ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΔΕΙΑΣ ΦΩΛΙΑΣ ΣΕ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ

 

Το σύνδρομο της άδειας φωλιάς όπως λέγεται στη ψυχολογία, εμφανίζεται συνήθως στους γονείς κυρίως στις μητέρες, όταν τα παιδιά φεύγουν από το σπίτι για σπουδές κλπ

Πολλές μητέρες παθαίνουν καταθλίψεις και παίρνουν ψυχοφάρμακα, ειδικά αν είναι μονογονεικες.

Το διανθίζω.

(Θυμάμαι όταν ο γιος μου παρουσιάστηκε στο Παλάσκα στο Ναυτικό ,έκλαιγαν μάνες, λες και πήγε στην άλλη άκρη του πλανήτη. Μετά στον Πόρο πάλι τα ίδια. Καλό είναι να κλαίμε οταν δεν πάνε φαντάροι, να κλαίμε για πολλούς λόγους και όχι να εγκωμιάζουμε, γιατί κάπου χάνουμε ως οικογένεια … Περιμέναμε τα μηνύματα να δούμε οτι είναι καλά, βέβαια, χαιρόμαστε με τα μηνύματα και κάναμε τις δουλειές μας, δεν κλαίγαμε σαν ανόητες σαν να είχαμε μαμμόθρεφτα ( έστελνε από υπολογιστή εκεί, μηνύματα στο κινητό, κινητά δεν προλάβαιναν να φορτίσουν, παρότι...χα.χα τα κόλπα ) Ωριμάζουν και στον στρατό

Πρέπει οι γονείς, όταν δεν έχουν ενδιαφέροντα να βρίσκουν περισσότερα την εποχή εκείνη που φεύγουν τα ΄παιδιά, για να μη παθαίνουν καταθλίψεις, αλλά κυρίως να φιλοσοφούν τη ζωή

Τώρα συνεχίζω, γιατί δεν το είχα παρατηρήσει παλαιότερα.

Το ίδιο σύνδρομο το ζουν και γιαγιάδες και παππούδες

Ταυτίζουν τόσο την προσωπικότητά τους με τον ρόλο του παππού και της γιαγιάς , σταματούν τα ενδιαφέροντα τους (αν έχουν) προσκολλώνται) και όταν βλέπουν ότι τα εγγόνια δεν τους έχουν ανάγκη, πλέον, παθαίνουν χειρότερα. Λένε γιατί να μην είμαι απαραίτητη πλέον;

Νόμιζαν ότι θα παίζουν αυτό το ρόλο εφ όρου ζωής

Το ζω πλέον καθημερινά

Είμαστε αυθύπαρκτες προσωπικότητες και αναπτύσσουμε πολλές συνιστώσες μας, για να γίνουμε μια ολοκληρωμένη συνισταμένη , ψυχοπνευματικα, κοινωνικά, πολιτισμικά

Φυσικά πρέπει να βιώσουμε και αυτούς τους ρόλους.

Αντίθετα από τη μόδα τώρα που τις υποστηρίζουν πολλοί για την υπογεννητικότητα.

Πιστεύω οτι γυναίκα κυρίως που ενώ ΜΠΟΡΕΊ δε θέλει να ζήσει αυτούς τους ρόλους, είναι και συναισθηματικά και ψυχολογικα και ψυχικά ανώριμη όσο ετών και να είναι, δεν αγαπάει τον εαυτό της, έχει φοβίες, και ναρκισσισμό και θέλει μόνο να προβάλλεται για να ζει μια επιδερμική , σωματική υλιστική ζωή.

Συνήθως οι γυναίκες αυτές παίρνουν πολλά πτυχία, να έχουν να δείξουν κάτι, και έχουν μέσα τους μίσος στις ψυχές . Το δεξί τους ημισφαίριο, δεν έχει αναπτυχθεί καθόλου Συναισθηματικά χαμηλά.(όπως αυτές που τα γεννούν και τα σκοτώνουν η τα παρατούν )

Αυτό είναι το ένα άκρο, που δεν αξίζουν συναναστροφής ( οταν ενώ μπορούν να γίνουν μάνες δε θέλουν) και το άλλο άκρο είναι το σύνδρομο της άδειας φωλιάς απο γονείς και παππούδες, που καλό είναι κι οι δεύτεροι να εξελίσσονται.

Ο λόγος που είμαστε στον πλανήτη ακόμα, είναι για να εξελιχτούμε και να ανυψωθούμε οντολογικά, οχι να πάθουμε καταθλίψεις με ψυχοφάρμακα, όταν δεν μας έχουν ανάγκη

Πού χάθηκε η σοφή και δύσκολη μέση οδός;

Παλαιότερα οι άνθρωποι μέσα στη φύση, με οδηγό τα ένστικτά τους την είχαν ως σκέψη, χωρίς εκπαίδευση

Τώρα πολλή εκπαίδευση, και πολύ ψυχοφάρμακο, με υλισμό και κενότητα ανθρωπιστικής αγάπης (BLOOG)