ΨΥΧΟΚΟΙΝΩΝΙΚΟ. Είναι κοινή παραδοχή, ότι ο εθελοντισμός είναι μια πνευματική ενέργεια που ανυψώνει τη ψυχή, κάνει πολύ καλό στην καρδιακή ανεπάρκεια, στις ορμόνες, γιατί ο εθελοντής αισθάνεται χρήσιμος σταματάει ο ανταγωνισμός μέσα του κ.α. Το θέμα είναι να μη γίνεται με εγωισμό ,και να νιώθει ότι αξίζει περισσότερο από τους άλλους , γιατί τότε εκπίπτει και βλάπτει τον εθελοντη/ντρια
Υπάρχει ένα πραγματικό παράδειγμα που μας είπε σε ένα φιλοσοφικό καφενείο ο φίλος ψυχίατρος Αυγουστάτος. Κάποιος είχε γυρίσει από την Αμερική στην πατρίδα του την Κεφαλλονιά.Ειχε δημιουργήσει μεγάλη περιουσία και έδινε σε όλους τους πατριώτες του κάτι που χρειάζονταν, αφού του το ζητούσαν. Πάρε εσύ ενα αυτοκίνητο κλπ.
Κάποια στιγμή δεν του μιλούσε κανένας και όλοι του γύριζαν την πλάτη στον τόπο του. Απόρησε. Σκέφτηκε , γιατί είναι τόσο αχάριστοι οι άνθρωποι; Πήγε σε εναν βαθυστόχαστο ηλικιωμένο και του εξέφρασε την απορία του. Ο ηλικιωμένος κύριος, τον ρώτησε. <εσυ ζήτησες κάτι απο όλους αυτούς; > Απο την επόμενη άρχισε να ζητάει άπλα πράγματα που μπορούσαν να τα δώσουν, και οι άνθρωποι που ευεργετήθηκαν αισθάνθηκαν χρήσιμοι. Έτσι εξαλείφτηκε η υποτιθέμενη <αχαριστία>
Όταν σε βλέπουν να κάθεσαι στην κορυφή και να παρέχεις, κάποια στιγμή μέσα τους νιώθουν πολύ υποδεείς και προσπαθούν να ξεχάσουν την (κατ αυτούς) ασημαντότητα τους. Εκπηγάζει και από αυτό , αυτό που λέμε αχαριστία, τύπου εγώ του έδωσα τόσα και αυτός φέρεται πολύ άσχημα κλπ.
Πρέπει να κοιτάμε το βάθος πριν βάλουμε ετικέτες, γιατί έχουμε κάποια ευθύνη στη συμπεριφορά του απέναντι σε εμάς, ακόμα και αν δεν το καταλαβαίνουμε. BLOOG
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου