λαχανικά. Ο δε Θεόφραστος διδάσκει ότι «η πολυφαγία και η κρεοφαγία αποχαυνώνουν τον νου και τον οδηγούν στην τρέλα».

Ο Πυθαγόρας επίσης  καταδικάζει την κρεοφαγία και πιστεύει ότι κάθε τροφή που εισέρχεται στο σώμα το επηρεάζει θετικά ή αρνητικά, και στρέφει τον άνθρωπο στην αρετή ή στη κακία αντίστοιχα. Επίσης η τροφή και το ποτό πρέπει να καταναλώνονται με μέτρο.

 Όταν οι Πυθαγόρειοι αυτοσυγκεντρώνονταν πριν τη κατάκλιση, απαγορευόταν  να έχουν φάει λίγο νωρίτερα. Το παστέλι ήταν η τροφή που κατανάλωναν οι μυημένοι στα Ελευσίνια Μυστήρια σε περίοδο νηστείας. Επίσης  λέγεται ότι οι ξηροί καρποί και ιδίως τα αμύγδαλα είναι η τροφή των φιλοσόφων, άρα ωφελούν τον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα.

Για πολλές θρησκείες, οι τροφές έχουν κάποια "δόνηση" και κάποιες ιδιότητες διαφορετικές από αυτές που διδάσκει η διατροφολογία. Έτσι υπάρχουν διδασκαλίες που συνιστούν την αποφυγή κατανάλωσης κρέατος. Ο Πυθαγόρας είχε απέχθεια για τα κουκιά που σημαίνει ο,τι  ίσως να γνώριζαν από τότε την ασθένεια της κυάμωσης που αυτά προκαλούν σε όσους έχουν έλλειψη του ενζύμου G6PD. Λέγοντας το γνωστό «απέχετε των κυάμων»

Υπάρχουν βέβαια   άτομα που έζησαν 100 χρόνια, και έτρωγαν κρέας τρεις  φορές την εβδομάδα. Όπως και μερικοί γιόγκι που καπνίζουν.  Τα πάντα είναι σχετικά και στη διατροφή σε συνδυασμό με τις σκέψεις.  Η απολυτότητα βλάπτει γενικώς!

Όποιο άτομο μιλάει για νηστεία  μόνο για ν αποτοξινωθεί  χωρίς το πακέτο νηστεία, θετικότητα, περισυλλογή, προσευχή, διαλογισμό, τότε μπορεί να πάρει  ζεόλιθο, ο οποίος μπορεί ν αποτοξινώσει τον οργανισμό του  και ν   αποβάλλει επίσης  τα βαρέα μέταλλα.

 

ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ

ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΘΟΡΙΖΟΥΝ ΤΙ;

Μερικοί εργάτες έχτιζαν κάποιο κτίριο, δηλαδή έκαναν την ίδια δουλειά. Όταν όμως τους ρώτησαν τι κάνουν, οι απαντήσεις ήταν διαφορετικές. Ο ένας είπε: "Εγώ κάνω τη λιθοδομή", ο άλλος είπε: "Εγώ βγάζω λεφτά για να ζήσω τα παιδιά μου", ο άλλος είπε “επιβλέπω τους άλλους γιατί μ έβαλε το κράτος και θέλω να πληρωθώ. Δε ξέρω, ούτε μ ενδιαφέρει τι είναι. Το χρήμα θέλω να περνούν καλά τα παιδιά μου και να κάνω τις φιγούρες μου στην κοινωνία” Ο άλλος  απάντησε: "Εγώ χτίζω νοσοκομείο που μέσα θα γιατρευτούν άνθρωποι και πρέπει να το κτίζω με τις ανάλογες σκέψεις. Ανατρέφω   τα παιδιά μου βέβαια, με τις σκέψεις όμως  να μην έρθουν  μέσα  σ αυτό  για να γιατρευτούν, αλλά να εξυγιαίνουν την κοινωνία σωματικά , ψυχικά, πνευματικά”   

Οι σοφιστείες δεσπόζουν μέσα στις νεφελώδεις εποχές!!

Ένας γέροντας χωρικός ο Στρεψιάδης, δε ξέρει πώς να γλυτώσει απτα χρέη, που του συσσώρευσε ο γιός του. Για να απαλλαγεί, τον στέλνει να μαθητεύσει σε ένα φημισμένο σοφιστή, ώστε με τη ρητορική του ο γιός να μετατρέψει την άσχημη κατάσταση σε καλή. Να του χαρίσουν δηλαδή οι δανειστές τα χρέη.
Ο νέος ήταν ευμαθής, και όταν τελείωσε τις σπουδές του, ο πατέρας διοργάνωσε ένα φαγοπότι, στο οποίο ο ίδιος ο πατέρας τρώει ένα γερό χέρι ξύλο απτο γιό του. Ο γιός θέλει ν’αποδείξει ότι επιτρέπεται να χτυπά τον πατέρα, αφού τα παιδιά έχουν τα ίδια δικαιώματα έναντι των γονέων, όπως έχουν οι γονείς στα παιδιά!
Μετά απ αυτό, ο πατέρας εξοργισμένος, βάζει φωτιά στη σχολή σοφιστών, το «φροντιστήριον»!!
Ο Αριστοφάνης ανέβασε το 423π.Χ την κωμωδία «Νεφέλαι» την οποία διασκεύασε μετά το 421.

ΜΑΘΗΣΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ

Μάθηση αποτελεσματική; Πώς; αυστηρή,  με χιούμορ, με προκλήσεις;

Σε μια  έρευνα πρόβαλαν σε μαθητές της πρώτης δημοτικού σλαιντς με σχολικό υλικό. Ένα μέρος του υλικού παρουσιάστηκε με αυστηρά οργανωμένο τρόπο και το υπόλοιπο με χιούμορ. Το χιούμορ στηρίζεται σε συναισθήματα όπως χαρά, η σαρκασμός. Στο μεγαλύτερο μέρος τους τα συναισθήματα μας θεμελιώνονται στον πυρήνα της αμυγδαλής. Η αμυγδαλή είναι τμήμα του  λιμβικού συστήματος, το οποίο βρίσκεται κάτω από τον εγκεφαλικό φλοιό, ο οποίος αντιπροσωπεύει τη συνείδηση μας. Και  για αυτό μερικές φορές νιώθουμε ευχαρίστηση ή απέχθεια χωρίς να μπορούμε να το εξηγήσουμε.

Όταν για κάποιον είναι ευχάριστο κάτι, βοηθά όχι μόνο να αποφεύγεται η διάσπαση της προσοχής, αλλά και να ξεπερνιέται η έλλειψη διάθεσης για μάθηση. Αντιθέτως, παιδιά με διαταραχές στη συγκέντρωση τους συχνά δυσκολεύονται να επιβληθούν στις παρορμήσεις τους.

Στην αρχή μιας νοητικής διαδικασίας, η γενική προσοχή δείχνει μια κατάσταση διευρυμένου Συνειδητού. Με βάση αυτό το υπόβαθρο ο εγκέφαλος αναγνωρίζει το Ενδιαφέρον και απωθεί το ενοχλητικό. Αυτό συμβαίνει αφενός μέσα από ένα φιλτράρισμα και περιορισμό των πολυάριθμων νευρικών ερεθισμάτων, αφετέρου μέσα από μια ιεραρχική αξιολόγηση.

Τα συναισθήματα παίζουν ρόλο στη μάθηση. Θετικά συναισθήματα προωθούν επεξεργασία ερεθισμάτων, ενώ τα αρνητικά την μπλοκάρουν.

Σημαντική  πτυχή της συγκέντρωσης, είναι να μάθουμε να καταπιέζουμε την παρορμητικότητα  μας, και να ξεπερνάμε τις συναισθηματικές  αντιστάσεις.

Η προσοχή καθ’αυτή,δεν εντοπίζεται σε καμιά ιδιαίτερη περιοχή του εγκεφάλου, αλλά οργανώνεται σε εναλλασσόμενα δίκτυα. Η συγκέντρωση σημαίνει τη σύνδεση όλων των ψυχικών και  πνευματικών  δυνάμεων  σ ένα σημείο, σαν ένα καλλιτέχνη που είναι μέσα σε ένα φωτεινό κύκλο ενός προβολέα..Οτιδήποτε άλλο τριγύρω εξαφανίζεται στη σκιά. Με αυτό τον τρόπο τα ερεθίσματα μεταφέρονται από τον εγκέφαλο μέσω φίλτρων στη μακροπρόθεσμη μνήμη.

Οι επιτυχίες  οδηγούν σε αμοιβές. Η έκκριση ορμονών  που προκαλούν ευφορία ξυπνά στα παιδιά τη διάθεση να καταλάβουν.

Σημαντική είναι η σωστή δόση προκλήσεων. Οι υπερβολικά απλές εργασίες εξαντλούν το σύστημα προσοχής τους εγκεφάλου τόσο ,όσο και οι υπερβολικά δύσκολες.

(Petra Thorbriet  Συγκέντρωση. Αερόστατο.2009)

 

 

ΜΑΘΑΙΝΩ=ΔΗΜΙΟΥΡΓΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ

ΜΑΘΑΙΝΩ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥΣ

Ο όρος μάθηση σημαίνει πολύ περισσότερα από ότι να αποστηθίσει κανείς
μια σειρά αριθμών, μια λέξη , έναν όρο, ένα μαθηματικό τύπο. Ο
Εγκέφαλος εργάζεται ασταμάτητα για να δώσει νόημα σε κάθε νέο
ερέθισμα. Ταξινομεί καταστάσεις, τις κατηγοριοποιεί σε σειρές μαζί με άλλες παρόμοιες. Οικοδομεί πρότυπα και ιεραρχίες, δημιουργεί
συνδέσμους πληροφορείται, και προσθέτει νέα γνώση στην ήδη υπάρχουσα αποθηκευμένη. Κατά τη διαδικασία της σκέψης ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί ένα μέρος από τους 10 εκατομ. Νευρώνες του. Όταν αυτοί εκτοξεύουν
ηλεκτρικές ώσεις , εκκρίνονται χημικές ουσίες , οι οποίες συνδέονται με άλλους νευρώνες και παράλληλα τα χημικά σήματα μετατρέπονται εκ νέου σε ηλεκτρικά και προωθούνται περαιτέρω.
Το 2005 ο Καλιφορνέζος νευροχειρούργος Αϊτζακ Φράϊντ, ανακάλυψε πως ορισμένοι νευρώνες δείχνουν να ενεργοποιούνται μόνο στη θέα ενός
συγκεκριμένου ανθρώπου, ή ενός αξιοθέατου. Κατά κανόνα , πολλοί νευρώνες δημιουργούν διασυνδέσεις για την αναγνώριση αντικειμένων ή περιεχομένων. Επομένως οι πληροφορίες αποθηκεύονται σε δίκτυα νευρώνων. Για κάθε μια απαυτές λόγου χάρη ένα όνομα , δημιουργείτο ένα συγκεκριμένο χωροχρονικό μοντέλο.
Τα παιδιά βοηθούνται πολύ, όταν κατά τη διαδικασία της μάθησης
δέχονται διαρκώς καινούργια παραδείγματα για έναν κανόνα Ο εγκέφαλος αναγνωρίζει αυτομάτως στη διεργασία ήδη υπάρχοντα βασικά μοντέλα και
τα αποθηκεύει εκ νέου ενισχύοντας έτσι τα σχετικά δίκτυα και
διευκολύνοντας τη διατήρηση της πληροφορίας . Η εναλλαγή διατηρεί τον εγκέφαλο σε εγρήγορση . Σύμφωνα με τον Χένιγκ Σάιχ ερευνητή των Μηχανισμών της μάθησης στο τμήμα Νευροβιολογίας του ινστιτούτου Λάϊμοπιτς στο Μάγκντεμπουργκ, όταν ξέρουμε καλά πώς να κάνουμε κάτι, ο εγκέφαλος απομονώνει αυτόματα κάποιες περιοχές του, και επικεντρώνει
τη δραστηριότητά του στους νευρώνες που μπορούν να εκτελέσουν καλύτερα απ΄όλους τους άλλους το ζητούμενο.
(Petra Thorbietz, 2009)

 

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΟΛΑ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ;

Πολλές φορές την ώρα που τα παιδιά έρχονται σε επαφή με τα μαθήματα και αναγκάζονται να τα μάθουν, λένε σε τι θα μας χρησιμεύσει  το τάδε μάθημα; Και πολλοί γονείς δυστυχώς συμφωνούν μαζί τους.

Τα μαθήματα όλα διευρύνουν τη σκέψη. Βλέπει το παιδί τι υπάρχει, κ αποκτά ανοικτότητα. Ξέρει να εξετάζει ένα θέμα. Βλέπει π.χ. ότι διαφορετικά το ίδιο το εξετάζει η βιολογία, διαφορετικά η θεολογία, διαφορετικά η ιστορία. Ανοίγεται μπροστά του ένας καινούργιος κόσμος μέσα στον οποίο  βλέπει την απεραντοσύνη της γνώσης. Βιώνει ότι δε μπορεί να είναι απόλυτο σε κάτι, γιατί υπάρχει κάτι άλλο που το αναιρεί. Η επαφή με όλα τα μαθήματα του δομούν τη σκέψη , μαθαίνει ν αναλύει  και να συνθέτει, και να μη σκέπτεται μονοσήμαντα ,απλοϊκά όπως  συνήθως οι άνθρωποι που δεν έχουν έρθει σε επαφή με μαθήματα .  Η ενασχόληση  (δε λέμε εντρύφηση ) με κάθε μάθημα δομεί τη λογική ,την αντίληψη ,την κρίση ,τη νοημοσύνη!  Είναι απαραίτητα όλα τα μαθήματα  για να ωριμάσουν, εκτός απτη μάθηση και την πληροφορία  καθ αυτή. Αυτό πρέπει να το καταλάβουν και οι γονείς, και να μη ρωτούν. -Τι να το κάνει αυτο το μάθημα;  Σμιλεύει τον εγκέφαλο για να μπορεί να αντιμετωπίσει τη ζωή!!

ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ;

Το λένε και πολλοί πτυχιούχοι γονείς, από Ελλάδα, Ευρώπη,  Αμερική ,που δεν έχουν  σφαιρική αντίληψη,..με θύματα  τα παιδιά.

Λένε. Έμενα με ενδιαφέρει μόνο το παιδί μου στα μαθήματα. Μεγαλύτερη αμορφωσιά από αυτό δεν υπάρχει. Εξηγώ.

Κατ αρχάς  το παιδί σου δεν είναι σε ένα βουνό μόνο του , αλλά ζει μέσα στις κοινωνίες η σε κοινότητες. Τα πάντα είναι σε συνάρτηση με κάτι άλλο. Όπως στη φυσική έχουμε το σύστημα αναφοράς.

Ο έλεγχος γραφει τον Μ.Ο. της τάξης για να δει πού ανήκει, το ύψος του στη χώρα που βρίσκεται κρίνεται αν είναι πάνω η κάτω απτο Μ.Ο.κλπ

Σε ενδιαφέρει  μόνο το παιδί σου, στο σπίτι σου. Για την υγεία του, για το φαγητό του, όχι στα θέματα της κοινωνικοποίησης. Ακόμα και στη ζούγκλα να ζει, αμιλλάται με τους πιθήκους για να ζήσει.

Κοινωνικοποίηση λέγεται, και μαθαίνουμε τα παιδιά να προσαρμόζονται στις κοινωνίες. π.χ. Στους γονείς μπορεί να αρέσει να πηγαίνει σε ένα σπίτι το μικρό παιδί του , ( τους το έχει πει  και κάποιος ψυχολόγος για να δουλεύει με ισόβιο πελάτη ), και να το κάνει λαμπόγυαλο, να το λέει και έξυπνο κλπ. Αν τα κάνει αυτά στην κοινωνία θα φάει τις σφαλιάρες του, οπότε δεν το προσαρμόζετε στις κοινωνίες, αλλά ικανοποιείτε το <εγώ> σας!

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ -ΜΕΛΕΤΗ

Η μελέτη απαιτεί συγκέντρωση για να είναι αποτελεσματική

 

Έρευνα  έδειξε ότι η διάσπαση προσοχής προκαλεί προβλήματα <γνώσης> σε βάθος χρόνου. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Καλιφόρνιας αναφέρουν ότι αν κάποιος μελετά έχοντας ανοιχτή την τηλεόραση ή το ραδιόφωνο και γενικότερα έχοντας και κάπου αλλού στραμμένη την προσοχή του, η γνώση που θα λάβει θα είναι προσωρινή. Αυτό θα έχει επώδυνες συνέπειες, όταν θα προσπαθεί να ανασύρει από τη μνήμη του γνώση την οποία θα ξέρει ότι  την έχει επεξεργαστεί, αλλά θα αδυνατεί παρ΄ όλα αυτά να την επαναφέρει..!!!

 

 

(Ισότιμες ευκαιρίες στην εκπαίδευση. Νικος Τομαρας, Πατάκης 2010)

Κοινωνική και ατομική διγλωσσία.

Το πολυπολιτισμικό σχολείο.
Το σχολείο (λόγω μετακινήσεων των πληθυσμών ) μετατράπηκε από μονοπολιτισμικό σε πολυπολιτισμικό. Στα πλαίσια του πολυπολιτισμικού σχολείου,υπάρχει πληθώρα αλλοδαπών μαθητών που αντιμετωπίζει ουσιαστικά προβλήματα στην εκμάθηση και κατάκτηση της ελληνικής γλώσσας. Οι αλλοδαποί μαθητές γίνονται δίγλωσσοι ή και πολύγλωσσοι καθώς αναγκάζονται να κατακτήσουν τη γλώσσα- στόχο της χώρας στην οποία ζουν ως μετανάστες. Οι μαθητές αυτοί στην πλειονότητά τους έχουν χαμηλή σχολική επίδοση η οποία οφείλεται σε πολλούς παράγοντες.
Στη διεθνή βιβλιογραφία χρησιμοποιούνται οι όροι bilingualism και diglossia για να χαρακτηριστεί με τον πρώτο η διγλωσσία σε ατομικό επίπεδο και με το δεύτερο σε επίπεδο κοινωνίας (βλ. Ferguson 1959, Fishman 1975, 95 κ.ε) (Δαμανάκης, 2003,σελ. 90-93).Ο πρώτος όρος προέρχεται κυρίως από την ψυχολογία και την ψυχογλωσσολογία, ενώ ο δεύτερος από την κοινωνιολογία και την κοινωνιογλωσσολογία. Ο πρώτος όρος αναφέρεται στην ικανότητα του ατόμου να χρησιμοποιεί περισσότερες από μία γλώσσες, ενώ ο δεύτερος χαρακτηρίζει μια κοινωνία στην οποία χρησιμοποιούνται δύο γλώσσες ή εκφάνσεις της ίδιας γλώσσας.
Ο όρος bilingualism μπορεί να μεταφραστεί ως διγλωσσία και αναφέρεται στο άτομο που κατέχει και χρησιμοποιεί δύο γλώσσες, ενώ ο όρος diglossia μπορεί να μεταφραστεί ως διγλωσσικότητα και αναφέρεται στη διγλωσσία ως κοινωνικοπολιτισμικό φαινόμενο (Δαμανάκης, 2003, σελ.90-93).
Στην Ελλάδα υπάρχει ένας διαχωρισμός στις γλώσσες ( γλώσσες υψηλού κύρους π.χ. Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά και μη υψηλού κύρους π.χ. Αλβανικά, Βουλγάρικα).

Η γλώσσα είναι ο κύριος φορέας της σκέψης του ανθρώπου. Νοήματα και έννοιες, αισθήματα και συναισθήματα, ψυχοσύνθεση, νοοτροπία και στάση ατόμων και ομάδων έναντι του κόσμου ενσωματώνονται, μορφοποιούνται και εκφράζονται από τη γλώσσα του ανθρώπου. Ό,τι καλούμε νόηση υπάρχει και διυπάρχει μέσω της γλώσσας καθώς σκέψη και γλώσσα χωριστά η μία από την άλλη δεν υπάρχουν. Η στενή σχέση μεταξύ διανόησης και γλώσσας προϋποθέτει εξάλλου ότι ο διαφορετικός τρόπος σκέψης και θεώρησης του κόσμου από τα άτομα ορισμένης εθνικής γλωσσικής κοινότητας, έχει άμεση επίδραση στη διαμόρφωση της δομής της γλώσσας τους. Η γλώσσα απεικονίζει αναγκαστικά την πνευματική κατάσταση, τη νοοτροπία και την ιδιομορφία ενός έθνους. Έτσι εξηγείται κι η μεγάλη δυσκολία που εμφανίζει πάντοτε η κατανόηση μιας ξένης γλώσσας. Μαθαίνω μια ξένη γλώσσα δε σημαίνει απλά ότι μαθαίνω καινούργιες λέξεις ή δομές, αλλά κυρίως ότι μαθαίνω να βλέπω τον κόσμο μέσα από μια νέα γλωσσική οργάνωση και έκφρασή του, αυτήν ακριβώς, που ασυναίσθητα και βαθμηδόν αποκτούν τα άτομα μιας εθνικής γλωσσικής κοινότητας (Μπαμπινιώτης, 1979, σελ.34-36).Οι γλώσσες, όπως και οι άνθρωποι συγχρωτίζονται, και επηρεάζουν η μία την άλλη, κάποιες από αυτές υποχωρούν (γλωσσική μετακίνηση), άλλες κατορθώνουν να διατηρήσουν τη χρήση τους σε ορισμένους χώρους (γλωσσική διατήρηση), μερικές επεκτείνουν τους χώρους χρήσης τους( γλωσσική εξάπλωση),κάποιες εξαφανίζονται(γλωσσικός θάνατος), ενώ άλλες αναβιώνουν. Οι σχέσεις τους δεν είναι ποτέ σταθερές, όπως δεν είναι στατική και η γλώσσα, αλλά επηρεάζονται από τις πολιτικές, πολιτιστικές, οικονομικές, κοινωνικές, δημογραφικές και άλλες μεταβολές(Baker ,2001,σελ.. 99-106).
Η διγλωσσία ως ατομικό και κοινωνικό φαινόμενο.
Η διγλωσσία είτε ως ατομικό είτε ως κοινωνικό φαινόμενο συνδέεται με την
ταυτότητα των δίγλωσσων. Έτσι όταν δύο αλλόγλωσσες ομάδες έρχονται σε επαφή, η μία εκ των δύο θεωρείται υψηλού κύρους και συνήθως είναι η γλώσσα που χρησιμοποιεί η γλωσσική ομάδα που έχει εξουσία. Αυτό το φαινόμενο επηρεάζει τη θετική ή αρνητική στάση των ομιλητών. Μπορεί όμως η στάση των δίγλωσσων απέναντι στη μειοψηφούσα γλώσσα να μεταβληθεί από αρνητική σε θετική. Ένας δίγλωσσος συμμετέχει σε δυο πολιτισμούς ταυτόχρονα. Ο πολιτισμός του ανθρώπου, οι ιδέες του , τα ήθη, η κοινωνική οργάνωση κατακτάται, μεταβιβάζεται και δια- κοινωνείται κατά ένα μεγάλο μέρος του από τη γλώσσα. //

Τα παιδιά των μεταναστών συναντούν τις μεγαλύτερες δυσκολίες διπλής πολιτισμικής προσαρμογής: εξαιτίας του φόβου της απόρριψης προσπαθούν να ταυτιστούν με τους συνομήλικούς τους ερχόμενοι σε σύγκρουση με την οικογένειά τους (Σελλά- Μάζη ,2001,σελ. 47-51).
Στα μεταναστόπουλα κυρίως παρουσιάζεται το φαινόμενο της γλωσσικής απώλειας. Αυτά τα παιδιά συχνά διατρέχουν τον κίνδυνο να απεμπολήσουν τη μητρική τους γλώσσα, γιατί η ανώτερη γλώσσα υψηλού κύρους επικρατεί σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής τους, στο σχολείο, στο παιχνίδι, στην αγορά και έτσι καταλαβαίνουν πως αυτή τη γλώσσα οφείλουν να ξέρουν, γιατί έχει ισχύ. (Baker, 2001,σελ. 150-151).

 

 

ΡΥΠΑΝΣΗ ΥΔΑΤΩΝ

Επιπτώσεις ρύπανσης των υδάτων.

Υδρογονάνθρακες πετρελαίου

Δημιουργώντας ένα στρώμα στην επιφάνεια του νερού εμποδίζουν τη φωτοσυνθετική διαδικασία, αποφράσσουν τα βράγχια των ψαριών προκαλώντας ασφυξία ,και προκαλούν βλάβες στα πουλιά που θα έρθουν σε επαφή με την πετρελαιοκηλίδα. Όταν διασπώνται καταβυθίζονται καταστρέφοντας τους βενθικούς οργανισμούς, και εμποδίζουν τους ζωικούς οργανισμούς του βυθού στην εξεύρεση τροφής και την αναπαραγωγή τους. Το μέρος των πετρελαιοειδών που καταλήγει στις ακτές τις καλύπτει προσβάλλοντας τη χλωρίδα δημιουργώντας σοβαρές επιπτώσεις στην αλιεία και τον τουρισμό! (Φυσικό και Ανθρωπογενές περιβάλλον Ανδρεαδάκης κ.α. Τόμος Β2 Πάτρα 1999).

Επιλέγουμε ψάρια..

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΔΥΣΛΕΞΙΑ

Εχει το παιδί  καλό βαθμό Συγκεντρωσης;

Αν εχει μπορει  να μαθει πολλα. Αν όχι;

Πίσω από διαταραχές στη συγκέντρωση μπορεί να κρύβονται και άλλες δυσλειτουργίες του εγκεφάλου, οι οποίες οδηγούν σε χρόνιες αποτυχίες στο σχολείο και δημιουργούν στρες στο παιδί. Αρκετά συχνά, σύμφωνα με τον ψυχολόγο Χέλμουτ Βάϊρετερ από την Ουλμ, η έλλειψη προσοχής οφείλεται σε κάποια μαθησιακή διαταραχή. Ένα τέτοιο έλλειμμα στη σκέψη σχετίζεται ενίοτε με την εξέλιξη του ατόμου, που αφορά κατά κανόνα μεμονωμένους τομείς. Πρόκειται για τη λεγόμενη μερική διαταραχή απόδοσης. Για παράδειγμα , ένα παιδί μπορεί να δυσκολεύεται στην αριθμητική , παρόλο που μπορεί να διαβάζει καλά, και γενικά να συμμετέχει στο μάθημα ενεργώς. Σύμφωνα με στατιστικές , 3,5% των παιδιών στη Γερμανία αντιμετωπίζουν πρόβλημα στους αριθμητικούς υπολογισμούς, παρουσιάζουν μειωμένη κατανόηση των αριθμών, και των ποσοτήτων, αν και ανήκουν στο μέσο όρο ευφυΐας. Στην πρόσθεση και στην αφαίρεση στον πολλαπλασιασμό και στη διαίρεση, συχνά προσπαθούν να απομνημονεύσουν αριθμούς και τύπους. Όταν λίγο όμως αλλάξει η άσκηση δε δουλεύουν με τα νέα δεδομένα και απογοητεύονται.. Στο σχολείο η αδυναμία γίνεται φανερή μεταξύ τρίτης και πέμπτης τάξης . Οι αποτυχίες  προκαλούν άγχη αποτυχίας, και σωματικά συμπτώματα όπως αϋπνία ή άνορεξία. Η νευρικότητα και στο στρες εκδηλώνονται επίσης υπό μορφή ισχυρών διαταραχών στη συγκέντρωση . Πιο γνωστή απτην αδυναμία με τους αριθμούς είναι η αδυναμία στο διάβασμα και στο γράψιμο και

- η δυσλεξία-.4-8% των παιδιών σχολικής ηλικίας πάσχουν απ αυτήν την μερική διαταραχή στην απόδοση, παρόλο που πολλές φορές ξεπερνούν τον μέσο όρο ευφυΐας.. Τα αγόρια που γενικά υστερούν λεκτικά σε σχέση με τα κορίτσια, παρουσιάζουν τη διαταραχή με τετραπλάσια συχνότητα από ότι τα κορίτσια Η δυσλεξία μπορεί να εκδηλωθεί με διαφορετικούς τρόπους. Μερικά παιδιά κόβουν τις λέξεις, άλλα μπερδεύουν τα γράμματα , ενώ στο διάβασμα πολλά παιδιά δυσκολεύονται να μετατρέψουν τη λέξη σε εικόνα που βλέπουν στο χαρτί. Μπορεί και να μη καταλαβαίνουν τις ερωτήσεις στα μαθήματα , κάτι που δυσκολεύει την πρόοδο τους στο σχολείο. Εξ αιτίας αυτής της διαταραγμένης αντίληψης τους, τα δυσλεκτικά παιδιά δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν στην εργασία τους .Χρειαζεται  να επινοηθουν πολλοι τροποι για να τα κανεις αυτά τα παιδια να συγκεντρωνονται , ώστε να θελουν να ακουσουν και να δουν κατι σχετικο με τη μαθηση.

 

 

ΓΟΝΕΙΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ -ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Γονεϊκές πρακτικές και σχολική επίδοση

Ένας  παράγοντας που επηρεάζει τη σχολική επίδοση των παιδιών είναι οι πρακτικές των γονέων. Ορισμένοι από τους έλληνες ερευνητές επικεντρώθηκαν στην διερεύνηση των τρόπων με τους οποίους η οικογένεια συμβάλλει στη σχολική επίδοση των παιδιών της.

Οι έρευνες που παρουσιάστηκαν αποδίδουν τη διαφοροποίηση της σχολικής επίδοσης στην κοινωνική προέλευση της οικογένειας. Όμως δεν απαντούν στο ερώτημα: γιατί ένας ορισμένος αριθμός παιδιών από μη προνομιούχα κοινωνικά στρώματα παρουσιάζει υψηλή σχολική επίδοση. Τι είναι αυτό, που στις διάφορες οικογένειες της ίδιας κοινωνικής τάξης, διαφοροποιεί τη σχολική επίδοση;

 Οι προσδοκίες των γονέων οι οποίες είναι κοινωνικά διαφοροποιημένες, ορίζουν διαφορετικές πρακτικές και εκπαιδευτικές στρατηγικές που στοχεύουν στην προετοιμασία του παιδιού για το μέλλον του.

Ένα τμήμα των μελετών της ελληνικής βιβλιογραφίας, εξετάζει τη σχέση ανάμεσα στις πρακτικές, τις εκπαιδευτικές στρατηγικές των γονέων και τη σχολική επίδοση του παιδιού. Μεταξύ αυτών είναι και η έρευνα του Μυλωνά, κ. συν., (1999). Η μέθοδος που χρησιμοποίησαν ήταν η ημικατευθυνόμενη συνέντευξη του ενός ή και δυο γονέων δυο ομάδων Α και Β μαθητών (ομάδα Α μαθητές με υψηλή βαθμολογία και ομάδα Β μαθητές με χαμηλή βαθμολογία).

Από την ανάλυση των δεδομένων της έρευνας του Μυλωνά, κ.συν., (1999), διαπιστώνεται ότι είναι έκδηλες οι διαφορές των εκπαιδευτικών στρατηγικών και πρακτικών των δυο ομάδων γονέων ως απόρροια του κοινωνικού και μορφωτικού τους επιπέδου. Οι γονείς της ομάδας Α προετοιμάζουν το παιδιά τους, δημιουργώντας και εξασφαλίζοντας τις απαραίτητες προϋποθέσεις έτσι ώστε το παιδιά τους να έχουν επιτυχίες και στο σχολείο και στη ζωή. Γνωρίζουν ότι η επιτυχία στο σχολείο και στη ζωή των παιδιών τους εξαρτάται και από τις δικές τους ενέργειες όπως: το ενδιαφέρον τους, η ενθάρρυνση, οι επιθυμίες, τα πνευματικά ενδιαφέροντα, οι αναγνωστικές συνήθειες κλπ. Τα παιδιά με τη σειρά τους εσωτερικεύουν αδιόρατα αυτές τις στάσεις και συνήθειες με αποτέλεσμα να παρουσιάζουν στο σχολείο υψηλές επιδόσεις .

ΛΟΓΙΑ Η ΠΑΡΑΞΕΙΣ;

Λογια η πραξεις; Η πράξη είναι η σκληρή λυδία λίθος πάνω στην οποία δοκιμάζονται όλες μας οι πεποιθήσεις.

Η λυδία λίθος είναι η κοινή ονομασία πετρώματος μαύρου χρώματος, το όνομα του οποίου προέρχεται από τη Λυδία της Μικράς Ασίας. Είναι είδος βασάλτη, ενός σκληρού πετρώματος που ετυμολογικά προέρχεται από την λέξη βάσανος. Με την χρήση της Λυδίας λίθου μπορεί να εξακριβωθεί η περιεκτικότητα ενός κράματος σε χρυσό.
Μεταφορικά η φράση λυδία λίθος λόγω της χρήσης της για πολλούς αιώνες ως εργαλείου εξακρίβωσης της καθαρότητας κραμάτων χρυσού, χρησιμοποιείται για να δηλώσει την έννοια της δοκιμασίας, του τρόπου ελέγχου, της εξακρίβωσης.

**Ένας άνθρωπος είναι το σύνολο των πράξεών του. Τι έχει κάνει, τι μπορεί να κάνει. Τίποτε άλλο. Μαχάτμα Γκάντι, 1869-1948, Ινδός ηγέτης**

**Πέντε βάτραχοι κάθονται σ’ ένα κούτσουρο. Οι τέσσερις αποφασίζουν να πηδήξουν στο νερό. Πόσοι έμειναν;
Είναι ακόμα πέντε -επειδή υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο να το αποφασίσεις και να το κάνεις. από το βιβλίο "Πέντε βάτραχοι σ’ ένα κούτσουρο" Mark L Feldman & Michael F Spratt**

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΜΑΘΗΣΙΑΚΩΝ ΔΥΣΚΟΛΙΩΝ

▲Τα πιο συχνά συμπτώματα των μαθησιακών δυσκολιών είναι η διάσπαση προσοχής, η φτωχή μνήμη, η δυσκολία  στην ακολουθία οδηγιών, η δυσκολία στο διαχωρισμό γραμμάτων ,αριθμών, ήχων .Παρουσιάζεται μια  περιορισμένη ικανότητα, πρόβλημα στον οπτικοκεντρικό  συντονισμό, δυσκολία στη λήψη επεξεργασιών, δυσκολία στην οργάνωση του χρόνου.  Αυτά και άλλα, μετατρέπονται σε μαθησιακές δυσκολίες. Πολλοί άνθρωποι σε κάποια φάση της ζωής τους παρουσιάζουν ένα απ αυτά. Όταν πρόκειται για παιδί και το εντοπίσουν οι γονείς, καλό είναι να επισκεφτούν ειδικό, (μετά από έρευνα, γιατί μπορεί να το βλάψει και να κάνουν τους γονείς με κοροϊδίες,  να πιστεύουν χαρούμενοι ότι το ωφέλησε..Φαίνεται στο μεγάλωμα). Να μην αφήνουν το παιδί να μεγαλώνει με το πρόβλημα, αλλά με την προσπάθεια επίλυσης αυτού.  Σκέψεις τύπου όταν μεγαλώσει θα φτιάξει, είναι ολέθρια λάθη. Το παιδί  έχει διαφορετικό τρόπο να μαθαίνει, και ο εγκέφαλός του επεξεργάζεται με διαφορετικό τρόπο τις πληροφορίες που λαμβάνει. Πρέπει με τη βοήθεια του/της ειδικού, να βρεθεί αυτός ο τρόπος. Όλα φτιάχνονται και προσαρμόζονται στις κοινωνίες σήμερα. Τίποτα δεν είναι τελεσίδικο, και τώρα με την κλωνοποίηση ούτε ο θάνατος του υλικού σώματος.  Θέλει αγώνα απτους γονείς. Μην επαναπαύονται! Αυτός είναι ο ρόλος τους, και ο λόγος που περνούν αυτό το μονοπάτι.

 

ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΜΙΛΛΑΤΑΙ

Όποιο άτομο δεν αμιλλάται στη ζωή, έχει μέσα του φθόνο κατά τους Αρχαίους!

Οι Αρχαίοι μας γιατί καθιέρωσαν πρώτοι στην Αθήνα τη Δημοκρατία; Γιατί ήταν ο πιο μορφωμένος λαός της εποχής . Πίστευαν ότι η  Δημοκρατία  πρέπει να απαρτίζεται από λόγια άτομα.Ο μορφωμένος αυτός λαός της εποχής  λοιπόν,  έλεγε ότι ο Ζήλος είναι το αντίθετο του φθόνου. Για τους αρχαίους Έλληνες ο Ζήλος ήταν θεός,  αδελφός της Νίκης..Ζήλος,  με την έννοια της ψυχικής ζέσης, που υπάρχει για να  συμβάλει στις πνευματικές και ψυχικές δυνάμεις του ατόμου. Δεν έχει σχέση με τη ζήλεια  που εμπεριέχει φθόνο και  τη μεταφέρουν άτομα που υστερούν και έχουν συμπλέγματα.

ΔΟΡΥΦΟΡΟΣ-ΣΕΛΗΝΗ

🌞🌝🌛🌜☀🌟Ο αγαπημένος μας δορυφόρος (ο φέρων δόρυ) λέγεται-δικαιως- και….. <σύντροφος>….(αναζητήστε) Μαζί του τρώμε , μαζί του  κοιμόμαστε, άλλοτε ο γήινος άνθρωπος μ αυτόν ηρεμεί, άλλοτε σεληνιάζεται, άλλοτε <μαγνητίζει> νερα!…Η   είναι    στη χάση του, η στη φέξη του…κατι επηρεάζει!!…Το θέμα είναι να μην επηρεάσει  και άλλους….. συντρόφους, και αρχίζουν να φορολογούν τέτοιου είδους  συντροφικά θεαματα….Γιατι αυτοί καραδοκούν !Όπου δίνεται μια σχετική έμφαση η φυσικό φαινόμενο είναι, η χημικό, η ανθρώπινο , η ζωώδες,  αυτοί επωφελούνται υλικά! 🌞🌝🌛🌜☀🌟

Καλές βουτιές μέσα στα θαλασσινά νερα…που γενικώς  ξεπλένουν (η και εξαγνίζουν για όποιον το επιδιώκει)  ….με το αλάτι τους..(το αλάτι εχει και μεταφυσική σημασία. Μη ξεχνιομαστε…Εμεινε στήλη αλατος  η γυναίκα του Λωτ…Ο Χριστος  έλεγε στους μαθητές τους <Υμείς εστέ το άλας της γης>…και πολλά άλλα…) 🌞🌝🌛🌜☀🌟

🌞🌝🌛🌜☀🌟Κάτω απτον Ήλιο τον ηλιάτορα τον πετροπαιχνιδιάτορα  του Ελύτη, ας συνδυάσουμε  και τον Νίκο Καζαντζάκη που μας προτρέπει

< Πρέπει να γίνεις εσύ ήλιος για να φωτίσεις τους σβησμένους ήλιους των άλλων. Δεν υπάρχουν ιδέες, υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει>. 🌞🌝🌛🌜☀🌟

Ο σοφός λαός;;; (διαχρονική ψυχολογία)! Η <σοφία> του λαού!!??

Ο Αριστείδης ο Δίκαιος (540 – 468 π.Χ.) υπήρξε επιφανής πολιτικός και στρατηγός των Αθηναίων. Στη μάχη του Μαραθώνα ήταν ένας απ’ τους 100 Έλληνες στρατηγούς και στη συνέχεια ανακηρύχθηκε Άρχοντας των Αθηνών.

Εκτός από τη μεγάλη σωφροσύνη και φιλοπατρία του, τον διέκρινε μια αυστηρότατη προσήλωση στο πνεύμα της δικαιοσύνης γι’ αυτό και η ιστορία, δίπλα στο όνομά του, του κόλλησε τον χαρακτηρισμό «Ο δίκαιος». Γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου και πέθανε πάμπτωχος το 468 π.Χ., σε ηλικία 72 ετών.

Όταν τέθηκε σε ψηφοφορία η πρόταση των Αρχόντων για να εξοριστεί ο Αριστείδης, ένας αγράμματος πολίτης, που δεν τον γνώριζε ούτε στην όψη του, συναντώντας τον Αριστείδη καθοδόν, του ζήτησε να γράψει πάνω στο όστρακο το όνομα «Αριστείδης».

Οπότε, χωρίς καν να του φανερωθεί εκείνος, τον ρώτησε τι κακό είχε κάνει ο Αριστείδης και ζητούσε να τον εξορίσουν.

Τότε ο πολίτης του απάντησε πως τίποτε μεν δεν είχε κάνει το κακό, αλλά κουράσθηκε να ακούει συνέχεια να τον λένε όλοι «δίκαιο δίκαιο». Και ο Αριστείδης, μετά από αυτό, χωρίς καθόλου να διστάσει, έγραψε επάνω στο όστρακο το όνομά του.

/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////

Ο διάσημος γλύπτης Πολύκλειτος (5ος αιώνα π.Χ.) , έκανε δυο όμοια αγάλματα. Το ένα άγαλμα το έδειχνε σε όλους, το άλλο το έκρυψε να μη το δει κανείς. Ο κόσμος κοιτούσε το πρώτο άγαλμα και πολλοί έκαναν παρατηρήσεις, ότι θα έπρεπε να είναι έτσι η αλλιώς. Ο γλύπτης προσεκτικά άκουγε τις παρατηρήσεις, και σύμφωνα μ' αυτές έκανε διορθώσεις στο άγαλμα. Μετά έβαλε δίπλα και τα δυο αγάλματα για ν' ακούσει τη συγκριτική εκτίμηση των αγαλμάτων. Όλοι αναγνώρισαν ότι εκείνο το άγαλμα που έμεινε χωρίς διορθώσεις είναι πολύ πιο ωραίο από το άγαλμα που διορθώθηκε.
Τότε ο Πολύκλειτος είπε στους κριτικούς του:
- Τώρα βλέπετε ότι το άγαλμα που δε σας άρεσε και με αναγκάσατε να το διορθώσω, δηλαδή το δικό σας έργο τελικά, είναι άσχημο για εσάς τους ίδιους που κάνατε τις διορθώσεις; ///////

 

Ρώτησε ο δικαστής. Ν αθωώσω  Ιησού η Βαραββά.; Και ο < σοφός> λαός απάντησε Βαραββά. Αυτος, που πριν από λίγο καιρό Τον προσκυνούσε..  Μεσα στο λαο ο ενας υποβάλλει τον αλλον, χωρις λογική και κριση.  Είναι η συλλογική συνείδηση και η ψυχολογία του όχλου, που  επηρεάζεται το υποσυνείδητο και όχι πάντα η συνείδηση!  Χρειαζόμαστε   τους δικαστές! Ακόμα και τα παιδιά μιας οικογένειας να μαλώσουν, χρειάζονται κάποιο τρίτο αντικειμενικό ατομο, που βασίζεται σε  λογικά επιχειρήματα  να αποφασίσει. Οι νομοι στο Βυζαντιο που ειχε  Πολιτισμό, ήταν πάνω από τον αυτοκράτορα!

ΑΠΟΚΛΙΝΟΥΣΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ

Τι θεωρείται «αποκλίνουσα συμπεριφορά»;

Ο όρος απόκλιση από άποψη ψυχολογίας «χρησιμοποιείται για τις ποιοτικές ή ποσοτικές διαφορές μεταξύ της συμπεριφοράς ενός ατόμου και ενός κανόνα, ενός συστήματος αναφοράς, μιας κανονικής πορείας» (Παπαδόπουλος, 1994: 77).

Σύμφωνα με τον ορισμό που βρίσκουμε στο κοινωνιολογικό λεξικό της UNESCO «αποκλίνουσα συμπεριφορά (deviant behaviour) είναι η συμπεριφορά που από ή συγκρούεται με τους γνώμονες (standards) που είναι κοινωνικώς ή πολιτιστικώς αποδεκτοί από μία κοινωνική ομάδα (social group) ή ένα κοινωνικό σύστημα (social system)” (UNESCO, 1972: 909). Διερευνώντας τον όρο παρατηρείται πως η έννοια της απόκλισης προκύπτει από τη στατιστική αφού αποκλίνουσα συμπεριφορά αποκαλούμε αυτή που ξεφεύγει από το μέσο όρο. Ωστόσο έννοιες όπως η απόκλιση και η κανονικότητα γίνονται σαφέστερες από το περιεχόμενο μόνο αν τις εξετάσουμε σε σχέση με τα « πολιτισμικά» γνωρίσματα της ομάδας, βάσει των οποίων εκτιμάται η απόκλιση» (UNESCO, 1972 : 909).

Στη στατιστική πλευρά της απόκλισης αναφέρονται και οι Clinard & Meier, οι οποίοι υποστηρίζουν πως οι ορισμοί της έννοιας στηρίζονται σε στατιστικές, απόλυτες, αντιδραστικές ή κανονιστικές απόψεις. Στατιστικά απόκλιση θεωρείται οποιαδήποτε συμπεριφορά δεν παρουσιάζεται συχνά. Από απόλυτη άποψη απόκλιση είναι η παράβαση αρχών που θεωρούνται παγκόσμιες. Ένας ορισμός που στηρίζεται σε αντιδραστικές απόψεις θεωρεί ως απόκλιση την παραβίαση μιας συγκεκριμένης απαγόρευσης (επίσημης ή μη), ενώ σύμφωνα με τον κανονιστικό ορισμό απόκλιση είναι η παραβίαση μιας νόρμας (ενός κανόνα) προς την οποία η πλειοψηφία θεωρεί ότι πρέπει να συμμορφωθεί ( Clinard & Meier, 2007 στο Steffgen, 2009). Η έννοια της απόκλισης οροθετείται, επίσης, από κάποιους ερευνητές βάση τριών διαφορετικών εννοιολογικών προσεγγίσεων: την κανονιστική- νομική θέση, τη θέση της κοινωνικής προσδοκίας και την αντιδρασιακή θέση (Δήμου, 2003). Σύμφωνα με την κανονιστική- νομική θέση ως απόκλιση εννοείται οτιδήποτε αποτελεί παράβαση των γραπτών νόμων, αφού ως κριτήριο για την οριοθέτηση μίας πράξης ως αποκλίνουσας ή μη είναι οι διατάξεις του ποινικού κώδικα, οι οποίες είναι οι μόνες που μπορούν να προσδιορίσουν αντικειμενικά το περιεχόμενο της απόκλισης (Bloch και Flynn, στο Δήμου, 2003). Και ενώ θεωρούμε πως οι παραβάσεις των γραπτών νόμων συνιστούν απόκλιση, ωστόσο δεν μπορούμε να παραβλέψουμε πως υπάρχουν και άτυποι νόμοι και κανόνες η παράβαση των οποίων επίσης θεωρείται απόκλιση. Η θέση της κοινωνίας αναφέρει πως οι κοινωνικοί κανόνες διαμορφώνουν τις κοινωνικές προσδοκίες οι οποίες σχηματοποιούνται κατά τη διαδικασία της κοινωνικοποίησης του ατόμου, και εσωτερικεύονται από αυτό. Η εκπλήρωση ή μη αυτών των κοινωνικών προσδοκιών συντελεί στο να χαρακτηριστεί μία πράξη ως αποκλίνουσα ή μη (Δήμου, 2003). Βάσει της αντιδρασιακής θέσης μία συμπεριφορά κατατάσσεται ως αποκλίνουσα ανάλογα με τις αρνητικές κυρώσεις που αυτή δέχεται από τον περίγυρο. Επομένως η άποψη αυτή εξετάζει τις αρνητικές κυρώσεις που δέχεται μία πράξη χωρίς όμως να μελετά το πλαίσιο μέσα στο οποίο η πράξη αυτή δημιουργήθηκε (Δήμου, 2003). Ο Δήμου ωστόσο αναφέρει πως ένας πληρέστερος ορισμός της απόκλισης θα μπορούσε να προκύψει από την αφομοιωτική θέση, η οποία συνδυάζει τα κριτήρια της κανονιστικής και αντιδρασιακής θέσης. Στη βιβλιογραφία υπάρχουν πολλοί όροι για να περιγράψουν την αποκλίνουσα συμπεριφορά όπως απόκλιση, παρέκκλιση, προβλήματα συμπεριφοράς, διαταραχές του συναισθήματος και της συμπεριφοράς ή συναισθηματικές και συμπεριφορικές διαταραχές, παραβατικότητα κ.ά