ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ
Ένας περιορισμός είναι ο ιδρυματισμός. Η εισαγωγή στο απωθητικό και απομακρυσμένο από την κοινότητα ψυχιατρείο αποτελεί γεγονός με βαρύ τραυματικό και στιγματιστικο χαρακτήρα
Υπαινίσσεται δρόμο χωρίς γυρισμό, κατάσταση μη ιάσιμη, εγκατάλειψη ιδρυματισμός είναι μια κατάσταση ψυχοκοινωνική που προκύπτει ως συνέπεια της μακράς παραμονής του ασθενούς σε κλειστό ίδρυμα
Χαρακτηρίζεται από παθητικότητα απάθεια έλλειψη ενδιαφερόντων, έλλειψη πρωτοβουλίας απώλεια ψυχοκοινωνικών δεξιοτήτων.
Άλλος περιορισμός είναι οτι τα μεγάλα ιδρύματα ποτέ δεν εξανθρωπίστηκαν πραγματικά ενώ πολλά βρίσκονται ακόμη σε ελεεινή κατάσταση. Η διαδικασία κλεισίματος η συρρίκνωση τους είναι βραδεία και προσκρούει σε οικονομικά εμπόδια, γραφειοκρατική δυσκαμψία επαγγελματικό συντηρητισμό και αντίσταση απο την κοινότητα
Πολλοί νοσηλευόμενοι μετά την έξοδο τους από το ψυχιατρείο γίνονται αβάσταχτο βάρος για τις οικογένειες του η ζουν μόνοι άνεργοι άστεγοι περιθωριοποιημένοι μέχρι να δώσουν κάποια αφορμή και να επανενταχθούν στο άσυλο
Ο απαιτούμενος συντονισμός μεταξύ ψυχιατρείου ,κέντρου ψυχικής υγείας, ψυχιατρικής κλινική γενικού νοσοκομείου και των ποικίλων υπηρεσιών αποκατάστασης δεν έφτασε ποτέ σε ικανοποιητικό επίπεδο με αποτέλεσμα τη συχνή διάσπαση και την αμοιβαία σύγκρουσης των προγραμμάτων τους
Οι υπερβολές στην εφαρμογή του εκδημοκρατισμού και των αρχών της θεραπευτικής κοινότητας οδήγησε σε φαινόμενα δυσλειτουργίας.
Τα σύνορα μεταξύ κοινωνικής ψυχιατρικής ψυχικής υγιεινής κοινωνικής εκπαίδευσης κοινωνικής ψυχολογίας είναι ρευστά και έτσι οι εκτός κλινικής ψυχιατρικής δραστηριότητας ψυχιατρείων κοινωνικών λειτουργιών κοινωνιολόγων και ψυχολόγων μπορεί να ταυτίζονται
Ο ρόλος πλέον δεν καθορίζεται από κάποια επιστημονική η κλινική αρμοδιότητα αλλά απο προσωπικές δυνατότητες και φιλοδοξίες
Μέσω αυτού του ρευστού χώρου άτομα χωρίς ιατρικές αρμοδιότητες και φιλοδοξίες ενδέχεται να παρεισφρέουν στον ιατρικό χώρο και να εκτελούν ιατρικό έργο.
Μέσα στα προβλήματα είναι το πρόβλημα της περιοχής ευθύνης δεν έχει αντιμετωπιστεί με σοβαρότητα εκτός από το οτι προσθέτει αρκετά λειτουργικά προβλήματα δείχνει το πρώιμο στάδιο στο οποίο βρίσκεται το σύστημα παροχής ψυχιατρικών υπηρεσιών στην Ελλάδα.
Η βαθμιαία συσσώρευση ασθενών που νοσηλεύονται περισσότερο από ένα χρόνο οι λεγόμενοι νέοι χρόνοι ασθένειες αποτελεί δυσεπίλυτο προβλήματα, αφού οι δυσκολίες αντιμετώπισης χρόνιων ασθενών στις ΨΚΓΝ
Ένα άλλο πρόβλημα προκαλείται απο χρόνιους ασθενείς οι οποίοι δεν παραμένουν για μεγάλο διάστημα στην κλινική άλλα ο αριθμός των κατ ετος νοσηλειών τους είναι μεγάλος με αποτέλεσμα την αύξηση των επανεισαγωγων και τη συνακόλουθη πλασματική μείωση του μέσου χρόνου νοσηλείας Η στενότητα οικονομικών παροχών προς τη ψυχιατρική κλινική αλλά κυρίως η αδυναμία της κοινότητας να δεχτεί στους κόλπους της τον ασθενή είναι οι σημαντικότεροι συντελεστές αυτόν των προβλημάτων.
Ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα είναι οι πιέσεις που δέχεται το εξωτερικό ιατρεύω . Αυτό γίνεται οταν οι ασθενείς πολλές φορές προσέρχονται χωρίς ραντεβού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου