Το
Παιδί μου έχει κενά.
Επειδή
ακούω μαμάδες που
απτις πρώτες τάξεις Δημοτικού, λένε
αχ τι να κάνω; Τα παιδιά μου έχουν κενά, δεν κάθονται στο γραφείο, και λοιπές νοστιμιές . Μ αυτά που λένε
δικαίως τις εκμεταλλεύονται μερικοί… Ας έχουν υπ όψιν τους ότι. Τα κενά
αναπληρώνονται στο Δημοτικό κυρίως. Η υλη επαναλαμβάνεται με άλλους τρόπους και φυσικά προστίθεται και
άλλη. Τα πάντα διορθώνονται, γιατί συγχρόνως ωριμάζει και ο εγκέφαλος. Εκτός αυτού.
Δεν
είναι ανάγκη να καθίσει το παιδί στο γραφείο. Μπορεί να μάθει και στην παραλία
και στη θάλασσα και στο δάσος ακόμα και όταν τρώει τις τηγανητές πατάτες του να
μάθει την αφαίρεση. Ακόμα και στον ύπνο. Καλό είναι λοιπόν οι γονείς να επινοούν
τρόπους για να τα μαθαίνουν τα παιδιά οπουδήποτε. Η ζωή είναι μια συνεχής μάθηση. Άλλοι
λένε αν έχει διάσπαση προσοχής θα μπορεί να συγκεντρωθεί έξω; Ναι ,αν το δει ανάλαφρα
και όχι σαν υποχρέωση. Το θέμα είναι να μάθουν και όχι να προβάλλουμε το <εγώ>
μας στο παιδί και να κάνουμε αγώνα υπεροχής. Αν δει το παιδί ότι το ελκύει αυτό
που έμαθε έξω θα το δεχτεί και μέσα σταδιακά.