ΤΙ ΘΑ ΑΠΑΝΤΟΥΣΑΤΕ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ;

 

Όταν λέω στα αγόρια , τα κορίτσια δεν θα τα δέρνετε ποτέ. Δε θα τα αγγίζετε. Αν δεν σας αρέσουν λέτε γεια και φεύγετε. Με ρωτούν. Αν μας δείρουν αυτά, η αν τους πούμε γεια και επιτεθούν άσχημα, πουν ψέματα, μας βρίζουν κλπ, τι κάνουμε; Δε ξέρετε οτι τώρα κυκλοφορούν με μαχαίρια και τα κορίτσια;

Σας έχουν κάνει τέτοια ερώτηση ,αγόρια; Τι θα απαντούσατε; Η απάντηση έχει τρία σκέλη

στα σχολiά

Γιατί παραπονούνται οι BLOOGERS που έβαλαν διαφημίσεις και τους πιάνει η εφορία; Δεν το ήξεραν; Όλα δικά τους τα θέλουν; Τι δικαιωματισμος είναι αυτός; Και να παίρνω απο διαφημίσεις και να μη πληρώνω; Η κάνεις εθελοντισμο και δίνεις γνώσεις να βοηθήσεις κόσμο , να μην ελλιμενίζονται σε σένα και να σου έρχονται άλλες, η πρέπει να πληρώσεις, αν πληρώνεσαι. Απο αρχαιοτάτων χρόνων. Αυτό το <και τούτο ποιειν κακεινο μη αφιέναι > για τέτοια θέματα, δείχνει ανωριμότητα

 

Γιατί παραπονούνται οι BLOOGERS που έβαλαν διαφημίσεις και τους πιάνει η εφορία; Δεν το ήξεραν; Όλα δικά τους τα θέλουν; Τι δικαιωματισμος είναι αυτός; Και να παίρνω απο διαφημίσεις και να μη πληρώνω; Η κάνεις εθελοντισμο και δίνεις γνώσεις να βοηθήσεις κόσμο , να μην ελλιμενίζονται σε σένα και να σου έρχονται άλλες, η πρέπει να πληρώσεις, αν πληρώνεσαι. Απο αρχαιοτάτων χρόνων. Αυτό το <και τούτο ποιειν κακεινο μη αφιέναι > για τέτοια θέματα, δείχνει ανωριμότητα Δεν το ήξεραν; Όλα δικά τους τα θέλουν; Τι δικαιωματισμος είναι αυτός; Και να παίρνω απο διαφημίσεις και να μη πληρώνω; Η κάνεις εθελοντισμο και δίνεις γνώσεις να βοηθήσεις κόσμο , να μην ελλιμενίζονται σε σένα και να σου έρχονται άλλες, η πρέπει να πληρώσεις, αν πληρώνεσαι. Απο αρχαιοτάτων χρόνων. Αυτό το <και τούτο ποιειν κακεινο μη αφιέναι > για τέτοια θέματα, δείχνει ανωριμότητα

ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ  ΣΑΝ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΑΝ 2 ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ, ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΝΕ ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ

ΚΛΙΝΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΠΑΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΕΦΗΒΟΥ. ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΩ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΩ ΜΑΘΗΜΑ

 

ΚΛΙΝΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΠΑΙΔΙΟΥ ΚΑΙ ΕΦΗΒΟΥ. 

ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΩ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΤΩ ΜΑΘΗΜΑ

ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ. (ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ)

ΟΛΕΣ ΟΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΕΧΟΥΝ ΕΝΑ ΒΑΘΜΟ ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑΣ. ΑΝ ΤΑ ΞΕΡΟΥΝ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΜΕΡΙΜΝΗΣΟΥΝ . ΣΩΖΟΝΤΑΙ ΠΟΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ( Νομίζω οτι πρέπει να το δουν ειδικοί με πολλα ερωτηματολόγια, για να αποφανθούν και να υπάρξει θεραπεία. Δε βασιζόμαστε σε έναν) Τωρα θα βγει και το DSM 6 . Είναι μετά απο όλες έρευνες για ψυχοπαθολογία///

ΟΙ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑΣ Στην παρούσα υποενότητα παρουσιάζονται οι βασικές προσεγγίσεις για την κατάταξη και περιγραφή της ψυχοπαθολογίας. Γίνεται αναφορά στα δύο επικρατούντα συστήματα ταξινόμησης (DSM-V και ICD-11), στην κριτική που έχει δεχθεί η θεώρησή τους και σε νέες εναλλακτικές προσεγγίσεις, που είναι πιθανό να επηρεάσουν τη δομή και το σκεπτικό τους στο μέλλον, όπως οι προσεγγίσεις των διαστάσεων του γενικού παράγοντα ψυχοπαθολογίας ψ και των βιολογικών δεικτών ψυχοπαθολογίας. 81 3.1 Τα διαγνωστικά συστήματα ταξινόμησης .

Η ταξινόμηση των ψυχικών διαταραχών ξεκίνησε από την προσπάθεια καθορισμού ενός αντικειμενικού τρόπου αξιολόγησής τους. Τα διαγνωστικά συστήματα επιχειρούν να παρέχουν έναν ενιαίο, αντικειμενικό τρόπο μέτρησης, αξιολόγησης, παρατήρησης και καθορισμού των συμπτωμάτων των ψυχικών διαταραχών, ώστε να υπεισέρχεται όσο το δυνατόν λιγότερο το υποκειμενικό στοιχείο (Üstün & Ho, 2017). Τα δύο βασικά συστήματα ταξινόμησης των ψυχικών διαταραχών είναι η Διεθνής Ταξινόμηση Ασθενειών (International Classification of Diseases - ICD) του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας - ΠΟΥ3 (World Health Organization - WHO) και το Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Ψυχικών Διαταραχών4 (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders - DSM) της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας (American Psychiatric Association - APA).

Και τα δύο συστήματα εστιάζουν στα κοινά στοιχεία μεταξύ των περιπτώσεων, με βάση τις οποίες σχηματίζονται οι διαγνωστικές κατηγορίες (Maj, 2020). Για κάθε διαγνωστική κατηγορία παρατίθεται μια λίστα συμπτωμάτων, ένας ελάχιστος αριθμός που απαιτείται ώστε να τεθεί η συγκεκριμένη διάγνωση (Gaebel, Stricker, & Kerst, 2020). Μετά την αρχική τους έκδοση, και τα δύο συστήματα έχουν εξελιχθεί και έχουν υποστεί σημαντικές αναθεωρήσεις με βάση τα σύγχρονα ερευνητικά δεδομένα.

Η τελευταία (5η) έκδοση του Διαγνωστικού και Στατιστικού Εγχειριδίου Ψυχικών Διαταραχών (DSM-V) της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας κυκλοφόρησε το 2013. Η τελευταία (11η) έκδοση της Διεθνούς Ταξινόμησης Ασθενειών (ICD-11) του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, στην οποία περιλαμβάνεται η κατηγορία «Ψυχικές, Συμπεριφορικές ή Νευροαναπτυξιακές Διαταραχές», ψηφίστηκε το 2019 και τίθεται σε εφαρμογή από τον Ιανουάριο του 2022 (Gaebel et al., 2020). Οι επιστημονικές ομάδες που εργάζονται για την έκδοση των 3 Το ICD περιλαμβάνει όλες τις νόσους και βρίσκεται πλέον στην 11η αναθεώρησή του από το 1948 (WHO, 1948). Ταξινομεί τις νοσολογικές οντότητες λαμβάνοντας υπόψη τόσο κλινικές διαγνώσεις, ψυχικές και σωματικές διαταραχές, όσο και ανεπάρκειες του ατόμου στο προσωπικό, επαγγελματικό, οικογενειακό και κοινωνικό πλαίσιο. 4 Το 1952 η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία δημοσίευσε την πρώτη έκδοση του DSM. Το DSM-I (APA, 1952) αποτελούσε την αναθεωρημένη έκδοση του τμήματος του ICD που αφορούσε τις ψυχικές διαταραχές, ενώ οι επόμενες εκδόσεις του ενσωμάτωσαν σταδιακά περισσότερες διαγνωστικές κατηγορίες αναθεωρημένων εκδόσεων των δύο ταξινομικών συστημάτων προσπαθούν να μειώσουν τις μεταξύ τους διαφορές και να «ευθυγραμμίσουν» κατά κάποιον τρόπο το σκεπτικό τους, χωρίς ωστόσο να το επιτυγχάνουν απόλυτα (Frances & Nardo, 2013).

Τα διαγνωστικά συστήματα χρησιμοποιούνται ευρέως στο πεδίο της έρευνας, καθώς επιτρέπουν τον καθορισμό ομογενών ομάδων ασθενών προκειμένου να μελετηθούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, οι πιθανοί παράγοντες που σχετίζονται με την αιτιολογία και την εξέλιξη της κάθε διαταραχής, αλλά και να αξιολογηθούν τα αποτελέσματα των θεραπευτικών παρεμβάσεων. Επιπλέον, τα συστήματα αυτά αποτελούν έναν κοινό κώδικα, που διευκολύνει την επικοινωνία μεταξύ των ειδικών ψυχικής υγείας, καθώς και ένα χρήσιμο διδακτικό εργαλείο (Üstün & Ho, 2017) (αναλυτικότερα θα παρουσιαστούν στο Μάθημα για την αξιολόγηση και τη διάγνωση). Το σκεπτικό διαμόρφωσης των διαγνωστικών συστημάτων έχει υποστεί κριτική. Οι Frances και Nardo (2013) αναφέρονται στη σύγχυση που προκαλείται από τις μεταξύ των δύο συστημάτων ασυμφωνίες, ισχυριζόμενοι ότι προκαλούν μια «Βαβέλ» μεταξύ των κλινικών.

Επίσης, ασκούν κριτική στην 5η αναθεώρηση του DSM, υποστηρίζοντας ότι η προσπάθεια για αύξηση της ευαισθησίας των διαγνώσεων έχει οδηγήσει σε μείωση της ειδικότητας, με αποτέλεσμα να υπάρχει κίνδυνος να τοποθετηθούν στο φάσμα της ψυχοπαθολογίας άτομα που δεν ανήκουν πραγματικά σε αυτό (ψευδώς θετικές διαγνώσεις) και να προκύπτουν περισσότερες διαγνωστικές οντότητες και σημαντική επικάλυψη μεταξύ των διαγνώσεων (Sallis et al., 2019).

Τέλος, έχουν διατυπωθεί πολλές απόψεις ριζικής αμφισβήτησης της διαγνωστικής/κατηγορικής προσέγγισης των ταξινομικών συστημάτων. Για παράδειγμα, σύμφωνα με την Καλαντζή-Αζίζι (2006, σ. 193), ο διαχωρισμός μεταξύ υγείας και ασθένειας «είναι τεχνητός, διότι οι λειτουργίες του ανθρώπου συνθέτουν από κοινού μία ολότητα».

Η Ευαισθησία ενός διαγνωστικού ελέγχου είναι η πιθανότητα σωστής θετικής διάγνωσης της ασθένειας, ενώ ειδικότητα είναι η πιθανότητα σωστής αρνητικής διάγνωσης (αποκλεισμού της διάγνωσης). Η πιθανότητα λανθασμένου αρνητικού αποτελέσματος (false negative), δηλαδή το να αποκλειστεί η διάγνωση ενώ στην πραγματικότητα ισχύει, σχετίζεται με την ευαισθησία, ενώ η πιθανότητα λανθασμένου θετικού αποτελέσματος (false positive), δηλαδή να δοθεί η διάγνωση ενώ στην πραγματικότητα δεν ισχύει, σχετίζεται με την ειδικότητα (Frances & Nardo, 2013. Κατέρη, 2006). 83 Parker, Γεωργάκα, Harper, McLaughlin και Smith (2007) αναφέρουν ότι η ψυχική υγεία και η ψυχοπαθολογία ανήκουν στο ίδιο συνεχές -κατά συνέπεια, ο διαχωρισμός τους είναι παραπλανητικός- και προτείνουν την έννοια της «αποδόμησης» στην κατηγοριοποίηση των ψυχικών διαταραχών.

Η αντίληψη της ψυχοπαθολογίας πέραν των διαγνωστικών συστημάτων Σημαντικός όγκος βιολογικών και επιδημιολογικών ερευνών απομακρύνουν από το παραδοσιακό σκεπτικό της κατηγοριοποίησης των ψυχικών διαταραχών (Alexander, Salum, Swanson, & Milham, 2020). Η κατάταξη σε διαγνωστικές κατηγορίες ενέχει ελλείψεις και κινδύνους, καθώς μπορεί με βάση αυτή να εντάσσονται στην ίδια κατηγορία -κατά συνέπεια, να «εξισώνονται» με κάποιον τρόπο- άτομα που διαθέτουν ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά (που σχετίζονται με τα κριτήρια διάγνωσης), αλλά διαφέρουν ως προς πολλά άλλα χαρακτηριστικά (π.χ. ατομικό ιστορικό, πορεία εμφάνισης και βαρύτητα των συμπτωμάτων, συννοσηρότητα, προδιαθέσεις, ηπιότερη συμπτωματολογία κ.ά.) (Gaebel et al., 2020· Maj, 2020). Το σκεπτικό διάγνωσης με βάση έναν κλινικό ουδό6 παρουσιάζει επίσης αδυναμίες και έχει υποστεί κριτική (Helmchen & Linden, 2000).

Ο ορισμός μίας τιμής-ουδού, παρόλο που έχει σημαντικές συνέπειες τόσο σε ατομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο, δεν είναι εφικτό να είναι απολύτως έγκυρος. Οι Helmchen και Linden (2000) προτείνουν τη χρήση δύο ουδών σε κάθε υπό μελέτη μεταβλητή: ο ένας ουδός να ορίζει την τιμή άνω της οποίας μια κατάσταση ανήκει στην ψυχοπαθολογία και ο άλλος να ορίζει την τιμή κάτω της οποίας μια κατάσταση ανήκει στην ψυχική υγεία. Ωστόσο, ερευνητικά δεδομένα καταδεικνύουν ότι τα άτομα που κατατάσσονται ανάμεσα στις δύο αυτές τιμές είναι πολύ πιθανό να παρουσιάζουν δυσκολίες που χρήζουν παρέμβασης.

Ο ουδός (κατώφλι) είναι η τιμή πάνω από την οποία το συγκεκριμένο σύμπτωμα εντάσσεται στο κλινικό/ψυχοπαθολογικό φάσμα. Η τιμή αυτή μπορεί να αφορά τη συχνότητα ή τη βαρύτητα εμφάνισης ενός συμπτώματος. Υπο-ουδικές ονομάζονται οι τιμές που βρίσκονται κάτω του ουδού (Helmchen & Linden, 2000).

Η διάγνωση από μόνη της δεν είναι αρκετή σε καμία περίπτωση για να καθοδηγήσει τον κλινικό στο σχεδιασμό της παρέμβασης για κάθε ατομική περίπτωση, καθώς άτομα από την ίδια διαγνωστική κατηγορία μπορεί να ανταποκρίνονται σε διαφορετικές θεραπευτικές παρεμβάσεις και το αντίστροφο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχει σημαντικός βαθμός υποκειμενικότητας και διαφοροποίησης μεταξύ των κλινικών στην κατανόηση της κάθε ατομικής περίπτωσης και στο σχεδιασμό της θεραπευτικής παρέμβασης (Maj, 2020).

Τα τελευταία χρόνια έχει δημιουργηθεί το ρεύμα της «ακρίβειας στην ψυχιατρική», το οποίο έχει κλινικό προσανατολισμό και αφορά τη σε βάθος αξιολόγηση και κατανόηση της κάθε ατομικής περίπτωσης, λαμβάνοντας υπόψη μια σειρά κλινικών παραμέτρων, που αφορούν τη βαρύτητα της διαταραχής και των επιμέρους συμπτωμάτων της, το κλινικό της στάδιο (π.χ. αν είναι το πρώτο επεισόδιο), τι έχει προηγηθεί της εμφάνισης των συμπτωμάτων κ.ά. (Maj, 2020). Έχουν προταθεί διάφορες νέες ταξινομικές προσεγγίσεις, εναλλακτικές των βασικών διαγνωστικών συστημάτων. Στις πιο διαδεδομένες περιλαμβάνεται η προσέγγιση των διαστάσεων, η προσέγγιση του κοινού παράγοντα ψυχοπαθολογίας ψ και η ολοένα αυξανόμενη έμφαση σε βιολογικούς δείκτες που διαφοροποιούν τις ψυχικές διαταραχές (Maj, 2020). 3.2.1 Η προσέγγιση των διαστάσεων

Η έννοια των διαστάσεων κερδίζει έδαφος τα τελευταία χρόνια στην κατανόηση της ψυχοπαθολογίας, επηρεάζοντας και την κατηγορική θεώρηση των δύο βασικών ταξινομικών συστημάτων (APA, 2013· Gaebel et al., 2020· Maj, 2020). Στην προσέγγιση των κατηγοριών κάθε δυσκολία προσαρμογής κατατάσσεται σε μία διαγνωστική κατηγορία, η οποία διαφοροποιείται από τις άλλες διαγνωστικές κατηγορίες και από την ψυχική υγεία. Αντίθετα, στην προσέγγιση των διαστάσεων υποστηρίζεται ότι η ψυχική υγεία και η ψυχοπαθολογία εντάσσονται σε ένα συνεχές (Helmchen & Linden, 2000), στο οποίο η βαρύτητα ενός συμπτώματος ή ο βαθμός διατάραξης μιας συγκεκριμένης ψυχικής λειτουργίας βαθμολογούνται ποσοτικά και λαμβάνονται υπόψη και αξιολογούνται και τα συμπτώματα που κατατάσσονται κάτω του κλινικού ουδού.

Οι Gaebel et al. (2020) αναφέρουν ότι η διάγνωση αποτελεί μόνο το πρώτο βήμα για την κατανόηση και τη διατύπωση κάθε ατομικής περίπτωσης, η οποία διαμορφώνεται με βάση την περαιτέρω συλλογή πληροφοριών για επιμέρους εξατομικευμένες διαστάσεις.

Σε πολλές περιπτώσεις, ένα σύνδρομο ανήκει σε μια ευρύτερη διάσταση.

Για παράδειγμα, η κατάθλιψη, όταν συνοδεύεται από σωματικά συμπτώματα ή εκδηλώσεις άγχους, πιθανώς ανήκει στην ευρύτερη διάσταση «εσωτερικευμένα προβλήματα»8 (Eaton et al., 2013), ενώ όταν συνοδεύεται από εκρήξεις θυμού, επιθετικότητα, χρήση ουσιών και επικίνδυνες συμπεριφορές, πιθανώς ανήκει στην ευρύτερη διάσταση «εξωτερικευμένα προβλήματα» (Krueger, Markon, Patrick, & Iacono, 2005). Η κατάταξη των διαταραχών στις ευρύτερες διαστάσεις εσωτερίκευσης και εξωτερίκευσης αποτελεί παραδοσιακή προσέγγιση στις διαταραχές της παιδικής και της εφηβικής ηλικίας (Achenbach & Rescorla, 2003· Sallis et al., 2019), υποστηρίζεται από ερευνητικά δεδομένα και λαμβάνει αυξημένη προσοχή και αποδοχή τα τελευταία χρόνια. Έρευνες σε διδύμους δείχνουν ότι υπάρχουν κοινοί γενετικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες επικινδυνότητας για τις δυσκολίες που κατατάσσονται στην κάθε διάσταση (ΑΡΑ, 2013). Η έννοια των διαστάσεων διέπει το Σύστημα Achenbach για Εμπειρικά Βασισμένη Αξιολόγηση9 (ASEBA/ΣΑΕΒΑ), το οποίο προτάθηκε τη δεκαετία του 1960 ως μια προσπάθεια καθορισμού των δυσκολιών της παιδικής και της εφηβικής ηλικίας, διαφορετική από αυτή που παρείχαν τότε τα διαγνωστικά συστήματα (Achenbach, 1966).

Από τη βαθμολόγηση των ερωτηματολογίων προκύπτουν δείκτες συνδρόμων, αλλά και δύο ευρύτεροι δείκτες/διαστάσεις, που αφορούν τα εσωτερικευμένα και τα σύνδρομα ορίζεται ένα σύνολο συμπτωμάτων που τείνουν να συνεμφανίζονται και να συνυπάρχουν.

Η ομάδα των εσωτερικευμένων προβλημάτων περιλαμβάνει διαταραχές με προεξάρχοντα τα συμπτώματα άγχους, κατάθλιψης και ψυχοσωματικές εκδηλώσεις, ενώ η ομάδα των εξωτερικευμένων προβλημάτων περιλαμβάνει διαταραχές με προεξάρχοντα τα συμπτώματα που σχετίζονται με την παρορμητικότητα, τη διασπαστική συμπεριφορά, τα προβλήματα διαγωγής και τη χρήση ουσιών.

Τα ερωτηματολόγια του ΣΑΕΒΑ είναι μια ομάδα ψυχομετρικών εργαλείων για την αξιολόγηση διαστάσεων της συμπεριφοράς, του συναισθήματος και των ικανοτήτων. Έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και έχουν εφαρμοστεί σε πολλά πολιτισμικά πλαίσια (Bérubé & Achenbach, 2010). Έχουν σταθμιστεί σε ελληνικό πληθυσμό (Ρούσσου et al., 2002) και έχουν χρησιμοποιηθεί σε πλήθος ερευνών σε ελληνικά δείγματα. Το ΣΑΕΒΑ στηρίζεται σε εμπειρική βάση δεδομένων, που κατασκευάστηκε χρησιμοποιώντας ως βάση δεδομένων τις βαθμολογήσεις πολλών πληροφοριοδοτών μεγάλου και αντιπροσωπευτικού δείγματος, σε επιμέρους προβλήματα, από την ανάλυση των οποίων προκύπτουν σύνδρομα. Για την απόκτηση δεδομένων απευθείας από τα άτομα που παρατηρούν τα παιδιά στις καθημερινές τους δραστηριότητες, δημιουργήθηκε αρχικά το Ερωτηματολόγιο των Γονέων (Child Behavior Checklist - CBCL) και στη συνέχεια, με βάση αυτό, δημιουργήθηκαν ανάλογα εργαλεία προκειμένου να ληφθούν αναφορές από τους εκπαιδευτικούς (Teacher’s Report Form), καθώς και από τους ίδιους τους εφήβους (Youth Self)

ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ. ΑΠΟ ΒΡΕΦΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ (Περίληψη από ακαδημαϊκή εργασία )

 ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ. ΑΠΟ ΒΡΕΦΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ (Περίληψη από ακαδημαϊκή εργασία )

Η σχέση που το παιδί αναπτύσσει με το πρόσωπο που εχει τη φροντίδα του κατά τη βρεφική ηλικία (δεσμός) και η σημασία της για τη συναισθηματική και κοινωνική του ανάπτυξη.

Δεσμός βρέφους-γονιού, ή παιδαγωγού. Θεωρίες, εκφάνσεις, και φάσεις του δεσμού.

Όταν τα βρέφη αρχίζουν να εξερευνούν τον κόσμο, τα πράγματα που τα μαγεύουν μπορούν συγχρόνως και να τα φοβίζουν. Επειδή το παιδί δεν μπορεί να βρίσκεται συνεχώς με τα πρόσωπα που θα ήθελε ούτε να ξεφύγει εντελώς από αυτά, πρέπει να δημιουργηθεί μια εξίσωση ανεξαρτησίας και προστασίας, με σκοπό τη φυσιολογική του ανάπτυξη. Στοιχείο αυτής της εξίσωσης είναι ο συναισθηματικός δεσμός μεταξύ του παιδιού και του γονιού ή παιδαγωγού. Η εξήγηση της δημιουργίας αυτού του δεσμού εχει αποδειχτεί θεμελιώδης πρόκληση για τους αναπτυξιακούς ψυχολόγους.

