Ρομαντισμός και νεοκλασικισμός. Διαφορές στην Αρχιτεκτονική , ζωγραφική με παραδείγματα.

Ο ρομαντισμός είναι φιλοσοφικό και φιλολογικό κίνημα που προστέθηκε στο πνευματικό πεδίο του Διαφωτισμού του 18 ου αιώνα.

Εκφράζει τον πολιτισμικό και και πολυσχιδή χαρακτήρα της περιόδου του πρώτου μισού του 19ου αιώνα στην τέχνη και στην πνευματική ζωή.

Διακρίθηκε για την υποκειμενική νοοτροπία και την ατομική ελευθερία με την υπεροχή του <εγώ> του καλλιτέχνη.

Μέσα από τον ρομαντισμό εξυμνήθηκαν η Φύση, το ένστικτο και ο αγώνας του ανθρώπου ενάντια σε κάθε μορφής εξουσία.

Την περίοδο αυτή δημιουργήθηκε μια νοσταλγία για το παρελθόν και εκτιμήθηκαν ιδιαιτέρως ορισμένα θέματα της ιστορίας.

Στην τέχνη ο ρομαντισμός έκανε μια στροφή προς τη ρωμαϊκή αρχαιότητα και σαν απόρροια αυτού αναπτύχθηκε ο νεοκλασικισμός

Ο γαλλικός ρομαντισμός είναι από τα σημαντικότερα κεφάλαια της ιστορίας της τέχνης του 19 ου αιώνα

Βασικοί εκπρόσωποι είναι ο Eugene Delacroix Theodore Cericault.

Το κίνημα διακρίθηκε επειδή συνδυάζει την λατρεία για το χρώμα από τη μια πλευρά την τέχνη του Μιχαήλ Αγγέλου απο την άλλη, αλλά και τη δημιουργία ορισμένων συγχρόνων Αγγλων ζωγράφων.

Ο Theodor Cericault υλοποίησε τον ρομαντισμό και το βλέπουμε στη<σχεδία της μέδουσας> όπου ο Ζερικώ πήρε συνεντεύξεις από τους επιζώντες πολίτες..

Ο μεγαλύτερος ζωγράφος του ρομαντισμοί είναι ο Γάλλος Ντελακρουά που ήταν νεότερος απο τον Ζερικό.

Διακρίνουμε την φαντασία του, τη συναισθηματικότητα του, αλλά και την αγάπη του για τη μοναχικότητα καθώς και την ελαφριά απαισιοδοξία του. Πίστευε ότι το χρώμα είναι πολύ πιο σημαντικό από το σχέδιο και η φαντασία από τη γνώση ,πεποιθήσεις οι οποίες τον χαρακτήρισαν επαναστάτη.

Οι προτιμήσεις του ήταν οι ζωγράφοι της Βενετίας και ο Ρούμπενς.

Σημαντικός πινάκας του είναι το α<αραβικό ιππικό σε επίθεση>

Ορόσημο του ρομαντισμού είναι ο <θάνατος του σαρδανάπαλου> στον οποίο διακρίνουμε την αγάπη του Ντελακρουά για το το χρώμα.

Άλλος σημαντικός καλλιτέχνης του ρομαντισμοί στη ζωγραφική είναι ο francisco Goya. που θεωρείται απο τις μεγαλύτερες ιδιοφυΐες όλων των εποχών.

Σημαντικός ο πινάκας του Γκόγια < οι εκτελέσεις της 3η Μαρτίου 1808> που αναφέρεται στην εκτέλεση των τριακοσίων κάτοικων της Μαδρίτης , όταν η Ισπανία ήταν κάτω απο την Ναπολεόντεια και την γαλλική κατοχή.

Το έργο αυτό οι ιστορικοί της τέχνης κρίνουν οτι εγκαινιάζει μια νεα αντίληψη στην τέχνη, διοτι απεικονίζει τους ηττημένους, όπως παλαιότερα τους νικητές.

Το σκεπτικό αυτό αποτέλεσε τη βάση για τα μνημειώδη έργα όπως την Γκουερνικα του Πάμπλο Πικασσο

Η τενχοτροπια του μπαρόκ στους πινάκες του Γκόγια αναβιώνει χαρακτηριστικά το συγκινησιακό στοιχείο το νυχτερινό δραματικό φως και τα ζωηρά χρώματα με πλατιά πινελιά

Εκτός από τη ζωγραφική ο Γκόγια άφησε πολλά χαρακτικά μέσα στα οποία συνεδιασε και φωτοσκιάσεις

Με τη σειρά του τα <καπρίτσια> ασκεί οξεία κριτική στα κοινωνικά και πολιτικά ήθη

Στην Αγγλία ο πλέον χαρακτηριστικός ρομαντικός είναι ο William Blake . <Το ατμόπλοιο μέσα στη χιονοθύελλα >είναι από τους σημαντικούς πινάκες του.

Ο Μάρα ο οποίος λόγω ασθενείας του καθόταν στην μπανιέρα του να ανακουφίζεται, δολοφονήθηκε από τη φίλη του Charlotte Corday, όταν έσκυψε να υπογράφει μια αίτηση που του έδωσε.

Το βάθος του πίνακα είναι ουδέτερο και η μορφή του νεκρού παραβάλλεται σαν γλυπτό

Τα λευκά σεντόνια προβάλλονται πίσω απο τον νεκρό και ο θεατής έχει την αίσθηση του θανάτου

Συγκρίνοντας τους πίνακες του ρομαντισμού του Ντελακρουά και του νεοκλασικισμού του Ντάβιντ καταλαβαίνουμε ότι ο νεοκλασικισμούς είναι από τις εκφράσεις του ρομαντικού κινήματος και έχει ομοιότητα με τον ρομαντισμό.

Μ. Εμμανουηλ , Β. Πετριδου, Π. Τουρνικιώτη. Ιστορια των τεχνων στην Ευρωπη Πατρα 2002

Ε,Η . Gombrich. Το χρονικο της Τεχνης Μορφωτικο Ιδρυμα Εθνικής τραπεζης Αθηνα 1998