(επειδή ακούω διάφορα απο παππούδες) Οι γονείς , οι παππούδες και γιαγιάδες, πρέπει να είναι περήφανοι και ευχαριστημένοι , οταν στα παιδιά τους και εγγόνια τους είναι οσο το δυνατόν λιγότερο απαραίτητοι, αλλά ποιοτικά χρήσιμοι, δινοντας εμβόλιμα αυτο που πρεπει. Οι προσκολλήσεις ειναι επιζήμιες για όλους. Καθε ανθρωπος πρεπει να εξελίσσεται ως προσωπικότητα ξεχωριστά πρώτα και μετα σε συνάρτηση με τις προεκτάσεις των κυττάρων τους . Διαφορετικά παθαίνει αυτοανοσα και καταθλίψεις αργότερα, που δεν τον έχουν ανάγκη, ενω στην αρχή χαίρεται . Τωρα το πώς εξελίσσεται ειναι πολυ προσωπικό θεμα
Ακουσα και συζήτηση γυναίκας 57 ετων που δεν εκανε παιδιά, και παίρνει τωρα ψυχοφάρμακα ενω προσκολλάται και παρακαλάει αντρες, μεσα στην ανασφάλεια ουσα (αλλα το λέει αγάπη) που ελεγε σε γυναικα γιαγια , <εσυ κουραστηκες για τα παιδια σου και εγγονια σου και τωρα δε σε εχουν αναγκη, εγω ειμαι πολυ καλυτερα που δεν κουραστηκα και εκανα τη ζωή μου> Η γυναικα αυτη χωρις παιδια εχει μεγαλη οικονομική ανεση και πολλα πτυχια, αλλα το μυαλο της δεν ξερει προφανως τι σημαινει εμπειρια και ολοκληρωση και τι προσφέρει στον ανθρωπο . Δεν εχει ταπεινωθεί μέσα απο τη ζωη και εχει μεινει απνευματιστη. Εγωκεντρική απέραντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου