ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ

 

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΉ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΉ (όχι για τις δικές μας που είναι διαφορετικές)

Την εποχή 1632-1723 έζησε στην Αγγλία ο μεγαλύτερος αρχιτέκτονας o sir Cristofer Wren στον οποίον ανέθεσαν να ξανακτίσει τις εκκλησίες του Λονδίνου που είχαν καταστραφεί απο μια μεγάλη πυρκαγιά το 1666. Επηρεασμένος ο Ρεν απο μια μπαρόκ εκκλησιά μπαρόκ στη Ρώμη έκτισε τον καθεδρικό ναό του Αγίου Παύλου στο Λονδίνο. Η εκκλησία αποτελείται απο ενα κεντρικό θόλο με πύργους απο τη μια και την άλλη μεριά , ενώ μια μίμηση πρόσοψης αρχαίου ναού, πλαισιώνει την κεντρική είσοδο. Η πρόσοψη του Αγίου Παυλου δεν ειναι καμπύλη. Δε γίνεται προσπάθεια για να είναι εμφανής η κίνηση, αλλά η δύναμη και η σταθερότητα. Ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποιούνται οι διπλοί κίονες είναι για να δοθεί μεγαλείο στην πρόσοψη, κατι που θυμίζει τις Βερσαλλίες

Παρά το ρωμαϊκό μπαρόκ ,δεν υπάρχει στην πρόσοψη κατι φαντασμαγορικό, και δεν ξέρουμε τελικά αν το έργο του Ρεν είναι καθαρά μπαροκ. Οι φορμες ακολουθούν τα προτυπα της Αναγέννησης.

Κάθε φόρμα και κάθε τμήμα του κτηρίου ειναι αυθύπαρκτο. Δηλαδή μπορεί να σταθεί μονο του δίχως να χάσει το εσωτερικό του νόημα.

Ανάμεσα στην καθολική και προτεσταντική εκκλησία υπάρχουν αντιθέσεις, που τις βλέπουμε περισσότερο στα εσωτερικά των εκκλησιών.

Γύρω στα 1700 το μπαρόκ έφτασε στο απόγειό του στην καθολική εκκλησία.

Στη Ρώμη συνέχισε η κατασκευή των μεγάλων επιβλητικών εκκλησιών , ενω το αγγλικό μπαρόκ συνδυάζει ρωμαϊκή αρχιτεκτονική της Αναγέννησης του μανιερισμού και του μπαρόκ στην Ιταλία σε συνδυασμό με τη γοτθική αρχιτεκτονική.

Στην Αυστρία και στα γερμανική κράτη έχουμε τη μεγαλοπρεπή εκκλησία του Αγίου Καρόλου που δημιούργησε ο Γιοχαν Φισσερ Φον Ερχλαχ το 1722.

Το ελλειπτικό σχήμα της κάτοψης γίνεται πιο πολύπλοκο καθώς πλαισιώνεται απο δυο παρεκκλήσια και καθώς ο χώρος προεκτείνεται πίσω απο το ιερό

Στην πρόσοψη πάνω απο το εξάστυλο πρόναο και το τριγωνικό αέτωμα που θυμίζουν το ρωμαϊκό Πάνθεον, κυριαρχεί ο επιβλητικος τρούλος και οι τεράστιες κολόνες δεξιά και αριστερά από το κεντρικό τμήμα, που θυμίζουν την κολόνα του Τραΐανού στη Ρώμη. Σε αυτο ο αρχιτέκτονας φανερώνει και την πείρα του στη γλυπτική, καθώς και την επιρροή του απο τους μεγάλους δάσκαλους του ιταλικού μπαρόκ

Οι εκκλησίες της Ρώμης και οι πύργοι της Γαλλίας σε ρυθμό μπαρόκ εξήραν τη φαντασία της εποχής

Στο εσωτερικό της εκκλησίας οι αρχιτέκτονες ήταν πολύ τολμηροί, γιατί είχαν βάλει στόχο, οτι για έναν απλό Ιταλό χωρικό η εκκλησιά θα έπρεπε να είναι σαν μια χώρα των θαυμάτων,

Υπάρχουν άγγελοι στους τρούλους που παίζουν μουσική στον παράδεισο. Τίποτα δεν ειναι φυσικό η κανονικό μέσα σε τέτοια εκκλησία.

Επιδιώκουν μέσα στις εκκλησίες ο επισκέπτης να αισθάνεται δέος και την ανάγκη της αυτοσυγκέντρωσης, για να ενωθεί με τον Δημιουργό του

Στην αρχιτεκτονική μπαρόκ του 18 ου αιώνα υπάρχουν στοιχεία υπερβολής και πολυπλοκότητας

Μ. Εμμανουηλ , Β. Πετριδου, Π. Τουρνικιώτη. Ιστορία των τεχνών στην Ευρωπη Πατρα 2002

Ε,Η . Gombrich. Το χρονικό της Τέχνης Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής τραπέζης Αθήνα 1998