ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ

 

Γυναικοκτονια στο Μενίδι. Στο δρόμο με μαχαίρι, παρά τις καταγγελίες στην Αστυνομία και τα κουμπιά πανικού που πατούν. Αυτά ειναι καραμέλες για τους ψυχοπαθείς. Σίγουρα κάποια σχιζοφρένεια, η σοβαρή διπολική η επιληψία, παράνοια, διαταραχή προσωπικότητας, υπάρχει. Αν θέλει να σε σκοτώσει θα σε σκοτώσει. Το θέμα είναι να μη θέλει

Πότε δεν θα θέλει;

Οταν φερθεί η οικογένεια διπλωματικά, χωρίς κόντρες στους ψυχοπαθείς, να αλλάξει περιοχή να μη ξερει πού μένουν, να τον βλέπουν τα παιδια του έξω, να του μιλούν ευγενικά με αγάπη, να κατευνάσουν την αρρώστια, να ρωτήσουν ψυχίατρο, να τον κλείσουν μέσα για λίγο για θεραπεια,  να του δινουν με τρόπο τα παιδιά του τα φάρμακα του για καταστολή, ώστε να μη δείχνουν στον ταύρο κόκκινο πανί. Να νιώθει μέσα του, οτι η σύζυγος δεν υπάρχει, η οτι ειναι άρρωστη, όποτε δεν ασχολείται με μια ανύπαρκτη. Δε θέλουν πρόκληση αυτοί . Το κράτος δεν μπορεί να λύσει τα προβλήματα του εγκεφάλου του ασθενούς.

Ο ανθρώπινος οργανισμός είναι εργοστάσιο. Όταν χαλάει το εργοστάσιο, σε κάποια συστήματα, δεν μπορεί να λειτουργήσει. Πρέπει από εκει να ξεκινάμε ως οικογένειες/ Παράλληλα να γίνονται καταγγελίες, αλλά χωρίς να ξέρει τα πάντα ο ασθενής, μη το πάρει σαν εκδίκηση.