Η Eleanor Maccoby κατέγραψε τέσσερεις εκφάνσεις του δεσμού στα βρέφη και στα μικρά παιδιά

1. Επιδιώκουν να είναι κοντά στο βασικό γονιό ή παιδαγωγό, τουλάχιστον μέχρι τους 7, 8 μήνες.

2. Θλίβονται αν απομακρυνθούν από τους γονείς ή παιδαγωγούς. Προτού δημιουργηθεί ο δεσμός, δεν ενοχλούνται τα βρέφη όταν ο γονιός ή παιδαγωγός βγεί από το δωμάτιο. Όταν όμως δημιουργηθεί ο δεσμός, στενοχωριούνται.

3. Γίνονται ευτυχισμένα όταν ξαναβρίσκονται με το πρόσωπο που εχουν το δεσμό.

4. Προσανατολίζουν σαν πυξίδα, τις κινήσεις στο πρόσωπο που έχουν δεσμό, έστω και αν αυτό απουσίαζει.

Ο Colyn Trevarten(1980) ονομάζει το συναισθηματικό μοίρασμα μεταξύ του βρέφους και του γονιού-παιδαγωγού ως πρωτογενή διυποκειμενικότητα Η μορφή αυτή επικοινωνίας εξαρτάται περισσότερο από τον ενήλικα Όμως γύρω στους 7 μήνες τα βρέφη πορεύονται με ένα νέο περίπλοκο τρόπο που ονομάζεται δευτερογενής διυποκειμενικότητα Κατ΄αυτή τα βρέφη και οι γονείς ή παιδαγωγοί, μοιράζονται συναισθήματα που αφορούν σε αντικείμενα και άλλους ανθρώπους. Αυτή την εποχή τα βρέφη στρέφουν το βλέμα τους εκεί που το στρέφει η μητέρα , ή παιδαγωγός.(Cole&Cole,2002)

Δεσμός- Προσκόλληση, χαρακτηριστικά και φάσεις κατά Bowlby

Προσκόλληση είναι ο μακροχρόνιος συναισθηματικός δεσμός βρέφους και γονιού ή παιδαγωγού, και χαρακτηρίζεται από την επιθυμία του παιδιού, για μορφολογική παρουσία του γονιού ή παιδαγωγού, με σκοπό την παρηγοριά και ασφάλεια που είναι αποτέλεσμα της στενής σχέσης. Χαρακτηρίζεται επίσης από το άγχος αποχωρισμού, και στενοχώρια του βρέφους, που προκαλείται από τη διακοπή του δεσμού. Άλλο χαρακτηριστικό είναι η αμοιβαιότητα από την πλευρά του γονέα ή παιδαγωγού, ο οποίος με τη σειρά του διαμορφώνει μια προσκόλληση στο παιδί που ονομάζεται συναισθηματικός δεσμός.

Ο Bowlby περιέγραψε 4 φάσεις στην ανάπτυξη της προσκόλλησης παιδιού γονέα, ή παιδαγωγού. Για να καταλάβουμε αν ένα παιδί διαμορφώνει προσκόλληση σε συγκεκριμένο πρόσωπο πρέπει να το αποχωριστεί. Το παιδί βιώνει έντονο άγχος και οι άλλοι άνθρωποι, δεν μπορούν να το ηρεμήσουν. Το τρίτο τέταρτο του πρώτου έτους είναι η κρίσιμη περίοδος κατά την οποία το βρέφος προσκολλάται σε συγκεκριμένα άτομα Μέχρι την ηλικία των 7 μηνών τα βρέφη δεν προσανατολίζονται στον απόντα γονιό ή παιδαγωγό.Η εστιασμένη προσκόλληση εκδηλώνεται, όταν υπάρχει και ο φόβος προς τα άγνωστα προσωπα. (Bowlby,1995) Σύμφωνα με τον Bowlby το σύστημα της προσκόλλησης συνδιάζεται με την εξερεύνηση του περιβάλλοντος και το φόβο ο οποίος βρίσκεται σε συνεχή αλληλεπίδραση με την προσκόλληση. Το βρέφος αγκιστρώνεται στο γονέα ή παιδαγωγό του, και με ασφάλεια πλέον εξερευνά.

Με την ανάπτυξη διαφοροποιείται στο βρέφος και η μορφή της προσκόλλησης.Τα βρέφη γίνονται επιφυλακτικά με τους ξένους και αναστατώνονται όταν αποχωρίζονται τους γονείς ή παιδαγωγούς. Οι νέες μετακινήσεις που επιτυγχάνουν συνοδεύονται με νέες μορφές επικοινωνίας. Τα βρέφη παρατηρούν τις εκφράσεις του γονιού ή παιδαγωγού, για να καθορίσουν τις αντιδράσεις τους σε μια νέα κατάσταση που κοιτάζουν και οι δυο. Η παρατήρηση αυτή μαθαίνει τα βρέφη να αξιολογούν το περιβάλλον τους. Οι κύριες αναπτυξιακές αλλαγές συντελούνται ανάμεσα στις ηλικίες των 7 και 9 μηνών προς μια βιοκοινωνικο συμπεριφορική μεταστροφή η οποία εισάγει ένα νέο εξελικτικό πεδίο. Σαν κοινό σημείο, παρατηρήθηκε ότι τα παιδιά από 7 εως 9 μηνών σε ολο τον κόσμο, ανησυχούν όταν αποχωρίζονται απο τους γονείς ή παιδαγωγούς, και αυτό υποδηλώνει ότι ο δεσμός είναι ένα διαπολιτισμικό χαρακτηριστικό της ανάπτυξης (Bowlby,1995)

Ερμηνείες για τη θεωρητική βάση του δεσμού

Τρεις βασικές ερμηνείες επικράτησαν για την θεωρητική βάση του δεσμού.

Ο ισχυρισμός του Freud ότι τα παιδιά συνδεόνται με το πρόσωπο που τους δίνει τροφή, ο ισχυρισμός του Erik Erikson ότι τα βρέφη δημιουργούν δεσμό με το πρόσωπο που μπορούν να βασίζονται ότι θα τα βοηθήσει, και η υπόθεση του Bowlby ότι τα βρέφη δημιουργούν δεσμό με τα πρόσωπα που τους παρέχουν μια σταθερή βάση για να εξερευνήσουν τον κόσμο.

Ο Freud πίστευε ότι τα άτομα πορεύονται από βιολογικές ενορμήσεις και ότι η αγάπη εχει τις ρίζες της στην ικανοποίηση της ανάγκης για τροφή. Η ψυχοκοινωνική ερμηνεία του Erik Erikson τονίζει ότι υπάρχουν 8 στάδια στη ζωή του ανθρώπου. Το καθένα χαρακτηρίζεται από μια ξεχωριστή σύγκρουση την οποία ο άνθρωπος πρέπει να λύσει. Με τη λύση της σύγκρουσης σε κάθε στάδιο της ζωής τους οι άνθρωποι αποκτούν νέες δεξιότητες. Όταν η σύγκρουση δεν επιλύεται τότε θα επανεμφανιστεί στη ζωή τους. Μια από αυτές τις συγκρούσεις του Erikson είναι όταν τα βρέφη αποχωρίζονται τη μητέρα τους, ή παιδαγωγό , στο τέλος του πρώτου έτους της ζωής τους. Όταν τα βρέφη εχουν εμπιστοσύνη στους γονείς ή παιδαγωγούς τους, περνούν στο δεύτερο πεδίο, αυτό της αυτονομίας. Δεν ανησυχούν όταν η μητέρα ή παιδαγωγός φεύγει γιατί γνωρίζουν ότι θα ξανάρθει (Cole&Cole,2002)

Η ηθολογική ερμηνεία του Βρεττανού ψυχιάτρου Bowlby , βασίστηκε σε έρευνα σε παιδιά που έχασαν τις οικογένειές τους στον πόλεμο. Συνέλεξε παρατηρήσεις παιδιών από ορφανοτροφεία, ιδρύματα, νοσοκομεία, και από παιδιά που είχαν χάσει τους γονείς τους, Εξέτασε εφήβους και ενήλικες που είχαν παραβατική συμπεριφορά Συμπέρανε ότι περιέγραφαν παρεμφερή γεγονότα.Όταν τα παιδιά αποχωρίζονται τη μητέρα τους , ή παιδαγωγό τους, τρομάζουν και φοβούνται. Ακολουθεί ένα στάδιο κατάθλιψης. Αν συνεχιστεί ο αποχωρισμός και δεν δημιουργηθεί σταθερή σχέση τότε τα παιδιά αυτά αδιαφορούν εντελώς για τους άλλους. Ο Bowlby αποκάλεσε αυτή τη συμπεριφορά αποδέσμευση. Για να την εξηγήσει, υπέθεσε ότι υπάρχει ενας μηχανισμός συνισταμένη της ανάγκης του βρέφους για ασφάλεια και της ανάγκης για μάθηση. Αυτός ο μηχανισμός κατά τον Bowlby λειτουργεί σαν θερμοστάτης φούρνου. Όταν η θερμοκρασία ανεβαίνει αρκετά, τότε ο θερμοστάτης πέφτει . Τη διαδικασία αυτή τη χωρίζει σε 4 φάσεις.

1.Η φάση προ του δεσμού. Από τη γέννηση μέχρι 6 βδομάδες, τα βρέφη παραμένουν σε στενή επαφή με τους γονείς ή παιδαγωγούς που τους κάνουν να νοιώθουν άνετα.

2. Η φάση του υπο διαμόρφωση δεσμού 6 βδομάδες εως 6-8 μήνες. Τα βρέφη είναι επιφυλακτικά απέναντι σε κάθε άγνωστο αλλά και οικείο πρόσωπο.

3. Η φάση του σαφούς δεσμού από τους 6-24 μήνες. Το παιδί εχει στενοχώρια και άγχος όταν η μητέρα ή η παιδαγωγός φεύγει από το δωμάτιο.

4.Η φάση των αμοιβαίων σχέσεων 18-24 μήνες. Το παιδί χωρίς τον παρόντα γονιό ή παιδαγωγό, περνάει αρκετό χρόνο άνετα.

Μετά από πειράματα σε ζώα ο Harlow κατέληξε στο συμπέρασμα για τη τεράστια σημασία της σωματικής επαφής και της άμεσης άνεσης, που παρέχει η επαφή αυτή. (Cole&Cole,2002)

Είδη δεσμών, αιτίες διαφορών δεσμών

Δεν υπάρχει ένα σωστό είδος δεσμού που να εναρμονίζεται με κάθε πλαίσιο πολιτισμού. Πολλοι ερευνητές πιστεύουν ότι μπορούμε να εντοπίσουμε γενικά δείγματα Αποφάσισαν να κατηγοριοποιήσουν τις αντιδράσεις των βρεφών, αφήνοντας τη μητέρα, ή παιδαγωγό, να φύγει από το δωμάτιο. Παρατήρησαν τις αντιδράσεις του βρέφους όταν γύρισε, και τις κατέταξαν σε τρείς κατηγορίες.

Δεσμός ανασφαλής παρατηρήθηκε στη περίπτωση που ο γονιός ή παιδαγωγός είναι στο δωμάτιο, και τα βρέφη δεν δίνουν σημασία πού κάθεται. Φεύγει, και όταν ξαναγυρίζει στο δωμάτιο τα παιδιά περισσότερο απομακρύνονται παρά πλησιάζουν το πρόσωπο. Ασφαλής δεσμός παρατηρήθηκε στη περίπτωση που ο γονιός ή παιδαγωγός είναι παρών, και παίζουν ευχάριστα. Όταν φύγει αναστατώνονται, και όταν επιστρέψει ξαναπαίζουν κανονικά. Αυτό το δεσμό εμφανίζει το 65% των παιδιών από μεσοαστικές οικογένειες. Ανασφαλής δεσμός ή αμφιθυμίας παρατηρήθηκε όταν τα παιδιά έχουν στην αρχή προβλήματα με τους ξένους. Μένουν με κάποιο άγχος κοντά στο γονιό ή παιδαγωγό. Όταν φύγει και ξαναγυρίσει είναι θυμωμένα και δεν επανέρχονται Τέτοια παιδιά είναι το 12% των μεσοαστικών αμερικάνικων οικογενειών και είναι αρκετά αγχώδη. (Cole&Cole,2002)

Οι αιτίες των διαφορών στους τύπους του δεσμού, μπορεί να ύπάρχουν λόγω της ιδιοσυγκρασίας μητέρας ή παιδαγωγού, και παιδιού. Παρατηρήθηκε ότι οι διαφορές στην ευαισθησία της μητέρας καθόριζαν το δεσμό. Αν η μητέρα ή παιδαγωγός, ανταποκρινόταν άμεσα στο κλάμα του μωρού, ή στο τάισμα, το βρέφος ανέπτυσσε ασφαλή δεσμό. Τα παιδιά που μεγαλώνουν με μητέρες χωρίς ευαισθησία, οι έρευνες έδειξαν ότι αναπτύσσουν δεσμό ανασφαλή. Η στενή αλληλεπίδραση μητέρας ή παιδαγωγού,και παιδιού είναι ένα αμοιβαίο επίτευγμα. Όπως το βρέφος, έτσι και η μητέρα θέλει βρέφος που να ανταποκρίνεται στο αίσθημά της. Γίνεται μια όσμωση συναισθημάτων, συνεκτιμώντας πάντα και το πολιτισμικό πλαίσιο.Βέβαια υπάρχει το κοινό σημείο για όλους τους πολιτισμούς. Οταν το βρέφος αποχωριστεί τη μητέρα του, αντιδρά παντού με τον ίδιο τρόπο.

Οι δεσμοί μπορεί να παραμένουν σταθεροί, αλλά και μπορεί να μεταβληθούν με την ανάπτυξη σε συνάρτηση με τις συνθήκες της ζωής. Αν η οικογένεια περνά μια δύσκολη περίοδο λόγω ανεργίας, πενίας, θανάτου,ή χωρισμού ο δεσμός πιθανόν να μεταβληθεί. Στο είδος του δεσμού όπως αναφέρθηκε, συνεκτιμώνται και οι πολιτισμικές επιδράσεις, π.χ. στα Κιμπούτς του Ισραήλ (συνεταιριστικά αγροκτήματα) όταν παρατηρήθηκαν στα 11 εως 14 μηνών βρέφη με την έρευνα στη συνθήκη με τον ξένο(όπως λέγεται η έρευνα όταν το παιδί μένει με έναν ξένο και όχι με το άτομο που εχει δεσμό) τα μισά παιδιά κρίθηκαν με ανασφαλή αμφιθυμικό δεσμό, και μόνο το 37% κατηγοριοποιήθηκαν σε ασφαλή δεσμό. (Cole&Cole,2002)

Χαμηλό ποσοστό παιδιών με ασφαλή δεσμό παρατηρήθηκε στη Γερμανία Μετά όμως από εκτενείς παρατηρήσεις, οι ερευνητές απέρριψαν το ό,τι οι Γερμανοί γονείς ήταν αδιάφοροι προς τα παιδιά τους. Μεγάλο επίσης ποσοστό παιδιών με ανασφαλή δεσμό βρέθηκε και σε παραδοσιακές ιαπωνικές οικογένειες, και αυτό οφείλεται στο ότι οι μητέρες προάγουν σχέση έντονης εξάρτησης, μη αφήνοντας τα παιδιά τους σε άλλο πρόσωπο. Συνεπώς για αυτά τα παιδιά είναι ψυχοφθόρο να μένουν μόνα τους με ένα άγνωστο. Παρατηρούμε ότι δεν υπάρχει ενας μόνο παράγοντας που να καθορίζει το τύπο του δεσμού. Η διαφορά των γονιών ή παιδαγωγών, η κληρονομικότητα, το πολιτισμικό πλαίσιο μέσα στο οποίο ανήκουν τα παιδιά και άλλες συνθήκες, δημιουργούν ποικίλες εξελικτικές οδούς, και ερμηνείες αυτών των οδών. (Cole&Cole,2002) Οι αποχρώσεις του συναισθήματος και της έκφρασης αντανακλούν τη διαρκή διαδικασία της προσαρμογής και της εξέλιξης.(Super,&Harkness,1999) Οι ερμηνείες των διαφορών αυτών ποικίλουν, και αποτελούν αντικείμενο αντιπαράθεσης των ψυχολόγων. Οι αλλαγές στην αυτονομία του παιδιού και στην ένοια του εαυτού που παρατηρούνται μεταξύ 18 και 30 μηνών καθώς, και η μείωση της θλίψης που εκφράζουν όταν αποχωρίζονται τους γονείς ή παιδαγωγούς. (Cole&Cole,2002)

Οι νέες δεξιότητες επικοινωνίας είναι η λεγόμενη συναισθηματική αναφορά Είναι μια μορφή επικοινωνίας στην οποία οι αντιδράσεις του βρέφους σε μια ασυνήθιστη κατάσταση εξαρτώνται από τις εκφράσεις του γονιού ή παιδαγωγού.Αν και τα βρέφη εχουν κάνει και τις δικές τους εκτιμήσεις για μια κατάσταση, μελετούν και τις αντιδράσεις του γονιού ή παιδαγωγού και επηρεάζονται από αυτές. Εχει παρατηρηθεί στις έρευνες, ότι τα κορίτσια αντιδρούν με μεγαλύτερη ευαισθησία σε ένα βλέμμα της μητέρας από ότι τα αγόρια Καθώς μεγαλώνουν τα βρέφη αρχίζει και ατονεί η μητέρα ή παιδαγωγός ως πηγή πληροφοριών για τις άγνωστες καταστάσεις Ο τρόπος επικοινωνίας αντικαθίσταται σε μεγάλο μέρος από την ομιλία (Νόβη- Καλτσούνη, 2008)

Συνέπειες των δεσμών στα παιδιά στη διάρκεια της ζωής τους

Οι ερευνητές, βρήκαν ότι σε ηλικία 2 ετών τα παιδιά με ασφαλή δεσμό συνεργάζονται με τις μητέρες τους σε δύσκολες καταστάσεις, ότι λύνουν τα προβλήματα περισσότερο απ’ οσο τα παιδιά με ανασφαλή δεσμό ή ανασφαλή αμφιθυμικό. Στα 3,5 τα παιδιά με ασφαλή δεσμό, είναι πιο περίεργα για καταστάσεις, παίζουν πιο αποτελεσματικά με τους συνομιλίκους τους, και εχουν καλύτερες σχέσεις με τους δασκάλους τους. Εκφράζουν πιο ανοικτά τα συναισθήματα τους, και σχηματίζουν στενότερες σχέσεις με τους άλλους. (Cole&Cole,2002) Οι αξίες επίσης είναι μια άλλη συνιστώσα που επηρεάζει τη συμπεριφορά των παιδιών σε συνάρτηση με το δεσμό. ΄Οταν ο παιδαγωγός του εμφυσά όχι μόνο στο λεκτικό πεδίο αλλά και νοερά, πώς θα ήθελε να ενεργεί το παιδί, και όχι τόσο για να το διευκολύνει στην ανάπτυξη του και στη πρόοδο του, αλλά να συνεργάζεται με τους άλλους. Παρατηρείται ότι στα πεδία της εξέλιξης γίνεται όσμωση συναισθημάτων, αντιλήψεων, αξιών, πολιτισμικού περιβάλλοντος.

Τα παιδιά κοινωνικοποιούνται και στο τρόπο της συμπεριφοράς ανάλογα με το πού βρίσκονται Το νήπιο του Kipsigis εχει κοινωνικούς εταίρους στους οποίους μπορεί να εκδηλωθεί με την λεκτική επικοινωνία. Λιγότερα από μισά παιδιά στην Αμερική είναι παράγοντες μιας ανάλογης διαδικασίας με ένα μικρότερο αδελφό. Κάθε στάδιο της ζωής περιλαμβάνει και το συναισθηματικό περιβάλλον. Και το άτομο αντλεί από τις εμπειρίες του παρελθόντος για να μάθει, να αισθάνεται, και να εκδηλώνει το συνάισθημα.(Super,&Harkness,1999)

Όταν τα βρέφη δεν παίρνουν αρκετό συναίσθημα, εχει αρνητικές συνέπειες για τη ζωή τους. Δημιουργείται το επίκτητο αίσθημα ανεπάρκειας, ώστε ο νους του παιδιού πιστεύει, πως ότι και να κάνει δεν πρόκειται να επηρεάσει αυτό που του συμβαίνει, και επομένως αδιαφορεί, ή γίνεται εντελώς παθητικό. Οι έρευνες εδειξαν ότι στα υιοθετημένα παιδιά, η ποιότητα των σχέσεων των παιδιών με τους θετούς γονείς φαινόταν καλύτερη. Σχεδον όλα είχαν δημιουργήσει αμοιβαίους δεσμούς με τους θετούς γονείς, οποιαδήποτε και αν ήταν η ηλικία τους κατά την υιοθεσία Τα παιδιά των ιδρυμάτων χαρακτηρίστηκαν ως υπερβολικά φιλικά Είχαν μια έντονη επιθυμία για να κερδίσουν την προσοχή των ενηλίκων. .(Cole&Cole,2002)

Συμπεράσματα

Μέσα από τις έρευνες των ειδικών εξήχθη ο,τι ο σημαντικότερος παράγοντας για την επίτευξη του ασφαλούς δεσμού, είναι το συναίσθημα. Με αυτό το κίνητρο τα παιδιά εμφωλεύουν μέσα τους και «μεταφέρουν» τους γονείς ή παιδαγωγούς , κοινωνικοποιούνται γρηγορότερα, συναναστρέφονται ανετότερα, βρίσκουν λύσεις στα προβλήματά τους ταχύτερα, γίνονται πιο αποφασιστικά, και πιο αυτόνομα και κυρίως μαθαίνουν να συμμετάσχουν ενεργά και στη ζωή τους και τη κοινωνία

Βιβλιογραφία

ColeM.&Cole S.,(2002)Η ανάπτυξη των παιδιών.Α΄ τόμος ,Αθήνα, Τυπωθείτω.

Νόβη-Καλτσούνη Χ.,(2008) Η εξέλιξη του παιδιού στο κοινωνικό περιβάλλον.Πάτρα,

Super,C.&Harkness,S.(1999) Πολιτισμικοί κόσμοι της πρώτης παιδικής ηλικίας. Πάτρα,

Bowlby,T(1999) Δημιουργία και διακοπή των συναισθηματικών δεσμών. Αθήνα, Καστανιώτης.

ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΚΛΟΠΟΙΣ ΚΤΩΝΤΑΙ; H copies ;

 

ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΚΛΟΠΟΙΣ ΚΤΩΝΤΑΙ; H copies ;

Τα σχολειά του Κέντρου άρχισαν καταλήψεις. Μπροστά στις πόρτες έβαλαν κάδους κλπ. Γιατι νομίζετε; Για να μη γίνουν τα Ωνασεια σχολεία, τα οποία αρχίζουν από Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Άρχισε από λαϊκές συνοικίες, δικαίως θεωρώ. .

Μου έδωσαν χαρτί, που γράφει, οτι τους διώχνουν απο τα σχολεία τους. Είναι ψέματα φυσικά. Απλά τα Ωνασεια είναι τα σχολειά κάθε γειτονιάς που θα είναι πιο ανεβασμένο το (μορφωτικό) επίπεδο των μαθητών, γιατί θα μπαίνουν με εξετάσεις στο Γυμνάσιο και Λύκειο. Αν δεν περάσουν ,πηγαίνουν σε ένα άλλο γειτονικό.

Να θυμίσω εδώ, στα φυγόπονα, οτι μέχρι το 81 , τα παιδιά απο Δημοτικό, για να πάνε στο Γυμνάσιο έδιναν εξετάσεις και μετά συνέχεια Φεβρουάριο και Ιούνιο σε ολα τα μαθήματα. Και βέβαια έμεναν στην ίδια τάξη. Αν οι οικογένειες ήταν μορφωτικά υποβαθμισμένες, τα σταματούσαν τα παιδιά, αν δεν περνούσαν στο Γυμνάσιο. Ετσι πολλά άτομα απο αυτές τις γενιές, έμειναν εντελώς αγράμματα, του Δημοτικού

Τωρα αν δεν περάσουν, πάνε σε ενα άλλο κοντά τους. Δε σταματούν

Δεν θέλουν να διαβάσουν, λένε οτι οι καθηγητές τους υποστηρίζουν , (στις καταλήψεις, φαντάζομαι ναι, γιατί κάθονται και πληρώνονται οι καθηγητές)

Το χαρτί τελειώνει. Να μην ανοίξει κανένα Ωνασειο. Δε γράφει αλλά εννοείται. Γιατι τα αγαθά κλόποις κτώνται η τα αγαθά copies

Είμαστε κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη και του ιδίου και της οικογενείας του, αλλά για τα παιδιά μας επιλέγουμε το θετικό, για την αναβάθμιση του μορφωτικού επιπέδου (οχι του πνευματικού) και να χωρίσει η Ήρα απο το στάρι. Θα προχωρούν καλύτερα

Οι γονείς να πείσουν τα παιδιά τους ,οτι είναι για το καλό τους, να το συνεχίσει και η επόμενη κυβέρνηση που θα έρθει σύντομα. (δε λέμε τα πάντα αρνητικά απο κεκτημένη ταχύτητα, γιατί είναι ανωριμότητα) BLOOG

Γράφει η άλλη <ειδική> στο Life Coaching...ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΑ ΕΠΙΔΕΡΜΙΚΑ. ΒΛΑΠΤΟΥΝ

 

Γράφει η άλλη <ειδική> στο Life Coaching

Δεν είμαι τυχερή, αλλά έχω πέσει τόσες φορές, που εσύ δεν προσπάθησες.(προσπάθεια= Προς το πάθος) Έχει ουρές από κόσμο, κάνει σεμινάρια ,και στο ίντερνετ 100χιλ κόσμο. Θα μου πείτε πού είναι το αρνητικό. Οτι μαθαίνει τον κόσμο να σκέπτεται πολυ επιδερμικά, να αναπτύσσει τον εγωκεντρισμό του και αν δεν πετυχαίνει κατι, να αυτοκτονεί η να παίρνει ψυχοφάρμακα,

Είναι πολλά απο πίσω που δεν τα λένε, γιατι αν τα πουν δε θα δουλέψουν. Αν τη ρωτήσει κάποιος ,αν μας πέσει αίμα στον εγκέφαλο μπορούμε να προσπαθήσουμε; Οι γονείς που έχασαν παιδιά με βίαιο η όχι τρόπο τι προσπάθεια να κάνουν; Ποιος το καθοριζει αυτό; Μήπως η ψυχή πριν από την ενσάρκωση της για να βγάλει χρεη; Αλλάζει αυτό και πώς;(ολόκληρα διδακτορικά έχουν γραφτεί περι αυτού με βάση τους Επικούρειους και Στωικούς και αυτές με μια πρόταση νομίζουν οτι λύνουν τα προβλήματα σου.

(Δεν απαντούν σε τέτοια, μόνο στην επιδερμίδα. )

Γιατί η Ελένη Γλυκατζη Αρβελερ , λεει πως οτι κατάφερε ήταν μόνο απο τυχη (δεν είπε κάρμα βέβαια, ουτε ειμαρμένη=ρήμα μοιρομα) Τους συμφέρει ολους να σκεπτεται ο κόσμος πολυ επιδερμικά, για να δουλεύει το σύστημα. Φυσικά λεμε στα παιδιά να προσπαθούν, να μάχονται , αλλά δίνουμε και πνευματικότητα για να αντλούν δύναμη. Για να δουλέψει κατι και να προσπαθήσει, θέλει ενέργεια. Πόθεν θα την αντλήσουν; Δε θα καταλάβουν τώρα πιο βαθιά θέματα . Ελαφρά

Κάνουν οι επιδερμικοί , αρνητικά ναρκισσιστικές κοινωνίες, παίρνει ο κόσμος πολλά πτυχία, ενίοτε χωρίς γνώσεις και αντίκρυσμα,με αποτέλεσμα να νομίζει οτι ειναι στην κορυφή της κοινωνίας, να φουσκώνουν τα μυαλά του,αλλάζει χώρες για να φαίνεται νεωτεριστής, πιστεύει ότι δεν πρέπει να του τύχει ποτέ κάτι αρνητικό και όταν του τυχαίνει, αρχίζει εξαρτήσεις, αυτοτραυματισμούς, καταθλίψεις και αν εχει και κληρονομικότητα πολλά άλλα. Όλα αυτά τα σεμινάρια θελουν προσοχή. Ειναι παυσίπονο,χωρις να βρίσκεις την αιτία του πόνου. Όταν μάλιστα νομίζεις οτι βρήκες την αιτία, σε βλάπτει περισσότερο

ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΣΤΗ ΥΓΕΙΑ.ΓΙΑΤΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΒΛΕΠΕΙ ΜΟΝΟ ΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΤΙ ΕΙΝΑΙ

 

ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΣΤΗ ΥΓΕΙΑ. (ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ ΒΑΣΕΙΣ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΤΙ ΕΙΝΑΙ )

Η μηχανική μάθηση (ML) είναι ένα υποσύνολο της τεχνητής νοημοσύνης (AL) που επιτρέπει στα συστήματα να μαθαίνουν και να βελτιώνονται από την εμπειρία χωρίς να προγραμματίζονται ρητά.

Περιλαμβάνει την ανάπτυξη αλγορίθμων που μπορούν να επεξεργάζονται να αναλύουν και να λαμβάνουν αποφάσεις με βάση δεδομένα.

Αυτή η ενότητα θα εισαγάγει τις θεμελιώδεις έννοιες της ML συμπεριλαμβανόμενης της ιστορίας της των βασικών αρχών και διάφορων τύπων μεθόδων μάθησης όπως η επιπτευόμενη η χωρίς επίβλεψη η ενισχυτική μάθηση.

Τα ενσωματωμένα συστήματα είναι εξειδικευμένα υπολογιστικά συστήματα που εκτελούν αποκλειστικές σε μεγαλύτερα μηχανικά η ηλεκτρικά συστήματα

Είναι αναπόσπαστο σε διάφορες καταναλωτικές και εμπορικές συσκευές.

Αυτή η ενότητα θα καλύψει τα βασικά τω ν ενσωματωμένων συστημάτων συμπεριλαμβανόμενων των χαρακτηριστικών των στοιχείων τους και του ρόλου που διαδραματίζουν στη σύγχρονη τεχνολογία

Τα ενσωματωμένα συστήματα διαφέρουν από τα υπολογιστικά γενικής χρήσης όσον αφορά τους σχεδιαστικούς περιορισμούς όπως η κατανάλωση ενέργειας το μέγεθος και οι δυνατότητες επεξεργασίας.

Η σύγκλιση της μηχανικής μάθησης και των ενσωματωμένων συστημάτων είναι ένα αναπτυσσόμενο πεδίο που προσφέρει τη δυνατότητα ενίσχυσης της ευφυίας και της αποτελεσματικότητας των συσκευών.

Η ενσωμάτωση μοντέλων (Ml) σε συστήματα επιτρέπει πιο έξυπνες συσκευές που μπορούν να εκτελούν σύνθετες εργασίες να προσαρμόζονται σε νεα δεδομένα και να επεξεργάζονται πληροφορίες σε πραγματικό χρόνο

Οι βασικές αρχές της Μηχανικής Μάθησης αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της κατανόησης του τρόπου με τον οποίο να εφαρμοστούν οι αλγόριθμοι σε διάφορες εφαρμογές, συμπεριλαμβανομένων των ενσωματωμένων συστημάτων.

Αυτή η υποενοτητα εμβαθύνει στους τρεις κυρίους τύπους μηχανικής μάθησης εποπτευόμενη μάθηση, μάθηση χωρίς επίβλεψη και ενισχυτική μάθηση καθένας απο τους οποίους διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στο πεδίο.

Η ενσωμάτωση της μηχανικής μάθησης σε ενσωματωμένα συστήματα έχει οδηγήσει σε σημαντικές προόδους σε διαφόρους κλάδους.

ΕΊΝΑΙ ΚΡΊΣΙΜΟ ΒΉΜΑ ΟΠΩΣ ΑΝΑΛΎΕΤΑΙ ΠΆΡΑ ΚΆΤΩ , ΓΙΑΤΙ ΔΙΕΥΚΟΛΎΝΕΙ ΠΟΛΥ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

Οι περιπτωσιολογικές μελέτες δείχνουν πως η μηχανική μάθηση όταν ενσωματώνεται σε συστήματα μπορεί να λύσει πολύπλοκα προβλήματα να βελτιώσει την αποτελεσματικότητα και να ανοίξει νέες δυνατότητες.

Συσκευές παρακολούθησης υγείας

Μια απο τις πιο σημαντικές εφαρμογές είναι στην υγειονομική περίθαλψη , ιδιαίτερα στις προσωπικές συσκευές παρακολούθησης της υγείας.

Οι φορητές συσκευές όπως τα έξυπνα ρολόγια οι ιχνηλάτες φυσικής κατάστασης χρησιμοποιούν ενσωματωμένη μηχανική εκμάθηση για να αναλύουν δεδομένα όπως καρδιακους παλμούς μοτίβα ύπνου και σωματική δραστηριότητα.

Σε πιο προηγμένες εφαρμογές η ενσωματωμένη ML χρησιμοποιεί την έγκαιρη ανίχνευση καταστάσεων όπως η κολπική μαρμαρυγή η η υπνικη άπνοια.

Αυτές οι συσκευές δείχνουν πως η μηχανική εκμάθηση στη συσκευή μπορεί να παρέχει πληροφορίες για την υγεία σε πραγματικό χρόνο οδηγώντας σε προληπτική διαχείριση της υγειονομικής περίθαλψης

Αυτόνομα οχήματα

Τα αυτόνομα οχήματα (AV) αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα πολύπλοκων ενσωματωμένων συστημάτων που χρησιμοποιούν μηχανική μάθηση

Τα AV χρησιμοποιούν ενα συνδυασμό αισθητήρων όπως UDAR ραντάρ και κάμερες για να πλοηγούνται και να αλληλεπιδρούν με ασφάλεια με το περιβάλλον τους

Οι αλγόριθμοι μηχανικής μάθησης που είναι ενσωματωμένο σε αυτά τα συστήματα επεξεργάζονται δεδομένα αισθητήρων σε πραγματικό χρόνο για να λάβουν αποφάσεις σχετικά με το τιμόνι την ταχύτητα και το σχεδιασμό διαδρομής προωθώντας σημαντικά τον τομέα της αυτόνομης πλοήγησης

Έξυπνος οικιακός αυτοματισμός

Οι εξυνπνες οικιακές συσκευές συμπεριλαμβανομένων των θερμοστατών, των συστημάτων φωτισμού και των καμερών ασφαλείας ενσωματώνουν ολοένα και περισσότερο αλγορίθμους μηχανικής μάθησης.

Αυτά τα συστήματα μαθαίνουν απο τη συμπεριφορά των χρηστών για τη βελτιστοποίηση των χρονοδιαγραμματων θέρμανσης και ψύξης τον φωτισμό και ακόμα και τον εντοπισμό ασυνήθιστων δραστηριοτήτων για λόγους ασφαλείας

Για παράδειγμα οι έξυπνες κάμερες ασφαλείας χρησιμοποιούν μηχανική μάθηση για τη διάκριση μοτίβων τακτικής κίνησης και πιθανών απειλών ασφαλείας

Αγροτική ρομποτική Στη γεωργία η μηχανική μάθηση ενσωματωμένη σε drones και ρομποτικά συστήματα χρησιμοποιείται για εργασίες όπως η παρακολούθηση των καλλιεργειών η ανίχνευση παρασίτων και η γεωργία ακρίβειας

Αυτά τα συστήματα επεξεργάζονται τεράστιες ποσότητες δεδομένων εικόνας για να παρέχουν πληροφορίες για την υγεία καλλιεργειών , τις συνθήκες του εδάφους και τη βελτιστοποίηση πόρων οδηγώντας σε αυξημένες αποδόσεις των καλλιεργειών και πιο αποτελεσματικές γεωργικές πρακτικές

Βιομηχανικός αυτοματισμός και προγνωνστική συντήρηση

Η μηχανική μάθηση παίζει καθοριστικό ρόλο στην προγνωστική συντήρηση σε βιομηχανικά περιβάλλοντα

Οι αισθητήρες που είναι ενσωματωμένοι σε συστήματα για διάφορες λειτουργικές παραμέτρους

Οι αλγόριθμοι μηχανικής μάθησης αναλύουν μειώνοντας τον χρόνο διακοπής λειτουργίας και το κόσμο συντήρησης

Περιβαλλοντική παρακολούθηση

Παρακολουθούν τις αλλαγές στα οικοσυστήματα τα καιρικά πρότυπα και τα επίπεδα ρύπανσης

Για παράδειγμα ο αισθητήρας που αναπτύσσονται τα δάση μπορούν να ανιχνεύσουν και να αναφέρουν πρώιμα σημάδια, ενώ τα συστήματα παρακολούθησης της ποσότητας του νερού χρησιμοποιούν μηχανική μάθηση για να ανιχνεύουν ρύπους και αλλαγές στη σύνθεση νερού

Λιανική και Εργασία Πελατών

Στον τομέα του λιανικού εμπορίου η ενσωματωμένη μηχανική εκμάθηση χρησιμοποιείται για εξατομικευμένη αφοσίωση πελατών και διαχείριση αποθέματος

Για παράδειγμα οι έξυπνοι καθρέπτες στα καταστήματα μπορούν να προτείνουν προϊόντα στους πελάτες με βάση τις προτιμήσεις και στις προηγούμενες αγορές τους βελτιώνοντας την εμπειρία αγορών

Αυτές οι περιπτωσιολογικές μελέτες απεικονίζουν τις ποίκιλες εφαρμογές της μηχανικής μάθησης σε ενσωματωμένα συστήματα δείχνοντας πως μπορούν να προσαρμοστούν για την αντιμετώπιση συγκεκριμένων προκλήσεων για την βελτίωση της αποδοτικότητας

Μελλοντικές τάσεις και αναδυόμενες τεχνολογίες

Η διασταύρωση της μηχανικής μάθησης και των ενσωματωμένων συστημάτων είναι ένα ταχέως εξελισσόμενο πεδίο με νέες τάσεις και τεχνολογίες να αναδύονται που υπόσχονται να φέρουν περαιτέρω επανάσταση σε αυτόν τον χώρο

Η κατανόηση αυτών των μελλοντικών τάσεων είναι ζωτικής σημασίας για την πρόβλεψη της κατεύθυνσης του κλάδου και τον εντοπισμό όλων των νέων ευκαιριών για καινοτομία και ανάπτυξη. BLOOG

 

Μέσω Facebook «ψάρευε» ανήλικους ο Ιταλός καθηγητής του ΕΚΠΑ που συνελήφθη για παιδική πορνογραφία

Μάλιστα, ο 45χρονος καθηγητής της «διαστροφής», έστελνε χρήματα στα θύματά του, προτρέποντας τους ανήλικους να του στέλνουν γυμνές φωτογραφίες τους

ΕΙΧΕ ΑΝΑΠΤΥΞΕΙ ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΤΟΥ ΗΜΙΣΦΑΙΡΙΟ, ΤΩΝ ΠΤΥΧΙΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΉΣ ΚΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΟ ΔΕΞΙ ΤΗΣ ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗΣ ΤΗΣ ΣΥΜΠΟΝΟΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΛΟΣΥΝΗΣ. ΑΝ ΣΥΝΕΚΤΙΜΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΞΙΕΣ ΤΟΥ , ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΙΣ ΞΕΡΟΥΜΕ ,ΑΠΟ 0-7 ΣΥΝ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ, ΕΞΗΓΟΥΝΤΑΙ ΟΛΑ. (ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΧΕ ΚΑΙ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑ. ΓΙΝΟΝΤΑΙ Κ ΑΥΤΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ)

ΓΙΑΤΙ ΓΝΩΣΙΑΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΙΣΤΙΚΉ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ;

 

ΓΙΑΤΙ ΓΝΩΣΙΑΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΙΣΤΙΚΉ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ;

Οι Wenzel και Beck περιγράφουν τη γνωστική θεραπεία η οποία απευθύνεται σε αυτοκτονικούς ασθενείς ως μια ενεργητική και στοχευμένη ψυχοκοινωνική παρέμβαση η οποία στοχεύει στο να αποκτήσουν οι ασθενείς δεξιότητες ώστε

Να τροποποιήσουν τα αυτοκτονικά σχήματα.

Να διακόψουν τις γνωστικές διαδικασίες οι οποίες σχετίζονται με αυτοκτονικές κρίσεις

Να τροποποιήσουν τους προγνωσιακούς παράγοντες ευαλωτότητας η οποία έπαιξε μεγάλο ρόλο στην αυτοκτονική κρίση που τους οδήγησε στη θεραπεία.

Σύμφωνα με τον Forgratt (2009) όλες αυτές οι προσεγγίσεις χαρακτηρίζονται από την άποψη ότι η γνωστική λειτουργία αποτελεί ένα βασικό παράγοντα και ότι τροποποιώντας τη γνωστική λειτουργία μπορεί να επέλθει μια αλλαγή στα μη λειτουργικά συναισθήματα.

Μια παρέμβαση αυτού του είδους είναι.

Εμπλέκουμε τον πελάτη ασθενή

Δημιουργούμε σχέση που θα βασίζεται στην ενσυναίσθηση, στο σεβασμό και την εγγύτητα .

Αξιολογούμε το πρόβλημα το πρόσωπο και την κατάσταση.

Ξεκινάμε με την άποψη του ασθενή σχετικά με τι δεν είναι καλό για αυτόν εκείνη τη στιγμή.

Καθορίζουμε πιθανή παρουσία κλινικής φύσεως διαταραχών.

Λαμβάνουμε το ιστορικό τους ασθενούς, αξιολογώντας την κατάσταση.

Σημειώνουμε παράγοντες της προσωπικότητας που μπορεί να σχετίζονται με την ταση.

Ελέγχουμε τις δευτερεύουσες διαταραχές . Ρωτάμε πώς αισθάνεται ο ασθενής με αυτή την κατάσταση.

Ελέγχουμε την πιθανή παρουσία ψυχικών αιτιολογικών παραγόντων όπως χρήση φαρμάκων και τρόπο ζωής

Προετοιμάζουμε τον ασθενή για θεραπεία.

Καθορίζουμε τους στόχους της θεραπείας.

Αξιολογούμε το κίνητρο του ασθενούς να αλλάξε.ι

Παρουσιάζουμε τα βασικά χαρακτηριστικά της CBT(ΓΝΩΣΙΑΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΙΣΤΙΚΉ)

Συζητάμε πιθανές προσεγγίσεις για θεραπεία.

Δημιουργούμε ένα συμβόλαιο.

Εφαρμόζουμε θεραπευτικό πρόγραμμα.

Αξιολογούμε τη διαδικασία.

Προετοιμάζουμε τον ασθενή για τη λήξη της παρέμβασης

Η θεραπεία αυτή δεν ήταν αποτελεσματική για αυτοκτονικό ιδεασμό μεταξύ εφήβων,

αλλά ήταν αποτελεσματική σε ενήλικες

Σύμφωνα με τον Forgratt ο ασθενής μετά το πέρας της παρέμβασης πρέπει να έχει την ελευθεριά να επιλέξει ανάμεσα στα αισθήματα , τη συμπεριφορά και τον τρόπο ζωής του, μέσω της αυτοπαρατήρησης.

ΑΥΤΟΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΕΠΙΓΝΩΣΗ

ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΟΝ ΑΓΡΙΟ ΞΥΛΟΔΑΡΜΟ ΤΟΥ ΤΡΙΧΡΟΝΟΥ

 

ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΟ, ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ. Με αφορμή τον άγριο ξυλοδαρμό του τρίχρονου. Πρέπει να γίνει νόμος, καθε γυναίκα που μένει έγκυος, άσχετα με τα 100 πτυχία της, να εξετάζεται και απο ΚΡΑΤΙΚΟ ψυχίατρο και να το προσκομίζει στο /στη γυναικολόγο της. Αν ο ψυχίατρος κρινει απαραίτητο, θα χρειαστεί υποχρεωτική θεραπεία.

Ψηφίζουν οι ιδιοτελείς, αφύσικους νόμους για παιδιά απο νοικιασμένες μήτρες, καταστρέφουν τις κοινωνίες, με παιδιά απο μάνες με χίλιες ψυχασθένειες που πωλουν τα παιδιά τους, με συνέπεια να βγαίνουν και τα παιδιά με ψυχασθένειες.

Δεν μπορούν να κάνουν τον αυτονόητο για υγιείς υποτίθεται μητέρες; Να εξετάζονται αν έχουν το μητρικό ένστικτο , άσχετα με τις θεωρίες που έχουν μάθει. Το μητρικό, λογω πολλών πτυχιων, αυξημένης γυναικείας καριέρας, (έπαρσης των μητέρων) ανταλλαγής συντρόφων, (μερικές το θεωρούν in να έχουν εραστή παράλληλα, η να χωρίσουν για να μεγαλώνει το παιδί τους με αλλον άντρα και να βλέπει βοηθητικά τον πατερα του)

Μου το έχουν πει, μη σας φαίνεται υπερβολικό. Έχουν πει, αυτο θελει η κοινωνία σήμερα , να έχουμε άλλον στο σπίτι και να βλέπει τον πατέρα του εξω. (Το παιδί ενίοτε μπερδεύεται, εκτος αν δουλέψουν επάνω του με ψυχοθεραπείες)

Κυρίως όμως οι μητέρες έχουν απομακρυνθεί πολύ απο τη φύση και το μητρικό ένστικτο.

Τα αυτονόητα που έκαναν οι παλιές μητέρες ΔΕΝ μπορούν να τα κάνουν τωρα. Όλα, ειδικά τα αγόρια που ξέρω οτι αυτοκτόνησαν, που έγιναν ομοφυλόφιλα, που έγιναν διαταραγμένα, που δολοφόνησαν, είναι απο μανες επιστημόνισσες, (γιατρούς, συμβολαιογράφους, δικηγόρους, καθηγήτριες κλπ) , γιατί οι μάνες δεν έχουν κάνει ψυχοθεραπείες και κάνουν ότι τα ξερουν ολα. Εχουν μεγάλη έπαρση, το περιβάλλον τους τις έχει για θεές, λες και είναι κάποιο κατόρθωμα προς βελτίωση της ψυχής τα πτυχια, και τα παιδιά τα παίρνουν στο λαιμό τους. Μπορεί να είναι άλλες ισορροπημένες και να πληροφορούνται χωρίς έπαρση ,αφου εχουν πιο ισορροπημένα ημισφαίρια εγκεφάλου , χωρις διαταραχές

Οι επιστήμες της Αγωγής και της Ψυχής, (με πνευματικότητα) είναι οι πιο ιερές, που πλάθουν υγιώς τις κοινωνίες . ΙΣΩς ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΝΑ ΤΑ ΚΑΝΟΥΝ. ΕΜΕΙΣ ΟΜΩΣ ΘΑ ΛΕΜΕ. ΕΞΕΤΑΣΗ ΤΩΝ ΜΗΤΕΡΩΝ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΣΒΗΣΕΙ Ο ΗΛΙΟΣ BLOOG

ΣΤΑΔΙΑ ΤΟΥ ΠΕΝΘΟΥΣ

 ΣΤΑΔΙΑ ΤΟΥ ΠΕΝΘΟΥΣ.

• Συχνά οι άνθρωποι ταλαντεύονται πολλά χρονιά στα υπόλοιπα στάδια πριν φτάσουν εκεί. Αποδοχή

• Τους ανθρώπους συχνά χαρακτηρίζει ένα συναισθηματικό μούδιασμα αμέσως μετά το σοκ. Άρνηση

• Το άτομο μπορεί να αισθάνεται αδικημένο και εγκαταλελειμμένο. Οργη -θυμός

• Οι άνθρωποι συχνά αρνούνται να δεχτούν την επικείμενη απώλεια και στρέφουν την προσοχή τους προς κάποια ανώτερη δύναμη. Διαπραγμάτευση

• Δεν ενθαρρύνουμε ούτε επιβεβαιώνουμε το άτομο ότι όλα θα εξελιχθούν ομαλά. Θλίψη

Στάδια: Άρνηση, Οργή-θυμός, Διαπραγμάτευση, Θλίψη, Αποδοχή.

Όλες οι αντιδράσεις:

1Anna Liouni

ΒΙΑΙΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ;

 

ΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΣΤΗ ΒΙΑΙΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ.

ΙΑΤΡΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

Ο διεγερτικός ασθενής φαίνεται αναστατωμένος αγχώδης , φωνάζει απειλεί, δεν συνεργάζεται και επιτίθεται φραστικώς η και φυσικώς . Η κριτική του ικανότητα είναι περιορισμένη και η όλη συμπεριφορά του απρόβλεπτη

Δυνητικά καθίσταται επικίνδυνος για τη φυσική ακεραιότητα του ίδιου η των άλλων

Επειδή οι αιτιοπαθογενετικοι παράγοντες της διέγερσης εκτείνονται σε μεγάλο φάσμα , αν η κατάσταση δεν επιβάλλει επειγόντων τη φαρμακευτική καταστολή η καθήλωση του ασθενούς είναι προτιμότερο να ληφθεί ιστορικό και να γίνει φυσική και ψυχιατρική εξέταση του. Το θεμελιώδες ερώτημα που πρέπει οπωσδήποτε να απαντηθεί ,είναι αν η διέγερση οφείλεται η όχι σε οργανικό παράγοντα, διότι σε τέτοια περίπτωση η αντιμετώπιση μπορεί να είναι διαφορετική και πέραν της της ψυχιατρικής

Η καταστολή της διέγερσης στη μεγάλη πλειονότητα των περιπτώσεων είναι δυνατόν να επιτευχθεί με φάρμακα χωρίς εφαρμογή βίας η άλλων περιοριστικών μέσων

Η χορήγηση νευροληπτικών μέσων

Η χορήγηση νευροληπτικών η και βενζοδιαζεπινών θα κριθεί απαραίτητη

Ο ασθενής πρέπει να βρίσκεται σε περιβάλλον με περιορισμό .

Συνιστάται μη προκλητική συμπεριφορά προς τον ασθενή , ενημέρωση του για την ταυτότητα του προσωπικού και του περιβάλλοντος στο οποίο βρίσκεται.

Δεν ωφελούν η παρατεταμένη συζήτηση, οι πολλές ερωτήσεις καλύτερα να αποφεύγονται

Ο διεγερτικός η βίαιος άρρωστος θα πρέπει αν αυτό είναι δυνατόν ,να απομακρυνθεί απο τους άλλους ασθενείς και να αφαιρεθούν από πάνω του οποιοδήποτε δυνητικώς επικίνδυνα αντικείμενα .Θα πρέπει να έχει εξασφαλιστεί η δυνατότητα διαφυγής των θεραπευτών σε περίπτωση επικίνδυνης κλιμάκωσης της κατάστασης

Ο θεραπευτής πρέπει να έχει ήρεμη και υποστηρικτική εμφάνιση να μιλάει λίγο και καθαρά στον ασθενή να του δείχνει σεβασμό να μη του ασκεί κριτική να το ρωτάει τι μπορεί να κάνει για να τον βοηθήσει και να μην το κοιτάζει επίμονα στα μάτια.

Τουλάχιστον πέντε άτομα χρειάζονται για να αντιμετωπιστεί ένας βίαιος ασθενής , διότι σε περίπτωση που θα απαιτηθεί ακινητοποίηση του, ένας θα κρατησει το κεφάλι και οι υπόλοιποι τέσσερες θα κρατήσουν από ένα άκρο

Ένας δίνει οδηγίες και οι άλλοι εκτελούν

Ο επικεφαλής της ομάδας δηλώνει στον ασθενή ότι αν δεν ηρεμήσει θα τον δέσουν με ιμάντες ενώ συγχρόνως του εκθέτει λεπτομερώς το σκεπτικό της απόφασης

Παρέχεται στον ασθενή πίστωση μερικών δευτερολέπτων

Αμέσως μόλις δώσει το σήμα ο επικεφαλής τα άτομα που συμμετέχουν στην επιχείρηση, χειραγωγούν τον ασθενή και τον απλώνουν πρηνή στο έδαφος. του χορηγούν ενδομυϊκώς το επιλεγέν φαρμακευτικό σχήμα και στη συνέχεια τον γυρίζουν ύπτια και τοποθετούν τους ιμάντες

Ο ασθενής μεταφέρεται σε κατάλληλο χώρο

Η χρήση ιμάντων θα πρέπει να γίνεται με τη μεγαλύτερη δυνατή φειδώ

Η λύση αυτή όπως και ο περιορισμός σε κλειστό χώρο για την αντιμετώπιση επικίνδυνων συμπεριφορών αποτελεί μόνιμο αντικείμενο σφοδρών αντιπαραθέσεων στο εσωτερικό της ψυχιατρικής κοινότητας .

Μολονότι υποστηρίζεται ότι η χρήση τέτοιων μέτρων είναι ασφαλής και πολύ χρήσιμη η συντριπτική πλειονότητα των μελετητών του θέματος επισημαίνει τα προβλήματα και επώδυνα αποτελέσματα, ακόμα και όταν είναι απολύτως αναγκαίας τόσο στον ασθενή όσο και στο πρόσωπο που εμπλέκεται

Τόσο οι ιατροί όσο και οι ασθενείς και οι συγγενείς επικροτούν τακτικές που δεν περιλαμβάνουν φυσικό περιορισμό.

ΔΕΝ ΕΙΔΑ ΚΑΠΟΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΓΙΑ ΜΑΡΦΙΝ, ΜΑΤΙ, ΤΕΜΠΗ. ΓΙΑΤΙ;

 

Δεν είδα κάποια συγκέντρωση για να βρεθούν όλοι οι ένοχοι για ΜΑΡΦΙΝ, ΜΑΤΙ, ΤΕΜΠΗ.(οπως πήγαμε στο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία) Φυσικά δεν θα έχει επιτυχία, γιατί απο πίσω δεν θα υπάρχουν κόμματα και τρελές. Είπαμε οτι είμαστε κατα της κυβέρνησης, αλλα ακόμα σκεπτόμαστε για να μη μας πατρονάρουν τα άλλα αποκόμματα. Τη δική μας επανάσταση κατά της κυβέρνησης και των αλλων αποκομμάτων, τη διατυμπανίζουμε ειρηνικά και πολιτισμένα κάθε μέρα, με επιχειρήματα, χωρίς να είμαστε πιόνια κανενός.

ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ

 

ΤΕΧΝΗΤΗ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ (ΑΚΟΜΑ ΠΟΛΥ ΑΡΧΑΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ) BLOOG

Προκλήσεις .Οι backend πλατφόρμες

Τα σύγχρονα συστήματα bacKend για εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης στην υγεία αντιμετωπίζουν αρκετές προκλήσεις λόγω της φύσης των δεδομένων υγείας, των απαιτήσεων από τα Μοντέλα μηχανικής μάθησης και των αναγκών ασφάλειας και προστασίας της ιδιωτικοτητας . Ορισμένες από τις βασικές προκλήσεις περιλαμβάνουν.

1. Ασφάλεια δεδομένων. Η ασφάλεια των ιατρικών δεδομένων απαιτεί σταθερές και αξιόπιστες μεθόδους κρυπτογράφησης, πρόληψης απώλειας δεδομένων και πρόσβασης απο μη εξουσιοδοτημένους χρήστες.

2. Διαχείριση μεγάλου όγκου Δεδομένων. Τα ιατρικά δεδομένα συχνά είναι μεγάλου όγκου και πολύπλοκα απαιτώντας αποτελεσματικές διαδικασίες αποθήκευσης επεξεργασίας και ανάκτησης

3. Διαλειτουργικότητα Δεδομένων. Συχνά τα δεδομένα υγείας προέρχονται από διαφορετικές πηγές και συστήματα κάτι που μπορεί να δυσχεράνει την ομαλή ανταλλαγή και ενσωμάτωση των δεδομένων

4. Διαχείριση Εκπαίδευσης και Εκτέλεσης Μοντέλων. Η Εκπαίδευση και η εκτέλεση μοντέλων μηχανικής μάθησης απαιτούν αποδοτικούς πόρους υπολογιστικής ισχύος και αποθήκευσης.

5. Εξασφάλιση της εγκυρότητας των Αποτελεσμάτων. Οι αλγόριθμοι μηχανικής μάθησης πρέπει να είναι αξιόπιστοι και να προσφέρουν έγκυρες προβλέψεις ιδίως όταν αυτές έχουν απευθείας επίπτωση στην ανθρώπινη υγεία

6. Εργονομία και Χρηστικότητα. Οι εφαρμογές πρέπει να σχεδιάζονται με τρόπο που να είναι εύχρηστες για τους ιατρούς και το ιατρικό προσωπικό που θα τις χρησιμοποιήσουν στην καθημερινή τους εργασία.

7. Διασφάλιση της ιδιωτικότητας. Η Προστασία της ιδιωτικότητας των ασθενών είναι κρίσιμη και πρέπει να λαμβάνονται κατάλληλα μέτρα για την ανωνυματοποίηση και την ασφάλεια των δεδομένων.

ΨΥΧΟΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ, ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ, ΓΙΑ ΓΟΝΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΑΣΑΝ ΠΑΙΔΙΑ

 

ΨΥΧΟΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΜΕ ΑΦΟΡΜΉ ΤΙΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΓΟΝΕΙΣ ΠΟΥ ΧΑΝΟΥΝ ΠΑΙΔΙΑ. ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΉ. ΔΕΝ ΙΣΟΠΕΔΩΝΟΥΜΕ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ ΤΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ. ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ

Οι άνθρωποι που δεν έχουν ασχοληθεί με ψυχολογία, με θανατολογια, με μεταφυσική και με μελέτες περίπτωσης, πιστεύουν ότι οι γονείς που χάνουν παιδιά, είναι όλοι στο απυρόβλητο οτι δεν πρέπει να κρίνουμε τον τρόπο που το αντιμετωπίζουν και ότι έχουν όλοι την ίδια θλίψη. ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ.

Η ψυχολογία των γονιών που χάνουν παιδιά, διαφέρει πολύ. Θα μου πείτε τώρα και τι μας ενδιαφέρει αυτό; Μας ενδιαφέρει για δική μας αυτογνωσία, μας ενδιαφέρει να βλέπουμε τη ψυχή των ατόμων και να αποκτάμε μια θεώρηση πνευματική και όχι επιδερμική, Ισοπεδώνοντας τους πάντες και νομίζοντας οτι όπως αισθανόμαστε εμείς, αισθάνονται και οι γονείς που έφυγαν τα παιδιά τους.

Δεν έχουν όλοι την ίδια θλίψη στην κυριολεξία. Εξαρτάται αν το παιδί τους έφυγε απο αιφνίδιο θάνατο η από αναμενόμενο. (υπάρχουν γονείς που περιμένουν να κάνουν χημειοθεραπείες στα σημαδεμένα με σταυρό κεφαλάκια των παιδιών τους στα νοσοκομεία, φυσικά μέσα στη θλίψη με δύναμη μέσα τους)

Εξαρτάται από το ποιες σχέσεις είχαν με το παιδί τους και ποια άδολη αγάπη έχουν μέσα τους. (δεν έχουν ολοι την ίδια άδολη αγάπη. (Δε μιλάμε βέβαια για την άρρωστη φυλακισμένη που τα σκότωσε) Υπάρχουν γονείς που έχουν πάει τα παιδιά τους στα δικαστήρια και δίνουν κατάρες.

Εξαρτάται αν έφυγε το παιδί από κρατικό λάθος, οπότε οι πιο νάρκισσοι βρίσκουν ευκαιρία να δειχτούν και να απαιτήσουν , τεράστιες αποζημιώσεις, άλλοι πιο πνευματικοί άνθρωποι, βρίσκουν τον λόγο που έγινε αυτο , αλλάζουν τη γήινη αποστολή τους, και βοηθούν πολύ άλλα παιδιά που έχουν ασθένεια, ό,τι δηλαδή είχαν τα δικά τους.

Ο ψυχίατρος ,θανατολογος, ψυχοθεραπευτής, Αυγουστάτος ειναι εθελοντής σε περιπτώσεις καρκινοπαθών. Στη Βραζιλία υπήρχε κάποιο διάμεσο, που ΧΩΡΙΣ ΧΡΗΜΑ ΚΑΘΟΛΟΥ, βοηθούσε μητέρες που έχασαν παιδιά. Τον είχαν για Άγιο εκεί. Πέθανε πάμφτωχος πριν απο 3 χρόνια περίπου. Ερχόταν σε επαφή με τη ψυχή του παιδιού και έλεγε στη μάνα, λεπτομέρειες που δεν ήξερε κανένας, μόνο το παιδί, (ούτε η μάνα για να της διαβάζει σκέψεις, αλλά μετά έβλεπε η μανα, οτι ήταν αλήθεια ολα, χωρίς αοριστίες )

Της έδινε ομως απαντήσεις, στα ερωτήματα που είχε που ηταν αλήθεια, και έλεγε εκτός των άλλων, ότι εκεί τα παιδιά μεγαλώνουν κανονικά, τα περιποιείται η γιαγιά τους η τάδε, και πολλά άλλα σε λεπτομέρειες που επιβεβαιώνουν τη μετενσάρκωση και τη μετά θάνατο ζωή . (στην οποία πιστεύαμε οι Χριστιανοί πριν από τον Ιουστινιανό , αλλά ο αυτοκράτορας την έκοψε, τον 6 μ. Χ αιώνα, επειδή είδε οτι δε συμφέρει την εκκλησία, ίσως και τον ίδιον)

Μερικές φορές δεν μας συμφέρει ούτε εμάς, και λέμε οτι δεν υπάρχει τίποτα, για να κάνουμε ο,τι θέλουμε και να μην πληρώσουμε τίποτα. Μακάρι να ήταν έτσι, αλλά εχει αποδειχτεί με την παγκόσμια βιβλιογραφία και με άθεους επιστήμονες που πήγαν και γύρισαν, οτι δεν είναι. Μπορείτε να τα βρείτε στα βίντεο του Αυγουστατου, οι μητέρες

Εκτός αυτού. Το έχω ξαναγράψει.

Πριν από μερικά χρόνια, είχαμε ένα φιλοσοφικό καφενείο που μιλούσαν από καρδιάς, μητέρες που είχαν χάσει παιδιά

Μια , το είχε χάσει μέσα στην κοιλιά της ,μετά από πολλά που έμεινε έγκυος. Όλες ήταν πολύ συγκινητικές. Μια ήταν συγκλονιστική που εγώ τη ξεχώρισα . Η ιδία διαγνώστηκε με καρκίνο. Μετά από λίγο καιρό, διαγνώστηκε με καρκίνο και ο γιος της ετών 20, φοιτητής ψυχολογίας στο Πάντειο. Η ίδια βελτιωνόταν και ένοιωθε τύψεις, γιατί ο γιος της χειροτέρευε. Ο σύζυγός της έφυγε από το σπίτι, γιατί δεν μπορούσε να παλέψει με δυο καρκίνους. Είχε πολλά οικονομικά προβλήματα. Το παιδί της ζήτησε στην τελετή του, να φορούν όλοι άσπρα πουκάμισα και να κρατούν γαρίφαλο, και το έκαναν. Έκλαψε πολύ, πήγε να χαρίσει τα φάρμακά του στους καρκινοπαθείς, και εκεί ο Αυγουστάτος της έδειξε πώς να αλλάξει Αποστολή.

Τώρα είναι ευχαριστημένη που βοηθάει στο δωμάτιο του παιδιού της παιδιά με την ίδια ασθένεια. Βρήκε την πραγματική της Αποστολή, φυσικά χωρίς να πάρει τίποτα απο το κράτος, όπως οι άλλες που τα παιδιά τους και ζημίες προκάλεσαν και το δισεκατομμμυριο πήραν και την Πνευματική τους αποστολή δε βρήκαν, και δεν βοηθούν κανένα, από οτι έχει γραφτεί. Πως να εκτιμήσεις τέτοιους γονείς;

Μελέτες περίπτωσης απο παραδείγματα που ξέρω.

Μάνα δικηγόρος. Το παιδί της 20 ετών αυτοκτόνησε, πέφτοντας απο τον τέταρτο, και έλεγε στην κηδεία του πόσο της στοίχισε σε χρήμα. Πρέπει η μάνα να έπαιρνε πολλά ψυχοφάρμακα. Μετά δεν έχει πάρει κανένα πνευματικό μήνυμα. Κάποια στιγμή είπε, ευτυχώς που δεν έζησε να τον έχω ανάπηρο. Στη κόρη της δίνει κατάρες συνέχεια και τα εγγόνια της δεν τα θέλει. Εχει διαταραχές, που δεν λέει. Ποτέ δεν λέει, φταίω και πρέπει να θεραπευτώ

Άλλη μάνα με έξι παιδιά. Είπε αφού ήρθε η ώρα του και το αποφάσισε ο Θεός, θα προσεχόμαστε.

Άλλη μάνα . Είπε, θα πάρω τεράστια αποζημίωση απο αυτόν που το σκότωσε με νταλίκα και θα πάω ταξίδια να το ξεπεράσω

Άλλη μάνα. Είπε θα κάνω αλλο παιδί , αφού πάρω τα χρήματα και θα του ανάβω κερι. (Δεν τις είδα αυτές που πήραν τα τεράστια ποσά, να πάνε στα νοσοκομεία μαζί με ψυχολόγους, να μιλάνε και να δώσουν χρήμα στους γονείς των παιδιών που έχουν καρκίνο και αγωνίζονται με τα ξυρισμένα κεφαλάκια τους, για να τους παρηγορήσουν) Κοιτούν πως θα το εκμεταλλευτούν. Μέσα τους ίσως το προκάλεσαν. Μη κοιτάτε τι λένε έξω τους.

Άλλοι γονείς. Ζήτησαν χρήμα να πάνε το κοριτσάκι τους έξω, όλοι δώσαμε, το πήγαν το παιδί 8 ετών , αλλά πέθανε. Μετά στο μνημόσυνο ζήτησαν και άλλα, φυσικά δεν της έδωσε κανένας

Άλλη μάνα κοντά στα 80 παρα. Έχασε γιο απο ναρκωτικά, στα 45 του. Της έδινε και ξύλο να παίρνει χρήματα το παιδί της. Παίρνει ψυχοφάρμακα και την ενδιαφέρουν κυρίως οι άντρες τους οποίους αλλάζει. Λέει ότι δε φταίει σε τίποτα, γιατί το άλλο της παιδί δεν παίρνει. Εγωκεντρισμός. Ίσως από τα ψυχοφάρμακα

Άλλοι καπηλεύονται τον θάνατο του παιδιού τους, για να γίνουν γνωστοί , να πάρουν ψήφους κλπ. Χαμηλές ψυχές

ΠΟΛΛΟΙ ΛΙΓΟΙ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΤΟ ΒΑΘΥ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΑΠΩΛΕΙΑΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΔΙΔΑΞΟΥΝ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ. ΟΙ ΕΠΙΔΕΡΜΙΚΟΙ ΨΥΧΟΛΟΓΟΙ ΔΕΝ ΤΑ ΞΕΡΟΥΝ ΑΥΤΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΕ ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΝΑ ΤΑ ΛΕΝΕ, ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΙΣΟΒΕΙΑ ΠΕΛΑΤΕΙΑ

Οι γονείς αυτοί, πρέπει κατ αρχάς ,αντί να επιδεικνύονται απο εδώ και από εκεί και να τους δίνουμε τα τεράστια ποσά για αποζημίωση, να βρίσκουν με ειδικούς πνευματικούς, το μεταφυσικό νόημα της απώλειας.

Με κλινική ύπνωση απο ειδικούς ψυχολόγους, και με αναδρομή σε προηγούμενες ζωές, για να δουν γιατί έγινε αυτό και τι χρέη έχουν , όπως έχουμε όλοι μας. Τα βλέπουν οι ίδιοι. Δεν τους τα λέει κανένας άλλος. Οι ειδικοί της αναδρομής, λένε, οτι αν έχουν βλάψει παιδιά, συνήθως χάνουν παιδί, αν έχουν τυφλώσει κάποιους , η ψυχή με τον Κυβερνήτη επιλέγει να μπει σε σώμα τυφλού να δει πως αισθάνονται αυτοί τους οποίους αδίκησε, αν φερόταν άσχημα θα επιλέξει η ψυχή τους να ταπεινωθεί πολύ για να πονέσει κ.ο.κ. Όλα στις μετενσαρκώσεις μας γίνονται για κάποιο λόγο που δεν έχουν σχέση με την προσωπικότητα του ατόμου. Καλό είναι να συμπλέουν η προσωπικότητα και η ψυχή, όμως τις περισσότερες φορές, η σοφή ψυχή κερδίζει το <εγω > για να βγάλουμε χρέη. Ναι, δε συμφέρει να λέγεται. Ισοπεδωνόμαστε Έχουμε πολλές μετενσαρκώσεις. Αυτό που βλέπω, όλοι αυτοί κατασταλάζουν στη Χριστιανική Αγάπη και Συγχώρεση για να βγάλεις ολα σου τα χρέη και να μη ξαναρθείς. Εξ ου και ο Χριστός που συγχώρησε τους σταυρωτές Του πάνω απο τον Σταυρό. Οι γονείς αυτοί μετά, αφού βρουν τον λόγο και εξαγνιστούν, όσο γίνεται, πρέπει να διδάξουν όλους μας.

ΜΗ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΟΤΙ ΟΛΟΙ ΠΟΝΟΥΝ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΡΟΠΟ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΤΑ ΙΔΙΑ. ΜΗΝ ΑΚΟΥΤΕ ΤΙ ΛΕΝΕ ΕΞΩ ΤΟΥΣ. Η ΖΩΗ ΤΟΥΣ, ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΣΗΜΑΣΙΑ,ΔΕ ΘΑ ΠΩ ΒΕΒΑΙΑ ,ΣΑΝ ΜΙΑ ΨΥΧΟΛΟΓΟ  ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΠΟΥ ΔΙΑΤΥΜΠΑΝΙΖΕΙ ΝΑ ΜΗ ΜΙΛΑΜΕ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΙΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΣΙΓΟΥΡΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΜΑΝΕΣ ΔΕΝ ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ. ΤΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΕΓΩ ΤΟΥΣ . ΕΤΥΧΕ ΚΑΙ ΕΚΑΝΑΝ ΠΑΙΔΙΑ, ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