Σελίδες

Τετάρτη 23 Ιουλίου 2014

ΕΦΗΒΕΙΑ ΚΑΙ ΓΟΝΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ


Με την εφηβεία τελειώνει τυπικά η μακρόχρονη εξάρτηση, σωματική, συναισθηματική και προστασία από τους γονείς. και το άτομο μπαίνει στη διαδικασία της αυτοανακάλυψης και αυτονόμησης, δηλαδή του προσδιορισμού της ίδιας του της ζωής.
Οι αλλαγές που συντελούνται και κυρίως η ωρίμανση και η αυτονόμηση του εφήβου αναστατώνουν ενίοτε τους γονείς περισσότερο από ότι τον ίδιο τον έφηβο. και προπάντων  η διαπίστωση τους ότι έχει δική του προσωπική ζωή πλέον, που  δεν ελέγχουν, οδηγεί πολλές φορές σε αυτό που αποκαλούν γονική κρίση.
Πρόκειται για μια κατάσταση κατά την οποία οι γονείς αρνούνται να αποδεχτούν την ωρίμανση  του παιδιού τους, και τη δυνατότητα του να ρυθμίζει τα προσωπικά του ζητήματα χωρίς τη βοήθειά τους.. Η αυτονομία του παιδιού βιώνεται απτο γονιό ως απώλεια που πυροδοτεί το άγχος  του  αποχωρισμού , και συχνά ακραίες συμπεριφορές όπως  ιδιαίτερα    καταπιεστική μορφή έλεγχου. Σε πολλές περιπτώσεις αυτό που αποκαλούμε κρίση της εφηβείας ξεκινά από  τη γονική κρίση . Το πρόβλημα αυτό γίνεται πιο έντονο, στις περιπτώσεις που οι σχέσεις γονιών παιδιών χαρακτηρίζονται από συμμαχίες και στρατόπεδα.
Σ αυτές τι περιπτώσεις ο ένας απτους δύο γονείς  τις περισσότερες φορές η μητέρα αντιτάσσεται στη  προσπάθεια του εφήβου για αυτονόμηση, ενώ ο άλλος παίρνει το μέρος του. Το αποτέλεσμα αυτής της συμμαχίας είναι να εθίζεται ο έφηβος , και να καταφεύγει σε κάθε είδους τεχνικές, -προσκειμένου να πετύχει αυτό που κάθε φορά θέλει. Το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο, όταν οι γονείς δεν έχουν άλλες διεξόδους.(ενδιαφέροντα , απασχόληση, καλές φιλικές σχέσεις, κλπ)
Έρευνες έχουν δείξει ότι τόσο η απουσία του ελέγχου, όσο και το υπερβολικό πατρονάρισμα έχουν τις ίδιες αρνητικές συνέπειες για την ωρίμανση και την αυτονόμηση τους εφήβου. Στην εφηβεία οι αξίες είναι πολύ διαφορετικές από εκείνες των γονιών τους. Οι έφηβοι ευθυγραμμίζονται περισσότερο με τις αντιλήψεις των συνομηλίκων, παρά με αυτές των γονέων (Muns, 1972) Βέβαια αντίθετα από οτι πιστεύεται, έχει διαπιστωθεί, ότι οι έφηβοι συγκρούονται με τους γονείς για θέματα μικρής σημασίας, όπως παρέες, , το ντύσιμο, το χτένισμα, διασκέδαση, κλπ. Για  σημαντικά θέματα ζωής είναι βαθιά επηρεασμένοι απτους γονείς τους και στη ζωή γενικά ευθυγραμμίζονται με τις απόψεις των γονιών που ήταν για αυτους και πρότυπο,(Herbert, 1996). Σε ελληνικές έρευνες έχει διαπιστωθεί ότι οι έφηβοι απορρίπτουν αξίες που συνδέονται με το ρόλο του πατριάρχη-πατέρα( Γεώργας , 2000) Νόβα Καλτσούνη, Μακρή Μπότσαρη, Α Τσιμπουκλή. Θέματα εφηβείας, Αθήνα 2002
προστατεύω=ίσταμαι μπροστα
Συμπαρισταμαι  =ίσταμαι δίπλα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου