Σύγχρονες νευροεπιστημονικές θεωρίες για τη συναισθηματική λειτουργία
O ledoux (2000) περιέγραψε τα μονοπάτια που ακολουθούν οι συναισθηματικές πληροφορίες στον εγκέφαλο.
Οι πληροφορίες μεταδίδονται ταυτόχρονα σε δυο ξεχωριστές διαδρομές
Στην πρώτη διαδρομή το <γρήγορο μονοπάτι > η πληροφορία πηγαίνει απευθείας από τον θάλαμο στον αμυγδαλοειδή πυρήνα.
Στη δεύτερη διαδρομή το <αργό μονοπάτι> η πληροφορία μεταδίδεται από τον θάλαμο στο φλοιό και στη συνέχεια στη αμυγδαλή .
Έτσι ταυτόχρονα λαμβάνουν χώρα δυο διεργασίες.
Η αμυγδαλή κάνει μια πρόχειρη συναισθηματική αποτίμηση του ερεθίσματος ενώ ο φλοιός επεξεργάζεται ενδελεχώς τις σχετικές με το ερέθισμα πληροφορίες, τις αξιολογεί και ανάλογα ενημερώνει την αμυγδαλή να τροποποιήσει δηλαδή να καταστείλει η να ενισχύσει τις συναισθηματικές αντιδράσεις.
οι Damasio και συν( 2000) έδειξαν ότι όταν οι συμμετέχοντες στις μελέτες τους βιώνουν συναισθήματα όπως για παράδειγμα θυμός ,θλίψη ,χαρά κ. α τότε παρατηρείται αυξημένη δραστηριότητα στο μεταιχμιακό σύστημα ,ενώ όταν τους ζητείται να αναστείλουν τα παραπάνω συναισθήματα ,τότε παρατηρείται αυξημένη δραστηριοποίηση στις περιοχές του φλοιού του εγκεφάλου.
Συμπερασματικά θα μπορούσε να ειπωθεί ότι το συγκινησιακό σύστημα που έχει κάνει με τον αμυγδαλοειδή πυρήνα κ τις υπόλοιπες περιοχές του μεταιχμιακού συστήματος είναι ένα αρχέγονο σύστημα το οποίο μας κινητοποιεί , ώστε να αντιδράσουμε άμεσα σε περιπτώσεις κινδύνου χωρίς ν α επεξεργάζεται με λεπτομέρειες τις διαθέσιμες πληροφορίες, ενώ οι εξελικτικά πιο πρόσφατες φλοιικιές περιοχές εμπλέκοντο στη διαχείρισή και την αναστολή των συναισθηματικών αντιδράσεων τα δεδομένα στην κάθε περίπτωση .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου